Woodlonger

Rodzaj drzewa nos , lub RedBubble ( Celastrus )należy do rodziny euonymus. Ma około 30 gatunków żyjących w Azji Wschodniej i Południowej, Ameryce i na Madagaskarze. W Rosji (na Dalekim Wschodzie) rosną 3 gatunki.

Wszystkie szczypce z drewnianymi noskami należą do winorośli, mocno owinięte wokół wspornika w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Sztywne, stożkowate, lekko ugięte pąki odznaczają się dużą wytrzymałością, co przyczynia się do wychwytywania i zatrzymywania rosnących pędów na podporze. Dosłownie wbijając się w pnie drzew, potężne rzęsy kornika mogą zniszczyć rosnące w pobliżu drzewo, dlatego roślina otrzymała swoją nazwę. Kwiaty kornika są małymi i niepozornymi, średniej wielkości owocami trójdzielnymi - większą dekoracyjnością charakteryzują się również torebki. Przy obfitym owocowaniu szczególnie wyraziste są ich jasnożółte, lekko pomarszczone zastawki. Owoce są eleganckie, gdy przy rozsuniętych zaworach widać ich czerwoną sadzonkę (arillus). Owoce zawierają zwykle 3 nasiona, rzadziej 1-6 nasion.

Najbardziej odpornym i często spotykanym w kulturze jest kornik okrągłolistny ( Celastrusorbiculata). Jego naturalny zasięg występuje w południowej części Dalekiego Wschodu i południowego Sachalinu, a także w Japonii, Korei i północno-wschodnich Chinach. W naturze gatunek ten rośnie w strefie przybrzeżnej na skałach i kamienistych zboczach, a także w dolinach rzek na osadach piaszczysto-żwirowych i występuje na obrzeżach nielicznych lasów liściastych na glebach gliniastych. W Moskwie liana drzewiasta osiąga długość 6 m, w przyrodzie ponad 12 m. Grubość silnej łodygi wynosi od 3 do 8 cm. Już u podstawy gleby roślina rozgałęzia się i ma 2-3 łodygi. Ale silniejsze rozgałęzianie występuje w górnej części winorośli, skąd co roku ponad 10 młodych pędów wiruje w górę. Kora młodych pędów jest czerwonawa lub brązowa, z licznymi szarawymi przetchlinkami. Na starych łodygach kora jest szara, z podłużnymi i ukośnymi pęknięciami. Gatunek charakteryzuje się pędami z białym rdzeniem wewnątrz.

Pąki są sztywne, szeroko stożkowate, długości 1,5-3 mm, brązowe u góry, jaśniejsze u nasady. Podobnie jak kłujące haczyki, pomagają spiralnie zwijającemu się pędowi chwycić i przytrzymać podporę. Jeśli nie ma podpory, którą można by owinąć, pędy są w stanie oprzeć się na płaskiej pionowej ścianie, a następnie pozostać prosto do 3 m.

Liście są zwykle zaokrąglone (do 12 cm długości, 2-7 cm szerokości), jak wskazuje nazwa tego gatunku. Jednak kształt liścia może być szeroko eliptyczny lub odwrotnie jajowaty. Podstawa liścia ma kształt klina, często nierówna; wierzchołek jest zaokrąglony, z krótkim guzkiem. Krawędź liścia jest zaokrąglona, ​​ząbkowana, czasem ze zrogowaciałymi i zgrubiałymi zębami. Liście mają nitkowate brązowe przylistki, które następnie odpadają. Młode liście są jasnozielone powyżej i bardzo błyszczące; jesienią przebarwiają się na cytrynowożółte lub żółtozielone, opadają pod koniec października.

Kwitnie w czerwcu, kwitnienie trwa 2 tygodnie. Małe białawo-zielone kwiaty (o średnicy 6-7 mm) zbiera się w 3 kawałkach w kwiatostany pachowe - tarcze. Najczęściej kwiaty są jednopłciowe, ale są też kwiaty biseksualne. Kwiaty żeńskie mają słupek z trójkomórkowym jajnikiem, znamiona na wysokości płatków, pręciki są słabo rozwinięte (dł. 1,5 mm) i bezpłodne. Męskie kwiaty mają sterylny słupek i pręciki (o długości 3 mm) na cienkich nitkach. Owocem jest kulista, intensywnie żółta torebka o średnicy 8 mm ze spiczastym czubkiem u góry. Z otwartego owocu widoczny jest czerwonawy arillus, podzielony rowkami na 3 części. Nasiona są żółtawoszare, ukośne. Masa 100 owoców -16 g. Masa 1 tys. Nasion - 8,0 - 9,5 g. Kwitnienie i owocowanie roślin rozpoczyna się od 5 roku życia.

Kornik okrągłolistny to liana, cenna w ogrodnictwie dekoracyjnym, w przypadku braku jakichkolwiek podpór pędy rozprzestrzeniają się po ziemi. W kulturze od 1860 roku

Innym gatunkiem pochodzącym z Dalekiego Wschodu (region Amur, terytoria Chabarowsk i Primorsky) jest rzęsa ( Celastrus flagellaris ), która rośnie również w północnych Chinach, Korei i Japonii. Liana może wznieść się na wysokość do 10 m, czasami nie owija się wokół drzewa, ale wspina się prosto w górę. Sztywne haczykowate łuski nerkowe, które niczym ciernie przebijają korę rosnącego w pobliżu drzewa, pomagają utrzymać skręcone łodygi winorośli. Warto zauważyć, że w punktach styku szczypiec z pnia drzewami tworzy się masa korzeni przybyszowych, co w przyszłości może spowodować śmierć drzewa. Młode pędy są jasnozielone z białymi przetchlinkami, stare czerwono-brązowe z podłużnymi pęknięciami. W przeciwieństwie do poprzedniego gatunku, szczypce do rzęsgałęzie są wewnątrz puste, liście eliptyczne lub jajowate, obustronnie zielone, ze spiczastym końcem i podstawą w kształcie klina, brzeg liścia nie jest ząbkowany.

Rośliny te są dwupienne, kwiaty dwupienne często występują pojedynczo, rzadziej zbierane są w kwiatostany dichazji. Męskie rośliny mają małe białawe kwiaty z pręcikami. Na roślinach żeńskich następnie (w sierpniu-wrześniu) rozwijają się owoce - spłaszczone kuliste bladożółte torebki ze spiczastym końcem u góry.

Gatunek ten może być używany nie tylko do ogrodnictwa wertykalnego, ale także jako roślina okrywowa. Znany jest w kulturze od początku XX wieku, przechowywany jest w ogrodach botanicznych Europy Zachodniej i Ameryki Północnej.

Szczypce szczeciniaste ( Celastrus strigillosus ) naturalnie rosną w lasach na południu Sachalinu, na Wyspach Kurylskich (Kunashir, Shikotan, Iturup) oraz w Japonii. W naturze liana osiąga długość 10 m, w Moskwie - około 2,5 m. Podobnie jak szczypce do drewna o okrągłych liściach, wewnątrz gałęzi ma solidny biały rdzeń. Główne różnice między gatunkami to przede wszystkim to, że nie ma kolczastych pąków, a liście są pomarszczone z powodu przygnębionych, ale wystających od dołu żył. Liście eliptyczne lub podłużno-odwrotnie jajowate, dł. 7-14 cm, szer. 4-8 cm, wierzchołek liścia ostro zakończony, brzeg ząbkowany.

Kwiaty występują pojedynczo, rzadziej siedzą w pęczkach na krótkich szypułkach. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca, trwa 10-12 dni. Owoce kuliste o średnicy 7 mm dojrzewają na początku października. Nasiona mają czerwono-pomarańczowe sadzonki. Liana kwitnie i owocuje od 10 roku życia. W kulturze gatunek znany jest od 1860 roku.

W zaroślach i cienkich lasach na wschodzie Ameryki Północnejdrzewo pnące ( Celastrus scandens), czasami nazywany amerykańskim. Jego bicze osiągają wysokość 7 m. Gałęzie o solidnym białym rdzeniu, kora na starych łodygach jest ciemnoszara z owalnymi i zaokrąglonymi przetchlinkami. Pąki są małe, jajowate, z ostrymi, wytrzymałymi końcami, wygięte na zewnątrz. Liście jajowate, długości 4-12 cm, szerokości 2-4 cm, ze spiczastym końcem, podstawą szerokoklinowatą, brzegi drobno ząbkowane. Jesienią liście żółkną. Kwiaty dwupienne zebrane w kwiatostany wierzchołkowe - wiechy do 8-10 cm długości, płatki jasnozielone z białawo postrzępioną krawędzią. Kwitnienie trwa około 3 tygodni. Owoce to żółte kapsułki o średnicy 8-10 mm, na nasionach (4,5 mm długości) sadzonki czerwone. Roślina kwitnie i owocuje od 7 roku życia, daje dużo pędów korzeni, co znacznie ułatwia jej rozmnażanie. Gatunek jest znany w kulturze od bardzo dawna,od 1736 roku i służy do ozdabiania ścian budynków i ogrodzeń.

Z uwagi na to, że paniculata ( Celastruspaniculatum ) jest silnie zamrożony w centralnej Rosji, jest prawie nieznany w naszej kulturze. Gatunek ten pochodzi z Himalajów, rośnie w Indiach, Birmie, Chinach i Indonezji. Jego cechą charakterystyczną jest obecność brązowego (nie białego!) Drewna wewnątrz gałęzi, które są częściowo puste. Liście jajowate, dł. 5-12 cm, szer. Do 7 cm, obustronnie zielone. Kwiaty są żółto-zielone, zebrane w wiechowaty kwiatostan o długości 10-20 cm. Owoce to żółte torebki nasienne, ale sadzonki są karmazynowe.

Spektakularna liana - kątowe szczypce do drewna ( Celastrus angulatus) również nie jest mrozoodporny w Rosji. Pochodzi z południowo-wschodnich Chin, gdzie dorasta do 10 m. Ciemnobrązowe żebrowane pędy są gęsto pokryte bulwiastymi przetchlinkami. Pąki mają kształt stożka z dopasowanymi łuskami. Liście szeroko eliptyczne, dł. 9-18 cm, szer. 7-15 cm Eleganckie kwiatostany wiechowate (dł. 10-15 cm) z małymi dwupiennymi biało-żółtymi kwiatami. Ale roślina jest szczególnie zauważalna w okresie owocowania, kiedy pojawiają się gęste wiechy owocowe z jasnożółtymi kapsułkami (około 1 cm średnicy) i nasionami z ciemnoczerwonymi sadzonkami. Ten typ dekoracyjny jest znany w kulturze od 1900 roku, ale nie znalazł zastosowania w Rosji ze względu na niską zimotrwalosc. Gatunek przeszedł pomyślnie testy w Abchazji i Uzbekistanie, gdzie kwitnie i owocuje.

Cechy uprawy i rozmnażania

Preferują dostatecznie oświetlone miejsce; zacienione słabo się rozwijają i gorzej owocują. Jest bezpretensjonalny dla gleby, ale uwielbia żyzne, gliniaste i piaszczyste obszary gliniaste. Pędy na winorośli rosną bardzo szybko, często owijają się wokół siebie, przeplatając się na znacznej długości.

Te winorośle mogą być rozmnażane przez sadzonki, odrosty korzeni, sadzonki zdrewniałe i zielone. Najbardziej udane ukorzenienie obserwuje się w zielonych sadzonkach traktowanych promotorem wzrostu.

Są łatwo rozmnażane przez nasiona, których kiełkowanie trwa 2-3 lata. Po zbiorze nasiona suszy się w temperaturze pokojowej przez 2-3 tygodnie. Świeżo zebrane nasiona najlepiej wysiewać „przed zimą” lub wiosną, ale wtedy wymagana będzie zimna stratyfikacja nasion (w temperaturze 0 + 3 ° C) przez 2 miesiące. Wysiew nasion odbywa się w rzędach; w odległości 5 cm od siebie i 10 cm między rzędami głębokość sadzenia nasion wynosi 1,5-2 cm Podłoże do siewu to lekko żyzna gleba gliniasta. Sadzonki pojawiają się 1 miesiąc po wysiewie. Kiełkowanie nasion odbywa się pod ziemią, tj. eliptyczne liścienie nie wystają ponad powierzchnię gleby.

Zdjęcie: A.G. Kuklina, G.A. Firsova, V.V. Sheiko