Marchew to jedno z najczęściej spożywanych warzyw na naszym stole, obok kapusty i buraków. Ale oprócz wartości odżywczych ma wiele przydatnych dla naszego zdrowia właściwości. W dawnych czasach uważany był za przysmak gnomów. Było przekonanie: jeśli wieczorem zabierzesz do lasu miskę gotowanej na parze marchwi, to krasnale zjedzą ją w nocy i sowicie zapłacą za twoje ulubione jedzenie, a rano znajdziesz w tym miejscu sztabkę złota. Naiwni ludzie wnosili do lasu miski marchwi, ale niestety nie było złota.
Ale zacznijmy w kolejności.
Dziki Kopciuszek i kulturalny arystokrata
Siew marchwi ( Daucus carota L. ) pochodzi z Europy. Jest to dwuletnie zioło z rodziny selerowatych (dawniej Umbrella) o grubym, stożkowatym wydłużonym, choć obecnie wyhodowano odmiany o cylindrycznym, a nawet zaokrąglonym okopie. Uprawa marchwi powstaje bezpośrednio z korzenia, dlatego nie można jej sadzić i nurkować jak buraki. W takim przypadku wierzchołek głównego korzenia zostaje odcięty i zamiast oczekiwanego plonu korzeniowego uzyskuje się sękate dziwactwa. Z tego samego powodu świeżego obornika nie można aplikować pod marchewkę - zwiększone dawki azotu powodują obumieranie wierzchołków korzeni, a roślina okopowa okazuje się „zrogowaciała”.
Najwyraźniej marchew, do której jesteśmy przyzwyczajeni, pochodzi z dwuletniej dzikiej marchwi, która była dobrze znana Niemcom, Rzymianom i Grekom. Na przykład Pliniusz nazwał ją „Pastinaca gallica”, co oznacza pasternak galijski. Dioscorides zalecał nasiona do zatrzymywania moczu, a także do braku miesiączki. Napisał, że używają dzikiej marchwi i „korzenia, który pasuje nawet do wina”. Starożytna grecka nazwa marchwi - „davkos”, której pochodne są używane tu i teraz (crush, devki), stanowi podstawę współczesnej nazwy botanicznej.
Na Krecie od dawna uprawia się dziką marchewkę, w tamtych czasach uważano ją za owoc i przysmak dla dzieci, ale jako roślina okopowa zaczyna swój marsz po świecie dopiero od średniowiecza. W pismach Alberta Magnusa (1193-1280) roślina ta zajmuje honorowe miejsce. U zielarzy XVI-XVII wieku nasiona marchwi polecane są jako skuteczny środek na kamienie w nerkach i pęcherzu moczowym, podczas położnictwa, a przy zatruciach sok z roślin okopowych.
Dzikie marchewki występują powszechnie od Moskwy po południowe peryferie części europejskiej. Rośnie na obrzeżach pól, poboczy dróg, sadów, ogrodów warzywnych, ugorów, suchych łąk, wśród zarośli. Występuje szczególnie obficie na terytorium Krasnodaru i na Północnym Kaukazie. Jeśli zdecydujesz się wyhodować nasiona marchwi na swoim terenie, będziesz musiał wspiąć się na całe otoczenie w promieniu 100-300 mi zniszczyć wszystkich dzikusów, w przeciwnym razie z takich nasion będzie niewiele roślin okopowych.
Zewnętrznie rośliny dzikie i uprawne niewiele się różnią. W pierwszym roku powstaje rozeta z podwójnie i czteropłatkowo wyciętych liści. W drugim roku w górnej części tworzy się podłużnie żłobiona, prosta lub rozgałęziona łodyga o wysokości do 1 m. Kwiaty są białe lub żółtawe, zebrane w gęsto złożone parasole. Owoce są eliptyczne, składają się z dwóch półowoców z 4 żebrami, zaopatrzonymi w długie ciernie. Marchew kwitnie od czerwca do lipca, owoce dojrzewają od sierpnia do września.
Czytając tak długi opis botaniczny, czytelnik prawdopodobnie jest zakłopotany - każdy zna marchewkę. Ale niewiele osób wie, że owoce dziko rosnącej marchwi są cennym surowcem leczniczym, który był znany 4 tysiące lat temu, a teraz niestety jest rzadko stosowany w praktyce fitoterapeutycznej w chorobach układu moczowego, ale o tym porozmawiamy bardziej szczegółowo. Teraz znowu rośnie zainteresowanie dziką marchewką; w domu zbiera się jej delikatne liście do przygotowania nadzienia do ciasta wraz z innymi ziołami lub po prostu gotuje.Kumaryny, sterole, witaminy ...
Należy od razu zauważyć, że rośliny okopowe i nasiona są używane do celów leczniczych w marchwi, ale są one używane w różnych przypadkach, a ich skład chemiczny jest zupełnie inny.
Rośliny okopowe zawierają dużą ilość błonnika, do 15,5% cukrów, substancje azotowe (1,1%), niewielką ilość olejków eterycznych i tłuszczowych, witaminy B 1 , B 2 , B 6 , B 12, D, E, K, PP (0,4 mg%), kwas askorbinowy (do 0,5 mg%), kwas pantotenowy (do 0,15 mg%). Na szczególną uwagę zasługuje karoten, prowitamina A, która jest doskonałym antyoksydantem i przeciwdziała tworzeniu się wolnych rodników powodujących rozwój wielu chorób, takich jak miażdżyca, choroby onkologiczne, reumatoidalne zapalenie stawów, zaćma. W roślinach okopowych zawiera 4-9,4 mg%. Im bardziej zabarwione jest warzywo korzeniowe, tym więcej zawiera karotenoidów. Aby zaspokoić dzienne zapotrzebowanie na witaminę A, wystarczy zjeść jedną średnią marchewkę dziennie, ale zawsze z czymś tłustym, np. Śmietaną, warzywami lub masłem. Sprzyja to efektywnemu wchłanianiu karotenoidów w organizmie. Ponadto te związki, które mają jasny pomarańczowy kolor,może służyć jako doskonały barwnik spożywczy do ciasta na makaron, masło, margarynę. W solach mineralnych roślin okopowych stwierdzono potas, żelazo, kobalt, miedź, fosfor i jod.
Owoce marchwi zawierają kwasy organiczne (mrówkowy, octowy, masłowy), sterole, związki aromatyczne, kumaryny, psoralen, bergapten, ksantoksyny (do 0,8%), flawonoidy (luteolina, apigenina, diosmetyna, kwercetyna), olej tłuszczowy (11-50%) ), do 2,9% olejku eterycznego. Olejek eteryczny w 60% składa się z geraniolu, według niemieckich badaczy zawiera on dość duże ilości alkoholowego karotolu, który jest w stanie stymulować regenerację komórek i przywracać wątrobę w chorobach zwyrodnieniowych. Ponadto olejek eteryczny z marchwi dodawany do kremów i balsamów może ożywić bladą i suchą skórę.
Owoce są zbierane, zanim osiągną pełną dojrzałość i zaczną się kruszyć. Łodygi są cięte, wiązane w snopy i suszone pod baldachimem z dobrą wentylacją. Następnie owoce są młócone i czyszczone na sitach. Cóż, nie musisz rozmawiać o zbiorze roślin okopowych.
Terapia marchewkowa
Tak, czytelnicy wybaczą mi tak specyficzne określenie, ale marchewki są używane w medycynie ludowej na wiele chorób.
Przede wszystkim jest to wspaniała roślina witaminowa, która w sałatkach w okresie zimowym dobrze wesprze osłabiający się organizm. Stosuje się przy hipo- i awitaminozy, utracie siły, anemii. To nie ostatni produkt w diecie pacjentów z nadciśnieniem. W takim przypadku zaleca się wymieszać szklankę soku z marchwi i buraków, 100 g soku żurawinowego, 200 g miodu i 100 ml alkoholu. Nalegaj przez trzy dni w ciemnym miejscu i weź łyżkę stołową 3 razy dziennie. Sok z marchwi przydaje się również po zawale mięśnia sercowego, ponieważ pomaga poprawić stan naczyń krwionośnych.
Sok z marchwi zaleca się włączyć do diety kobiet w ciąży i karmiących, a także dzieci. Pomaga zapobiegać anemii i przedłuża życie czerwonych krwinek.
Świeża marchew jest ważna przy zaburzeniach wzroku związanych z brakiem witaminy A, tzw. „Ślepota nocna”.
Popularnie marchew jest używana jako łagodny środek przeczyszczający na zaparcia i hemoroidy. Podobny efekt ma świeżo wyciskany sok z miąższem, który pobiera się 150-200 ml na pusty żołądek. W takim przypadku małe dzieci otrzymują łyżkę stołową każdego ranka i wieczoru. Czasami w przypadku hemoroidów jako środek przeczyszczający zaleca się napar z wierzchołków marchwi.
Sok zmieszany z miodem stosowany jest na przeziębienia i chrypkę. Francuscy naukowcy uzyskali pozytywne wyniki zarówno w eksperymentach na zwierzętach, jak iw klinice, przy stosowaniu soku z marchwi na gruźlicę płuc. Z roślin okopowych wyizolowano substancje, które mają korzystny wpływ na stan chorych na cukrzycę.
Sok jest często zalecany jako środek wspomagający przy kamicy pęcherza i metabolicznym zapaleniu stawów. Aby to zrobić, przez kilka miesięcy, wraz z innymi roślinami o odpowiednim działaniu, weź 3-4 razy dziennie na łyżkę stołową. Jednak owoce dzikiej marchwi są uważane w tym przypadku za bardziej skuteczne. Wchodzą one w skład leku „Urolesan”, który ma działanie przeciwskurczowe i sprzyja wydzielaniu korzeni z moczowodów, a także zmniejsza stan zapalny dróg moczowych. Badania wykazały, że preparaty z marchwi nie tylko zwiększają objętość wydalanego moczu, ale także ilość zawartego w nim kwasu moczowego. Napar przygotowywany jest z 3 łyżek nasion i 3 szklanek wrzącej wody. Według niektórych autorów lepiej jest nalegać na termos przez kilka godzin.Następnie infuzję filtruje się i pobiera 3 / 4-1 szklanki 3 razy dziennie. W przypadku kamieni nerkowych, a także jako środka wiatropędnego i przeczyszczającego, czasami zaleca się proszek z nasion, który przyjmuje się 1 g 3 razy dziennie.
W mieszaninie z innymi roślinami owoce dzikiej marchwi są używane na impotencję i zapalenie gruczołu krokowego.
Zewnętrznie starte korzenie marchwi lub poddane działaniu soku odmrożenia, ropne rany, owrzodzenia i oparzenia. A w kosmetykach leczniczych maski marchewkowe są od dawna używane do suchej skóry. Aby przygotować maskę, zetrzyj dwie średnie marchewki, wymieszaj powstały kleik z żółtkiem i nałóż grubą warstwę na twarz przez 20-25 minut. Następnie maskę zmywa się ciepłą wodą. Zaleca się powtarzanie zabiegu 1-2 razy w tygodniu.
