Begonie trzcinowe , czyli begonie trzcinowe ( begonie trzcinowe) - grupa ozdobnych odmian begonii, które charakteryzują się sztywnymi, wyprostowanymi łodygami z wyraźnymi wybrzuszeniami w sękach, które przypominają łodygi trzciny lub bambusa, od których pochodzi nazwa całej grupy. Rośliny te są uprawiane od wielu, wielu lat i ciągle powstają nowe odmiany. Wiele z nich ma bardzo bujne i dekoracyjne kwitnienie, które może trwać prawie przez cały rok, aw niektórych odmianach kwiaty mają również zapach. Ze względu na charakterystyczny asymetryczny i ostro zakończony kształt liści, grupa ta nazywana była dawniej begonią Angel Wing („Angel Wing”). Teraz z ogólnej grupy wybrano odmiany Superba i Mallet.
Typ Superba obejmuje odmiany pochodzące z Begonia aconitifolia , obecnie łączone z nią w jeden gatunek begonii berła (Begonia sceptrum) i Begonia leathermaniae (dawniej B. plantanifolia ) z rozciętymi lub głęboko klapowanymi odchodzi. Często na liściach są srebrzyste plamy lub cały liść jest srebrzysty. Większość odmian jest wysoka, może osiągać 3-4,5 metra wysokości, a liście mają 35 cm długości. Odmiany te są szczególnie cenione do sadzenia na zewnątrz w krajach, w których nie ma mroźnych zim. W uprawie indoor można ograniczyć ich wielkość poprzez regularne przycinanie.
- W typie Mallet (Mallet) połączonych odmian o nietypowym kolorze lub teksturze liści. Prawie wszystkie z nich to hybrydy begonii Caine i begonii innych grup, takich jak Shrub czy Rex. Typowym przedstawicielem jest odmiana „Arthur Mallet”, uzyskana ze skrzyżowania Begonia rex „Eldorado” x Begonia subpeltata i jej potomków.
Jako rośliny domowe, z grupy begonii trzcinowych, najczęściej uprawia się hybrydy begonii plamistej.
Spotted begonia (Begonia maculata) jest zielnych krzewów rodzimych do Brazylii. Wyprostowane łodygi o wysokości do 45-60 cm tworzą koronę o szerokości do 1 m. Liście asymetryczne, lancetowate, długości 10-15 cm i szerokości około 5 cm, gładkie, z falistym brzegiem, u góry ciemnozielone z licznymi srebrzystymi plamkami, poniżej czerwonawe. Ogonki są krótkie, około 2 cm, drobne różowe kwiaty w baldaszkowatych kwiatostanach tworzą się od kwietnia do lipca.
Begonia koralowa (Begonia corallina) była kiedyś uważana za odrębny gatunek, ale obecnie jest synonimem begonii plamistej. Gatunek ten dał początek dużej liczbie mieszańców, które obecnie występują pod nazwą coral begonia (Begonia x corallina) . Wśród nich są odmiany o kwiatach białych, różowych i czerwonych. Tamaya to pospolita odmiana o koralowo różowych kwiatach, które mogą pojawiać się w dużych gronach przez całe lato. Popularni są również Luzerna i prezydent Carnot.
Begonia biała (Begonia x albopicta) została uzyskana przez skrzyżowanie begonii plamistej z begonią bogatą (Begonia maculata x B. olbia) . Występuje również pod nazwą begonii srebrno-plamistej (Begonia x argenteoguttata) . Wieloletni krzew zielny o wysokości ok. 1 m. Liście ukośne sercowate, powyżej błyszczące, oliwkowozielone ze srebrzystymi plamkami, do 12-15 cm długości i ok. 5-8 cm szerokości. Kwiaty są białe lub różowawe i pojawiają się od czerwca do sierpnia.
 |  |
Cechy opieki nad begoniami trzcinowymi
Pod opieką begonie trzcinowe są najbardziej bezpretensjonalne. Często można je spotkać w miejscach publicznych, szkołach, na klatkach schodowych, gdzie begonie te nie tylko przeżywają, ale także zachowują swój efekt dekoracyjny, a nawet kwitną. Bardziej delikatnymi odmianami z tej grupy są begonie typu Mallet.
Oświetlenie. Begonie trzcinowe potrzebują dobrego oświetlenia przez cały rok. Uwielbiają poranek lub zachodzące słońce i jasne światło otoczenia w ciągu dnia. Po umieszczeniu w cieniu większość nie kwitnie, a łodygi rozciągają się. Te begonie można nazwać odpornymi na cień, są w stanie przetrwać dłużej niż wiele innych roślin domowych w słabym oświetleniu. Ale jeśli chcesz mieć piękny kwitnący okaz, daj mu wystarczająco dużo światła.
Temperatura . Te begonie preferują płaskie warunki wewnętrzne. Przy gwałtownych wahaniach temperatury niektóre liście mogą spaść. Nie tolerują mrozu i słabo reagują na ciepło.
Podlewanie . Wszystkie begonie nie lubią stale mokrej gleby. Begonie trzcinowe są bardziej tolerancyjne na problemy z nawadnianiem niż inne grupy. Podlewaj je dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby; podmokłe mogą stracić dolne liście. Unikaj kontaktu z liśćmi wody, co może powodować brązowe plamy.
Przeczytaj więcej w artykule Zasady podlewania roślin domowych.
Top dressing . Stosuj raz w tygodniu nawóz kompleksowy ogólnego przeznaczenia dla roślin domowych w dawce 1/4 miesiąca od wiosny do jesieni.
Gleba i przeszczep. Podłoże dla begonii powinno być luźne, dobrze osuszone w całym tekście. Odpowiednia jest gotowa lekko kwaśna gleba uniwersalna z dodatkiem perlitu. Delikatnie przenieś bryłę do nieco większej doniczki na wiosnę, jeśli korzenie dobrze opanowały poprzednią objętość. Podczas przesadzania dopuszczalne jest nieznaczne pogłębienie podstawy łodyg, co stymuluje wzrost dodatkowych korzeni i pędów z zakopanych pąków.
Więcej informacji na temat przesadzania można znaleźć w artykule Przesadzanie roślin domowych.
Przycinanie i modelowanie. Begonie trzcinowe, jeśli celem nie jest wyhodowanie wysokiej rośliny, wymagają regularnego przycinania. Stymuluje to rozgałęzianie się i zapobiega nadmiernej ekspozycji dolnych części rośliny. Bardzo wysokie odmiany są dokładnie przycinane wczesną wiosną, dzięki czemu mogą swobodnie rosnąć przez resztę czasu. Mniejsze odmiany nie są tak często przycinane lub zastępowane zwykłym przycinaniem.
Reprodukcja. Begonie trzcinowe są rozmnażane głównie przez sadzonki łodygowe. Z sadzonek liściowych można rozmnażać tylko kilka odmian. Rozmnażanie nasion również nie jest możliwe dla wszystkich odmian.
Więcej informacji na temat sadzonek można znaleźć w artykule Cięcie roślin domowych w domu.
Szkodniki i choroby . Begonie mogą atakować mszyce, wełnowce, łuskowce, wciornastki i przędziorków. W przypadku stwierdzenia pasożytów należy zastosować odpowiednie preparaty (środki owadobójcze lub roztoczobójcze).
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Szkodniki roślin domowych i środki ich zwalczania.
Begonie są podatne na choroby grzybowe: mączniaka prawdziwego i szarą pleśń. Jeśli zauważysz duże białe plamy na górnej stronie liści, potraktuj je fungicydem na mączniaka prawdziwego. Złe warunki (upał, suchość, brak światła) przyczyniają się do choroby.
Podczas wilgotnej, chłodnej pogody, z podmokłą, na begonii mogą pojawić się ciemne plamy z puchem zarodnikującym - jest to szara zgnilizna. Usuń dotknięte części roślin, zoptymalizuj warunki w pomieszczeniach i zastosuj ogólnoustrojowy fungicyd przeciw szarej pleśni.
