Mulczowanie, czyli przykrywanie gleby wokół roślin różnymi materiałami odbywa się w innym celu. Jedną z głównych rzeczy jest zachowanie wilgotności gleby i zapewnienie korzeniom mniej więcej stałej temperatury. Drugim celem jest zwiększenie żyzności gleby, a trzecim jest powstrzymanie wzrostu chwastów.
Najlepiej mulczować glebę późną wiosną, kiedy gleba jest już nagrzana przez słońce, a chwasty dopiero zaczynają rosnąć. Bezpośrednio przed ułożeniem ściółki glebę należy poluzować widłami.
Jako ściółkę można użyć różnych naturalnych materiałów. Oczywiście można łączyć różne naturalne i sztuczne materiały. Stosowanie ściółki jest bardzo korzystne dla ogrodników, zwłaszcza jeśli nie mogą poświęcić dużo czasu na swoje nasadzenia.
Dobra, dobrze dobrana ściółka wiele dla Ciebie zrobi. Jednak ważne jest, aby wybrać rodzaj materiału do mulczowania, który najlepiej pasuje do potrzebnego celu.
Naturalna ściółka, nałożona w odpowiednio grubej warstwie, szybko zahamuje wzrost jednorocznych chwastów, których korzenie znajdują się na powierzchni gleby. Ale przed położeniem takiej ściółki na glebie konieczne jest dokładne usunięcie wszystkich wieloletnich chwastów z korzeni. W przeciwnym razie w sprzyjających warunkach będą rosły bujnie jak rośliny uprawne.
Innym sposobem szybkiego poradzenia sobie z wieloletnimi chwastami jest przykrycie ziemi czarną folią z dziurami i ułożenie na niej ściółki z naturalnego materiału. Otwory w folii są potrzebne, aby pierwszy ulewny deszcz nie zmył ściółki leżącej na wierzchu folii. Przyjrzyjmy się teraz bardzo krótko korzyściom zdrowotnym różnych rodzajów ściółki.
Obornik . Dobrze zgniły obornik stopniowo miesza się z glebą i użyźnia ją. Nawet nie całkowicie zgniły obornik (ale bynajmniej nie świeży) służy jako doskonała ściółka. A świeży obornik należy przechowywać przez co najmniej trzy miesiące przed użyciem.
Zebrany kompost . Składa się z wszelkiego rodzaju szczątków roślinnych (ścinki traw, chwasty, zwiędłe kwiaty), a także resztek żywności zebranych w pryzmę przez kilka miesięcy. Jest to doskonała ściółka, ale należy uważać, aby rośliny traktowane herbicydami nie dostały się do kompostu.
Proces rozkładu kompostu przyspieszy, jeśli ścieki posypie się nawozami azotowymi co 20 cm grubości warstwy odpadowej.
Igły iglaste . Takie iglaste pokrycie nie zostanie porwane przez wiatr. Dobrze się trzyma, ale ma tendencję do lekkiego zakwaszania gleby.
Siekana kora i wióry drzewne . Ta bardzo atrakcyjnie wyglądająca ściółka utrzymuje się przez bardzo długi czas, hamuje wzrost chwastów iz czasem, rozkładając się, wzbogaca glebę w próchnicę. Jednak kora zawiera niewiele składników odżywczych, więc mulczowane rośliny wymagają karmienia.
Czarna folia plastikowa . Ten film dobrze ogrzewa glebę i hamuje wzrost chwastów. Rośliny sadzi się przez otwory wycięte w folii. Ale tę powłokę należy ostrożnie docisnąć wzdłuż krawędzi cegłami lub posypać ziemią.
Słoma . Jest to bardzo dobra ściółka, choć może z łatwością sprowadzać nasiona chwastów z pól. Najlepiej układać słomę warstwą do 10 cm, a jeśli słoma jest dokładnie posiekana, bardzo dobrze odstraszy ślimaki i ślimaki.
Żwir, kamyki, kamienie . Wokół pni drzew lub roślin doniczkowych nie tylko ozdabiają, ale również pomagają zatrzymać wilgoć. Skały lub warstwa kamyków będą skuteczniejsze w walce z chwastami po umieszczeniu pod spodem perforowanej czarnej folii. Otwory w folii pozwolą wodzie deszczowej dostać się do gleby.
„Ural ogrodnik”, nr 34, 2018
