Boronia to rodzaj małych, zimozielonych krzewów endemicznych dla Australii. Zachwycają nie tylko kwitnieniem, ale także przyjemnym aromatem kwiatów i liści. W sprzedaży częściej niż inne gatunki można spotkać boronię drobno-czubatą (Boronia crenulata), uformowaną w formie miniaturowego drzewa standardowego, obficie porośniętego prostymi owalnymi liśćmi i małymi różami, z czterema szeroko otwartymi płatkami, w kształcie gwiazdy. Lub brony heterofilne (Boronia heterophylla ) - gęsty krzew o długości około 40-50 cm, pierzasto pachnące liście i pojedyncze małe różowe dzwoneczki.
Niewątpliwie są to bardzo atrakcyjne rośliny, nie jest łatwo się oprzeć ich kupieniu. Ale kupując bronę, trzeba być przygotowanym na trudności. Nie mogą być polecane dla początkujących, te rośliny są dla doświadczonych kwiaciarni, którzy nie boją się trudności.
Boronii uważane są za krzewy krótkotrwałe, zwykle nie można ich trzymać dłużej niż 1-2 lata, nawet starając się stworzyć dla nich jak najbardziej komfortowe warunki. Roślina może umrzeć szybko i bez wyraźnego powodu. Uważa się, że średnia żywotność bron wynosi 4-5 lat. Trudności w pielęgnacji związane są z ich pochodzeniem - australijskie gleby są ubogie, więc rośliny są bardzo wrażliwe na nadmiar wapnia i fosforu w glebie. Boronie są również bardzo podatne na choroby korzeni - zarazę późną.
Oświetlenie. Wybierz dobrze oświetlone miejsce na bronę lub cień innych dużych roślin. Latem może wytrzymać pełne światło słoneczne na otwartym balkonie, ale preferuje częściowe światło słoneczne, nie więcej niż kilka godzin dziennie na bezpośrednią ekspozycję. Brona powinna być chroniona przed letnim południowym słońcem, zwłaszcza w oknach, gdzie przez szybę może spalić i wysuszyć liście.
Temperatura. Latem optymalne jest utrzymywanie boru w temperaturze + 18 ... + 25 ° C. Pamiętaj, aby chronić doniczkę przed przegrzaniem, które przyczynia się do pojawienia się późnej zarazy korzeni. A zimą daj tej subtropikalnej roślinie jasne i chłodne miejsce o temperaturze około + 12 ° C do odpoczynku. Latem roślinę można wynieść na świeże powietrze, umieszczając ją w cieniu innych roślin w miejscu osłoniętym od silnych, zwłaszcza suchych wiatrów. Spryskaj roślinę często w czasie upałów, aby poradzić sobie z upałem. Nawilżaj powietrze w temperaturach powyżej + 18 ° C, szczególnie przy włączonych bateriach, a zimą w chłodnym miejscu zrezygnować z rozpylania.
Gleba i przeszczepy. Boronia preferuje gleby lekkie, lekko kwaśne (pH 5,5-6,5). Jest bardzo podatna na zarazę korzeni, boi się jakiejkolwiek stagnacji wody w doniczce, dlatego ważnym wymaganiem będzie dobre odprowadzanie wody w całej doniczce. Jednocześnie dla brony ważne jest, aby gleba absorbowała wodę. Do gotowego uniwersalnego podłoża torfowego dodać ok. ¼ objętości perlitu, można do niego dodać torfowiec w celu zwiększenia wilgotności oraz próchnicę liści. Po zakupie, 2-4 tygodnie później ostrożnie przenieś roślinę do nieco większej doniczki. Następny przeładunek należy przeprowadzić za 1-2 lata, kiedy korzenie dobrze opanują poprzedni tom.
Przeczytaj więcej w artykule Przesadzanie roślin domowych.
Podlewanie. Boronia wymaga stale równomiernie wilgotnej gleby bez przesuszania i stojącej wody. Podlewaj regularnie, gdy tylko wierzchnia warstwa gleby wyschnie, usuwając nadmiar wody z miski. Szczególną ostrożność należy zachować podczas upałów, kiedy podmokły może prowadzić do chorób korzeni.
Przeczytaj więcej w artykule Zasady podlewania roślin domowych.
Top dressing. Boronia, jako pochodząca z Australii, ma surowe wymagania żywieniowe. Jest przystosowany do gleb ubogich, nie wymaga dużych dawek nawozów, a przy dużej ilości składników pokarmowych może umrzeć. Jest szczególnie wrażliwy na nadmiar wapnia i fosforu, dlatego nawozy do roślin kwitnących nie nadają się do boru. Do nawożenia od wiosny do jesieni można stosować nawozy do drzew iglastych. Zimą brona nie jest karmiona.
Przeczytaj więcej w artykule Karmienie roślin domowych.
Przycinanie i modelowanie. Boronia nie rośnie szybko i zawsze pozostaje małą rośliną. Jednak w domu jego gałęzie są zwykle rozciągnięte i wymagają przycinania. Kształtowanie roślin najlepiej wykonywać bezpośrednio po kwitnieniu. Spróbuj ukorzenić wycięte pędy.
Reprodukcja.Trudno jest wyhodować bronę z nasion. Wynika to z bardzo słabego kiełkowania nasion w domu. Z góry nasiona pokryte są twardą skorupą i prawdopodobnie zawierają inhibitory, które zapewniają ich kiełkowanie w naturze w sprzyjających warunkach, często po pożarach. Eksperymenty wykazały, że trzymanie nasion w bieżącej wodzie przez 2 tygodnie pomaga wypłukać inhibitor (ale namaczanie w stojącej wodzie prowadzi do rozkładu). Zabiegi z dymem i „wędzoną wodą” również wypadły pozytywnie. Jednak metody te są pracochłonne i zawodne, dlatego nawet centra ogrodnicze stosują rozmnażanie wegetatywne poprzez ukorzenianie sadzonek. Ta metoda zapewnia bezpieczeństwo cech odmianowych. Wiele rodzajów bron dobrze się rozmnaża przez sadzonki, inne mogą mieć mniejszy sukces w ukorzenianiu się.Na sadzonki pobiera się dojrzałe pędy obecnego sezonu o długości ok. 7-10 cm, ukorzenianie odbywa się w szklarni przy użyciu stymulantów korzeniowych.
Przeczytaj więcej w artykule Cięcie roślin domowych w domu.
Szkodniki. Boronia jest podatna na atak wełnowców, mszyc, przędziorków.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Szkodniki roślin domowych i środki ich zwalczania.
Choroby. Głównym problemem w utrzymaniu borowików jest ich podatność na choroby korzeni wywoływane przez grzyby z rodzaju Phytophthora, zamieranie roślin jest przemijające. Korzystne warunki dla zarazy późnej rozwijają się podczas upałów, kiedy korzenie przegrzewają się w połączeniu ze stojącą wodą w glebie. Dotknięte korzenie stają się ciemne. We wczesnych stadiach choroba objawia się więdnięciem, żółknięciem i wysychaniem liści, które pozostają na gałęziach. Te objawy są często mylone z objawami suszy i jeszcze bardziej nawilżają roślinę.
Podlewaj roślinę bez nadmiaru, skup się na stanie gleby. Chroń garnek przed przegrzaniem. Zaraza późna jest chorobą zakaźną, nie ma skutecznych środków na jej leczenie, do profilaktyki stosuje się fungicydy na bazie fosforynu, opryskując nimi liście roślin. Wprowadzona w ten sposób substancja dociera do korzeni roślin, zapobiegając rozwojowi choroby oraz stymuluje produkcję własnych substancji immunologicznych w roślinach. W przypadku śmierci rośliny gleba jest zawsze wyrzucana.
