Wątpliwa tladiantha (Thladiantha dubia), czyli czerwony ogórek - jest prawie nieznany rosyjskim ogrodnikom, można go znaleźć tylko wśród ogrodników amatorów jako egzotyczną roślinę ozdobną do ogrodnictwa wertykalnego, choć jej owoce są bardzo nietypowym przysmakiem.
Ta niesamowita roślina pochodzi z południowych regionów Dalekiego Wschodu i północno-wschodnich Chin. Tladianta to wieloletnia liana ozdobna z rodziny dyni, że tak powiem, azjatyckiego kuzyna cukinii i ogórka tak dobrze nam znanego.
W naturalnych siedliskach wątpliwy tladiant występuje na nadbrzeżnych łąkach, wśród krzewów, na luźnych piaszczystych osadach wybrzeży morskich, a także jako pospolity chwast w ogrodach i ogrodach warzywnych.
Jego pędy z puszystymi włosami osiągają długość do 5 metrów, jeśli podparte, łatwo unosi się dzięki czułkom i szybko rośnie. Jasnozielone liście tladianta mają kształt serca, przypominają miękkość filcu i mają mały puch na zewnątrz.
Okres kwitnienia jest bardzo długi, przez całe lato, a nawet do wczesnej jesieni. Ta kultura jest dwupienna. U roślin męskich tladiany mają jasnożółte kwiaty, podobne do tulipanów z wygiętymi płatkami. Średnica kwiatu 2-3 cm, zebrana w kwiatostany w postaci pędzli. Kwiaty żeńskich roślin wyglądają znacznie skromniej, mają płaski kształt, nie są tak jasne i rosną samotnie.
Przy intensywnym zapylaniu roślina obficie owocuje. Kolorem, kształtem i wielkością dorodne owoce przypominają małe ogórki, które w miarę dojrzewania zmieniają kolor z zielonego na czerwony lub pomarańczowoczerwony z ledwie zauważalnymi paskami. Wewnątrz owocu znajduje się czerwonawy miąższ z dużą ilością twardych nasion.
 |  |
Podziemna część tladianta to dość duży łańcuch bulw: do 8 cm długości i do 2 cm średnicy. Ta Azjatka jest niezwykle płodna, więc w ciągu 2-3 lat nie zostanie suwerenną panią całego miejsca, podczas sadzenia należy ją ograniczyć ze wszystkich stron, na przykład łupkami wykopanymi w ziemi na głębokość 0,5 m.
Rosnące tladiany
Podobnie jak wszystkie „dawne” chwasty, wątpliwa tladianta nie jest kapryśna. Będzie dobrze się rozwijać na każdej umiarkowanie wilgotnej glebie, która nie jest poważnie zubożona, ale nie będzie tolerować ciężkich gleb. Podlewanie - w razie potrzeby. Może rosnąć w jednym miejscu przez 10 lub więcej lat.
Wraz z ustabilizowaniem się stabilnej temperatury poniżej zera nadziemna część rośliny obumiera, a bulwy łatwo tolerują nawet silne mrozy. Wiosną winorośl daje nowe pędy, które rosną bardzo szybko, przy ciepłej słonecznej pogodzie dzienny wzrost może osiągnąć 10-12 cm.
Ta liana czuje się całkiem dobrze w ogrodzie, w pokoju i na loggii. Na balkonie lub loggii wystarczy zapewnić duże pudełko z żyzną glebą, aw drugim roku życia może uformować się do 10 bulw.
Powielanie tladiantów
Tladiant można rozmnażać przez nasiona, ale znacznie łatwiej - bulwy, które sadzi się wczesną wiosną lub jesienią na głębokość 6-8 cm Odległość między bulwami wynosi 60-70 cm.
W domu ta dwupienna roślina jest zapylana przez miejscową dziką pszczołę, jednak nasze pszczoły, osy i trzmiele nie zapylają tego obcokrajowca, więc uprawa tladiand będzie wymagała zapylenia ręcznego. Co więcej, nie tylko męskie kwiaty samej rośliny nadają się jako źródło pyłku, ale także pyłki dyni, ogórka, dyni lub dyni. W tym przypadku powstaje owoc bez pestek, ale o znacznie lepszym smaku niż zapylany własnym pyłkiem.
Wątpliwa tladianta to wspaniała roślina ozdobna. Jego miękkie liście i bardzo bujne jak na nasze szerokości geograficzne kwitnienie i oczywiście niezwykłe owoce wyglądają bardzo oryginalnie.
Do celów dekoracyjnych można użyć tej rośliny, jak każda inna szybko rosnąca liana: do dekoracji miejsc, które należy ukryć; do aranżacji altanki lub werandy, łuków lub starych drzew. Nie można chyba znaleźć najlepszego materiału do budowy jakichkolwiek „zielonych ścian”.
Owoce zielone - w marynatach, czerwone - w dżemie
Zjada się owoce tladian. Zielone owoce są solone i konserwowane jak zwykłe ogórki lub cukinia, chociaż smakują inaczej. Dojrzałe czerwone owoce mają słodki smak i można je jeść na świeżo lub na dżem, dżem lub kandyzowane owoce.
Roślina ta jest szeroko stosowana w medycynie orientalnej w profilaktyce i leczeniu różnych chorób przewodu pokarmowego, jako środek wykrztuśny, ściągający i przeciwkorbutowy. Ogórek czerwony pomaga pozbyć się bólów głowy i nadciśnienia, jest stosowany jako środek profilaktyczny przy epidemiach grypy, rwie kulszowej i osteochondrozie.
Zdjęcie: Rita Brilliantova i z forum GreenInfo.ru
