Boćwina nazywana jest inaczej burakiem liściowym i rzeczywiście jest bliskim krewnym tego warzywa korzeniowego, będącego rodzajem buraka pospolitego.
Jeśli mówimy o historii pojawienia się boćwiny w kulturze, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na starożytny Egipt i starożytną Grecję, gdzie boćwina była uprawiana bardzo aktywnie i w dużych ilościach. W procesie uprawy boćwiny, zdaniem archeologów i botaników, uprawiany burak stołowy pojawił się mniej więcej w tym samym czasie.
Jeśli chodzi o nasz kraj, boćwina pojawiła się również w kulturze dawno temu, około XI wieku, a wówczas zarówno nadziemne, jak i podziemne części tej rośliny były wykorzystywane do celów spożywczych.
Dlaczego boćwina jest cenna?
Ta kultura, wyróżniająca się niesamowitą bezpretensjonalnością i odpornością na zimno, ma wiele przydatnych właściwości. Niezawodnie wiadomo o zdolności boćwiny do oczyszczania krwi. Nadaje się do różnych sałatek, zup, innych potraw, a także do konserw i marynat.
Przepisy z boćwiną:
- Mozzarella z truskawkami, liśćmi boćwiny, szpinakiem i rukolą
- Sałatka z boćwiny i amarantusa z zielonym czosnkiem
- Kotlety boćwina i marchewka z twarogiem
- Okroshka na kefirze z boćwiną, marchewką i rzepą
- Gołąbki z boćwiny
- Dekoracja z ogonków liściowych
- Sałatka z boćwiny
- Boćwina z cebulą i papryką
Biologia kultury
Boćwina jest dwuletnia, ale często jest uprawiana jako zwykła roślina jednoroczna.
Nasiona tej kultury, podobnie jak buraki, kiełkują już w temperaturze około + 5 ° C, a sadzonki można zobaczyć 10-12 dni po wysianiu nasion do ziemi. Boćwina dobrze rośnie w temperaturze około + 20 ° C. W tym samym czasie sadzonki mogą przenosić mrozy o -1 ... -2 stopnie.
Warto zauważyć, że boćwina może rosnąć zarówno na otwartej przestrzeni, jak iw niewielkim cieniu, jednak warto wziąć pod uwagę fakt, że rośliny rozwijają się wolniej w cieniu, a blaszki liściowe, a także ogonki liściowe mogą gromadzić azotany.
Boćwina uwielbia wodę, ale nie oznacza to, że obszar, na którym rośnie boćwina musi zostać zamieniony w bagno, wystarczy utrzymać glebę w stanie umiarkowanie wilgotnym.
Jeśli chodzi o system korzeniowy, wnika on wystarczająco głęboko w glebę i, jeśli to konieczne, roślina może wydobywać wilgoć i składniki odżywcze z warstw niedostępnych dla innych roślin warzywnych. Bo boćwina, posiadająca silny system korzeniowy, nie może być uznana za uprawę „żarłoczną”, pobiera niewielką ilość składników odżywczych z gleby, ale naturalnie będzie lepiej rosła na dobrze nawożonych glebach i dobrze reaguje na dodatkowe nawożenie w sezonie. Nie należy jednak używać wielu nawozów zawierających azot, może to prowadzić do gromadzenia się azotanów.
Jeśli chodzi o kwasowość gleby, boćwina preferuje gleby obojętne, na takiej glebie z łatwością może dać plon około 3-5 kg z metra kwadratowego, a nowe odmiany dają większy plon z jednostki powierzchni.
Co to jest boćwina
Boćwina jest petiolatem srebra, petiolatem czerwono i liściastym.
- Boćwina pospolita jest bardzo piękna, osiąga pół metra wysokości, ma pomarszczone blaszki liściowe z wyraźnie zaznaczonymi białymi żyłkami i raczej mięsistymi ogonkami, które mają srebrzysty kolor.
- Boćwina czerwona różni się tylko tym, że ma nieco cieńsze czerwone ogonki. Smakuje nieco gorzej niż obrana srebrna boćwina.
- Boćwina liściasta ma masywniejsze blaszki liściowe niż dwie poprzednie boćwina, które są również delikatniejsze i bardziej mięsiste. Najmłodsze blaszki liściowe są zjadane, często nie mając czasu na pełne rozwinięcie.
O odmianach - w artykule Odmiany boćwiny
 |  |  |
Jak wyhodować boćwinę
Miejsce lądowania . Pierwszym krokiem jest wybranie miejsca, na którym rosły poprzednie uprawy nadające się na boćwinę - tak naprawdę to wszystko oprócz szpinaku, kapusty i buraków. Nie możesz też sadzić boćwiny po boćwinie, możesz ją sadzić w tym samym miejscu nie wcześniej niż za kilka lat.
Jeśli chodzi o uprawy sąsiednie, najbardziej odpowiednie są uprawy należące do rodziny Haze (komosa ryżowa, szpinak warzywny, ser olbrzymi, ser pełnolistny).
 |  |
Gleba . Po wybraniu miejsca przystępujemy do przygotowania gleby, którą należy wykopać na pełny bagnet łopaty, usuwając jednocześnie maksymalną liczbę korzeni i części chwastów, a następnie wyrównać grabiami rozbijając wszelkie bryły. Musisz wybrać dobrze oświetlone i wyrównane obszary glebowe dla boćwiny.
Nawozy . Podczas przygotowywania gleby jesienią zdecydowanie zaleca się dodanie do gleby obornika lub kompostu w ilości 3,5-4,0 kg na metr kwadratowy do kopania.
Następnym razem opatrunek górny można wykonać za pomocą nitroammofosu w ilości łyżki stołowej na m2. metr i wdrożyć wiosną 15 dni przed siewem nasion.
Wysiew nasion . Dopuszcza się siew nasion boćwiny bezpośrednio do gruntu, gdy ustali się dodatnia temperatura powyżej + 5 ° C, lub do wstępnego wzrostu sadzonek, tym samym skracając czas zbiorów do 25-30 dni.
Zwykle w centralnej Rosji boćwina jest wysiewana od kwietnia przez osadzanie nasion w glebie na głębokość około 2 cm, a na glebie piaszczystej - o 0,5 cm głębiej. Między rzędami pozostawia się odstęp 45 cm, między roślinami 2-3 cm.Młode nasiona można wysiewać bez wcześniejszego namaczania, a nasiona, które nie są wiarygodne, należy namoczyć przez kilka dni w wilgotnej gazie.
Wyhodowanie sadzonek trwa miesiąc, w tym wieku można je sadzić w gruncie w czasie, gdy ryzyko nawracających przymrozków będzie minimalne. Jeśli istnieje niebezpieczeństwo mrozu, łóżko należy przykryć włókniną.
Opieka. Gdy tylko sadzonki osiągną wysokość 2 cm, należy je przerzedzić, tak aby między odmianami ogonków liściowych pozostało około 30 cm wolnej przestrzeni, a między odmianami liści około 10 cm.
Dalsza pielęgnacja polega na spulchnieniu gleby między rzędami, zapobieganiu tworzeniu się skorupy gleby, zwalczaniu chwastów i podlewaniu. Jeśli pojawią się szypułki, należy je wyrwać.
Kiedy nadchodzi czas zbiorów, po każdym zebraniu liści lub ogonków roślin należy podlać i dodać łyżeczkę nitroammofoski na metr kwadratowy nasadzeń w postaci rozpuszczonej.
Żniwny. Liście boćwiny można oderwać lub obciąć, zapobiegając ich przerastaniu, zazwyczaj młode liście znajdują się w środku rozety, a starsze na krawędziach.
Mangold praktycznie nie jest przechowywany i najlepiej jest użyć zebranego plonu w dniu zbioru, ale jeśli istnieje pilna potrzeba jego konserwacji, liście należy umyć i bez suszenia włożyć do plastikowych toreb i umieścić w lodówce, gdzie mogą leżeć przez kilka dni.
