Zielone sadzonki roślin drzewiastych

Dla wielu drzew i krzewów zielone sadzonki są jedną z najbardziej produktywnych metod rozmnażania wegetatywnego. W czerwcu - na początku lipca, kiedy rośliny są w fazie aktywnego wzrostu, nadchodzi najlepszy czas na zielone rozmnażanie.

Z pomocą zielonych sadzonek można rozmnażać wiele drzew i krzewów, ale należy pamiętać, że zdolność do ukorzeniania sadzonek zależy od rodzaju i odmiany rośliny.

Metoda rozmnażania przez sadzonki zielone opiera się na zdolności sadzonek łodyg do tworzenia korzeni przybyszowych, co w różnym stopniu wyraża się w różnych roślinach. Największą zdolność do różnicowania posiadają ewolucyjnie młodsze byliny i krzewy zielne, w mniejszym stopniu - gatunki drzew, zwłaszcza najstarsze pochodzenia iglastego, choć są wśród nich gatunki o dużej zdolności ukorzeniania przez sadzonki zielone. Winorośle (powojniki, winogrona, dziewicze winogrona, aktynidia, hortensja petiolate), wiele krzewów (pozorowane grzyby, bzy, hortensje, ligustr, wiciokrzew) są łatwo ukorzenione. W przypadku róż zaleca się stosowanie sadzonek tylko dla grup drobnolistnych, główny asortyment róż odmianowych lepiej rośnie i hibernuje na podkładce.

Proces powstawania korzeni przybyszowych na sadzonkach rozpoczyna się od powstania kalusa jako reakcji na uraz. Kalus nadaje sadzonkom odporność na niekorzystne warunki środowiskowe i penetrację infekcji. Tworzenie kalusa jest najbardziej widoczne u roślin, które trudno ukorzenić.

Zbieranie sadzonek

Zielone sadzonki to liściaste części łodygi z jednym lub więcej pąkami. Zaleca się pobieranie sadzonek z młodych roślin; bardzo stare rośliny mateczne są wstępnie poddawane przycinaniu odmładzającemu. Najlepszym materiałem na sadzonki są pędy boczne, które tworzą się na zeszłorocznych narostach w dolnej, ale dobrze oświetlonej części korony, które mają duże rozwinięte pąki i nie noszą oznak choroby. Pędy wyprostowane, a także szczyty kostek będą mniej zakorzenione, ponieważ nie zawierają wystarczającej ilości węglowodanów do pomyślnego ukorzenienia.

W procesie zbioru sadzonek ważne jest, aby zapewnić zachowanie wilgoci w tkankach, od których w dużej mierze zależy sukces ukorzenienia. Pędy ścinane są wcześnie rano, kiedy wszystkie tkanki roślinne są nasycone wilgocią. Na wszystkich etapach pracy z sadzonkami nie należy dopuścić do wyschnięcia, ścięte pędy należy natychmiast umieścić w wodzie w cieniu. Cięcie sadzonek rozpoczyna się tak szybko, jak to możliwe. Jeśli wymagany jest transport, sadzonki, bez spryskiwania wodą, umieszcza się ukośnie w pojemniku z mokrą torfowiskiem. W takim opakowaniu można je przechowywać w lodówce, jednak łączny czas przechowywania nie powinien przekraczać 2 dni.

Sadzonki są cięte na 8-12 cm długości z dwoma lub trzema międzywęźlami; rośliny z krótkimi międzywęźlami mogą mieć ich więcej. W wielu roślinach - róże, rododendrony, hortensje, winogrona, makieta pomarańczy, sadzonki bzu z jednym pączkiem pachowym, zwane pąkami liściowymi, dobrze się ukorzeniają. Takie sadzonki pozwalają na uzyskanie dużej ilości materiału nasadzeniowego cennych gatunków i odmian przy niewielkiej ilości materiału na sadzonki. Podczas rozmnażania przez sadzonki w optymalnym czasie lepiej jest użyć środkowej i dolnej, w późniejszych okresach - górnej części pędu. Cięcie odbywa się na twardej płycie za pomocą bardzo ostrego narzędzia - noża do szczepienia lub ostrza, które nie ściska tkanki. Dolne cięcie jest ukośne, aby zwiększyć powierzchnię ssania, 1 cm poniżej nerki, górne cięcie jest proste, bezpośrednio nad nerką. W roślinach o dużych liściach (na przykład liliowy, kalina,owocnia) w celu zmniejszenia obszaru parowania blaszki liściowe są cięte o ½ lub 1/3, ale w przypadku form trudnych do ukorzenienia, a także różnobarwnych, żółtolistnych, fioletowych o niskiej zawartości chlorofilu, technika ta musi być stosowana ostrożnie, ponieważ asymilacja może być niewystarczająca do zapewnienia korzeni. Obcięcie blaszek liściowych byłoby dobre nawet w przeddzień cięcia sadzonek, co również zmniejszy utratę wilgoci. Sadzonki są spryskiwane wodą i umieszczane pod włókniną przed sadzeniem, aby zapobiec ich więdnięciu.ponieważ asymilacja może być niewystarczająca, aby zapewnić tworzenie korzeni. Obcięcie blaszek liściowych byłoby dobre nawet w przeddzień cięcia sadzonek, co również zmniejszy utratę wilgoci. Sadzonki są spryskiwane wodą i umieszczane pod włókniną przed sadzeniem, aby zapobiec ich więdnięciu.ponieważ asymilacja może być niewystarczająca, aby zapewnić tworzenie korzeni. Obcięcie blaszek liściowych byłoby dobre nawet w przeddzień cięcia sadzonek, co również zmniejszy utratę wilgoci. Sadzonki są spryskiwane wodą i umieszczane pod włókniną przed sadzeniem, aby zapobiec ich więdnięciu.

Aby zwiększyć efektywność ukorzeniania, stosuje się proste techniki: nacięcie kory w pobliżu pąków o 2 mm, zagięcie gałęzi, opasanie drutem miedzianym lub etiolowanie pędów. Wszystkie te środki pomagają zapobiegać wypływowi węglowodanów i substancji wzrostowych - auksyn z pędów. Etiolację przeprowadza się przez związanie pędu folią, papierem lub czarną włókniną 2-3 tygodnie przed szczepieniem. W pędzie następuje redystrybucja metabolizmu i zwiększa się skuteczność ukorzeniania.

Metody poprawy efektywności rootowania

Wiadomo, że proces regeneracji korzeni jest regulowany przez substancje wzrostowe - auksyny, węglowodany i substancje azotowe. W wielu gatunkach i odmianach pod wpływem regulatorów wzrostu procent ukorzeniania sadzonek, liczba korzeni wzrasta, jakość roślin i skraca się czas ukorzeniania. Niektóre rośliny trudne do ukorzenienia łatwo się ukorzeniają, ale czasami, w zależności od cech biologicznych określonego gatunku lub odmiany, może nie być odpowiedzi na stymulanty.

Dobre stymulatory korzeni to:

• Heteroauxin (kwas indolooctowy (IAA)) - od 50 do 200 mg / l,
• Kornevin (kwas indolilo-3-masłowy (IMA)) - 1 g / l wody,
• Cyrkon (mieszanina kwasów hydroksycynamonowych) - 1 ml / L wody.

Zabieg stymulantami należy wykonywać w ciemności, w temperaturze + 18 ... + 22 stopni. Sadzonki zanurza się w roztworze, aby liście nie zostały przetworzone. Stężenie roztworu i czas ekspozycji muszą być dokładnie utrzymywane, ich przekroczenie może prowadzić nie do nasilenia działania, ale do działania toksycznego. Dlatego lepiej jest stosować Kornevin w roztworze i utrzymywać ścisłą ekspozycję przez 16-20 godzin, a nie odkurzać nim sadzonek.

Sadzenie sadzonek

Gotowe sadzonki sadzi się we wcześniej przygotowanych redlinach, które są ułożone w cieniu (w większości przypadków optymalne oświetlenie dla pomyślnego ukorzenienia wynosi 50-70%). Ukorzenienie przebiega najlepiej, gdy temperatura podłoża jest o 3-5 stopni wyższa niż temperatura otoczenia. Aby stworzyć takie warunki, na dnie kalenicy układane jest biopaliwo - obornik koński z warstwą 25-30 cm, który rozkładając się generuje ciepło i zapewnia niższe ogrzewanie sadzonek. Następnie żyzną glebę wylewa się warstwą 15 cm, a na koniec podłoże do ukorzeniania warstwą 3-4 cm Jako takie podłoże można użyć mieszanki neutralnego torfu z piaskiem w stosunku 1: 1 lub 2: 1 z dodatkiem drobno posiekanego mchu torfowca, który ma zatrzymujący wilgoć i właściwości bakteriobójcze. Warto rozlać podłoże jednym z leków - Radiance,Bajkał, renesans, fitosporyna do tłumienia patogennej mikroflory. Te same preparaty można stosować w procesie pielęgnacji sadzonek, dodając do wody irygacyjnej raz na 1-2 tygodnie.

Sadzonki sadzi się w odległości 5-7 cm od siebie na głębokość 1,5-2 cm, na wierzchołku kalenicy przykrywa się szkłem, folią lub włókniną okrywającą w łukach na wysokości 25 cm od sadzonek. Każdy z tych materiałów ma swoje wady - w wysokich temperaturach, pod polietylenem i szkłem, temperatura może za bardzo wzrosnąć, a pod włókniną okrywową trudniej jest utrzymać wysoką wilgotność. Dla większości gatunków drzew i krzewów optymalna temperatura wynosi + 20 ... + 26 stopni, a wilgotność 80-90%. W środowisku przemysłowym wilgotność jest utrzymywana przez zamgławiacze, które rozpylają wilgoć w regularnych odstępach czasu. W domu sadzonki spryskuje się wodą kilka razy dziennie. Sadzonki należy regularnie sprawdzać, usuwać opadłe liście i luźne okazy.

Wraz z początkiem ukorzeniania nasadzenia wietrzy się, otwierając najpierw folię na 1-2 godziny, za każdym razem zwiększając czas, zmniejsza się liczba oprysków. Po stwardnieniu ukorzenionych sadzonek film jest usuwany. Miesiąc później karmione są płynnym złożonym nawozem mineralnym.

Niewielką liczbę sadzonek można ukorzenić w skrzynkach, dodając 8-10 cm gleby i 1,5-2 cm piasku rzecznego. 1-3 sadzonki można ukorzenić w doniczce, przykrywając plastikową butelką z przezroczystym dnem. Zdejmując czapkę z szyi, wygodnie jest przewietrzyć. Wygodne jest przenoszenie doniczek lub pudełek z ukorzenionymi sadzonkami na zimę do piwnicy na zimę.

Sadzonki zakorzenione w sadzonkach pozostawia się w ziemi, przykrywa suchym liściem na zimę lub wykopuje i przechowuje w lodówce lub wykopuje w piwnicy w temperaturze + 1 ... + 2 stopni.  

Wiosną sadzonki przesadza się do „szkoły” na 2-3 lata w celu wyhodowania, a następnie przesadza na stałe miejsce.

Tabela przedstawia dane dotyczące efektywności sadzonek zielonych w różnych uprawach *:

* Tabela została opracowana zgodnie z danymi GBS i TLCA.