Ojczyzną czeremchy jest Ameryka Północna, gdzie nazywana jest czeremchą (czeremcha). Tutaj w jej wschodniej części, z Quebecu i Nowej Funlandii, a dalej na południe rośnie wiśnia piaskowa ( C erasus pumila) - wschodnia czereśnia, aw zachodniej części w Manitobie, Minnesocie, Idaho, Nebrasce, Kansas, Utah, odmiana o niskiej piaszczystej wiśnie - Bessey cherry ( С erasus b esseyi) - zachodnia wiśnia piaskowa. Teraz są rozpoznawane jako jeden gatunek - wiśnia Bessey, ale mają swoje własne cechy.
Niska wiśnia piaszczysta rośnie dziko na piaszczystych glebach wzdłuż brzegów rzek i jezior. Wiele z nich znajduje się wzdłuż brzegów Wielkich Jezior na wydmach. Rośnie w krzaku o wysokości 1–1,5 m, w młodości wyprostowanym, w starszym wieku z otwartymi gałęziami. Pędy są cienkie, nagie, czerwonawe. Liście awersem lancetowate, spiczaste, do 5 cm długości, ciemnozielone powyżej, jasnobiałe poniżej, pomalowane jesienią na jaskrawe odcienie pomarańczowoczerwone. Kwitnie obficie, w ciągu 18-23 dni, kwiaty białe, pachnące, do 1,8 cm średnicy, 2-3 w pęczkach. Owoce są fioletowo-czarne, kuliste, do 1 cm średnicy.
Rośnie szybko, lekko wymagający, wystarczająco zimotrwały, odporny na suszę, mało wymagający dla gleby. Owoce są jadalne, ale bardzo cierpkie. Dekoracyjny przez cały sezon wegetacyjny. Wprowadzony do kultury w 1756 roku.
Ze względu na silny, cierpki smak owocu jest bardzo rozpowszechniona jedynie jako roślina ozdobna, jako ochrona przed wiatrem, wabienie ptaków śpiewających oraz jako roślina lecznicza. Choć niedawno uzyskano odmiany tej wiśni o dobrym smaku, na przykład odmiana Katskipp, która dobrze rośnie na glebach wapiennych.Pod koniec XIX wieku w Ameryce Północnej Charles Bessie, profesor botaniki z Uniwersytetu w Nebrasce, nazwany imieniem tego naukowca C er a sus besseyi, opisał inny rodzaj czereśni . Obecnie botanicy-taksonomowie wiśni Bessei są uznawani za odmianę wiśni niskiej piaszczystej i nazywają się M icrocerasus pumila var. b esseyi .
W warunkach naturalnych wiśnia Bessei rośnie na preriach (stepach), na różnych typach gleb. Rośnie jako krzew do 1,2 m wys. Z rozłożystą koroną. Pędy nagie, czerwonawe. Liście są wdzięczne, podłużne, gęste, o długości 6 cm, jesienią są pomalowane na jaskrawoczerwone odcienie. Kwitnie przez 15–20 dni, obficie, białe kwiaty, do 1,5 cm średnicy.Owoce fioletowo-czarne lub czarne, kuliste, do 1,5 cm średnicy, mniej cierpkie i bardziej jadalne niż niskie wiśnie piaskowe. Rośnie szybko, światłolubnie, silnie mrozoodporna i zimotrwała, z dobrym dojrzewaniem pędów, wytrzymuje mrozy do -50 ° C, odporna na suszę, mało wymagająca dla gleby. Dekoracyjna, jak wiśnia niska, przez cały sezon wegetacyjny.
W związku z bardziej jadalnymi i większymi owocami, a co najważniejsze, z bardzo wysoką mrozoodpornością i zimotrwalością, amerykańscy ogrodnicy zwracali szczególną uwagę na tę wiśnię, ponieważ mogła ona rosnąć w regionach o bardzo trudnych warunkach klimatycznych, gdzie inne owoce pestkowe rozmnażają się po prostu niezdolny do wzrostu. Pierwszym amerykańskim hodowcą, który rozpoczął szeroko zakrojoną pracę z wiśniami Bessey był prof. Niels Hansen, który pracował w Great Plains Agricultural Experiment Station w Brookings w Południowej Dakocie. Tutaj wyhodował kilka pokoleń wiśni Bessey piaszczystych i dokonał pierwszej selekcji form o dużych, smacznych owocach. Jedna z tych form w 1910 roku stała się pierwszą odmianą Hansen Bush Cherry. Obecnie w Stanach Zjednoczonych pozyskano już wiele odmian czereśni Bessei. Najpopularniejsze to:Black Beauty, Brooks, Elace, Golden Boy, Honeywood, Suu, Ruby z Południowej Dakoty. Oprócz dość powszechnego zastosowania jako roślina owocowa, obecnie w USA i Kanadzie, wiśnia ta jest również powszechna, podobnie jak wiśnia niska, do ochrony przed wiatrem, do celów dekoracyjnych i leczniczych.
Wiśnie niskie i wiśnie piaszczyste Besseys nie są prawdziwymi wiśniami. Podobnie jak niektóre inne wiśnie, takie jak filc, ferrugin i wiele innych, wyróżnia się specjalnym rodzajem - mikro wiśnie ( M icrocerasus). Te wiśnie są zbliżone do śliwek, nie krzyżują się z prawdziwymi wiśniami i nie zakorzeniają się na nich po szczepieniu. Z drugiej strony krzyżują się ze sobą, ze śliwkami, morelami, brzoskwiniami i niektórymi innymi gatunkami owoców pestkowych i zapuszczają korzenie po szczepieniu.
Czereśnia Bessei i wiśnia niska zostały sprowadzone do Rosji i byłego Związku na początku ubiegłego wieku. Jednocześnie niska wiśnia piaszczysta nie stała się powszechna i obecnie znajduje się tylko w zbiorach ogrodów botanicznych. Z drugiej strony wiśnia Besseya przyciągnęła uwagę. Pierwszą, która zbadała cechy wiśni piaszczystych Bessei w kulturze i przyciągnęła ją do selekcji, była I.V. Michurin. Polecił go również do stosowania w nasadzeniach ochronnych. Później wiśnia ta znalazła szerokie zastosowanie jako podkładka dla wielu pestkowych roślin owocowych, a także do bezpośredniej uprawy w niektórych rejonach Uralu i Syberii o trudnych warunkach klimatycznych. Był szeroko stosowany przez wielu innych radzieckich hodowców.
Po raz pierwszy zapoznałem się z opisem wiśni piaszczystych Bessey w pracach I.V. Michurina pod koniec lat 40. ubiegłego wieku, a jego pierwsze owoce musiałem kontemplować kilka lat później, na początku lat 50., na miejskiej wystawie ogrodniczej w Swierdłowsku na stoisku słynnego doświadczonego ogrodnika I.D. Chistyakov. Owoce ważyły około 3 g, miały bardzo cierpki smak i miały brązowo-czarny kolor. Namówiłem Iwana Dmitriewicza, aby dał mi pięć nasion, aby dalej wykorzystać wyhodowane z nich sadzonki jako podkładkę pod śliwki. Później otrzymałem kilka jej nasion od N.N. Somowa, a następnie przywiózł i siał kości z Czelabińska, Omska i innych miast.
Wszystkie otrzymane nasiona wykorzystano do wyhodowania sadzonek, z których większość została doprowadzona do owocnikowania. Smak owoców tych sadzonek wahał się od słabo cierpkiego do silnie cierpkiego, nie ujawniono ani jednej sadzonki z owocami bez cierpkości. Dopiero pod koniec lat 70-tych ubiegłego wieku uzyskałem i przetestowałem wyselekcjonowane i elitarne sadzonki wiśni Bessea piaszczystej z owocami o dobrym smaku bez cierpkości, stworzone przez hodowcę V.S. Putowa w Siberian Research Institute of Horticulture w Barnauł, ale o tym później.
Co więcej, chcę powiedzieć bardziej szczegółowo, czym jest piaszczysta wiśnia Bessea. To prawda, że pod koniec lat 70. udało mi się zdobyć nasiona niskiej wiśni i wyhodować z nich sadzonki, które uprawiano przez pięć lat, a następnie zostały usunięte z ogrodu. Te sadzonki czereśni niskopiaskowych potrafiły zamarznąć trzykrotnie, a raz zamarzły do poziomu śniegu, a pojawiające się na nich owoce miały masę zaledwie 1–1,5 gi były bardzo cierpkie. Po prostu nie miałem czasu na ocenę walorów dekoracyjnych jej krzewów.
Wiśnia piaskowa Bessei, zwana dalej wiśnią Bessey, rośnie w ogrodzie w warunkach kultury w postaci nisko rozłożystego krzewu. Odnowienie krzewu następuje z powodu wzrostu z szyjki korzeniowej. Zaczyna kwitnąć i wydaje pierwsze owoce w drugim roku po wykiełkowaniu nasion. Plon młodych roślin sięga 6–10 kg. Jego gałęzie są dosłownie pokryte owocami. Rośliny są podatne na obfite roczne owocowanie. Owoce są małe, średnio około 2 g, bardzo rzadko do 3 g, kuliste, owalne lub podłużnie okrągłe, koloru czarnego, brązowego lub zielono-żółtego, na krótkiej szypułce 1-1,5 cm. Miąższ jest delikatny, zielonkawy, czasem z czerwonawo-bordowymi żyłkami, słodki smak z delikatną kwaskowatością, często cierpki, cierpki. Wśród sadzonek bardzo rzadkie są krzewy z owocami bez cierpkości,całkiem zadowalający i wręcz dobry smak.
Według różnych źródeł owoce zawierają 14-23% suchej masy, 6,1-12 cukrów (oligosacharydy 0,22-5,2), kwasy - 0,3-1,2%, garbniki i barwniki - 0,25- 0,3%, kwas askorbinowy - 10–32 mg /%, polifenole - 250–870 mg /%. W latach suchych zmniejsza się zawartość cukrów, kwasu askorbinowego i polifenoli w owocach.
Owoce nie kruszą się, gdy są w pełni dojrzałe, a jeśli nie zostaną usunięte na czas, usychają podczas suchej, słonecznej jesieni. Smak w suszonych, lekko cierpkich i bez cierpkości owoców - od dobrych do bardzo dobrych. Owoce zwykłych sadzonek można wykorzystać do robienia dżemu, dżemu, wina.
Jak wspomniano powyżej, rośliny wiśni Bessei wyróżniają się wysoką potencjalną mrozoodpornością i zimotrwalością. Jednak, przechodząc od jej ograniczenia do wzrostu w warunkach stepowych, taka mrozoodporność i zimotrwalosc może objawiać się tylko przy zwiększonych sumach aktywnych temperatur w okresie wegetacji, typowych dla stepów iw mniejszym stopniu dla warunków leśno-stepowych. A terytorium regionu Swierdłowska obejmuje głównie lasy, strefy leśnej tajgi, aw mniejszym stopniu - strefę leśno-stepową. Dlatego w naszym regionie nadziemna część wiśni Bessea wytrzymuje zimowe temperatury tylko do -40 ° C. W ostre zimy zamarzają roczne pędy i często wieloletnie gałęzie znajdujące się powyżej pokrywy śnieżnej.W suche, mroźne zimy z niewielką ilością śniegu, ze względu na brak rezerw wilgoci w roślinie, wiśnia ta wykazuje uszkodzenia pędów i gałęzi przed wysuszeniem.
Zimotrwalosc części nadziemnej nasza wiśnia Bessei jest, według moich obserwacji, nieco gorsza od wiśni stepowej i wymaga lekkiego przykrycia śniegiem. Jednak powszechna uprawa wiśni Bessei w wielu regionach Syberii pokazała, że dzięki licznym badaniom i selekcji można uzyskać jej formy mniej wymagające na letnie upały, a także pełniej ujawniające potencjalną mrozoodporność i zimotrwalosc im właściwą. Na przykład kultura wiśni Bessey w leśnej tajdze Tomsk pokazała się dobrze. Wszystkie formy wiśni Bessei są w naszym kraju niestabilne, chociaż w mniejszym stopniu niż nasze śliwki, morele i czereśnie są podatne na te uszkodzenia. Przy ich uprawie należy również podjąć szczególne środki zabezpieczające przed nim. System korzeniowy wiśni Bessei ma wyjątkową mrozoodporność,jednocześnie przewyższa wszystkie inne rodzaje śliwek mrozoodpornością. Jej korzenie mogą wytrzymać spadek temperatury gleby w strefie korzeni do -26 ° C bez większych uszkodzeń.
Obecnie najlepsze wyniki w hodowli czereśni Bessei osiągnęli hodowcy amerykańscy, o czym wspomniałem na początku artykułu. Ale uzyskane amerykańskie odmiany nie zostały tutaj importowane i przetestowane. Dlatego teraz nie można nic powiedzieć o tym, jak dobre są te odmiany i jak nadają się do naszych warunków.
Spośród radzieckich hodowców V.S. Umieszcza w Naukowo-Badawczym Instytucie Ogrodnictwa Syberii, gdzie w 1973 roku wysiewano nasiona z wybranych słodko owocowych form V. Bessei pięć elitarnych form - 14-29, 14-32a, 14-36, 14-36a, 14-40. Formy 14-29 i 14-40 mają żółto-zielone owoce. Owoce innych form mają ciemny, prawie czarny kolor. Największe owoce, do 4,7 g, mają kształt 14-36a, a forma 14-36 ma gęstszy miąższ. Owoce wszystkich tych form mają dobry, bez cierpkości i goryczy, świeży słodkawy smak. Forma 14-29, która ma kształt podniesionego krzewu, nazywa się piramidalną.
Formy o dobrym smaku wiśni Bessei zostały również uzyskane przez M.A. Salomatov w Centralnym Syberyjskim Ogrodzie Botanicznym w Nowosybirsku; taką samą formę uzyskał I.L. Bajkałow w mieście Abakan w Chakasji. NA. Miroleeva powiedziała mi, że w jej szkółce w wyniku ponownego zasiewu uzyskano również formy o słodkich owocach. O otrzymywaniu słodkich odmian wiśni Bessey słyszałem od wielu doświadczonych ogrodników. Główny problem polega na tym, że aż do śmierci tylko V.S. Bessei zajmował się prawdziwą i dość szeroką dystrybucją uzyskanych słodkich owoców wiśni. W rezultacie Putov przetestowano tylko jego formy o słodkich owocach w kilku ogrodach Swierdłowska i innych regionów. W wyniku takiego testu można już wyciągnąć dość rozsądny wniosek o przydatności ich uprawy w naszym kraju. W mojej opinii,i doświadczyłem w moim ogrodzie wszystkich pięciu form V.S. Putova, te formy mają nieco mniejsze zapotrzebowanie na ciepło, nieco wyższą mrozoodporność i zimotrwałość, a także nieco wyższą odporność na nagrzewanie.
Wyhodowałam również i wyselekcjonowałam szereg odmian o dobrej jakości owocach z nasion tych odmian czereśni. Dlatego wydaje mi się, że można z powodzeniem rozmnażać wiśnie Bessei z nasionami pobranymi z form o słodkich owocach przy braku form o gorzkich i cierpkich owocach w ogrodzie. W tym przypadku ogrodnicy-amatorzy znacznie ułatwiają zdobycie słodko owocowych form tej wiśni. Ponadto, ze względu na późne kwitnienie i odejście kwiatów V. Bessei od mrozu, wszystkie jego formy słodko-owocowe, przy braku zamarzania i wścibstwa, dają bardzo wysoki i roczny plon, a zatem dużą liczbę nasion, które można wykorzystać do siewu.
Oprócz pięciu słodko-owocowych form V. Bessey, V.N. Mezhensky na swojej stronie internetowej wspomina również o pojawieniu się rosyjskiej odmiany Chunya i ukraińskiej odmiany Sonechko z owocami o wadze do 3 g. Nie mam jednak innych bardziej szczegółowych informacji o tych dwóch odmianach.
Ze względu na specyfikę wiśni Bessei jest łatwa do krzyżowania z wieloma typami roślin pestkowych, była bardzo szeroko stosowana w hybrydyzacji z różnymi typami mikro wiśni, śliwek, moreli, brzoskwiń, migdałów. Pierwszym hodowcą, który uzyskał takie hybrydy był również wspomniany wcześniej Niels Hansen. Uzyskał liczne hybrydy z różnymi rodzajami śliwek, zwanych śliwkami wiśniowymi, takie jak Opata, Charesota, Ovanki, Sansota, Etopa, Okiya, Sapa, Enopa, Oka, Toka, Yuxa i wiele innych. Te same hybrydy otrzymali inni amerykańscy hodowcy, na przykład Zumbra, St. Anton, Cooper, Morden, Algoma, Dura. Wymienię również nowsze hybrydy amerykańskie i kanadyjskie - Mainor, Alpha, Beta, Gamma, Delta, Ipshlon, Kappa, Omega, Sigma, Zeta, Hiawatha, Sakagevi, Deep Purple i inne.
Znaczną liczbę mieszańców wiśni Bessei ze śliwkami uzyskali radzieccy hodowcy N.N. Tichonow, V.S. Putov i G.T. Kazmin - Nowość, Kroshka, Utah, Dessertnaya Daleki Wschód, Jenisej, Klejnot, Zvezdochka, Amator, Wczesny świt, Późny świt. Ze skrzyżowania filcu wiśniowego z wiśnią Bessea w Kanadzie uzyskano hybrydę Eileen. Te same hybrydy otrzymali radzieccy hodowcy G.T. Kazmin i V.P. Tsarenko - Peschano-Vostochnaya, Leto, Damanka, Caramelka, Alice, Vostochnaya, Natalie, Okeanskaya Virovskaya, Autumn Virovskaya, Fairy Tale, Dark-haired Eastern i inne.
Ponadto uzyskano wiele mieszańców z udziałem wiśni Bessei z różnymi roślinami pestkowymi, które są wykorzystywane jako podkładki klonalne do uprawy różnych odmian mikro wiśni, śliwek, moreli, brzoskwiń, migdałów. Faktem jest, że chociaż sama czereśnia jest dobrym materiałem dla tych gatunków roślin, ma tak poważną wadę, jak słabe zakotwiczenie korzeni. Używając go jako podkładki, mogą zdarzyć się przypadki przewrócenia się już dojrzałych roślin.
Uzyskanie mieszańców wiśni Bessei z różnymi typami roślin pestkowych specjalnie na podkładki było szeroko prowadzone zarówno za granicą, jak iw naszym kraju. Duży sukces w uzyskaniu takich podkładek odnieśli hodowcy G.V. Eremin, A.N. Venyaminov, V.S. Putov, M.A. Matyunin. Tak więc V.S. Putov wybrał SVG11-19, Novinka i Utah, które mają triploidalny zestaw chromosomów, spośród hybryd śliwek wiśniowych na podkładki śliwkowe. Bardzo interesujące okazały się hybrydy wiśni Bessei z luiseania (aflatunia) vyssolistny 140-1, 14104, 144-1 i inne, z których niektóre mają również triploidalny zestaw chromosomów, jako podkładki dla śliwki i moreli.
Moje wieloletnie obserwacje form wiśni Bessei wyselekcjonowanych przez V.S. Putov wykazał, że w Jekaterynburgu zaczyna okres wegetacyjny średnio pod koniec kwietnia, a kwitnienie pod koniec maja. Dojrzewanie owoców następuje w drugiej połowie sierpnia - na początku września. Opadanie liści zaczyna się bardzo późno i często krzewy wyjeżdżają na zimę z liśćmi. Wszystkie wskazane formy i sadzonki czereśni Bessei, uprawianych przeze mnie w różnym czasie, okazały się niestabilne przy niedogrzaniu i podczas uprawy kilkakrotnie prawie całkowicie zwymiotowano (z wyjątkiem jednej lub dwóch gałęzi w buszu). To prawda, że po podgrzaniu bardzo szybko się zregenerowały (jakby odmładzały się w tym samym czasie) i dały wysoki plon w następnym roku. W formach putowa podbrying obserwowano mniej regularnie.Dwukrotnie, w formach 14-32а i Pyramidalnaya, obserwowano zimowe suszenie kilku gałęzi w buszu, nawet gdy był on pokryty śniegiem. Przez trzy lata z zimnym deszczowym latem owoce form piramidalnych i 14-29 nie miały czasu dojrzeć. W latach wilgotnej jesieni wszystkie formy wykazywały znaczne samosiewy na następny rok.
Wszystkie odmiany, formy i sadzonki wiśni Bessei są samozapłodnione i do zapylenia wymagają posadzenia kilku krzewów o odmiennej podstawie genetycznej. Pyłek wiśni Bessey ma bardzo wysoką zdolność nawozową, a wiśnia Bessei może być stosowana jako uniwersalny zapylacz dla wszystkich odmian, form, sadzonek wiśni Bessea, śliwki wiśniowej i śliwki kanadyjskiej.
Krzewy wiśni Bessey powstają w następujący sposób. W jednorocznym drzewku lub sadzonce tworzą pęd z góry o 5-10 cm, ponadto sam krzew tworzy koronę dzięki pędom wyrastającym z podstawy systemu korzeniowego i podstawy pni. Owocnikowanie występuje tylko na pędach rocznych, które nie rosną dobrze na starszych gałęziach. Dlatego też stare gałęzie (powyżej 4–5 lat) są okresowo wycinane i zastępowane młodymi pędami. Wiśnia Bessei nie daje wzrostu korzeni daleko od podstawy krzewu. W rzadkich przypadkach, wraz ze śmiercią całej części nadziemnej z podoprevaniya lub zamarzaniem i oszronieniem lub wycinaniem korzeni podczas kopania gleby, odrosty korzeni mogą pojawić się w pewnej odległości od podstawy buszu. Pragnę zaznaczyć, że najwięcej pąków owocowych tworzy się na pędach średniej długości (15-50 cm).Dlatego, aby uzyskać wysokie plony, krzewy należy formować z maksymalną liczbą pędów średniej długości.
Doświadczenie uprawy czereśni niskich i piaszczystych, wiśni Bessei pokazało, że są one mało podatne na pojawienie się różnych chorób i atak różnych owadów. Jednak w oddzielnych, bardzo mroźnych i deszczowych okresach letnich często obserwuje się chorobę liści z przebarwieniami - clasterosporium. Czasami bardzo silny. Co więcej, na południu w strefie stepowej choroba ta dotyka bardzo mało lub jest całkowicie nieobecna. Borykają się z terminowym zbieraniem porażonych pędów wczesną wiosną, zbieraniem i grzebaniem opadłych liści, a także wczesną wiosną opryskami 2-3% roztworem siarczanu żelazawego. Ponadto rośliny opryskuje się na początku poluzowania pąków 1% mieszanką Bordeaux i ponownie pod koniec kwitnienia tym samym roztworem. Ponadto wykonuje się leczenie ran dziąseł. Rośliny dotknięte tą chorobą tracą latem wiele liści,co prowadzi do ich osłabienia i złego zimowania.
Wiśnia Bessei jest łatwo rozmnażana na różne sposoby - przez nasiona (kości), zielone i zdrewniałe sadzonki, warstwowanie. Stare krzewy ze znacznym zamarznięciem części nadziemnej, oprócz sadzonek, mogą dawać znaczną ilość zarostu, który można również wykorzystać do rozmnażania. Na szczególną uwagę zasługuje dobre kiełkowanie nasion wysianych bezpośrednio po zbiorach lub po krótkim, trwającym od dwóch do trzech miesięcy stratyfikacji. Wiśnia Bessei wykazuje dobry wzrost sadzonek i dobry rozwój ich systemu korzeniowego już w pierwszym roku wegetacji.
Wygięte i przykryte ziemią, a także pionowe pędy wiśni Bessey przykryte ziemią, bardzo łatwo ukorzeniają się i dają warstwowanie, jak porzeczki. Wiśnia Bessei może się bardzo dobrze rozmnażać i wszelkimi sposobami szczepić na innych roślinach tej wiśni, na filcowych wiśniach, na śliwkach wiśniowych, na śliwkach Ussuri, chińskiej i kanadyjskiej, a także na morelach i wielu innych roślinach pestkowych.Biorąc pod uwagę zwiększone zapotrzebowanie na wiśnię Bessei w naszych warunkach, do jej sadzenia należy wybierać najbardziej otwarte nasłonecznione miejsca. Oczywiście, aby zapewnić lepsze zaopatrzenie w ciepło, lepiej jest mieć ochronę przed zimnymi wiatrami w miejscu, w którym rośnie. Z tego samego punktu widzenia najlepszą opcją do sadzenia jest lądowanie na wzgórzach, a nie w dołach do lądowania. Ponieważ przy naszych sumach aktywnych temperatur w okresie wegetacji wiśnia Bessei nie rozwija w pełni swojej potencjalnej mrozoodporności i zimotrwalości, jej krzewy do ochrony na zimę należy przykryć śniegiem, okresowo szturchając go, gdy wysokość przekracza 50-60 cm grubym szpiczastym kołkiem, aby zapobiec podperevaniya. Takie usypywanie śniegiem chroni również gałęzie korony przed zimowym wysychaniem. Pomimo niewielkich wymagań wiśni Bessea w glebie,niemniej jednak jej najlepszy wzrost i owocowanie występuje na glebach piaszczysto-gliniastych bogatych w próchnicę.
Z mojego punktu widzenia wiśnia Bessei uprawiana w naszym kraju jest interesującą rośliną. Stosując do uprawy formy i odmiany o słodkich owocach oraz przy ich prawidłowej uprawie, można uzyskać bardzo wysoki plon owoców o specyficznym dobrym smaku, nadających się zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do wszystkich rodzajów przetwórstwa. Jednocześnie jej suszone owoce mają bardzo wysoki smak. Oczywiście owoce wiśni Bessei o słodkich formach i odmianach bardzo różnią się smakiem od owoców wiśni zwykłych i stepowych. Niemniej jednak smak ich owoców wydaje mi się całkiem przyjemny.
Cherry Bessey w naszych warunkach może służyć jako krzew ozdobny o wąskich liściach wierzby, często z niebieskawym odcieniem. Jej krzewy są piękne wiosną, podczas obfitego kwitnienia kwiatów na wszystkich rocznych pędach, pięknie jesienią z dojrzałymi owocami, które przylegają do gałęzi (kolby, jak rokitnik), a po usunięciu owoców i wybarwieniu, choć nie corocznie, listowie. W celach dekoracyjnych bardzo interesująca jest hodowla jej hybrydy ze śliwką wiśniową Pissarda - cystenem, uzyskanym w 1910 roku przez amerykańskiego hodowcę Nielsa Hansena.
Ta hybryda ma intensywnie czerwony kolor liści, pędów i kwiatów, jest niskiego wzrostu, poniżej 1 m, i ma taką samą mrozoodporność i zimotrwalość jak wiśnia Bessei. Jest niezwykle rozpowszechniony w całych Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Rozpowszechnił się w Rosji i wielu innych krajach WNP. Niedawno w USA uzyskano hybrydę śliwki z cystyną Pearl Leaf Sand Cherry, która ma fioletowe liście i również została tam doceniona.
Jak pokazało moje wieloletnie doświadczenie, stosowanie wiśni Bessey w naszych warunkach jako plonu owocowego i podkładki, a także w postaci mieszańcowej śliwki wiśniowej i tworzonych na jej bazie podkładek klonalnych, w pełni się sprawdziło. Uważam, że ogrodnicy-amatorzy powinni starać się uprawiać na swoich działkach i wiśniach Bessey o słodkich odmianach i formach, a także ich hybrydy z wiśniami filcowymi i różnymi rodzajami śliwek - śliwkami wiśniowymi i ich mieszańcami, które są podkładkami klonalnymi oraz różnymi innymi mieszańcami.
