Historia firmy rodzinnej „Lemoine and Son” rozpoczęła się od Victora Lemoine, który zajął się hodowlą kwiatów i wszedł na szczyt selekcji we wszystkim. Od około połowy XIX wieku do połowy lat pięćdziesiątych Victor Lemoine and Son był powszechnie znany ze swoich pelargonii i fuksji (około 450 form), mieczyków (590 odmian), powojników (prawie 90), piwonii (60), hortensji ( 40), astilbe (około 30), chubushniki, deuts, weigels, begonie i inne rośliny. Wiele odmian jest nadal popularnych dzisiaj.
 |  |
Syn Victora Lemoine, Emil, od 16 roku życia był świadomy ogrodniczych spraw swojego ojca, a od dwudziestego roku życia zajmował się selekcją na równi z nim. Co ciekawe, nawet żona założyciela, Madame Lemoine, którą trzeba uczciwie uznać za autorkę wielu odmian, wzięła aktywny udział w sprawie. Chubushniki stały się jedną z ostatnich kultur ozdobnych, na którą zwrócił uwagę Victor Lemoine. W sumie w wyniku twórczości rodzinnej powstało około czterdziestu odmian chubushników. Lemoyns ustalił również wszystkie trzy obszary selekcji, które pozostają do dziś:
- nie podwójne, ale obfite kwitnienie i oryginalne odmiany;
- odmiany frotte i półpełne;
- odmiany z fioletowym znakiem.
Istotną cechą odmian jest też to, co tradycyjnie przyciągało w tym krzewie - aromat kwiatów. Zastanówmy się nad najpopularniejszymi odmianami występującymi we współczesnych szkółkach (rok pozyskania wskazany jest w nawiasie obok nazwy odmiany).
Hybrydowy mock-orange Lemoine ( Philadelphus x lemoinei ) uzyskano w 1892 r. ( Ph . Coronaries x Ph . X microphyllus ) . Jest to krzew o wysokości 1,5-2 m, z rozłożystą koroną z pięknie zakrzywionych pędów. Kwitnie w lipcu do 20 dni, zebrane w krzak o czysto białych, silnie pachnących kwiatach o średnicy 3-4 cm.
'Boule d'Argent' ( 'Silver Ball' ) (1893) - niski (do 1,2 m wysokości) krzew o drobnych liściach. Kwiaty 5-7 szt. zebrane w gęstych pędzlach. Kwiaty są podwójne, płatki ząbkowane.
W 1896 r. Odmianę „ Avalanche ” („ Lawina” ) uzyskano z pospolitej pomarańczy i drobnolistnej pomarańczy . Jest to krzew o wysokości do 1,5 m, z łukowatymi gałęziami i niewielkimi jasnozielonymi liśćmi. Kwiaty są średniej wielkości, do 3,5 cm średnicy, 1-3 na kwiatostan, proste, białe, z owalnymi płatkami, pomiędzy którymi znajdują się duże szczeliny. Odmiana wyróżnia się długim kwitnieniem i wyśmienitym aromatem truskawek. Wystarczająco odporny.
 |  |
„Mont Blanc” ( „Mont Blanc” ) (1896) - niski krzew o wysokości do 1 m. Kwiatostany składają się z 3-5 zwartych kwiatów, długość kwiatostanu nie przekracza 3 cm, kwiaty półpełne, czysto białe, o bardzo wdzięcznej budowie. Płatki dolnego koła korony są bardzo szerokie, nie tworzą szczelin, wydłużone i pięknie wygięte do tyłu, w zarysie tworzą kwadratowy kwiat o średnicy do 3,5 cm. Płatki wewnętrzne są nieliczne i zawinięte do wewnątrz. Kwitnie 8 dni później niż pospolita pomarańcza (18-20 czerwca) i kwitnie bardzo długo (w ciągu 30-40 dni).
Bardzo elegancką i dekoracyjną odmianą jest „Manteau d'Hermine” ( „Ermine Mantle” ) (1899). Rośnie jako krzew o wielu łodygach do 0,8-1 m wysokości, z cienkimi zwisającymi gałęziami, wąskimi i bardzo drobnymi liśćmi. Kwiatostany powstają na licznych pędach bocznych, składają się z 1-3 kwiatów. Kwiaty są średniej wielkości (ok. 2,5-3 cm), białe, półpełne, z wąskimi płatkami zewnętrznymi i jeszcze węższymi wewnętrznymi, bardzo wdzięczne. Kwitnie niezwykle obficie. Zwisające gałązki usiane kwiatami naprawdę przypominają szatę. Kwitnie 4-7 dni później niż pospolita pomarańcza. Pod względem czasu kwitnienia przewyższa wszystkie inne odmiany i gatunki, czas kwitnienia sięga 31-49 dni.
„Bouquet Blanc” ( „Biały bukiet” ) (1903) - krzew do 1,5 m wysokości. Kwiaty są duże, do 5 cm średnicy, gęsto podwójne, śnieżnobiałe, bardzo pachnące, z szeroko owalnymi dolnymi płatkami i licznymi (do 30) płatkami wewnętrznymi, stopniowo zwężającymi się od obrzeża do środka kwiatu, ułożonymi w kilka kół. Odmiana o wyjątkowej urodzie, ale w ostre zimy wierzchołkowe pędy zamarzają w pobliżu krzewu. Wskazane jest sadzenie go w miejscu osłoniętym od wiatru i przykrywanie na zimę.
 |  |
„ Enchantment ” („ Charm” ) - prosty krzew o wysokości do 1 m. Ma bardzo zwarte kwiatostany o długości do 7 cm, składające się z 9 kwiatów, bardzo ciasno przylegających do siebie. Kwiaty są duże, do 4,5 cm średnicy, gęsto pełne, śnieżnobiałe, nieco lejkowate, o bardzo delikatnym, ale niezbyt mocnym aromacie. Pod względem dużych sułtanów kwiatostanów, bardzo obfitego kwitnienia, wdzięcznej kompozycji kwiatów, jest to jedna z najpiękniejszych odmian Lemoine. Kwitnie 21-24 czerwca, czas kwitnienia 20-25 dni.
Dość często można spotkać w sprzedaży dziewicę mock-orange ( Ph . X virginalis ) (1909) lub „ Virginal ” - złożoną hybrydę uzyskaną przez Lemoine w 1909 roku w wyniku skrzyżowania kilku dzikich gatunków. Jej kwiaty są duże, pełne, praktycznie bezwonne. Kwitnie od 21 czerwca do 10 lipca. Krzew duży, rozłożysty, do 2,5 m wysokości.
 |  |
`Albastre` ( ` Alabaster` ) (1912) - krzew bardziej zwarty niż Virginal (do 1,5 m), o silnych pędach prostych. Kwiatostany - do 11 cm długości, składają się z 7-9 kwiatów. Kwiaty są duże, do 5 cm średnicy, śnieżnobiałe, proste, czasami półpełne, z szerokimi płatkami, które nie tworzą szczelin. Płatki wewnętrzne są bardzo wąskie, niewiele. Kwiaty są bardzo pachnące. Kwitnie dwudziestego czerwca. Kwitnie długo, do 25 dni.
" Glacier " ( "Glacier" ) (1913) - krzew do 1,5 m wysokości z silnie wyprostowanymi gałęziami i owalnym ulistnieniem. Kwiatostany w postaci gęstych wiązek o długości około 6 cm, bardzo liczne. Z kwiatostanów powstają wąskie, gęste, śnieżnobiałe sułtany o ogromnej długości (do 50-70 cm). Sam kwiatostan składa się z 5-7 kwiatów. Kwiaty są gęsto podwójne, dość duże, do 4,5 cm średnicy, pachnące.
 |  |
' Dame Blanche ' ( 'Dame Blanche' ) (1920) to szeroki krzew (szer. 1,5 m, wys. 1 m) o ciemnozielonych liściach do 5 cm długości, kwitnie na granicy czerwca i lipca półpełnymi, pachnącymi białymi kwiatami, do 4 cm średnicy zebrane w pędzelku.
„Innocence” ( „Abundance” ) (1927) - krzew do 2 m wysokości, o żółto-pstrych liściach. Kwiaty pachnące, do 3,5 cm średnicy, proste i półpełne. Zaczyna kwitnąć od trzeciego roku życia, od końca czerwca do pierwszej dekady lipca.
 |  |
Jedną z najbardziej późno kwitnących odmian Lemoine, dobrze rozwiniętą w regionie moskiewskim, jest „Piramidal” ( „Pyramidal” ). Jest to krzew o krótkich łodygach do 2 m wysokości, prosty, o wąskiej koronie i silnych wzniesionych pędach, zakończony kwiatostanami liczącymi 9 kwiatów. Kwiaty są duże, do 4,5-5 cm, białe, pełne i półpełne, głęboko osadzone. Płatki zewnętrzne są szerokie, wewnętrzne wąskie, o różnych kształtach. Dobrze komponuje się z innymi, krótszymi odmianami.
Niewątpliwie odmiany Lemoine o dwukolorowym kolorze kwiatów cieszą się dużym zainteresowaniem miłośników czubuszników. Chubushnikov z fioletową plamą pośrodku korony kwiatowej nie istniał w naturze przed Lemoines. Dzikie chubushniki na ogół nie są bogate w paletę kolorów, są tylko białe lub kremowożółte.
Pierwsza odmiana z tej serii została wyhodowana w 1908 roku przez starszą Lemoine 'Etoile Rose' ( 'Etoile Rose' ) - krzew o wysokości poniżej 80 cm, o małych liściach i prostych, lekko dzwonkowatych kwiatach. U nasady płatków była wyraźnie widoczna karminowo-różowa plama pogrubiająca się w kierunku środka.
Następnie w 1918 roku pojawił się „Bicolore” ( „Dwukolorowy ” ) - krzew o wysokości do 1 m, z dużymi (lub zebranymi w krótkie grona) kwiatami z fioletowym środkiem i złotymi pylnikami pręcików. Podczas kwitnienia krzew wydaje się ubierać w biało-różową koronkę.
 |  |
Ale głównym osiągnięciem na tej drodze była „Belle Etoile” ( „Belle Etoile”, piękna gwiazda), stworzona przez Emile'a Lemoine'a. Krzew okazał się wyższy, we Francji ma wysokość do 150 cm, kwitnie obficie. W naszych warunkach ta odmiana rośnie jako zwarty krzew o cienkich, prostych pędach o wysokości ok. 1 m. Liście są małe, z wyciągniętym czubkiem. Kwiaty są proste, dzwonkowate, do 4 cm średnicy, o słabym aromacie truskawkowym. Karminowo-fioletowa plama w środku jest większa i jaśniejsza niż poprzednie gatunki. Mniej odporna na zimę niż tradycyjne odmiany, zamarza podczas surowych, bezśnieżnych zim, ale regeneruje się w ciągu sezonu. W pierwszym roku po posadzeniu krzew należy przykryć na zimę świerkowymi gałęziami. Jasność fioletowej plamki zmienia się znacznie w zależności od pogody w danym sezonie.
