Hybrydy tubularne należące do VI sekcji Międzynarodowej Klasyfikacji Lilii Hybrydowych są uwielbiane przez wielu hodowców za dekoracyjność, delikatną kolorystykę, różnorodność kształtów i aromatów kwiatów.
 |
W Rosji brakuje materiału do sadzenia lilii z tej grupy. W sprzedaży są odmiany zagranicznej selekcji, które niestety nie zawsze są stabilne w naszych warunkach klimatycznych. Odmiany krajowe są generalnie nieobecne lub występują w bardzo ograniczonych ilościach. Głównym powodem jest to, że lilie rurkowe mają bardzo niski współczynnik rozmnażania wegetatywnego: w ciągu 2-3 lat wzrostu powstają tylko dwie cebulki, a dziecko praktycznie nie jest uformowane.
Chociaż w GNU VNIIS im. I.V. Michurin praktykował metodę mikrorozmnażania klonalnego [2, 5], główną metodą hodowli nowych odmian lilii w naszym kraju jest płatkowanie cebulek [1, 6]. To najprostsza technika, która nie wymaga specjalnego sprzętu i specjalnych umiejętności. A.V. Otroshko [4], O.A. Sorokopudova [7] zaleca usuwanie łusek podczas lub bezpośrednio po kwitnieniu. N.V. Ivanov [1] i M.F. Kireeva [3] uważa, że można to zrobić o każdej porze roku, ale najbardziej aktywne formowanie się cebul następuje wiosną.
 |
Ponadto wystarczy po prostu rozmnażać lilie przez pędy. W ten sposób można wyhodować gatunki i odmiany lilii, które tworzą korzenie przybyszowe [7]. Korzystając z obu metod, możesz uzyskać więcej cebul i szybciej rozmnażać nowe odmiany i hybrydy.
Celem naszych badań było zbadanie możliwości rozmnażania się mieszańców rurkowych lilii przez pędy oraz skuteczności łuski późnej wiosny.
Materiały i metody
Prace eksperymentalne wykonano na podstawie pracowni kwiaciarskiej V. I.V. Michurin w latach 2012–2013
Do doświadczenia użyto 5 odmian ('Aria', 'Sultry Summer', 'Octave', 'Sunny Morning', 'Flamingo') oraz trzy sadzonki elitarne (153-20-4, 153-99-3, 161-103- 4) Tubularne hybrydy lilii, stworzone w GNU VNIIS im. I.V. Michurin, a także odmiana 'Lerupe' wyhodowana przez V.P. Orekhova.
W drugiej połowie maja, gdy rośliny osiągnęły 40–60 cm, wykopano je i oderwano od cebul łodygi z korzeniami przybyszowymi (nadprzezroczystymi). Łuski usuwano od 5 do 15 sztuk, w zależności od wielkości cebulek. Łodygi i cebulki sadzono w ziemi.
Gleba pod posadzonymi łodygami była obficie podlewana przez pierwsze dwa tygodnie. Później jednak ograniczono podlewanie, starając się utrzymać glebę w stanie umiarkowanie wilgotnym.
Łuski przemyto i zanurzono w roztworze nadmanganianu potasu (KMnO4 - 0,3 g na 1 litr wody) na 30 minut, następnie wysuszono, złożono w plastikową torebkę, do której dodano torfowiec i umieszczono w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej.
Bulwy utworzone na łuskach liczono 10 tygodni po rozdzieleniu, na łodygach wykopywanych we wrześniu. Liczba i średnica uformowanych cebulek
na jednej roślinie.
 |  |
Wyniki i dyskusja
Badania wykazały, że wszystkie badane odmiany i elitarne sadzonki mieszańców rurkowych lilii tworzą cebulki na wydłużonych pędach. Jednak najwyższy wskaźnik reprodukcji wystąpił u sadzonki elitarnej 153-20-4: 18 cebul na 1 łodygę. Niską produktywność (2,6 szt.) Stwierdzono u odmian Znoynoe Leto i Solnechnoye Utro (НСР05 - 2,3).
Wielkość uformowanych cebulek również się zmieniała. Największe (2,5 cm) były sadzonki elitarne 161-103-4, najmniejsze (1,42 cm) odmiany 'Flamingo' (НСР05 - 0,32).
Na skalach wszystkich badanych odmian, wyselekcjonowanych i elitarnych sadzonek powstały cebulki. Już 2 tygodnie po oderwaniu się łusek u ich podstawy pojawiły się małe pąki cebuli. Zliczenie przeprowadzone 10 tygodni po separacji wykazało, że najwięcej cebul (1,9) powstało na łuskach odmiany `` Hot Summer '', najmniejsze (1,1) - na sadzonce elitarnej 153-99-3 (НСР05 - 0,28) ... Rozmiary cebul według odmian nieznacznie się różniły.
Cebule powstałe na pędach były znacznie większe niż na łuskach. W odmianach „Lerupe” i „Octava” niektóre osiągały 4 cm średnicy. Ich wielkość wahała się głównie od 1,5 do 2,5 cm (na pędach) i od 0,4 do 1,0 cm (na łuskach).
Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach (mnożnik, wielkość uformowanych cebul) w skalach późnej wiosny i jesieni. Nieco większa liczba cebul powstała podczas jesiennego usuwania łusek u odmian „Octava”, „Lerupe” i sadzonki elitarnej 161-103-4.
 |  |
Podsumowując, należy zauważyć, że rozmnażanie wszystkich badanych odmian i sadzonek elitarnych lilii przez pędy i łuski cebul w okresie późnej wiosny jest całkiem możliwe. Ponadto cebulki uformowane na pędach są znacznie większe niż te uformowane na łuskach. Mnożnik i wielkość uformowanych cebul nie różniły się istotnie podczas późnego wiosennego i jesiennego łuszczenia.
Literatura
1. Ivanova N.V. Wpływ regulatorów wzrostu na rozmnażanie lilii / N.V. Ivanova // Bul. Ch. nerw. ogród. - 1983. - Emisja. 127. - S. 62-64.
2. Ivanova, N.V. Rozmnażanie mikroklonalne azjatyckich mieszańców li-li. / N.V. Ivanova, G.M. Pugacheva // Główne wyniki i perspektywy badań naukowych Michurina VNIIS: Zbiór artykułów. naukowy. tr., / Tambov: wydawnictwo TSTU, 2001. - Vol. 1 - P.199-203.
3. Kireeva, M.F. Lilie / M.F. Kireeva. –M.: JSC Fiton +, 2000. - 160 pkt.
4. Otroshko, A.V. Lilie w ogrodzie / A.V. Otroshko. - Rostów nad Donem, 2012. - 95 pkt.
5. Pugacheva G.M. Mikrorozmnażanie klonalne lilii w VNIIS im. I.V. Michurina / G.M. Pugaczowa // Innowacyjne podstawy rozwoju ogrodnictwa w Rosji: Postępowanie Wszechrosyjskiego Instytutu Ogrodnictwa im.I.V. Michurin / Ed. Yu.V. Trunov. - Woroneż: Quarta, 2011. - S. 189-193.
6. Sokolova M.A. Skuteczny sposób hodowli mieszańców rurkowych lilii / M.A. Sokolova, G.M. Pugacheva / Floriculture, 2010. - Nr 6. - Str. 18-19.
7. Sorokopudova, O.A. Cechy biologiczne lilii na Syberii: monografia / O.A. Sorokopudova. - Biełgorod: Wydawnictwo BelGU, 2005. - 244 str.
Zdjęcie autora
Czasopismo „Kwiaciarnia” nr 2-2015
