Canna ogrodowa ( Canna x hybrida hort. ) Jest wieloletnim ziołem (rodzina Cannaceae Juss , rząd ZingiberalesNakai) z prostą fałszywą łodygą o wysokości 0,5–2,5 m, podziemnym kłączem sympodialnym, naprzemiennie dużymi szeroko-owalnymi liśćmi (od szaro-zielonego do fioletowo-czerwonego). Canna, dzięki swoim dużym szkarłatnym, czerwonym, pomarańczowym, łososiowym, żółtym kwiatostanom, zebranym w zwinięty kwiatostan, jest często wykorzystywana przy projektowaniu parków, ogrodów, skwerów. Kwiat jest trójczłonowy i składa się z pięciu zwojów: pierwsze dwa tworzą okwiatu, kolejne dwa należą do androecium, a ostatnie do ginekologii. Wewnętrzny okrąg androeum jest niepełny; obejmuje pręcik, który odchyla się na zewnątrz, oraz płatek pręcika. Zewnętrzny krąg androeum tworzą trzy pręciki płatkowe. Kwiaty są biseksualne. Cannes to rośliny samozapylające, ale można je również zapylać krzyżowo (wiatr, owady). Owocem jest zaokrąglona lub podłużna trójkomorowa kolczasta kapsułka o barwie od bladozielonej do fioletowo-czerwonej.Dojrzałe nasiona są owalne, duże, bardzo twarde, ciemnobrązowe lub prawie czarne [1, 4].
Istnieją 3 główne grupy cannes.
- Cannes Crozi - rośliny niewymiarowe (0,5-1,2 m). Kwiaty w kształcie mieczyków, wysokość około 10 cm, pręciki z zagiętymi krawędziami (`` Dar Wschodu '', `` Livadia '', `` Prezydent '', `` Kameleon '', `` A. Wendhausen '', `` Arcydzieło '', `` Dar Krymu '', `` Odbicie zachodu słońca '' ).
- Grupa storczyków - rośliny wysokie (1,2–2 m). Kwiaty są duże, kształtem przypominają orchideę Cattleya, o długości 13–15 cm, z pręcikami na brzegach („Sueviya”, „Captain Yarosh”).
- Cannes liściaste drobnokwiatowe to wysokie rośliny (1,5-3 m). Kwiaty są małe, długości 6 cm, pręciki wąskie.
Gatunki z rodzaju Canna L. pochodzą z tropikalnych i subtropikalnych regionów Ameryki i południowo-wschodniej Azji. Cannes zaczęło być wykorzystywane w ogrodnictwie dekoracyjnym w drugiej połowie XIX wieku, wtedy po raz pierwszy pojawiło się w parkach Paryża. W starożytności niektóre jej gatunki były uprawiane jako źródło skrobi ( C. gigantea Red. , C. flaccida Dill. , C. coccinea Rosc. , C. edulis Ker. ), Z której pozyskiwano m.in. glukozę.
 |  |
Jadalna canna ( Canna edulis ) jest uprawiana do dziś w Ameryce, Indiach, Indonezji, Korei, Australii i na Hawajach jako roślina skrobiowa (kłącza zawierają 27% skrobi). K. jadalny jest stosowany w tradycyjnej kuchni azjatyckiej, w produkcji wyrobów cukierniczych, a także jako roślina pastewna. W medycynie ludowej eland wschodni ( Sanna orientalis ) jest stosowany jako napotny i moczopędny, a do jadalnych - jako produkt dietetyczny w chorobach przewodu pokarmowego [5]. Działanie przeciwdepresyjne leków z kłączy konopi jest dobrze znane; były one tradycyjnie stosowane w rehabilitacji osób uzależnionych od narkotyków.
Nazwa canna pochodzi od greckiego słowa kanna (trzcina) ze względu na podobieństwo w budowie łodygi. Łacińska kanna oznacza fajkę.
Istnieje legenda, że Kanna dorastał na miejscu pożaru, w który jeden z przywódców walczących plemion indiańskich wrzucił wampuma na warunkach traktatu pokojowego (wampum - rodzaj pisarstwa tematycznego), po czym rozpoczęła się krwawa wojna. Ognisto-czerwone płatki kanny nadal reprezentują języki ognia.
W 1815 r. W Ogrodzie Botanicznym Nikitskiego wprowadzono pierwsze rośliny canna. Obecnie kolekcja Canna Sadovaya obejmuje 26 odmian selekcji NBG i 23 zagraniczne odmiany.
 |  |
Cannu rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Nasiona mają jednak bardzo twardą skorupę, więc kiełkują długo i nierównomiernie. Aby przyspieszyć wschody sadzonek, często przeprowadza się zaprawę przedsiewną.
W naszych doświadczeniach zastosowaliśmy następujące rodzaje działania na nasiona odmian Dar Vostoka i Livadiya (otrzymane w wyniku swobodnego zapylenia): zanurzone w roztworze kwasu siarkowego na 60, 120 min, zabieg na zimno (+ 5 ° C) przez jeden dzień, następnie utrzymywać we wrzącej wodzie przez 10 sekund, przeciąć skórkę nasion skalpelem.
 |  |
W trakcie badań stwierdzono, że nasiona odmiany „Livadia” nie kiełkowały zarówno przy zastosowaniu przedsiewnego zaprawiania nasion, jak i bez niego. W tym samym czasie w canna „Dar of the East”, której nasiona wcześniej spulchniano skalpelem, po 28 dniach zaobserwowano najwyższe tempo kiełkowania - 46,2%. Należy zauważyć, że nasiona tej odmiany nie kiełkowały po obróbce termicznej.
Istniejące odmiany cannes są wynikiem licznych krzyżówek międzygatunkowych i międzygatunkowych. W pierwszym pokoleniu ich potomstwo nasienne jest heterozygotyczne, aw kolejnych pokoleniach następuje rozszczepienie cech. Aby utrwalić pozytywne właściwości uzyskane w wyniku krzyżowania, cannes rozmnaża się wegetatywnie [1]. Aby to zrobić, pod koniec marca - na początku kwietnia kłącza są podzielone na części, z których każda musi zawierać dwa dobrze rozwinięte pąki odnowy. Pierwsze kwiatostany pojawiają się po 1,5 miesiąca, rośliny obficie kwitną aż do pierwszych przymrozków. Mnożnik przy użyciu tradycyjnych metod wynosi 3–8.
 |
Liście i kwiatostany cennych odmian konopi są często narażone na choroby grzybowe, bakteryjne, a zwłaszcza wirusowe. W ostatnich latach w Europie, WNP, Ameryce Południowej i Północnej odnotowano szerokie rozprzestrzenianie się infekcji wirusowych roślin konopi ogrodowych, co powoduje pogorszenie stanu fizjologicznego roślin i utratę walorów dekoracyjnych. W związku z tym naukowcy aktywnie rozwijają nowoczesne metody przyspieszonego rozmnażania, w tym obowiązkową diagnostykę chorób wirusowych.
Tak więc w Ogrodzie Botanicznym Nikitsky naukowcy z Laboratorium Biotechnologii Roślin i Wirusologii od ponad 20 lat badają wirusy roślin ogrodniczych i opracowują metody ulepszania materiału nasadzeniowego. In vitro uzyskano wolne od wirusów rośliny różnych odmian anturium, begonii, hiacyntu, hippeastrum, lilii, tulipana, kaladu, cymbidium, chryzantemy, goździka, gerbera itp.
Jednocześnie w 2011 r. Doktor nauk biologicznych. O.V. Mitrofanova i jej współpracownicy zbadali obszary zbiorów Ogrodu, aby zidentyfikować fitopatogeny konopi, powojników i róży oraz ocenić ich rozmieszczenie. W wyniku badania na roślinach canna zauważyli szereg objawów infekcji wirusowej, takich jak żółta i chlorotyczna plama, smugi, chloroza wzdłuż żył i wzdłuż krawędzi liścia, różnorodność. Ponadto w niektórych odmianach jednocześnie wykryto 3 czynniki wywołujące choroby wirusowe [2].
Przy opracowywaniu systemu poprawy zdrowia in vitro i klonalnej mikrorozmnażania roślin zastosowano kompleks metod, w tym chemioterapię oraz hodowlę narządów i tkanek. Badania przeprowadzono na obiecujących odmianach canna Sadovaya z kolekcji Nikitsky Botanical Garden: 2 odmiany selekcji NBS („Gift of the East”, „Livadia”) i 2 odmiany zagraniczne („President”, „Sueviya”).
Po sterylizacji powierzchniowej pierwotne eksplanty (pąki wegetatywne) umieszczono w probówkach ze specjalnie dobranymi pożywkami zawierającymi makro- i mikroelementy, witaminy, regulatory wzrostu, sacharozę i agar-agar. W przypadku chemioterapii do pożywek hodowlanych dodano wirusocydy, substancje hamujące rozwój infekcji wirusowej u rośliny. Po 30-60 dniach uprawy z pąków wegetatywnych zaczęły powstawać pędy adwentowe (organy roślinne wywodzące się nie z tkanek embrionalnych punktu wzrostu, ale ze starszych części rośliny i rozwijające się w nietypowych miejscach, np. Pąki na korzeniach, liściach, międzywęźlach łodygi), które i przesadzono na świeżo przygotowaną pożywkę [3]. Przy długotrwałej hodowli in vitroduża liczba merystemoidów utworzyła się u podstawy eksplantów. Następnie rozwinęły się z nich mikrosoki, które zostały przeniesione na podłoże do rizogenezy i ukorzenione. Powstałe rośliny regenerujące o 3–4 liściach i 5–6 korzeniach posadzono w celu przystosowania do sterylnego podłoża glebowego.
 |  |
| Pojawienie się pędów adwentowych w podstawowej części mikroskoków | Odmiana regenerująca rośliny `` Dar Wschodu '', nadaje się do zejścia na ląd w sterylnym podłoże glebowe |
W wyniku badań ujawniono, co następuje. Cannu ogrodowa może być z powodzeniem rozmnażana przez hodowlę narządów i tkanek in vitro w połączeniu z chemioterapią. to
pozwala na poprawę zdrowotności roślin i uzyskanie materiału nasadzeniowego w znacznie większej (100-1000 razy) ilości iw krótszym czasie niż przy zastosowaniu tradycyjnych metod rozmnażania; pomaga zaoszczędzić czas i zmniejszyć straty w fazie ukorzeniania roślin.
 |
Literatura.
1. Dashkeev E.A. Cannes w Mołdawii. - Kiszyniów: Shtiintsa. - 1975. - 65 pkt.
2. Mitrofanova IV, Mitrofanova OV, Ezhov VN, Lesnikova-Sedoshenko NP, Basket NV, Ivanova IV. Identyfikacja fitopatogenów w agrocenozach ogrodnictwa krajobrazowego i biotechnologicznych sposobach ulepszania upraw ozdobnych i owocowych rozmnażanych wegetatywnie // Wprowadzenie, ochrona i wykorzystanie różnorodności biologicznej światowej flory: Materiały międzynarodowej konferencji poświęconej 80-leciu Centralnego Ogrodu Botanicznego Białorusi. Mińsk, 19-22 czerwca 2012 r. - Mińsk, 2012 r. - Część 2. - P. 423-427.
3. Tevfik A.Sh. Regeneracja roślin ogrodowych canna (Canna x hybrida hort.) W hodowli pąków wegetatywnych in vitro // Trudy Nikit. nerd. ogród. - 2012. - T.134 - S. 426-435.
4. Feofilova G.F. Katalog roślin kwiatowych i ozdobnych w otwartym terenie z kolekcji Nikitsky Botanical Gardens (Cannes) // Jałta, 1997. - 34 str.
5. Sholokhova TO, Charakterystyka biologiczna i dobór kanna ogrodowa: streszczenie autora. dis.
Cand. biol. Nauki: 03.00.05 / Nikit. nerd. ogród. - Jałta, 2001. - 19 str.
Zdjęcie: A. Tevfik
Magazyn „Kwiaciarnia” № 6 - 2014
Original text
Canna garden Sunset Reflection Canna garden Sunset Reflection 
Canna garden Dar Krymu Canna garden Dar Krymu 
Canna garden Livadia Kanna garden Livadia
