Na wybrzeżu Morza Czarnego w Rosji, Bowden's Nerine ( Nerine bowdenii ) to najnowszy kwitnący gatunek z rodziny Amaryllidaceae. To niesamowita roślina, której niezwykły wygląd po prostu zapiera dech w piersiach w nudne jesienne dni. Delikatne, jasnoróżowe, wdzięcznie wygięte, lejkowate kwiaty z lekko zawiniętymi płatkami okwiatu zebrane są w kwiatostany (15-17 szt.) Na mocnej elastycznej szypułce. Niektórzy zauważają niezwykłe podobieństwo kwiatu do lilii, inni - do pająka (z powodu fantazyjnie zakrzywionych płatków). Stąd nazwy - Guernsey Lily, Japanese Spider Lily, Cape Flower i kwiat nimfy.
Kwiat otrzymał swoją interesującą nazwę na cześć starożytnego greckiego boga morza Nereusa lub jednej z jego córek, zwanych Nereidami. Legenda głosi, że Starszy Nereus miał ich pięćdziesiąt, mieszkali w głębinach morza, tańczyli w okrągłych tańcach na falach. W księżycowe noce wychodzili na ląd i dołączając do najad, nimf i trytonów, śpiewali, tańczyli i organizowali różne konkursy. Nereidy były przyjazne ludziom, często ratowały marynarzy i rybaków w potrzebie [3].
Rodzimą krainą endemicznego rodzaju nerine jest Republika Południowej Afryki, gdzie jego gatunek występuje powszechnie na obszarach, na których występuje najwięcej opadów latem. Znaczna część gatunków kwitnie latem, a tylko cztery zimą. Najbardziej znani przedstawiciele rodzaju - Nerina gernseyskaya ( Nerine sarniensis ) i Nerina Bowden ( N. bowdenii ), które są szeroko wykorzystywane w selekcji, zwłaszcza w Holandii [4, 5].
Nerina Bowdena jest najbardziej odpornym na zimno gatunkiem z rodzaju [3]. Jego cebulki zostały po raz pierwszy sprowadzone do Europy w 1903 roku przez Cornish Bowden, po czym nazwano gatunek.
 |
Jest to roślina o wąskich, jasnozielonych (bez ogonków) liściach liniowo pasiastych (w dużych okazach jest 8–9 liści), ostro zakończonych, których pochewki tworzą krótką fałszywą łodygę. Liście pojawiają się na długo przed kwitnieniem, podczas którego ich długość wynosi 10–20 cm, wysokość szypułek 30–50 cm, w sprzyjających warunkach 60 cm. Cebule są okrągłe, z wysoką szyjką i składają się z liściastych zamkniętych łusek. Dorosła żarówka może osiągnąć 7-8 cm wysokości i 5-6 cm średnicy (obwód do 16 cm). Kwitnie listopad-grudzień, jeden kwiatostan - w ciągu 15-20 dni. Zwykle na dużej roślinie rozwijają się dwie szypułki. Krój zachowuje efekt dekoracyjny do 4 tygodni. Aby trwało dłużej, musisz wlać trochę wody do wazonu i regularnie aktualizować cięcie.
Najczęściej nerina Bowdena jest uprawiana jako kultura doniczkowa, ale w regionie Soczi dobrze radzi sobie na otwartym polu. Zaleca się sadzenie roślin w miejscach nasłonecznionych, dostatecznie wilgotnych. Z naszych obserwacji wynika, że nerina zachowuje swoje liście na mokrym terenie przez cały rok, chociaż długotrwałe podlewanie może prowadzić do gnicia cebul [1].
Jeśli hodujesz nerinę w kulturze doniczkowej, po kwitnieniu roślinę należy trzymać w jasnym świetle w chłodnym (7–10 ° C) pomieszczeniu o umiarkowanej wilgotności. Podlewanie zmniejsza się wiosną, kiedy liście zaczynają żółknąć, a po wyschnięciu całkowicie się zatrzymują. Przechowuj cebulki w doniczkach w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu.
 |  |
Okres odpoczynku dla neriny trwa od maja do sierpnia. W tym czasie cebulek nie należy podlewać przez około 60 dni, aw razie potrzeby można je wykopać i przechowywać w chłodnym pomieszczeniu. Jednak w tym przypadku muszą koniecznie mieć korzenie [1]. Stwierdzono, że obecność korzeni w cebulach podczas przechowywania i sadzenia wpływa pozytywnie nie tylko na intensywność i czas kwitnienia, ale także na osadzanie się przyszłych łodyg kwiatowych, które występuje w okresie wegetacyjnym roku poprzedniego.
Nerin jest rozmnażany przez cebulki potomne, które tworzą się na głównej dużej cebulce. Dziecko jest oddzielane i wychowywane. Nowa roślina zakwitnie, gdy obwód cebulki osiągnie 12 cm, czyli około 3 roku.
Optymalny czas sadzenia w otwartym terenie w Soczi to lipiec - początek sierpnia. W tym przypadku kwitnienie rozpoczyna się w październiku i trwa 2 miesiące, wysokość szypułki dochodzi do 50-60 cm, późniejsze okresy prowadzą do spadku liczby roślin kwitnących i pogorszenia ich jakości.
 |  |
| Nerine w kulturze doniczkowej | Rozwój korzeni w cebulach poprzez 3 miesiące po posadzeniu |
W uprawie doniczkowej cebulki sadzi się w czerwcu-lipcu na lekkim podłożu, bez głębokiego pogłębiania: wierzch pozostaje nad powierzchnią gleby. Pojemniki przenosi się do chłodnego pomieszczenia. W tym samym okresie cebulki przechowywane w doniczkach zaczynają być podlewane.
Jednym z problemów podczas uprawy Bowden Nerine w kulturze doniczkowej jest wzrost masy korzeniowej i cebul potomnych, w wyniku czego rośliny zaczynają nieregularnie kwitnąć. Dlatego corocznie, w okresie uśpienia lub po nim, należy przeszczepiać duże żarówki, uprzednio oddzielając od nich dziecko.
Literatura
1. Lobova T.E. W sprawie uprawy amarylis Bowden's nerina i belladonna amarylis na wybrzeżu Morza Czarnego w Rosji / T.E. Lobova, N.A. Slepchenko // Prace naukowe Państwowego Uniwersytetu Narodowego
VNIITSISK Rosyjska Akademia Rolnicza, nr. 43 „Ogrodnictwo ozdobne w Rosji” - Soczi:
VNIITSISK, 2010. - T. II. - S. 59–63.
2. Jeter O. Nerina - „kwiat nimfy”, „lilia-pająk”. - [Zasoby elektroniczne]. - Tryb dostępu: //www.gardenia.ru/pages/nerine001.htm.
3. Fevralskaya I. Zagadka neryny // Mój kwiat. - 2012. - nr 9 (18). - [Zasoby elektroniczne]. - Tryb dostępu: www.moicvetok.ru/anons/01-10-2012-zagadka-nerine.
4. Saunders R. Nerines In South Africa: A Primer / R. Saunders, R. Saunders. - [Dane elektroniczne]. - Tryb dostępu: www.bulbsociety.org/GALLERY_OF_THE_WORLDS_BULBS/GRAPHICS/Nerine/Nerineprimer.html.
5. Shields JE Rodzina Amaryllis: Genus Nerine. - [Dane elektroniczne]. - Tryb dostępu: //www.shieldsgardens.com/amaryllids/nerine.html.
Magazyn „Kwiaciarstwo” nr 5 - 2014
