Co wiesz o pęcherzycach? Z reguły wieloletnia peruwiańska pęcherzyca jest uprawiana w centralnej Rosji, która może rosnąć w jednym miejscu bez przesadzania przez 6-8 lat. Oprócz tego możesz spróbować zasadzić na swojej stronie meksykańską pęcherzycę, która jest również nazywana meksykańskim pomidorem. Jego owoce w smaku i kształcie przypominają pomidory, dojrzewają 3 tygodnie wcześniej niż najwcześniejsze odmiany pomidorów. Meksykańska pęcherzyca jest często określana jako pęcherzyca warzywna, w przeciwieństwie do pęcherzyka truskawkowego deserowego, którego owoce mają wyraźnie wyczuwalny smak truskawkowy. Z nich, podobnie jak z winogron, możesz zrobić rodzynki. Przyjrzyjmy się bliżej przedstawicielom tego rodzaju, zasługują na tę uwagę!
Duży rodzaj botaniczny z rodziny psiankowatych - Cape Agrest (Physalis) obejmuje 124 gatunki roślin uprawnych i dzikich, występujących obecnie na wszystkich kontynentach. Tylko 17 gatunków jest wykorzystywanych do celów gospodarczych.
Roślina ta pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie jest uprawiana od ponad 2000 lat, a dziś wyhodowano wiele owocnych odmian, przystosowanych przez człowieka do uprawy w różnych warunkach naturalnych.
Wszystkich przedstawicieli rodzaju Physalis łączy interesująca cecha: działki kwiatu rosną tak silnie, że ostatecznie całkowicie pokrywają owoc. Owoce Physalis są bardzo różne: zarówno soczyste, jak i wytrawne; o smaku od bardzo przyjemnego do ostrego gorzkiego; odcienie od zielonkawego i liliowego do jasnopomarańczowego. Kwiaty podobnie jak dzwonki różnią się również kolorem - częściej żółtawym, rzadziej - białym i liliowym.
Tradycyjny suszony kwiat, oryginalna roślina o niezwykłych, przewiewnych, jasnopomarańczowych owocach, wszyscy znają ją pod nazwą „chińskie lampiony”. To wieloletnia Physalis Franchet lub zwyczajna ( Physalis franchetii ), jeden z nielicznych przedstawicieli swojego rodzaju, doskonale przystosowany do rosyjskiej zimy. Z kłącza położonych płytko pod ziemią pojawiają się jej krzewy każdej wiosny, osiągając wysokość do 90 cm, ma pojedyncze białe kwiaty o średnicy do 3 cm, a pod koniec lata na krzakach pojawiają się jagody, zwykle 10-15 szt., Zawinięte w czerwono-pomarańczowy kubek, przypomina więc tę samą „chińską latarnię”.
 |
Wszystkie uprawiane typy pęcherzyca są podzielone na warzywa i jagody.
Pęcherzyki warzywne charakteryzują się dużymi owocami (od 20-30 do 150 g), średnim i poniżej średniej smakiem w stanie świeżym, wczesną dojrzałością, odpornością na zimno, wysoką produktywnością.
Jagody Physalis mają owoce średniej wielkości (zwykle 1-3 g, w niektórych odmianach do 9 g) i wyższy smak. Jednak wczesna dojrzałość, produktywność i odporność na zimno pęcherzyków jagodowych są niższe.
Warzywo Physalis lub meksykańskie ( Physalis ixocarpa ) jest od dawna uprawiane jako roślina warzywna. Ta jednoroczna roślina zapylana krzyżowo jest również nazywana meksykańskim pomidorem lub wiśnią ananasową. Jego rozgałęzione pędy osiągają wysokość 1 m, kwiaty są żółtawe z ciemnobrązową plamą i fioletowymi pręcikami. Zjadają soczyste, mięsiste jagody, które w trakcie dojrzewania nabierają żółto-cytrynowego lub żółto-różowego koloru, a ich miąższ jest jasno bursztynowy. Zaokrąglone, lekko spłaszczone, o średnicy do 6 cm, owoce osiągają masę do 70 g. Dojrzały owoc od góry „ubrany” w zielonkawy blady, ciasny kielich. Odnosi się do pęcherzyca warzyw.
 |
Owoce pęcherzyka meksykańskiego są szczególnie smaczne, z dużą ilością słonecznych dni i umiarkowanymi opadami deszczu. Dojrzałe owoce mają przyjemny słodko-kwaśny smak i lekki aromat. Robią oryginalny dżem, nieco przypominający dżem figowy. Słodsze owoce u odmian Moscow Early, Gruntovy Gribovsky i Korolek. Nieuszkodzone owoce w osłonkach można przechowywać w chłodnym i suchym miejscu do 3 miesięcy.
Physalis rodzynkowa lub pokwitająca ( Physalis pubescens ) ma również jadalne, pachnące owoce, ale mniejsze, do 3,5 cm średnicy i wadze do 20 g. Jest rośliną samopylną do 70 cm wysokości z silnie owłosioną łodygą. Jest mniej odporny na zimno, ale nadaje się do uprawy w warunkach centralnej Rosji. Rodzynka Physalis należy do berry physalis.
 |
Ma raczej wyrafinowany smak, słodki, z lekką kwaskowatością, z wyraźnym owocowym aromatem i posmakiem (bliższym ananasowi). Dojrzałe owoce mają żółto-bursztynową skórkę i miąższ. Dżem z nich okazuje się piękny, żółtawy, ale prawie bezwonny. Gatunek ten ma rekordową jakość owoców: nieuszkodzone owoce w kapslach można przechowywać w suchych i chłodnych warunkach do 6 miesięcy, stopniowo lekko usychając. Pięknie schną, dając w efekcie prawdziwą rodzynkę o słabym owocowym aromacie.
Physalis peruwiański ( Physalis peruviana ) to gatunek późno dojrzewający, bardzo ciepłolubny i kochający światło. Roślina może osiągnąć do 1,5-2 mi więcej, na środkowym pasie zaleca się uprawę w szklarniach foliowych, okres wegetacji wynosi 150 dni lub więcej. Aby uzyskać gwarantowane roczne plony w szklarni foliowej na środkowym pasie, należy sadzić tę pęcherzycę na sadzonkach od początku lutego. Odnosi się do pęcherzyka jagodowego.
Delikatne owoce pęcherzyca peruwiańska mają znacznie jaśniejszy smak i aromat truskawek ogrodowych. Z reguły owoce nie są smaczne, są przechowywane do 1 miesiąca. Niektóre odmiany mają lekką goryczkę przypominającą grejpfruta.
 |
Physalis Florida ( Physalis floridana ) wyróżnia się bezpretensjonalnością. Owoce o masie ok. 1,5 g, przyjemne w smaku, słodkie, prawie całkowicie wolne od kwasów i bez owocowego zapachu. Kolor owocu jest jasnożółty, przeważnie z fioletowymi kropkami, miąższ jest jasno bursztynowy. Odnosi się do jagód.
Owoce są często spożywane w stanie świeżym. Dżem przypomina konfiturę z żółtej wiśni, smak nabiera oryginalności dzięki dodatkowi perfum - pachnących liści geranium.
Nieuszkodzone owoce w osłonkach można przechowywać w suchych, chłodnych warunkach do 1,5 miesiąca.
Physalis służy do przyrządzania różnorodnych potraw: sałatek, zup, omletów, pikli warzywnych, sosów, robi się z niego dżem, przygotowuje kandyzowane owoce i słodycze, wykonuje się różnego rodzaju wypieki i dekoracje do ciast.
 |
