Wszystkie subtelności grzanego wina, czyli suita gra króla

Dziś nie sposób zaprzeczyć, że grzane wino stało się swego rodzaju zimowym standardem, tym samym elementem kultury narodowej wielu narodów żyjących w krajach o zimnym klimacie, jak wręczanie prezentów, instalowanie kominków w domach i zamiłowanie do dywaników z niedźwiedziej skór.

Wino grzane to gorący napój alkoholowy zwykle oparty na czerwonym winie podgrzanym do 70-80 stopni, z dodatkiem cukru i przypraw. Grzane wino jest tradycyjnym napojem bożonarodzeniowym w Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Anglii, Czechach i krajach skandynawskich, jest jednym z głównych atrybutów jarmarków bożonarodzeniowych i świątecznych uroczystości plenerowych. Grzane wino zyskało tak dużą popularność dzięki niesamowitemu działaniu rozgrzewającemu, które przydaje się w mroźne zimowe dni. Prawdziwi koneserzy tego wyjątkowego napoju twierdzą, że jest w stanie nie tylko rozgrzać ciało, ale także uporządkować myśli i uspokoić duszę.

W zależności od kraju pochodzenia, grzane wino można nazywać inaczej, na przykład Glogg lub Glogg (Szwecja, Norwegia), Vin Chaud (Francja, Belgia), Glühwein (Niemcy), (Grzane Wino ) (Anglia i USA), Svarene vino (Czechy) lub Vin Brulé (Włochy). Większość innych krajów na świecie ma również własne nazwy i tradycje związane z grzanym winem, od candola w południowym Chile i voralt-bor („wino gotowane”) na Węgrzech, po bisschopswijn („wino biskupie”) w Holandii i karibu w kanadyjskiej prowincji Quebec. gdzie ten napój jest koniecznie mieszany z syropem klonowym.

Popularność tego trunku jest tak wielka na świecie, że obchodzone są już dwa święta na jego cześć - Narodowy Dzień Grzanego Wina, który obchodzony jest corocznie 3 marca w Stanach Zjednoczonych oraz Dzień Zapachów Grzanego Wina, obchodzony w Europie 18 września.

Odmienne są również współczesne tradycje podawania grzanego wina i jego przygotowania. Tradycyjnie grzane wino podaje się z migdałami, przyprawionymi pierniczkami lub specjalnymi słodkimi ciasteczkami, które należy zanurzyć w kieliszku napoju.

Glühwein, popularna niemiecka wersja, powszechnie sprzedawana na jarmarkach bożonarodzeniowych, jest doprawiana laskami cynamonu, goździkami i anyżem. Gluwein tradycyjnie podaje się z piernikami, doprawionymi jeszcze większą ilością cukru i przypraw.

Glogg, który serwowany jest w krajach skandynawskich na Boże Narodzenie, jest doprawiony laskami cynamonu, kardamonem, imbirem i gorzką pomarańczą. Podobnie jak w Niemczech, jest tradycyjnie podawany z pierniczkami, chociaż w Norwegii często podaje się go z puddingiem ryżowym, niezbędnym składnikiem każdego norweskiego przyjęcia glgg.

Historia grzanego wina

Antyczna niemiecka kartka bożonarodzeniowa z początku XX wieku.

Historia tego napoju jest zakorzeniona w odległej przeszłości.

Uważa się, że pierwsza wersja grzanego wina została „wynaleziona” przez starożytnych Greków. Starożytni Grecy byli ludźmi, którzy mogli znaleźć pożyteczne zastosowanie w prawie wszystkim. Według historyków, prawdopodobnie grzane wino narodziło się z niezbyt udanego wina w roku, w którym zbiory winogron były wyjątkowo słabe. Aby zapobiec stratom w gospodarce i zwiększyć ilość nadającego się do spożycia alkoholu, sprytni starożytni Grecy dodawali przyprawy do złego wina i tym samym poprawiali jego smak. To prawda, że nauki uważają, że nie podgrzali go.

Starożytni Grecy nazwali swoje pikantne wino „hipokrasami” „hipokrasami”, na cześć samego ojca medycyny, Hipokratesa. Chociaż imię Hipokratesa zostało prawdopodobnie dodane po śmierci tego wielkiego człowieka.

Starożytni Rzymianie, odwieczni naśladowcy Greków, jako pierwsi nauczyli się podgrzewać swoje wino przy pomocy przypraw. Nazwali go „Conditum Paradoxum” i jest interesujące, że wersja tego przepisu jest nadal sprzedawana we Włoszech.

Rzymska książka kucharska z V-VI wieku napisana przez gościa o imieniu Apicius zawiera szczegółowy przepis na starożytne rzymskie grzane wino. Była to mieszanka jednej części wina i jednej miodu, którą gotowano na małym ogniu, a następnie dodano do niej pieprz, liście laurowe, szafran i daktyle.

Wraz z rozwojem handlu wzdłuż Jedwabnego Szlaku w okresie Cesarstwa Rzymskiego i po jego zakończeniu, w Europie pojawiły się nowe przyprawy, takie jak imbir, kardamon, cynamon i gałka muszkatołowa, poprawiając jakość jedzenia i napojów na całym kontynencie.

Popularność grzanego wina gwałtownie wzrosła w średniowieczu, kiedy do Europy dotarła wiedza, że dodawanie przypraw do potraw i napojów nie tylko znacząco poprawia ich smak, ale także poprawia zdrowie. Ponadto nie zapominajmy, że w tamtych czasach wybór win nie był tak duży. Ponadto gorący napój alkoholowy stał się skutecznym sposobem walki z zimowym chłodem, przynajmniej na jakiś czas. Nic więc dziwnego, że zainteresowanie grzanym winem właśnie gwałtownie wzrosło w krajach takich jak Niemcy i Austria, a także w krajach skandynawskich, podczas gdy w bardziej południowych stanach popularność tego napoju zaczęła spadać.

Jedno z najstarszych udokumentowanych wystąpień gluwein w historii germańskiej pochodzi z 1420 roku. W Niemczech w jednym z muzeów znajduje się pozłacany kubek o specjalnym kształcie, który należał do niemieckiego szlachcica. Używał tego kubka tylko do regularnego popijania tego słodkiego i pikantnego płynu.

Co ciekawe, samo niemieckie słowo „Glühwein” jest bezpośrednio tłumaczone jako „blask wina”. Nazwa ta pochodzi od rozgrzanych do czerwoności żelazek używanych w średniowieczu do podgrzewania wina w kulturach germańskich, kiedy napój stał się bardzo popularny.

Gluwein to nadal jeden z najpopularniejszych produktów na niemieckich jarmarkach bożonarodzeniowych. Według niemieckich statystyk ponad 50 milionów porcji grzanego wina jest sprzedawanych i wypijanych rocznie na świątecznych bazarach podczas ferii zimowych! Popularność skandynawskiego glögga osiąga teraz nowy poziom dzięki dodaniu do receptury mocniejszych alkoholi, takich jak brandy lub wódka.

Jeden ze średniowiecznych przepisów na grzane wino dotarł do nas na kartach kulinarnej książki „Perły dobrej gospodyni domowej” brytyjskiego pisarza Thomasa Dawsona z 1596 roku.

„Weź galon białego wina, dwa funty cukru, cynamon, imbir, długi pieprz i goździki. Wszystkie rodzaje przypraw należy trochę zmielić i ugnieść, dodać do nich cukier i wino, wlać miksturę do glinianego garnka i tak zostawić na cały dzień. A potem dobrze podgrzej miksturę i pij w ten sposób. "

Angielscy uczeni ustalili, że pierwsze użycie słowa grzaniec jako czasownika oznaczającego „podgrzać, osłodzić i przyprawić przyprawami” zostało oficjalnie wprowadzone do języka angielskiego w 1618 roku, w późnym średniowieczu.

Współczesne rozumienie grzanego wina w Anglii pozostało w dużej mierze niezmienione od czasów wiktoriańskich, kiedy to grzane wino stało się idealnym i modnym napojem na świąteczny sezon zimowy.

Nawet słynny Charles Dickens w swojej powieści Opowieść wigilijna z 1843 roku opisał wersję przepisu na grzane wino o nazwie „Palący biskup”. Brytyjczycy uważają, że stało się to oficjalnym ustanowieniem grzanego wina jako napoju bożonarodzeniowego.

Większość współczesnych angielskich wersji grzanego wina ma pomarańczę, cynamon, gałkę muszkatołową, tanie wytrawne czerwone wino i trochę porto lub brandy.

Generalnie na kontynencie europejskim grzane wino mocno kojarzyło się z Bożym Narodzeniem lat 90. XIX wieku, kiedy to w całej Europie zaczęto butelkować ten napój w butelkach z wizerunkiem Świętego Mikołaja, które były cennym prezentem świątecznym na stół. Od tego czasu grzane wino i Boże Narodzenie szły ręka w rękę, choć z odmianami istniejącymi na całym świecie.

Jest takie angielskie powiedzenie o grzanym winie: „Najpiękniejsza pora roku tak naprawdę zaczyna się dopiero wtedy, gdy napijesz się pierwszej filiżanki grzanego wina”. A Niemcy mówią: „Kubek gorącego grzanego wina to świetny sposób na wypicie świąt Bożego Narodzenia w kieliszku i przetrwanie zimnej pory roku z wygodnym blaskiem pod prysznicem”.

Niezależnie od tego, pod jaką nazwą kryje się grzane wino, zawsze wykorzystuje te same podstawowe składniki: czerwone wino, goździki, gałkę muszkatołową i laski cynamonu, choć każdy kraj ma swoje własne preferencje co do przepisu na tego zimowego faworyta.

Wino grzane przygotowywane jest na bazie wina (najczęściej czerwonego), które podgrzewa się bez gotowania, dodając do niego różne przyprawy i cukier. Niektóre przepisy na grzane wino zawierają, oprócz wina, inne napoje alkoholowe, takie jak koniak lub rum. Różne przepisy na ten napój mogą również obejmować suszone owoce, orzechy, jabłka, skórkę cytryny lub pomarańczy, sok z cytryny, pomarańczy, wiśni lub granatu, miód i inne składniki. Piją grzane wino na ciepło.

Za klasyczny przepis na grzane wino uważa się napój z wytrawnego czerwonego wina, mieszanki przypraw z suszonych goździków, gałki muszkatołowej, cynamonu, skórki oraz soku pomarańczowego i cukru. Czasami wino do klasycznego grzanego wina rozcieńcza się wodą.

Należy uczciwie zauważyć, że grzane wino jest również wytwarzane z białego wina. Częściej ten przepis jest używany w Niemczech dla tych, którzy wolą lżejszy napój. Jest to sprzeczne z tradycyjnym przepisem na grzane wino, ale otrzymany napój może być całkiem przyjemny, jeśli zostanie odpowiednio przygotowany.

Przygotowując białe grzane wino, wybierz butelkę wytrawnego białego wina owocowego. Dodaje się go do rondla w celu podgrzania wraz z grubym plastrem pomarańczy, 2 łyżkami miodu, laską cynamonu, anyżem, dwoma strączkami kardamonu, kostką imbiru i 75 ml brandy jabłkowej. Delikatnie rozgrzewaj przez 20 minut, a biały klej jest gotowy!

Bezalkoholowe grzane wino można przygotować, zastępując wino sokiem owocowym lub gotując mieszankę wina do całkowitego odparowania alkoholu.

Istnieje wiele przepisów na zrobienie tego bardzo popularnego napoju. Smak i aromat grzanego wina zależy właśnie od prawidłowego połączenia i proporcji przypraw.

Oczywiście wino w tym gorącym napoju jest królem. Ale to przyprawy w grzanym winie są otoczeniem, które nadają mu niesamowitego smaku i aromatu.

Aby przygotować grzane wino, należy wziąć całe, nie mielone przyprawy, aby w napoju nie pojawił się osad, który sprawi, że będzie mętny.

Główne przyprawy używane w grzanym winie

Goździk. Małe suszone pąki goździków to klasyczny składnik grzanego wina. Ich zaakcentowany aromat i ostry charakterystyczny smak w dużej mierze decydują zarówno o aromatycznych, jak i smakowych składnikach grzanego wina. Goździki dodaje się nie tylko do czerwonego, ale także białego wina. Wybitni szefowie kuchni zalecają, aby najpierw wbić pąki goździków w kawałek cytryny, a dopiero potem zanurzyć je w pojemniku z piwnym napojem.
Cynamon. Kolejny klasyczny składnik występujący w większości przepisów. Eksperci twierdzą, że bez czarującego aromatu i słodkawego smaku cynamonu nie ma grzańca.
Gałka muszkatołowa. W grzanym winie składnik ten odpowiada za charakterystyczny cierpki, lekko ostry i korzenny smak. Zaleca się dodawanie go do wina na bardzo wczesnym etapie przygotowywania napoju, aby uzyskać pełniejsze ujawnienie jego właściwości.
Pieprz. Bardziej słuszne byłoby powiedzenie - papryka, ponieważ w grzanym winie można używać różnych jego odmian - indywidualnie lub w kompozycji. Czarny pieprz nada napojowi mocny korzenny smak. Papryka czerwona to bardziej aromatyczna i wyszukana nuta pieprzowa. Dobre restauracje oferują grzane wino z jamajskim lub ziele angielskie. Potrzeba profesjonalisty, aby użyć tej papryki w przepisie. Ze względu na to, że papryka zawiera całą gamę ostrych, korzennych nut i odcieni, przy przygotowywaniu grzanego wina należy zachować szczególną ostrożność. Błąd może doprowadzić do tego, że smak grzanego wina może zostać nieodwracalnie zepsuty.
Kardamon. To także klasyczny składnik grzanego wina. Potrafi nie tylko wzbogacić napój o niesamowitych właściwościach smakowych i aromatycznych, ale także nadać oryginalności niemal każdej recepturze.
Badian. Ta przyprawa ma delikatny i wyrafinowany zapach. Aby jak najpełniej oddać swój aromat grzanemu winu, należy jako jedne z pierwszych wlewać go na patelnię.

Ponadto różne przepisy na grzane wino obejmują:

Anyż. Powszechnie uważa się, że anyż najlepiej łączy się z goździkami i kardamonem. Ale nie każdemu podoba się ten zapach, więc to, czy włoży się go do napoju, czy nie, zależy od każdego.
Imbir. Jasny korzenny smak imbiru jest w stanie zdominować delikatniejsze korzenne tony w składzie napoju. Dlatego imbir w grzanym winie jest odpowiedni w bardzo małych dawkach.
Kolendra. Dobrze komponuje się zarówno z winem czerwonym, jak i białym. Jest dodawany do grzanego wina w krajach Kaukazu, a także w Armenii.
Liść laurowy. To raczej rzadki gość w towarzystwie przypraw europejskiego grzanego wina. Należy go używać bardzo ostrożnie i dodawać do garnka prawie przed zdjęciem garnka z napojem z ognia. Jednak wielu smakoszy tworzy własne unikalne przepisy z lawruszką.
Mięta i melisa. Szczerze mówiąc, niejednoznaczny wybór do grzanego wina, bo te zioła bardziej nadają się do grzanego białego wina. Jednak, jak mówią, smak i kolor… dlatego istnieje kilka przepisów na grzane wino, których bez nich nie da się zrobić.
Szafran. Szlachetna i całkowicie samowystarczalna przyprawa. Szafran nada grzanemu winu przyjemny, rozpoznawalny zapach. Szafranowi bardzo trudno jest znaleźć odpowiednie „towarzystwo”, więc jeśli przygotowujesz napój z dużą ilością składników, to nie powinieneś go dodawać.

Dziś zaopatrzenie się we wszystko, czego potrzebujesz, aby przygotować ten zdrowy i smaczny napój, nie będzie trudne. Wiele supermarketów i specjalistycznych sklepów z przyprawami oferuje bogaty asortyment różnych aromatów i smaków, aby stworzyć ten, który lubisz najbardziej.

I nie zapominaj, że masz pełne prawo stworzyć swój własny, niepowtarzalny przepis na grzane wino, więc jeśli lubisz aromatyczne zioła rosnące w rodzimych lasach i na polach, możesz spokojnie eksperymentować z miętą pieprzową, melisą czy dziurawcem w poszukiwaniu autorskiej, autorskiej kompozycji tego magicznego drink.

Przepisy na grzane wino: