Czas zasiać dwuletnie

Rośliny dwuletnie w pierwszym roku życia tworzą rozetę liści, zimą, w drugim roku kwitną, osadzają nasiona i giną.

Niewiele roślin należy do tej grupy, a jest to grupa niejednorodna. Są wśród nich typowe rośliny dwuletnie, które kończą swój cykl rozwojowy w ciągu 2 lat (dzwonek środkowy, lunaria, ślaz) oraz byliny uprawiane jako dwuletnie (stokrotka, niezapominajka, bratki, goździk turecki). Po drugim roku nie giną, ale tracą efekt dekoracyjny i są częściowo przerzedzone. W trzecim roku wiele z nich słabo rośnie, tworzy małe kwiaty i często ginie całkowicie podczas zimowania.

W okresie kwitnienia dwuletnie dzieli się na wiosnę (niezapominajka, stokrotka, bratki) i lato (naparstnica, nocny fiolet, turecki goździk, środkowy dzwonek, lunaria, różyczka). Biennale kwitnące wiosną są szczególnie cenione w kwiaciarstwie - kwitną, gdy gama roślin kwitnących jest uboga - cebulki wyblakły, a letnie rośliny są daleko.

Bratki, czyli fioletowa Vitrokka

Nazwa ta łączy wiele odmian i odmian o złożonym pochodzeniu mieszańcowym, uzyskanych w wyniku wielokrotnego krzyżowania różnych gatunków. Wysokość rośliny 15–30 cm Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe, o różnych kolorach: jednobarwne, z okiem, dwukolorowe. Współczesne hybrydy mają duże kwiaty (do 6–8 cm średnicy), a nawet czyste kolory. Fiolet kwitnie od maja do sierpnia. Termin zależy od czasu siewu nasion.

W przypadku kwitnienia wczesną wiosną nasiona wysiewa się na redlinach w drugiej połowie czerwca, aby rośliny dobrze rozwijały się do jesieni, ale nie miały czasu na kwitnienie. Sadzonki pojawiają się w dniach 8-14, następnie sadzonki nurkują w stałe miejsce. Nasiona nowych mieszańców wielkokwiatowych można wysiewać w domu w okresie styczeń-luty, aw maju sadzić w ziemi, aw czerwcu zakwitną fiołki. Główną cechą fiołków jest to, że już kwitnące sadzonki można sadzić w ziemi i dobrze się zakorzeniają. Roślina preferuje obszary słoneczne, może kwitnąć w półcieniu, ale traci jasność koloru, uwielbia pożywne, gliniaste gleby. Roślina odporna na zimno i wilgoć. Dla bujnego i długiego kwitnienia konieczne jest regularne karmienie i podlewanie. Idealna roślina na rabaty, rabaty, donice ogrodowe i balkony oraz do sadzenia sadzonek w okresie kwitnienia,następnie możesz stworzyć rysunek na klombie lub trawniku z roślin o różnych kolorach.

Goździk brodaty lub turecki

Roślina wieloletnia, ale używana jako roślina dwuletnia. Nasiona wysiewa się na początku lipca, pędy pojawiają się za 10-12 dni, po kilku dniach nurkują. Na początku sierpnia rozwijają się małe gęste krzewy, w tym czasie rośliny należy sadzić na stałe. Goździk brodaty zimuje lepiej, jeśli rośliny dobrze rozwinęły się po przeszczepie. W następnym roku wiosną pojawiają się proste, sękate łodygi o wysokości 40-50 cm zakończone gęstym kwiatostanem corymbose, składającym się z wielu pięciopłatkowych kwiatów. Kwiaty o jasnym, przejrzystym kolorze: białe, różowe, miedziano-czerwone, bordowe lub dwukolorowe - z wizjerem lub obwódką. Kwitnie w czerwcu.

Obecnie znanych jest wiele form i odmian, istnieją odmiany proste i podwójne. Przy rozmnażaniu nasion podwójność kwiatu nie jest całkowicie przenoszona, zwykle tylko połowa odmian podwójnych jest uzyskiwana z wysiewu odmian frotte. Do rozmnażania odmian frotte konieczne jest stosowanie zielonych sadzonek, które są pobierane w czerwcu z roślin dwuletnich i ukorzeniane w zacienionych łóżkach o stałej wilgotności.

Goździk turecki jest zimotrwały, dobrze rośnie na glebach gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, w miejscach nasłonecznionych, ale wytrzymuje również półcienie. Kwitnie 15–20 dni. Dobrze rozmnaża się przez samosiew. Ścięty goździk długo będzie siedział w wodzie.

Impreza opiekunki, hesperis lub nocny fiolet

Nazwa rośliny pochodzi od greckiego słowa „hesperos”, co oznacza - wieczór. Kwiaty są pachnące i wydzielają szczególnie silny zapach wieczorem i nocą. Hesperis jest byliną uprawianą jako dwuletnia, ponieważ w trzecim roku rośliny słabo kwitną, a wiele z nich obumiera. W pierwszym roku tworzy się gęsta rozeta liści, w drugim roku łodyga dorasta do 80 cm, w górnej części rozgałęziona, z licznymi kwiatami w cylindrycznych gronach. Liście są wydłużone, wełniste. Kwiaty są proste i podwójne, liliowe, liliowe, białe. Nasiona wysiewa się w czerwcu - na początku lipca, sadzonki nurkują, a we wrześniu sadzi się je na stałe. Rośliny kwitną w czerwcu. Rośliny dwuletnie produkują wiele wysokiej jakości nasion, które dobrze dojrzewają i same się wysiewają. Jeśli nie jest to ograniczone, hesperydy mogą zająć cały ogród kwiatowy. Roślina jest bezpretensjonalna,mrozoodporny, lubi wilgotne, luźne, żyzne gleby zawierające wapno, wytrzymuje półcień.

Środek dzwonka

Ten gatunek jest typowym dwuletnim. Daje dobre cięcie, długo stoi w wodzie. Łodyga jest wyprostowana, dobrze rozgałęziona, tworzy piramidalny krzew, pokryty sztywnymi włoskami, liście w rozecie są owalne, lancetowate, górne na łodydze wąsko lancetowate, okrywające łodygi. Roślina jest silna, osiąga wysokość 70–90 cm, kwiaty niebieskie, niebieskie, różowe, białe, fioletowe, duże, zebrane w luźne grona. Kwitnie czerwiec - lipiec. Nasiona wysiewa się w czerwcu i na początku lipca, jesienią tworzy się rozeta liści, sadzonki nurkują, aw sierpniu sadzi się na stałe. Rośliny kwitną w 2 roku, obficie kwitną, tworzą nasiona i giną. Bardzo rzadko rośliny powodują pędy z szyjki korzeniowej, które zimują i kwitną w trzecim roku, ale raczej słabo. Dzwonek uwielbia miejsca słoneczne, osłonięte od wiatru, gleby odżywcze, przepuszczalne,dobrze przepuszczalna, w wilgotnych miejscach zimą roślina rośnie.

Lunaria, czyli księżycowe ożywienie

Łodyga jest prosta, lekko rozgałęziona, o wysokości 1 m, pokryta cienkimi włoskami. Górne liście są owalne, naprzemienne. Dolne, tworzące rozetę, są petiolowane, przeciwległe, sercowate, ząbkowane. Kwiaty są duże, fioletowo-czerwone, zebrane w prostą wiechę. Lunaria ma bardzo oryginalne owoce, które są zaokrąglonymi, przerażającymi strąkami. Przegrody w nich są przezroczyste, z perłowym odcieniem. Po zapadnięciu się zaworów strąka przegroda pozostaje. Suszone łodygi ze strąkami są suszone i służą do układania suchych bukietów. Nasiona Lunaria wysiewa się w czerwcu i na początku lipca.

Sadzonki wymagają starannej pielęgnacji, terminowego przerzedzania, podlewania i regularnego rozluźniania. Gleba powinna być lekka, pożywna, a miejsce powinno być słoneczne. W sierpniu sadzonki sadzi się na stałe, rośliny kwitną w czerwcu następnego roku. Na zimę potrzebne jest lekkie schronienie.

Mak Holosteel lub Syberyjski

Jest to roślina wieloletnia, ale w kulturze ogrodniczej uprawiana jest jako roślina dwuletnia. Liście maku są pierzasto wypreparowane, tworząc podstawową rozetę. Szypułki do 50 cm wysokości. Kwiat o średnicy od 5 do 8 cm, jeden na łodygę, ale wiele łodyg. Kwiaty są wesołe - żółte, białe, pomarańczowe, różowe. Mak kwitnie prawie przez całe lato. Łatwo rozmnaża się przez samosiew. Jeśli wysiejesz nasiona w ziemi w kwietniu-maju, możesz uzyskać rośliny kwitnące w sierpniu. Wysiewane późnym latem, kwitną w maju przyszłego roku. Nie mogę znieść przeszczepu. Aby przedłużyć kwitnienie, należy zerwać skrzynie nasienne. Dobrze rośnie na wilgotnych glebach, ale miejsce powinno być słoneczne. Dobrze reaguje na nawożenie nawozami.

Malwa lub róż różowy

W pierwszym roku roślina tworzy potężną rozetę o dużych zaokrąglonych zębach. Latem drugiego roku pojawia się energiczna szypułka, która kończy się kwiatostanem w kształcie kolca dużych, prostych, półpełnych lub podwójnych, siedzących kwiatów różowych, fioletowych, czerwono-wiśniowych, żółtych, białych. Malwa rozmnaża się przez nasiona (możliwe jest samosiew), nasiona wysiewa się w maju lub czerwcu, sadzonki, gdy pojawi się pierwszy prawdziwy liść, nurkują na stałe. Rośliny kwitną w 2 roku, w lipcu - sierpniu kwitną około 30 dni. Kwiaty wielkości 8–10 cm, czasami do 90 kwiatów na szypułkę. Aby uzyskać bujnie kwitnący ślaz, konieczne jest zapewnienie dobrze nawożonych gleb gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, nawożenie próchnicą lub kompostem jest obowiązkowe. Przy suchej pogodzie konieczne jest częste i obfite podlewanie.Aby uzyskać wsparcie, wysokie krzewy należy przywiązać do słupków.

Wieloletnia stokrotka

Roślina jest wieloletnia, w kulturze uprawiana jest jako dwuletnia. Najbardziej obfite kwitnienie występuje w drugim roku. W trzecim roku kwiatostany zmniejszają się, znaczna część roślin ginie. Stokrotka to wczesna, bezpretensjonalna roślina kwitnąca. W pierwszym roku rozwija zwartą rozetę wdzięcznych liści na ogonkach. W drugim roku wyrastają szypułki o wysokości 15–20 cm, kwiatostany proste i podwójne, białe, różowe, czerwone. Średnica kwiatostanów u odmian drobnokwiatowych wynosi 2–3 cm, u odmian wielkokwiatowych 4–4,5 cm Nasiona wysiewa się na przełomie czerwca i lipca, następnie nurkuje, aw sierpniu sadzi się na stałe. Stokrotka kwitnie wcześnie, na początku maja i kwitnie długo. Wraz z nadejściem upalnej i suchej pogody kwiatostany stają się mniejsze, a kwitnienie zanika, ale jesienią, podczas chłodnej i deszczowej pogody, kwitnienie zaczyna się ponownie i może trwać do mrozów.

Odmiany drobnokwiatowe są bardziej odporne na zimę niż odmiany wielkokwiatowe. Na wilgotnych glebach stokrotka może zamarznąć lub ulec zamarznięciu, dlatego wybiera się obszary dobrze osuszone. Należy pamiętać, że stokrotki zachowują liście i pąki zimą, dlatego na lekkich glebach piaszczystych stokrotki, zwłaszcza odmiany podwójne, wymagają lekkiego schronienia. Aby uzyskać kwitnące stokrotki w pierwszym roku, nasiona wysiewa się w marcu, w czerwcu sadzi się w otwartym terenie i kwitnie w lipcu-sierpniu. Podczas rozmnażania nasion dochodzi do pękania, niektóre rośliny nie są frotte, dlatego aby utrzymać frotte, konieczne jest cięcie lub dzielenie krzewów. Kwitnące w lipcu krzewy są podzielone na 4–6 części (sam krzew łatwo się rozpada), wszystkie szybko zapuszczają korzenie i nadal kwitną, ale rośliny wyrosłe z nasion są bardziej odporne na zimę.Przy regularnym podlewaniu stokrotki kwitną obficie w cieniu i słońcu. Brak wilgoci osłabia kwitnienie, kwiatostany stają się mniejsze i tracą swoją podwójność. Konieczne jest karmienie roślin nawozami mineralnymi, a także usuwanie wyblakłych kwiatostanów, co zapewnia długie i obfite kwitnienie.

Niezapominajka hybryda

Mały odłamek błękitnego nieba! W momencie masowego kwitnienia krzew wygląda jak niebieska kula. Roślina ma 25–30 cm wysokości, liście jasnozielone, podłużne, lancetowate, kędzierzawe kwiatostany z obfitością małych błękitnych kwiatów. Ale są gatunki o białych i różowych kwiatach. Nasiona wysiewa się pod koniec czerwca - początek lipca w ziemi, nurkuje i pozostawia do wiosny. Wiosną siedzą w klombach. Toleruje przeszczep w stanie kwitnienia. Kwitnie od połowy maja przez 3-4 tygodnie. Forget-me-not rozmnaża się dobrze przez samosiew, nigdy nie sadziłem go celowo i rośnie na naszej stronie w różnych miejscach. Niezapominajki potrzebują żyznej, wilgotnej gleby i lekko zacienionego obszaru. Przy braku wilgoci słabo kwitnie i wcześniej daje nasiona.

Foxglove fioletowy

Kwiat przypomina swoim kształtem naparstek, stąd rosyjska nazwa rośliny. Liście, łodygi i korzenie są trujące! Dlatego nie należy go uprawiać na obszarach, na których przebywają małe dzieci. Naparstnica to wieloletnia roślina uprawiana co dwa lata. W pierwszym roku z nasion powstają podstawowe jasnozielone, duże, podłużne, owalne, owłosione liście. Powierzchnia liścia jest lekko pomarszczona. W drugim roku pojawiają się proste, nierozgałęzione, sztywne łodygi o wysokości 1–1,5 m, z dużymi wiszącymi kwiatami w górnej części, zebrane w ucho jednostronne. Kwiaty nieregularne dzwonkowate - białe, różowe, czerwone, fioletowe, żółte z ciemnymi kropkami. Nasiona są bardzo małe, wysiewa się je w ziemi w czerwcu-lipcu i posypuje piaskiem na wierzchu, sadzonki nurkują, aw sierpniu sadzi się na stałe.Kwitnie w przyszłym roku w lipcu i kwitnie do września. Gleby do sadzenia wymagają luźnej, żyznej, przepuszczalnej gleby. W oświetlonych miejscach naparstnica lepiej kwitnie, choć toleruje również półcień. Przy regularnym cięciu łodyg kwiatowych tworzą się nowe strzały kwiatowe.

 Drodzy ogrodnicy, nie zapominajcie o tych skromnych, ale tak pięknych i uroczych dwuletnich kwiatach, bez nich trudno wyobrazić sobie nasze ogrody kwiatowe.

„Ural ogrodnik”, nr 24, 2013