Pełzający tymianek (Thymus serpillum L.) (popularnie - zapach cytryny, tymianek, trawa Bogorodskaya, czepek, kadzidło) jest bliskim krewnym tymianku pospolitego (Thymus vulgaris) , pochodzącym z wybrzeża Morza Śródziemnego, jest jedną z najstarszych roślin korzenno-aromatycznych, a jej nazwa jest zgodna w wielu językach świata.
Starożytni Grecy czcili go i nadali mu imię grasica, co oznacza siłę. Poświęcili tę roślinę bogini Afrodycie i spalili zioło w ogniu ofiarnym, wierząc, że jest w stanie przywrócić życie człowiekowi. Nasi przodkowie, Słowianie, również wrzucali to zioło do ognia podczas ofiar. Kiedy jego pachnący dym wzniósł się do nieba, oznaczało to przyjęcie ofiary przez bogów.
Dziś tymianek to przede wszystkim popularna przyprawa o niezwykłych właściwościach smakowych i aromatycznych. Różnorodność palety aromatów zapewniła szerokie zastosowanie tymianku w kuchni. Jest stosowany zarówno jako niezależna przyprawa do niektórych potraw, jak iw połączeniu z innymi ziołami. Najbardziej udanymi „towarzyszami” tymianku są: liście laurowe, oregano, pietruszka, rozmaryn, majeranek, estragon i lawenda. Tymianek szczególnie dobrze komponuje się z następującymi potrawami: sery; mięso: kurczak, jagnięcina, wieprzowina, królik; różne rodzaje ryb; warzywa: bakłażany, fasola, marchew, ziemniaki, pomidory; grzyby; a także miód, soczewicę, jabłka i gruszki.
Na świecie występuje ponad 400 gatunków tej rośliny, ale do gotowania używa się głównie tymianku pospolitego i tymianku pełzającego. Tymianek pospolity jest mniej odporny na zimę, jest uprawiany w regionach południowych.
Tymianek pełzający to niewielki rozgałęziony krzew z rodziny Clay, o szaro-brązowej łodydze do 40 cm wysokości, korzeń palowy, silnie rozwinięty. Liście są małe, siedzące, wydłużone. Na nich są gruczoły z olejkiem eterycznym. Kwitnące pędy tymianku są gęsto pokryte krótkimi włoskami. Kwiaty tej rośliny są małe, fiołkoworóżowe, o różnych odcieniach, rozmieszczone w pęczkach w kątach liści, na gałęziach łodyg, tworząc wydłużone kwiatostany wiechowate. Kwitnie tymianek w czerwcu i sierpniu. Kwiaty dobrze przyciągają pszczoły, za co są wysoko cenione przez pszczelarzy.
Rosnący tymianek
Lokalizacja . Tymianek jest dość wybredny, jeśli chodzi o warunki wzrostu. Dobrze rośnie na terenach oświetlonych i osłoniętych przed zimnym wiatrem, gdzie woda nie stagnuje. Preferuje gleby lekkie i żyzne, dobrze przepuszczalne o odczynie obojętnym, generalnie nie toleruje gleb kwaśnych. Wskazane jest, aby uprawiać go po poprzednikach nawożonych obornikiem.
Gleba . Podczas jesiennego przygotowania gleby wykopuje się ją widłami, starannie dobierając chwasty. Przed kopaniem należy dodać 0,5 wiadra zgniłego kompostu na 1 metr kwadratowy, 1-2 łyżki. łyżki superfosfatu, 1 szklanka popiołu. Wiosną ziemię należy ponownie wykopać widłami na głębokość 10 cm i jednocześnie dodać 1 łyżeczkę mocznika na 1 m2. metr.
Siew . W kulturze tymianek jest hodowany przez wysiew nasion w ziemi lub przez sadzonki. W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się w skrzynkach, siedliskach lub szklarniach na 50-55 dni przed sadzeniem sadzonek w ziemi. W otwartym terenie nasiona wysiewa się wczesną wiosną w rowkach do głębokości 0,5 cm, jeszcze lepiej nie przykrywać nasion ziemią, a jedynie „sproszkować” przesianą próchnicą.
Aby uzyskać przyjazne sadzonki, uprawy należy ściółkować torfem lub przykryć folią, bo w tym okresie potrzebna jest zwiększona wilgotność gleby. Nasiona kiełkują w temperaturze 20 stopni w ciągu 3 tygodni. W tym czasie należy uważać, aby gleba nie wysychała i nie tworzyła się na niej skorupa.
Sadzenie sadzonek . Sadzonki sadzi się na otwartym terenie w maju z odstępem między rzędami 30-40 cm, między roślinami w rzędzie 15-20 cm Początkowo młode rośliny rosną bardzo wolno. Nawiasem mówiąc, możesz siać tymianek wzdłuż krawędzi ogrodu kwiatowego, jak roślina krawężnikowa.
Wychodzę . Konieczne jest staranne pielęgnowanie roślin, utrzymywanie ogrodu w stanie wolnym od chwastów, w przeciwnym razie chwasty mogą je łatwo zagłuszyć. W drugim i kolejnych latach bronowanie wykonuje się w rzędach i nawozi nawozami mineralnymi lub roztworem dziewanny. Tymianek reaguje na aplikację wapna.
Przy uprawie wieloletniej tymianek należy na zimę przykryć opadłymi liśćmi, gałązkami świerkowymi lub okruchami torfu i dobrze przykryć śniegiem, ponieważ w mroźne zimy może przemarzać. Dlatego wielu ogrodników woli uprawiać go przez sadzonki jako roczną uprawę. W jednym miejscu rośnie do 5 lat.
Zbieranie ziół . Tymianek ścinany jest podczas kwitnienia, pozostawiając ogonki o długości 5-6 cm nad ziemią, wiązane w pęczki i suszone pod baldachimem lub w suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu. W przypadku bieżącego spożycia warzywa można ciąć przez cały sezon.
W przypadku wieloletnich upraw największe zbiory zieleni są zbierane w 2-3 roku. Następnie plon spada i sadzenie należy odnowić, ponieważ stare rośliny znacznie tracą swój aromat. Takie odnowienie nasadzeń można wykonać wiosną, dzieląc krzewy, wykorzystując do tego stare nasadzenia.
Zbiór nasion . Aby zdobyć nasiona, musisz zostawić przynajmniej jedną roślinę, na której nie kroisz zieleni. Jesienią, przed mrozem, gdy wierzchołki zaczynają nabierać brązowego koloru, gałęzie są odcinane i suszone na strychu przez 5-7 dni, rozłożone na papierze. Następnie sucha masa jest mielona, a nasiona oddzielane przez drobne sito, które zachowują zdolność kiełkowania przez 2-3 lata.
Na podstawie materiałów z gazety „Ural Gardener”
