Trudno powiedzieć, dlaczego roślina ta otrzymała rosyjską nazwę kadzielnicy. Ale łaciński Melittis melissophyllum mówi głośno . Nazwa melittis po grecku oznacza „ ciasto miodowe ”, nadawana jest od pachnącego miodowego aromatu kwiatów, który zbiera wiele pszczół i motyli. A specyficzny melissophyllum oznacza „melisophyllum” - rzeczywiście trudno odróżnić tę roślinę od melisy po liściach (patrz Melissa officinalis), stąd narodziła się inna nazwa rośliny - melisa. Istnieje inna anglojęzyczna nazwa rośliny - Bastard balm, co oznacza „nielegalną melisę”, ale częściej używane jest w znaczeniu „fałszywa melisa”.
 |
Melisophyllum censer (Melittis melissophyllum) to wieloletnie zioło z rodziny Lamiaceae . Jedyny przedstawiciel rodzaju Censer (Melittis) , spokrewniony z miętą i melisą.
Rośnie dziko w Europie Środkowej i Zachodniej, w tym w Wielkiej Brytanii, w Rosji - na zachodzie części europejskiej, w cienistym poszyciu lasów liściastych i mieszanych, często górzystych, do wysokości 1400 m npm.
Jest to wieloletnia roślina o krótkich kłączach o wysokości 30-50 cm, rzadko wyższa, z prostymi, wydrążonymi, czworościennymi, owłosionymi łodygami. Rośnie od 20 do 60 cm szerokości. Liście przeciwne, podłużne, jajowate, dł. 5-9 cm, lekko pomarszczone, słabo owłosione, ząbkowane na krawędzi, na krótkich ogonkach. Kwiaty są dość duże, do 4 cm, dwukolorowe, przypominające wyglądem małe orchidee. Corolla biała, dwuwargowa, składająca się z krótkiej górnej, lekko wklęsłej wargi i dużej wygiętej dolnej wargi, gdzie centralny płat jest większy niż boczny i jest jaskrawo różowy lub liliowy. Kwiaty znajdują się w kątach górnych liści, 1-6. Kwiatostan jest jednostronny, wszystkie kwiaty patrzą w kierunku słońca. Roślina kwitnie w środkowej Rosji w czerwcu. Owoce - orzechy jajowate, dojrzewają w sierpniu.
Ma kilka naturalnych form, wśród nich podgatunek o czysto białych kwiatach Melittis melissophyllum subsp. albida.
 |
Odmiana Royal Velvet Distinction - nie wyższa niż 30-45 cm, o dużej liczbie kwiatów z winną plamką na dolnej wardze (zimotrwała w strefie 5).
Rozwój
Kadzielnica to odporna na cień roślina leśna. Ale w centralnej Rosji potrzebuje ciepłego miejsca w cętkowanym półcieniu. Preferuje wilgotną, ale osuszoną glebę. Wymagając żyzności gleby (optymalna jest bogata glina), gleba powinna być lekka, od lekko kwaśnej do lekko zasadowej (pH 6,1-7,8). Potrzebuje corocznego nawożenia złożonym nawozem mineralnym.
Zimotrwalosc rośliny wskazuje od -20 do -28 stopni. Zasięg ten wynika z faktu, że jego naturalny zasięg obejmuje różne strefy klimatyczne. Sukces uprawy zależy bezpośrednio od pochodzenia materiału sadzeniowego. Najbardziej odporną na zimę odmianą jest Melittis melissophyllum subsp. carpatica , zwana według starej klasyfikacji kadzielnicą sarmacką (Melittis sarmatica) . Jednocześnie rośliny wyhodowane z nasion są najbardziej odporne w naszym klimacie umiarkowanym. Ale nawet im nie zaszkodzi zimowa ochrona. Na zimę system korzeniowy rośliny można przykryć piaskiem z dodatkiem popiołu drzewnego (szklanka popiołu na wiadro piasku).
Istnieją przykłady udanej uprawy roślin w Głównym Botaniku w Moskwie, gdzie jest ona uznawana za obiecującą dla naszych ogrodów.
Kadzielnica wzbogaci Twój naturalny ogród. Sadzona jest obok konwalii, dicentrów, paproci, zpaków. Kwiaty wyglądają jasno na tle żywopłotów i płotów. Czasami używany w pojemnikach.
 |
Reprodukcja
Roślinę można rozmnażać przez nasiona, które wysiewa się na płytką głębokość (do 2 cm) zaraz po zbiorach. Podobnie jak w przypadku mięty, nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania podczas przechowywania, więc siew wiosenny daje najgorsze rezultaty. W pierwszym roku po siewie roślina nie kwitnie, kwiaty pojawiają się w 2-3 roku.
Dobrze rozwinięte rośliny można podzielić wczesną wiosną, na początku odrastania łodyg lub pod koniec sierpnia - na początku września.
Możliwa jest również rozmnażanie przez sadzonki wiosną. Aby to zrobić, weź łodygi o wysokości do 7,5 cm i pokrój je jak najbliżej podstawy. Te łodygi, które już stały się puste, nie nadają się do szczepienia. Sadzonki są ukorzenione w lekkiej, osuszonej glebie, posypane niewielką warstwą piasku. Powstawanie korzeni dobrze stymuluje ogrzewanie dna, chociaż i bez niego sadzonki dobrze się ukorzeniają.
Właściwości lecznicze
Melissole, podobnie jak wielu przedstawicieli jagnięciny, jest rośliną aromatyczną i leczniczą. Ale zapach jego zieleni bardzo różni się od zapachu melisy, pachnie jak kumaryna, jak zapach świeżo ściętego siana. Trawę zbiera się w okresie kwitnienia, pod koniec lata zawartość składników odżywczych w roślinie, w szczególności flawonoidów, spada 4-6 razy. Po wyschnięciu nabiera słodkiego zapachu i długo zachowuje swój aromat.
Skład chemiczny rośliny jest reprezentowany przez wiele przydatnych składników: luteolina, rutyna, mirycetyna, kwercytyna, kwercytyna, kemferol, apigenina. Zioło zawiera olejek eteryczny (0,02%), w którym dominują związki terpenowe.
Odwar z melisy - środek znany w tradycyjnej medycynie śródziemnomorskiej - ma właściwości tonizujące, ściągające, moczopędne, pomaga regulować cykl menstruacyjny. Łagodzi i wzmacnia układ nerwowy, działa uspokajająco i hipnotycznie.
Herbata z jej liści jest doskonałym środkiem napotnym, przeciwutleniającym i oczyszczającym krew.
Kadzielnica służy również jako zioło kuchenne - do przyprawiania napojów, pieczenia, jako przyprawa do różnych potraw z drobiu i ryb.
Powstrzymaj się jednak od zbierania kadzielnic sarmackich w naturze - to relikt, którego zasięg gwałtownie spada. Uprawiaj tę wspaniałą dekoracyjną i przydatną roślinę w swoim ogrodzie!
