Wasabi to wieloletnia roślina pochodząca z Japonii, gdzie można ją uprawiać przez cały rok. Nadal rośnie na wolności w czystych strumieniach głębokich górskich lasów od głównej północnej wyspy Sachalin aż na południe, aż po wyspę Kyushu. Większość najcenniejszych korzeni wasabi jest uprawiana w Japonii na Półwyspie Izu, gdzie dzięki łagodnemu klimatowi i obfitym deszczom sama natura stworzyła idealne warunki do jego pomyślnego życia. W tych częściach górskich wiosek japońskich tajemnice uprawy wasabi przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Jednak większość wasabi dostępnych obecnie na rynku światowym jest uprawiana na polach.
Obecnie wasabi uprawia się nie tylko w Japonii, ale także w Chinach, USA, Korei, Nowej Zelandii i na Tajwanie, ale tylko japońska roślina jest uważana za klasyczną wasabi. Wasabi jest uprawiana na specjalnych farmach do hodowli tej rośliny. Główne warunki jego wzrostu to zimna woda górska i stan półzanurzony.
Wasabi po angielsku - japoński chrzan, po niemiecku - Japanischer Meerrettich, po francusku - Raifort du Japon. A samo słowo „wasabi” jest tłumaczone z japońskiego jako „górski łobuz”.
Wasabi jest często nazywany japońskim chrzanem, ale pomimo bezwarunkowego pokrewieństwa wasabi wcale nim nie jest. Chociaż zachodni chrzan i wasabi należą do tej samej rodziny kapustowatych (Brassicaceae), która obejmuje również różne kapusty i musztardę, wasabi należy do innego rodzaju. Chrzan należy do rodzaju Armoracia, a wasabi należy do rodzaju Wasabia .
Chrzan jest powszechnie uprawiany na całym świecie ze względu na duże korzenie z brązową skórką i czystym białym miąższem, a jasnozielony kłącze wasabi to prawdziwe i drogie arcydzieło natury.
Roślina jest najbardziej znana z zioła pochodzącego z korzenia wasabi. Suszony korzeń jest mielony i szeroko stosowany w kuchni japońskiej.
Historia wasabi
Wasabi to tradycyjne japońskie zioło znane pierwotnie jako leczniczy dziki imbir. Wasabi jest dziś istotnym składnikiem japońskiej kultury kulinarnej, podobnie jak sushi czy soba (makaron gryczany). Jednak odkrycia historyczne pokazują, że w czasach starożytnych, takich jak okres Asuka (koniec VI - początek VII wieku), był używany wyłącznie jako lek ziołowy. Roślina ta została wspomniana w japońskiej encyklopedii medycznej Honzo-wamyo, opublikowanej na początku X wieku. Komentarze wskazywały, że dziki imbir jest antidotum na zatrucie surową rybą. Ze względu na wymagania uprawy wasabi kłącza zawsze były uważane za ekskluzywny towar, pierwotnie zarezerwowany tylko dla klasy rządzącej.
Wasabi zaczęto stosować w kuchni japońskiej w okresie Kamakura (koniec XII wieku), w każdym razie to właśnie w książkach kucharskich z tamtych czasów historycy po raz pierwszy zetknęli się z takim składnikiem - wasabi.
Później, w erze Keicho z okresu Edo (koniec XVI - początek XVII wieku), w Shizuoka rozpoczęła się dość rozpowszechniona uprawa wasabi. A w epoce Bunsei i Tenpo (koniec XVIII wieku) sushi i soba stały się tak popularne w Japonii, że doprowadziły do szerokiego i szybkiego rozpowszechnienia wasabi jako przyprawy w całym kraju.
Portret botaniczny
Eutrema japonica lub wasabi (Eutr e ma jap o nicum) to wieloletnie zioło należące do rodziny kapustowatych. Rodzaj Wasabi obejmuje 31 gatunków roślin rosnących w Azji Wschodniej, ale uprawiany jest tylko jeden z nich - Wasabia japonica .
Wasabi to bylina osiągająca do 50 cm wysokość, łodyga pełzająca lub wstępująca. Liście duże do 15 cm szerokości, osadzone na długich ogonkach, sercowate i lekko faliste brzegi. W miarę wzrostu kłącza liście odpadają. Kwitnie w kwietniu-maju drobnymi białymi kwiatami zebranymi w wierzchołkowej części zarośli. Płatki kwiatów są jajowate i mają wydłużony gwóźdź. Owoc ma postać strąka z nasionami. Począwszy od wieku 1,5 roku kłącze wasabi gęstnieje i ostatecznie osiąga 15 cm. Pełne wyrośnięcie rośliny zajmuje około 2-3 lat, aw zależności od warunków klimatycznych z każdego kłącza można wytworzyć do 20 gałęzi korzeniowych. Korzenie mają bardzo ostry smak i ostry specyficzny zapach, a smak jest bardziej intensywny w górnej części kłącza niż w dolnej.
W Japonii prawdziwe wasabi jest uprawiane w zimnej (+ 10 ... + 17 ° C) bieżącej wodzie w górach, na tarasach górskich, przepływających przez nie strumieni. Wasabi rośnie bardzo wolno, korzeń wydłuża się o ok. 3 cm rocznie Najdroższa przyprawa nazywa się honwasabi (z japońskiego - „prawdziwy wasabi”), przygotowywana jest wyłącznie z roślin dziko rosnących. Ale teraz wasabi jest uprawiane jak inne warzywa w ogrodach warzywnych, chociaż ta opcja nie jest uważana za prawdziwą wasabi. Honwasabi można znaleźć tylko w Japonii. Ponieważ dzika roślina jest dość rzadka, honwasabi jest bardzo droga. Cena za kilogram oryginalnego produktu zaczyna się od 250 euro. A popyt na tę wyjątkową roślinę okopową jest kilkakrotnie wyższy niż podaż.
W większości przypadków sklepy i restauracje oferują imitację wasabi wykonaną z wasabi daikon. To warzywo jest łatwe w uprawie i tanie w produkcji. Służy do produkcji proszku i pasty wasabi, a także tabletek przyprawowych. Ponieważ naturalny kolor daikon jest biały, dodaje się do niego zielony barwnik, aby wyglądał jak wasabi.
Przeczytaj także:
- Korzystne właściwości wasabi
- Wasabi w gotowaniu
- Co to jest prawdziwe wasabi?
- Kalejdoskop potraw z wasabi
- Jak rośnie wasabi
