Nasza pachnąca mirra (Myrrhis odorata) jest prawie nieznana, ale w krajach europejskich była używana od wielu stuleci zarówno w kuchni, jak i jako roślina lecznicza. Wielki Pliniusz w swojej „Historii naturalnej” wymienia mirrę pod nazwą „antriskus”. Oczywiście istnieje również prawdziwy antriskus, ale to rozmowa na osobny artykuł.Jako roślina ogrodowa uprawiana jest w Europie, głównie w Anglii, od XVI wieku i jest wzmiankowana u zielarza Gerarda w 1597 roku. Potem jego sława jako warzywo stopniowo wygasała, a mirra pozostała w ogrodach Europy głównie jako roślina pastewna i chwastowa.
Mirris był dodawany do napojów alkoholowych z innymi przyprawami i był używany do niektórych przeziębień. Warto więc przedstawić go naszym czytelnikom z jak najlepszej strony. Ze względu na to, że nasiona anyżu na środkowym pasie nie zawsze dojrzewają, mirra może służyć jako dobry substytut anyżu, ponadto jest to roślina wieloletnia, a nie roślina jednoroczna, taka jak anyż.
Owoce zawierają aż 0,9% olejku eterycznego, którego głównym składnikiem jest anetol nadający roślinie zapach anyżu. Ponadto znaleziono kumaryny, flawonoidy i olej tłuszczowy. Liście zawierają do 0,45% olejku eterycznego, witaminę C, karoten, cukier, glizirrhizin.
Do celów leczniczych stosuje się nasiona mirry, zbierane w fazie pełnej dojrzałości, a także liście i korzenie.
Liście do użytku kulinarnego najlepiej zbierać przed całkowitym rozwinięciem. W tym okresie są delikatniejsze i smaczniejsze. Można je suszyć do długotrwałego przechowywania. Optymalne warunki suszenia to ciemny pokój w temperaturze nieprzekraczającej 30-35 ° C. Korzenie najlepiej zbierać wiosną lub jesienią.
Na żołądek i gardło
W medycynie ludowej krajów europejskich owoce mirry stosuje się jako środek poprawiający trawienie, a także w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, jako środek moczopędny w chorobach pęcherza i nerek, w leczeniu gorączki, zawrotów głowy, gruźlicy, wyczerpania, przy uderzeniach gorąca, jako „oczyszczający krew” pojawienie się na ciele wysypki, ropni, wrzodów.
Dzięki obecności anetolu roślina działa przeciwskurczowo i poprawia separację plwociny przy zapaleniu oskrzeli i tchawicy.
Aby poprawić trawienie: weź 2 łyżeczki posiekanych owoców, zalej szklanką wrzącej wody, odstaw na 30 minut, odcedź. Wypij 1/2 . szklanki 3 razy dziennie.
Na przeziębienie: weź 2 łyżeczki posiekanych owoców mirry, zalej szklanką wrzącej wody, pozostaw na 30 minut, odcedź. Pij 1/4 szklanki 3-4 razy dziennie na ciepło na pół godziny przed posiłkiem.
W przypadku utraty głosu owoce nalegają tak jak w poprzednim przepisie, dodaje się 1 łyżeczkę miodu i przyjmuje w ciepłej formie, 1-2 łyżki stołowe kilka razy dziennie.
W medycynie europejskiej zaleca się przygotowywanie papierosów przeciwastmatycznych z liści mirry.
W zupach, sałatkach i deserach
Świeże liście służą jako przyprawa do deserów, sałatek i soków owocowych, słodkich zup, sałatek i dań warzywnych - gotowanego kalafiora i brukselki, korzeni warzyw (marchew, rzepa itp.), Kompotów. Amerykanie zalecają, aby stosując liście mirry w ilości 2-4 łyżek stołowych na porcję kompotu, ilość cukru zwykle używanego w tym przypadku można zmniejszyć o połowę.
Niedojrzałe nasiona dodaje się do sałatek warzywnych. A gdy są dojrzałe i ciemne, dodaje się je w pokruszonej postaci do babeczek, ciastek, bułeczek, kompotów, galaretek, herbat, a nawet strudla jabłkowego. Mirrę należy stosować 1-2 minuty przed przygotowaniem potrawy, aby zachować aromat. Spróbuj na przykład zrobić ciasto z mirrą.
Umyte i obrane korzenie można dodawać do gulaszu warzywnego jako warzywa korzeniowe, takie jak pasternak lub seler.
Przepisy kulinarne z pachnącą mirrą:
- Słodki parfait z rokitnikiem, marchewką i pachnącą mirrą
- Risotto z krewetkami i pachnącą mirrą
Przeczytaj więcej o historii kultury i kultywacji na stronie Mirris.
