Przeczytaj o sadzeniu aktynidii w artykule Actinidia: sadzenie to początek wszystkich początków
Ściółkowanie i spulchnianie
Każdej wiosny, bezpośrednio po topnieniu śniegu, gleba wokół aktynidii jest spulchniana i pokryta humusem, kompostem, słomą i trocinami, które leżą na świeżym powietrzu przez co najmniej rok. Kilka razy w okresie letnim na pnie wylewa się ziemię, aby zapobiec odsłonięciu szyjki korzeniowej. Jesienią gleby wokół roślin nie wykopuje się, ale ostrożnie rozluźnia na głębokość 3-7 cm.
Podlewanie i karmienie
Actinidia należy często podlewać, ponieważ gleba wokół szyjki korzeni musi być stale wilgotna. Liście również potrzebują dużo wilgoci. Faktem jest, że do wzrostu i normalnego rozwoju winorośli potrzebna jest wysoka wilgotność powietrza. Dlatego przy suchej pogodzie rozpyla się aktynidię. Zaleca się to robić rano i wieczorem.
W pierwszej połowie lata przeprowadza się 1-2 płynny opatrunek górny z wlewem dziewanny, rozcieńczonym 1; 10, z zielonym nawozem z chwastów zalanych wodą i poddanych fermentacji w beczce lub roztworem bezchlorowych nawozów mineralnych (na przykład 30 g azofoski na 10 litrów wody).
Przycinanie i modelowanie
Wczesną wiosną oraz w okresie aktywnego wiosennego przepływu soków nie można przeprowadzić przycinania aktynidii. Rośliny słabną z powodu wypływu soku i mogą umrzeć. Aktinidia nie jest przycinana pod koniec lata. W tym czasie przycinanie, szczypanie i mechaniczne uszkodzenia pędów powodują, że pąki budzą się na pędach bieżącego roku. Uformowane młode gałązki nie mają czasu dojrzeć i zdrewniały, dlatego giną po pierwszych przymrozkach.
Kiedy można przycinać? W okresie kwitnienia, bezpośrednio po nim i późną jesienią po opadnięciu liści. W tym okresie rośliny są formowane i przerzedzane, wycinane są osłabione i wysychające gałęzie. Zamrożone końce są usuwane z pędów, które, nawiasem mówiąc, są lepiej widoczne nie wiosną, ale wczesnym latem.
Powstawanie aktynidii zależy od regionu uprawy, miejsca sadzenia i rodzaju podpór. Na środkowym pasie zwykle rośnie w postaci krzewu na pionowej płaskiej kratce, przy użyciu formacji wachlarzowej.
Po posadzeniu aktynidii w stałym miejscu wybiera się 2-4 pionowo rosnące długie pędy, będą to rękawy - główne gałęzie wachlarza. Reszta jest ścięta na ziemię. Po opadnięciu liści wierzchołek jest usuwany z lewych pędów do poziomu dojrzałego drewna (lub pąka wierzchołkowego, jeśli uformował się).
W następnym sezonie z pędów głównych wyrastają pędy boczne. Latem najpotężniejsze są wybierane i przywiązywane poziomo do kraty, kierując się w różnych kierunkach. W tym czasie przycinanie i szczypanie służy do utrzymania optymalnego zgrubienia i pożądanej długości gałęzi.
Wiosną przyszłego roku powstają skrócone pędy owocujące typu mieszanego. Są przywiązane pionowo do kratki. W następnym roku, z rosnących na nich pędów, najsilniejsze są ponownie wybierane i wiązane poziomo wzdłuż drugiego drutu, kierując je w różnych kierunkach. Pędy owocujące są co roku skracane, pozostawiając 4-5 pąków powyżej najwyższej jagody. Sekcje pokryte są boiskiem ogrodowym.
W przyszłości przycinanie ogranicza się do przerzedzania i usuwania martwych gałęzi. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę specyficzne cechy aktynidii. W kolomikcie i poligamii pąki owocujące następnego sezonu układane są zarówno na krótkich, jak i długich pędach. Jeśli je odetniesz, przyszłoroczne zbiory znacznie się zmniejszą. W argucie owocowanie występuje głównie na skróconych pędach. Dlatego stosuje się do niego bardziej intensywne przerzedzanie w połączeniu z uszczypnięciami i krótkim przycinaniem.
Ponadto w Actinidia kolomikt w wieku 7-10 lat jedna ze starych głównych gałęzi jest co roku zastępowana młodym silnym pędem. A w Actinidia arguta główna winorośl służy zwykle przez całe życie rośliny, jest wymieniana tylko w przypadku uszkodzenia mechanicznego lub zamarznięcia.
Stabilizatory i podwiązka
W ogrodach amatorskich, dla wygody pielęgnacji roślin i zbierania owoców, nie pozwalają one winorośli wspinać się zbyt wysoko. Zalecana wysokość kratki to 3,5 m.
Dzięki ciągłemu wzrostowi mocne i trwałe winorośle aktynidowe w jednym miejscu mogą produkować plony przez 50 lat lub dłużej. Dlatego potrzebują mocnego i stabilnego podparcia z filarów metalowych lub żelbetowych. Pomiędzy nimi ciągnięte są 4 rzędy ocynkowanego drutu: pierwszy znajduje się 50 cm od ziemi, reszta po 100 cm.
W procesie wzrostu pędy są wiązane po jednej stronie kratki. Do podwiązki używany jest sznurek. Pędy są związane ósemką. Do czasu wzrostu winorośli i splątania się i owinięcia wokół drutu, sznurek rozpadnie się pod wpływem światła słonecznego i nie będzie przeszkadzał łodygom w gęstnieniu.
Opisana krata dobrze nadaje się do uprawy aktynidii na obszarach środkowej strefy o klimacie umiarkowanym. Jego zalety to równomierne oświetlenie gałęzi, łatwość pielęgnacji winorośli i uprawy. Tam, gdzie zimy są bardzo mroźne, lepiej nadaje się krata, którą można położyć na ziemi jesienią.
Taka krata jest zbudowana z metalowego narożnika lub rur, które są umieszczane w wykopach rur o większej średnicy zakopanych w ziemi. Przeciąć 2-3 otwory przelotowe i przymocować śrubami lub zawleczkami.
Na południu, w przypadku wysokich gatunków aktynidii (arguta i purpury), stosuje się bardziej obszerne kraty w kształcie litery T, G i U.
Żniwny
Dojrzewanie owoców Actinidia kolomikta następuje nierównomiernie, od końca lipca do końca sierpnia. Dojrzałe jagody często się kruszą. Dlatego lepiej jest usunąć cały plon za jednym razem, gdy dojrzeją pierwsze jagody, umieścić go w pudełkach i przenieść do pomieszczenia do dojrzewania. Zwykle dojrzewają po 3-5 dniach, ich jakość nie ulega pogorszeniu.
Jeśli Actinidia kolomikta urosła tak bardzo, że jej górne pędy nie są dostępne, rozłóż szmatkę pod winoroślami i zbierz dojrzałe owoce, które spadły z niej z góry.
Po kolomikcie na przełomie sierpnia i września dojrzewają owoce giraldy i ostnicy. Nabierają intensywnego zielonego koloru i stopniowo miękną, stają się delikatne, rozpływające się w ustach, o charakterystycznym dla każdej odmiany smaku i zapachu.
We wrześniu dojrzewają owoce poligamii aktynidii i purpury. Jagody poligamii stają się najpierw żółtawe, a następnie różne odcienie pomarańczy. Actinidia purpurea, która ma jasnofioletowe owoce, dojrzewa później niż inne gatunki.
W przeciwieństwie do kolomikta zbiory tych gatunków prawie się nie rozpadają. Dlatego ich owoce z reguły nie są dojrzałe, ale zbierane w miarę dojrzewania. Ale jeśli pojawia się groźba wczesnych przymrozków jesiennych, lepiej natychmiast usunąć całe zbiory. W pomieszczeniu owoce dojrzeją, staną się miękkie i pachnące.
