Jesteśmy tak przyzwyczajeni do nazywania tej rośliny aronią czarną, że nawet nie przychodzi nam do głowy, że z botanicznego punktu widzenia nie ma ona nic wspólnego z określonym rodzajem, a należy do rodzaju Aronia. W Rosji znany jest od 1893 roku. Dzięki pracom I.V. Michurina zyskała sławę i dystrybucję w naszym kraju, najpierw jako uprawa owoców. W 1935 roku przeniósł sadzonki do Ałtajskiej Doświadczalnej Stacji Ogrodniczej, gdzie pod kierunkiem profesora M.A. Lisavenko zaczął szczegółowo badać aronię jako obiecującą i odporną na zimę roślinę spożywczą, a gdy ujawniono właściwości lecznicze jej owoców, jako rośliny leczniczej. Powiedzmy więc dobre słowo o wartości tej rośliny.
Prawie cały układ okresowy
Owoce są tym, z czego są uprawiane wszędzie. Wielkość, kształt i smak przypominają owoce jarzębiny, ale nie ma w nich goryczy. Są słodkie, nieco cierpkie, zawierają do 8% cukrów (glukoza, sacharoza, fruktoza), do 1,3% kwasów organicznych (przede wszystkim jabłkowy), do 0,75 pektyn i do 0,6% garbników. Aronia owocowa uboga w kwas askorbinowy (około 15 mg%), ale zawiera inne witaminy: w 2 (0,13 mg%), PP (0,5 mg%), E (1,5 mg%), kwas foliowy 0 1 mg%), filochinon (0,8 mg%).
Osobno należy powiedzieć o związkach z aktywnością witaminy P, których jest dużo, do 2000 mg% (istnieją doniesienia o wykrywaniu 6500 mg%), ale niektóre z nich to cierpkie taniny o niskiej aktywności wzmacniającej naczynia włosowate. Nie przeszkadza to jednak w pozyskiwaniu witaminy P, która jest mieszaniną flawonoidów hesperydyny, rutyny, kwercetyny i kilku innych o dużej aktywności biologicznej.
Miąższ owoców zawiera amigdalinę, kumaryny i inne związki. Z pierwiastków śladowych przydzielane są: żelazo -1,2 mg, mangan -0,5 mg, jod 5-8 μg na 100 g miazgi, a także sole molibdenu, miedzi, boru.
Nadieżda nadciśnienie ...
Świeże owoce aronii stosowane są w profilaktyce niedoboru witaminy P, a także w leczeniu nadciśnienia I i II stopnia oraz innych chorób, którym towarzyszy nadciśnienie. Owoce przyjmuje się 100 g 3 razy dziennie. Przebieg leczenia to 10-30 dni. Owoce z łodygami można przechowywać przez długi czas na balkonie lub w lodówce, więc nawet dość długi cykl leczenia nie jest trudny do przeprowadzenia.
W domu do leczenia nadciśnienia można użyć soku z aronii - pół szklanki 3 razy dziennie przez 2 tygodnie. Ponadto sok owocowy jest powszechnie uważany za dobry środek na oparzenia. Aby przygotować sok z aronii, owoce należy zdjąć z szypułek, działek, dokładnie umyć i dolać niewielką ilość wody (100 g na 1 kg owoców). Następnie podgrzewa się w emaliowanym rondlu i utrzymuje przez 20-30 minut, aż zmięknie, ciągle mieszając. Następnie ugniata się je drewnianym tłuczkiem i przepuszcza przez maszynę do mięsa. Aby uzyskać sok bez miazgi, filtruje się go przez kilka warstw gazy.
Możesz użyć naparu z suszonych owoców . Po zbiorze owoce oddziela się od szypułek i suszy w temperaturze nieprzekraczającej 60 ° C. Zimą, aby przygotować napar, weź 2-4 łyżki stołowe surowców, zalej 2 szklanki wrzącej wody i nalegaj w termosie na noc.
Ogólnie, aby uzyskać dzienną dawkę witaminy P, wystarczy 1 łyżka dżemu.
Aronia to dobry środek profilaktyczny pozwalający na dłuższe zachowanie elastyczności ścian naczyń, zachowanie ich normalnej przepuszczalności, a tym samym zapobieganie stwardnieniu. Aronia pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi.
Oprócz leczenia nadciśnienia i stwardnienia naczyniowego owoce aronii, podobnie jak owoce innych roślin uprawnych bogate w substancje o działaniu witaminy P, są przydatne przy różnych krwawieniach, po leczeniu lekami o działaniu przeciwzakrzepowym, przy napromienianiu radioaktywnym, ze skazą krwotoczną, zatruciem naczyń włosowatych, cukrzycą, chorobami nerki, odra, tyfus, szkarlatyna, reumatyzm, stany alergiczne, wyprysk płaczący i niektóre inne choroby skóry.
Jagody i sok pobudzają apetyt, zwiększają kwasowość soku żołądkowego, dlatego stosuje się je przy zapaleniach żołądka o niskiej kwasowości.
Aronia jest przeciwwskazana u pacjentów ze zwiększoną krzepliwością krwi (co widać w odpowiednim punkcie badania krwi), u pacjentów z wrzodami żołądka i dwunastnicy, a także ze zwiększoną kwasowością soku żołądkowego.
... i radość ze słodyczy
Owoce aronii są spożywane na świeżo (chociaż ta metoda nie jest dla każdego), służą do przygotowania dżemu, dżemu, galaretki, marmolady, kompotu, soku, wina. Owoce są suszone.
Aby dżem był smaczniejszy, podczas gotowania dodaj trochę kwasu cytrynowego. Ale jest też ciekawsza opcja - dodać pokrojoną w kostkę pigwę japońską, 1/4 masy aronii. Znajduje się na terenie większości letnich mieszkańców. Dżem natychmiast nabiera niepowtarzalnego aromatu, a kawałki pigwy można wyłowić ze słoika zimą i wykorzystać do dekoracji domowych ciast lub dodać do ciasta podczas pieczenia biszkoptu. Cóż, bardzo smaczne!
Z soku z aronii otrzymywany jest biologicznie aktywny barwnik spożywczy, który jest stosowany w produkcji wyrobów cukierniczych i witamin. A w życiu codziennym do kompotów z jabłek i gruszek dodaje się jeżyny, aby nadać im jasny kolor.
I oczywiście wino z aronii to tylko nektar, napój bogów. Każdy ma swoje przepisy, ale w każdym przypadku konieczne jest dodanie cukru podczas fermentacji - aronii nie ma dość własnego.
Przepisy kulinarne:
- Kompot z aronii na soku jagodowym bez cukru
- Aronia z czosnkiem
