Kocimiętka (Nepeta cataria) wygląda bardzo podobnie do melisy lekarskiej (patrz Melissa officinalis). Ze względu na swój zapach często nazywany jest kocimiętką cytrynową.
 |  |
Jest to roślina zielna o wysokości 60–100 cm z zdrewniałym rozgałęzionym korzeniem. Łodyga jest mocna, wyprostowana, rozgałęziona. Liście na krótkich ogonkach, sercowate, zielone powyżej, blade poniżej. Kwiaty są białe lub niebieskie.
Kocimiętka różni się od melisy formą kwiatostanów: melisa ma bezszypułkowe kwiaty, zbiera kilka kawałków w fałszywe okółki zlokalizowane w kątach górnych liści, a kwiaty kocimiętki zbiera się w złożonych, gęstych półparasolach umieszczonych na łodygach iw kątach gałęzi. Górne pół baldachy są gęste, dolne, na szypułkach, luźniejsze.
Kocimiętka jest popularnie nazywana inaczej: kocimiętką, kocimiętką, kocimiętką itp. Jest to wieloletnia kultura piernikowa, która występuje wszędzie w naturze w centralnej Rosji. Kocimiętka to doskonała roślina miododajna, pszczoły chętnie ją odwiedzają.
Liście i kwiaty kocimiętki mają przyjemny i mocny zapach, który łączy w sobie zapach pelargonii, róży i cytryny. Zawierają olejek eteryczny (do 0,5%) o przyjemnym cytrynowym zapachu. Oprócz olejku eterycznego zioło zawiera garbniki i terpeny.
Hodowla kocimiętki
Kocimiętkę łatwo rozmnaża się, dzieląc krzew, sadzonki i nasiona wysiewu, w tym samosiew. Jej nasiona są małe, kiełkują przez 15–20 dni.
Nasiona kocimiętki wysiewa się wczesną wiosną lub jesienią, po nadejściu stabilnych mrozów, do bruzd na głębokość 2-3 cm. Odległość między rzędami 45-50 cm. Sadzonki, które pojawiają się po 2-3 tygodniach, przerzedzają się po 20-25 cm.
Kiedy rosną jako sadzonki, nasiona wysiewa się w skrzyniach nasiennych lub szklarniach. W fazie 1–2 prawdziwych liści sadzonki są zanurzane i sadzone w taki sam sposób, jak podczas siewu z nasionami. Pisklę doskonale znosi przeszczep nawet w środku lata, jeśli jest podlewany wodą przed i po posadzeniu.
 |  |
Warunki do uprawy kocimiętki
Kocimiętka jest rośliną odporną na zimno, ale czasami zamarza w bezśnieżne, ostre zimy. Jest odporny na cień, ale uwielbia dobre oświetlenie. Nie toleruje podlewania, ale jednocześnie przy braku wilgoci w glebie znacznie zmniejsza plon i słabo rośnie po cięciu.
Gleba . Cattleman jest mało wymagający dla warunków glebowych i dobrze rośnie na każdej glebie, ale preferuje lekką glinę, oczyszczoną z chwastów i bardzo wrażliwą na nawożenie.
Opieka nad kocimiętką polega na odchwaszczaniu, luzowaniu odstępów między rzędami, podlewaniu i karmieniu. Ponieważ jest byliną i tworzy potężną masę wegetatywną, wskazane jest, aby go karmić. Aby to zrobić, co roku na wiosnę, konieczne jest dodanie do gleby azotanu amonu, 1 łyżeczka na 1 m2. m. Ponadto, w pierwszym roku jesienią, konieczne jest wykonanie 1 mkw. mw pół wiadra zgniłego kompostu, a następnie co roku jesienią dodaj popiół drzewny 1 szklankę na 1 m2. m.
Zbieranie zieleni
Od pierwszego roku życia, jeśli rośliny rozwijały się normalnie, odcina się zieleninę kocimiętki - młode liście i pędy na wysokość 10 cm, 2-3 razy w sezonie, pierwszy raz na początku kwitnienia. Aby zaspokoić zapotrzebowanie rodziny na pachnącą zieleń, wystarczy mieć w ogrodzie 5-6 roślin.
Zielenie kocimiętki suszy się na powietrzu, pod baldachimem, na strychach, w dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Okres przechowywania surowców wynosi 2 lata. Suszone surowce mają szaro-zielony kolor. Jeśli roślina zostanie ścięta w fazie kwitnienia, wtedy odrasta i ponownie kwitnie w sierpniu-wrześniu. Kocimiętka daje najwyższy i najbardziej stabilny plon w drugim lub trzecim roku życia.
Do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych wpisana została nowa odmiana - Blue Frost Lemon Catnip . Od kiełkowania do dojrzałości ekonomicznej trwa 55-60 dni. Roślina wzniesiona, do 60 cm wysokości, liście duże, lekko pomarszczone, szaro-zielone, owłosione, z białymi kwiatami. Kwiatostany w postaci pędzla znajdują się na krawędziach łodyg. Aromat mocny, cytrynowy.
Używanie kocimiętki
W ogrodnictwie kocimiętka wykorzystywana jest głównie do ozdabiania ogrodów skalnych, rabat kwiatowych, wazonów ulicznych, służy do ozdabiania rabat ziołowych, gdzie ceniona jest za długie kwitnienie i piękny, gęsto liściasty krzew.
Kocimiętka to bardzo aromatyczna roślina. Dlatego tam, gdzie jest uprawiana, świeże i suszone warzywa z kocimiętki są używane jako przyprawa do różnych potraw, do przygotowania herbaty i kompotów, jako przyprawa do marynowania i marynowania.
Przepisy z kocimiętką:
- Uniwersalny dżem jabłkowy z kocimiętką
- Witamina letniej herbaty
- Domowe ciasteczka z kocimiętką
- Aromatyczna herbata ziołowa
Jednocześnie kocimiętka ma najszersze zastosowanie w medycynie ludowej jako roślina lecznicza w postaci różnych wywarów i naparów. Uspokajające działanie kocimiętki jest dość silne, dlatego lepiej jest przyjmować ją na noc. W mieszaninie z innymi roślinami stosowany jest przy przewlekłym zapaleniu oskrzeli (łagodzi kaszel).
Bulion z kocimiętki wzmacnia mechanizmy obronne organizmu, korzystnie wpływa na układ krążenia, nerwowy i oddechowy, pobudza apetyt. Stosuje się go przy anemii, kaszlu, chorobach wątroby, żółtaczce, atonii jelit, histerii, bólach głowy, chorobach ginekologicznych, a także jako środek przeciw robakom.
„Uralski ogrodnik”, nr 9, 2019
