Opis typowych rodzajów glicynii - na stronie Wisteria.
W maju 2008 roku wraz z mężem kupiliśmy sadzonkę z glicynią z doniczkami. Wszystkie informacje, które otrzymaliśmy na jego temat wyglądały następująco: Wisteria makrostahiya lub krupnokististaya (Wisteria macrostachya) gatunek „Blue Moon” , może wytrzymać temperatury do -400S bez schronienia na zimę i nadal kwitnie.
Patrząc na tę gałązkę z kilkoma kwitnącymi liśćmi, nie mogłem uwierzyć, że w najbliższej przyszłości zobaczymy potężną lianę. W tym czasie mieliśmy już gotowy staw i naprawdę chcieliśmy, aby pergola przed nim została zapleciona tak szybko, jak to możliwe. Na podstawie naszego planu posadziliśmy zakupione sadzonki metr od ślepej części domu, po stronie południowej. Tak się złożyło, że miejsce sadzenia glicynii nie zostało wybrane specjalnie dla niej, ale na podstawie naszych życzeń jak najszybciej stworzyć sobie przyjemny kącik do odpoczynku. Otwór do sadzenia przygotowano nie więcej niż 50x50, dodano do niego trochę neutralnego torfu i piasku rzecznego. Teren poza lądowiskiem pozostawia wiele do życzenia, delikatnie mówiąc.
W ciągu miesiąca posadzona pokrój nie ujawniła się w żaden sposób, nie zgięła się, ale też nie urosła. Moje podekscytowanie nie było granic. I w końcu zapuścił korzenie, przystosował się i zaczął rosnąć.
Już pierwszego lata dał wzrost do półtora metra wysokości. Na zimę, zgodnie z zaleceniem sprzedawcy, zdjęliśmy ją ze wspornika i razem z linami, do których się przyczepiła, położyliśmy na ziemi. Pod nim kładziono deski, a blat pokryty był mchem i lutrasilem.
Zimą postanowiłem dowiedzieć się jak najwięcej o tej roślinie, ale niestety. We wszystkich amerykańskich witrynach (a miejscem narodzin „Blue Moon” są Stany Zjednoczone, Minnesota), informacje są bardzo sprzeczne. Ponadto w wielu kwestiach istnieją sprzeczności.
Ogród Botaniczny Missouri zaleca kwaśne gleby dla Blue Moon, inne stanowiska wskazują, że jest tolerancyjny. A ponieważ był już zasadzony na standardowej czarnej ziemi Woroneża, przeplatanej odpadami budowlanymi, postanowiłem zamknąć ten problem.
Zalecenia dotyczące jego przycinania są również bardzo sprzeczne, dlatego postanowiłem pozwolić tej kwestii na kontynuację. Do dzisiaj nigdy tego nie odciąłem. Wiosną 2009 r. Nakarmiła Kemirę i zajęła stanowisko obserwacyjne. Już w połowie lipca jego wzrost wyniósł około trzech metrów, aw sierpniu pojawiły się dwa kwiatostany. Oczywiście nie były duże, miały tylko 10 cm, ale to dopiero drugi rok naszego życia. Nie można było już usunąć go ze wspornika na zimę - dolne pnie, a kilka z nich urosło, były całkowicie kulawe.
Zima 2009-2010 wielu ogrodników będzie pamiętać. Gdy nasz termometr zimą wskazywał przez kilka dni -34 ° C w zasadzie w głębi serca pogodziłam się z tym, że stracimy glicynię. Jej zdrewniałe pnie na pergoli wyglądały bardzo przygnębiająco w tym mrozie. Nadchodzącej wiosny z obawą i nadzieją czekałem na efekty takiego zimowania glicynii. Jednak do połowy maja całkowicie się uspokoiłem. Nawet zeszłoroczny młody wzrost nie ucierpiał. A w pierwszych dniach czerwca było na nim 46 kwiatostanów, na których później posadzono nasiona.
 |  |
Myślę, że zeszłego lata nie byliśmy w stanie zobaczyć trzech fal kwitnienia glicynii z powodu nienormalnego upału. Wisteria zakwitła drugi raz dopiero pod koniec sierpnia, po czym wyrzuciła tylko kilka małych kwiatostanów. Ale nasiona dojrzewały bezpiecznie. Zebrałem je dopiero w październiku.
Zostawiła kilka strąków na zimę na lianie. Tak więc ci, którzy pozostali, aby spędzić zimę, wisieli na lianie przez całą zimę i zaczęli pękać i rozpadać się dopiero w kwietniu tego roku, a jeden z nich nadal tam pozostaje. Nasiona mają prawie 100% zdolności kiełkowania. Sadzonki wyglądają tak dzisiaj.
W tym roku moja glicynia była cała posypana pąkami, nie da się ich policzyć, bo w ciągu trzech lat swojego życia zamieniła się już w bardzo silną lianę, która zamknęła pergolę i wyrosła na dach domu. A teraz wreszcie długo oczekiwane kwitnienie - kwiatostanów nie można policzyć, a roślina ma tylko 4 lata!
 |  |
 |  |
Opierając się na moim małym doświadczeniu z glicynią Blue Moon, odważę się rekomendować ogrodnikom, którzy decydują się na jej zakup.
- Wybierz dla niej takie miejsce, w którym latem suma dodatnich temperatur jest jak największa (pożądana jest południowa strona domu).
- Przygotuj się na to, że jest to bardzo mocna winorośl, która potrzebuje silnego wsparcia, jeśli istnieje chęć skierowania jej wzrostu w poziomie. Jeśli początkowo zapewniony jest tylko wzrost pionowy, wystarczą do tego wszelkie prowadnice (czy to lina, drut itp.).
- Konieczne jest jej sadzenie - jest to niepowtarzalna roślina do pionowego ogrodnictwa.
No i na koniec nie mogę się powstrzymać od dodania, jak to mówią, muchy w maści w beczce miodu. Ale moim zdaniem ma jedną wadę. Z przedłużającą się wiosną, jak w tym roku, dość późno otwiera liście i pąki. Zeszłej wiosny w tym czasie było już zielono. To kolejny dowód na to, jak bardzo potrzebuje ciepła. Jednak glicynia z nadwyżką rekompensuje tę „wadę” jesienią, dopóki nie spadnie śnieg, jest zielona.
Więcej ciepłolubnych glicynii - w artykule Wisteria.
