|
Paprocie żyją na Ziemi od milionów lat i do dziś nie przestają zadziwiać ludzi swoim pięknem i różnorodnością.
Nie sposób wyobrazić sobie lasu bez magicznych wzorów ich ażurowych liści (wai), których dziwacznym kształtem nie da się porównać z żadną rośliną naszego pasa.Wykorzystanie paproci w projektowaniu krajobrazu ma najszersze możliwości i zapewne perspektywy ich wykorzystania są dalekie od wyczerpania.
Trudno jest znaleźć styl ogrodowy, w którym te rośliny nie byłyby poszukiwane, ponieważ harmonijnie pasują do każdej kompozycji. Surowość form, wyrazista grafika z sylwetkami paproci znajduje swoich zwolenników wśród wielbicieli Jej Królewskiej Mości i sprawia, że rośliny te stają się godną ozdobą ogrodów o regularnym stylu. Wilgotne zacienione zakątki ogrodu krajobrazowego są nie do pomyślenia bez paproci. Na zacienionych zboczach ogrodu skalnego lub ściany oporowej paprocie skalne wyglądają świetnie. A twórcy romantycznego ogrodu nigdy nie będą w stanie porzucić tajemnicy tej legendarnej cudownej rośliny (a co jeśli zakwitnie?)… Kolekcjonerzy nie ignorują też paproci.
Sadząc paprocie w pojemnikach można tworzyć mobilne ogrody do ozdabiania chwilowo nieestetycznych miejsc, tarasów krajobrazowych i ogrodów zimowych. Ażurowe liście paproci zdobią wiszące kosze, które ostatnio stały się bardzo popularne w ogrodach krajobrazowych, a także ulicach i placach miast.
Paprocie nie mają odpowiedników wśród roślin ogrodowych w postaci liści. Wyraźna grafika krzewu, delikatne „wycinanie” wai - wszystko to sprawia, że są one niezbędne w projektowaniu ogrodów. Paprocie stanowią doskonałe tło dla roślin kwitnących. Ażurowe liście doskonale kontrastują z dużymi, prostymi liśćmi, takimi jak Astilboides (Astilboides tabularis), Hosta (Hosta sp.), Rogersia (Rodgersia sp.). I jasne listowie Heuchera sp. A żywiciel będzie jeszcze mocniej błyszczał na tle paproci.
Paprocie często sadzi się obok kamieni. Jest to bezpieczny zakład i jest często używany w japońskich ogrodach lub parkach przyrody. Niezapomniane wrażenie pozostawiają także paprocie rosnące w pobliżu malowniczego drewna driftowego.
Paprocie sprzyjają bliskości wody, dlatego miejsce w pobliżu stawu lub strumienia jest dla nich idealne, a do kompozycji można dodać pierwiosnki japońskie (Primula japonica), rabarbar (Rheum palmatum), bambus (Sasa tsuboana), wolno rosnące odmiany brunners (Brunnera 'Hadspen Cream) ').
Paprocie wyrastają dość późno, bo pod koniec maja. Ta funkcja pozwala wykorzystać przestrzeń między nimi do sadzenia kwitnących wiosną efemerydów, takich jak sekwoja syberyjska (Scilla sibirica), Rosen (Scilla rosenii), dwulistna (Scilla bifolia) i Mishchenko (Scilla mischenkoana), kaukaska Kandyki (Erythronium caucasica), syberyjska (Erythronium sucasica) ) i europejski (Erythronium dens-canis), delikatny zawilec (Anemone blanda), jaskier (Anemone ranunculoides) i dąb (Anemone nemorosa), jare (Eranthis hyemalis), corydalis bracteory (Corydalis bracteory) i Hallera hallactera (Corydalis bracteory) Po śmierci części nadziemnej efemerydów wolne miejsce zajmą wkrótce przerośnięte „liście” paproci.
Innymi partnerami paproci w ogrodzie mogą być arizemy (Arisaema sp.), Niskie iglaki, turzyce (Carex sp.), Ochiny (Lusula sp.), Badany, wątrobowce (Hepatica sp.), Pantofle (Cypripedium sp.), Rododendrony, irysy (Iris sp.), Pierwiosnki (Primula sp.), Clefthoof (Asarum europaeum), miodunka (Pulmonaria sp.), Stroje kąpielowe (Trollius sp.), Cebula leśna (dziki czosnek), rogate kozy (Epimedium sp.), Jeffersonia (Jeffersonia sp.) - czyli prawie wszystkie rośliny nadające się do zacienionego ogrodu.
Podczas sadzenia paproci w kompozycjach należy wziąć pod uwagę charakter ich wzrostu. Paprocie o długich korzeniach są w stanie wyprzeć sąsiadów w dość krótkim czasie, dlatego konieczne jest przydzielenie im znacznych obszarów lub stworzenie sztucznego ograniczenia. Gatunki o krótkim kłączu z roku na rok utrzymują stały rozmiar krzewu, tworząc regularne rozety. Z kolei mogą być stłumione przez bardziej agresywnych sąsiadów, takich jak barwinek czy szczelina.
