Wśród upraw warzyw w rosyjskim ogrodzie warzywnym rzodkiewka zajmuje bardzo mało miejsca. Ale na próżno! Wszakże codzienne stosowanie niewielkiej ilości rzodkiewki działa wzmacniająco na cały organizm.
Wbrew powszechnemu przekonaniu rzodkiewka nie musi być gorzka. Wśród różnych odmian tego warzywa znajdują się również delikatne zieleniny sałatkowe (rzodkiew zielona), które praktycznie nie palą się, raczej pikantne (rzodkiew czarna) oraz takie, od których w oczach pojawiają się łzy (odmiany rzodkiewki białe i fioletowe). Możesz więc wybrać rzodkiewkę na każdy gust.
Aby prawidłowo wyhodować rzodkiewkę, musisz pamiętać o następujących poradach ekspertów.
* Konieczne jest ścisłe wysiewanie nasion rzodkiewki w określonych porach, w przeciwnym razie rośliny zakwitną, a korzenie staną się szorstkie i niejadalne. Do spożycia latem nasiona rzodkiewki wysiewa się pod koniec kwietnia lub na początku maja, a do przechowywania w zimie - na początku lipca.
Chodzi o to, że rzodkiew potrzebuje długich godzin dziennych, aby przyspieszyć powstawanie kwiatów, owoców i nasion niezbędnych do rozmnażania. W tym czasie tworzenie się roślin okopowych jest zahamowane. Dlatego najdłuższe dni (od połowy maja do połowy lipca) nie nadają się do jej uprawy.
Dlatego podczas siewu we wczesnych stadiach rośliny szybko przechodzą na łodygę, w wyniku czego plon roślin okopowych jest znacznie zmniejszony, ponieważ rośliny szybko wyrzucają strzały kwiatowe.
Następnie, gdy czas trwania godzin dziennych zostanie skrócony do 12-13 godzin, przejście do kwitnienia jest opóźnione w rzodkwi i powstają sprzyjające warunki do tworzenia roślin okopowych.
* Rzodkiewka to roślina kochająca światło. Wysoki plon roślin okopowych można uzyskać tylko przy równomiernym rozmieszczeniu roślin w ogrodzie i dobrym oświetleniu (nie mylić - oświetlenie i godziny dzienne to zupełnie inne pojęcia). Nawet lekkie zacienienie ma natychmiastowy negatywny wpływ na plon.
* Chociaż rzodkiewka jest raczej bezpretensjonalną rośliną i może rosnąć na ciężkich glebach gliniastych, wymaga ona żyzności i luźności gleby i daje wysokie plony tylko na żyznych glebach. Najlepsze do tego gleby to gliniasto-piaszczyste i lekko gliniaste z obojętnym lub lekko kwaśnym odczynem roztworu glebowego, o niskim poziomie wód gruntowych, ponieważ rzodkiewka nie toleruje stojącej wody. Głębokość warstwy ornej musi wynosić co najmniej 25 cm Gleby ciężkie gliniaste i kwaśne nie nadają się do uprawy. Smak roślin okopowych znacznie poprawia wprowadzanie popiołu do gleby.
Nawozów organicznych nie wolno stosować do gleby w postaci niedozwolonej, ponieważ zmniejsza to utrzymanie jakości i jakości roślin okopowych. Rzodkiewka będzie brzydka i słabo smakuje.
* Rzodkiewka nie znosi dobrze suszy powietrznej i glebowej. Przy braku wilgoci gleby korzenie stają się twarde, gorzkie i lekko soczyste, a nieprzyjemny rzadki „aromat” wzrasta. A przy silnych wahaniach wilgotności rośliny okopowe mogą pękać.
* Rzodkiew w ogóle nie toleruje zgrubienia. Konieczne jest, aby od pierwszych dni wschodów sadzonki odległość między roślinami wynosiła co najmniej 2 cm, ponieważ młode pędy reagują ostro negatywnie na zgrubienie.
Dlatego w fazie 2–3 liści prawdziwych rośliny są przerzedzane, pozostawiając silniejsze początkowo po 5–6 cm, a następnie po 10–12 cm i jeszcze więcej przy późnych odmianach wielkoowocowych. Jeśli nie zostanie to zrobione, zagęszczone nasadzenia zostaną postrzelone i utworzą kwitnące łodygi.
Podczas ponownego przerzedzania usuń wszystkie słabe i uszkodzone rośliny. Ale pozostawienie zbyt dużej odległości między roślinami też nie ma sensu, ponieważ otrzymasz bardzo duże korzenie kosztem ich jakości.
* Nie możesz spóźnić się ze zbiorami rzodkiewki. Rzodkiewka jest zbierana w różnym czasie, w zależności od odmiany. Wczesne zbiera się w pierwszej połowie lata, późne (na zimę) - przed nadejściem mrozów.
* Stare rośliny okopowe rzodkiewki letniej i korzenie rzodkiewki ozimej, które opadły pod wpływem mrozu, nie nadają się do spożycia przez ludzi.
„Ural ogrodnik” nr 30, 2016
