Tsirtantus sublime (Cyrtanthus elatus) , lepiej znany pod swoją starą nazwą Wallot beautiful (Vallota speciosa) - bardzo piękna roślina. Pomimo swojego zamorskiego pochodzenia dobrze się zakorzenia w warunkach wewnętrznych i wspaniale kwitnie, jeśli stworzysz sprzyjające warunki do jej istnienia w pomieszczeniu. Kolejną niezaprzeczalną zaletą tego wewnętrznego cudu jest to, że po zdobyciu pojedynczej cebuli możesz w końcu stać się właścicielem całego mini-ogrodu z lilii w pomieszczeniach.
Przeczytaj więcej na stronie Cirtantus.
Roślina ta pochodzi z subtropikalnej strefy RPA, a dokładniej z regionu Cape w RPA. W uprawie kwiatów we wnętrzach cyrantus pojawia się od XVII wieku. Vallota zdobyła miłość hodowców kwiatów na całym świecie dzięki swoim spektakularnym czerwonym kwiatom, bardzo podobnym do dużych dzwonów z wdzięcznymi złotymi pręcikami. Ten kwiat otrzymał swoją pierwszą nazwę botaniczną od imienia francuskiego biologa Pierre'a Vallota, który podał pierwszy naukowy opis tej rośliny.
W swoim naturalnym środowisku roślina ta najlepiej kwitnie w miejscu dawnych pożarów w tropikalnej dżungli. Uważa się, że to właśnie ten „kaprys” nadał mu popularne imię - „ognista lilia”.
Wśród charakterystycznych cech, które odróżniają tę roślinę od innych przedstawicieli rodziny amarylis, najbardziej uderzający jest kolor podstawy liści o głębokim fioletowym kolorze. Liście valloty są długie, pasiaste, płaskie, wachlarzowate, ich kształt i kolor różnią się w zależności od gatunku. Niektóre mają bardzo wąskie i gładkie liście, podczas gdy inne są szerokie i skręcone w spiralę. Kolor blaszki liściowej może być w zielonej palecie o różnych nasyceniach - od jasnozielonej po matową i ciemnozieloną. Długość blaszek liściowych może sięgać 40-50 cm; w miarę wzrostu dolny rząd liści obumiera, tworząc łuskowaty pień u podstawy cebulki.
Cebulki tej rośliny są wydłużone, w kształcie okrągłej gruszki, z krótką szyjką, monopodialne, zwiewne. Ten kształt bańki odróżnia vallothę od jej bliskich krewnych: hippeastrum, amarylis i clivia. Kolor wysuszonych łusek to kolejna charakterystyczna cecha tego rodzaju: ich górna strona jest brązowa, a wewnętrzna jest jasnopurpurowa.
Trzecią cechą charakterystyczną vallota jest obecność wielu dzieci, które formując się wewnątrz cebulki nie przebijają się przez tkanki, jak u wielu innych bulwiastych, ale przy pomocy specjalnych „nóżek” same „wychodzą” w górę, odrywając się od rośliny matecznej, widać je nawet na powierzchni gleby ...
Roślina rozwija się w średnim tempie, osiągając wysokość nie większą niż 0,5 m. Jedna żarówka może żyć nawet 20 lat.
Kwitnienie u tego gatunku występuje zwykle w środku lata, ale niektóre okazy z silną cebulką mogą zakwitnąć dwukrotnie - wiosną i jesienią. Każda żarówka może dać 2-3 grube szypułki o długości do 60 cm, z kwiatostanem w kształcie parasola, złożonym z kilku gwiazdkowatych, lejkowatych lub rurkowych 6-płatkowych kwiatów, których kształt i kolor zależy od rodzaju rośliny. Na szczycie szypułki może tworzyć się do 8 kwiatów o średnicy 6-8 cm w kolorze jasnoczerwonym lub szkarłatnym z białym środkiem - taka jest naturalna paleta tej rośliny. Dziś dzięki staraniom hodowców wyhodowano odmiany Vallottes o kwiatach białych, kremowych, fioletowych, różowych. Wspólną cechą wszystkich walotów jest obecność długich nitkowatych pręcików z dużymi owalnymi żółtymi pylnikami, które nadają kwiatowi szczególnego uroku.
Żywotność szypułki w vallocie do tygodnia. Po tygodniu kwitnienia roślina zaczyna tworzyć strąki nasienne, które zaleca się natychmiast usunąć, aby roślina nie marnowała energii.
Funkcje pielęgnacyjne
Oświetlenie. Roślina wymaga światła, jasne oświetlenie - bezpośrednie światło słoneczne rano i wieczorem - jest niezbędne do obfitego kwitnienia. Okna z kierunku wschodniego lub zachodniego dobrze nadają się do jego umieszczenia. Strona południowa będzie wymagała obowiązkowego zacienienia przed południowym słońcem, co negatywnie wpłynie na liście vallotty, a strona północna będzie wymagać dodatkowego oświetlenia nawet w letnich godzinach dziennych. W okresie spoczynku Cyntanthus potrzebuje mniej światła.
Przeczytaj więcej w artykule Oświetlenie roślin domowych.
Temperatura. Latem roślina jest wygodna w temperaturach od + 23 ... + 26 ° C. Vallota może wytrzymać wyższe temperatury, ale przy regularnym podlewaniu.
Okres odpoczynku . Zimą, w okresie spoczynku, nadaje się dla tego gatunku jasne, chłodne pomieszczenie, w którym temperatura powietrza będzie wynosić około + 10 ° C. Vallota nie lubi przeciągów i nagłych zmian temperatury.
Gleba i przeszczep. Gleba dla tej rośliny jest wybrana pożywna, wilgotna i oddychająca. Skład mieszanki gleby do samodzielnego przygotowania: liść, darń, próchnica, torf i gruboziarnisty piasek rzeczny w stosunku 2: 1: 1: 1: 1. Na dnie garnka ułożona jest dobra warstwa drenażowa.
Cyrtantus nie lubi dużych pojemników. Roślina kwitnie najlepiej w zwartym pojemniku, więc aby wyhodować vallotta, należy wybrać wąski, wysoki pojemnik. W szerokich doniczkach roślina da zbyt wiele dzieci, cebulki zostaną zmiażdżone i słabo zakwitną. Czasami w celach dekoracyjnych kilka cebulek sadzi się w dużym garnku w odległości 8-10 cm od siebie.
Vallot przesadza się w razie potrzeby, tylko wtedy, gdy korzenie stają się zbyt długie. Odbywa się to zwykle wiosną, raz na 3-4 lata.
Przeszczep przeprowadza się w następujący sposób: żarówkę matki ostrożnie wyjmuje się ze starego garnka, ostrożnie oddzielając dzieci, delikatne korzenie valloty są lekko strząsane z gleby, korzenie są badane, usuwając zgniłe, posypane popiołem. Przygotowaną cebulę umieszcza się w nowym pojemniku, przykrytym świeżą ziemią tak, aby 2/3 lub połowa wierzchołka cebulki znajdowała się powyżej poziomu gleby, roślinę podlewa się i umieszcza w lekko zacienionym miejscu, zanim liście zaczną rosnąć, a następnie kwiat wraca na słoneczną stronę.
Żarówki Vallotta nie są zanurzone zbyt głęboko w pojemniku, aby później można było łatwo rozdzielić dzieci.
- Mieszanki gleby i gleby do roślin domowych
- Przesadzanie roślin domowych
Podlewanie . Podlewanie jest umiarkowane. Wierzchnia warstwa gleby w doniczce powinna wysychać o 80-90% między podlewaniami w aktywnej fazie życia rośliny. Zimą podlewanie przeprowadza się, gdy podłoże jest całkowicie suche. Przelewanie, a także stagnacja wody w garnku lub patelni może prowadzić do gnicia cebulki i śmierci rośliny. Roślina lepiej znosi krótkotrwały brak wilgoci, ale w przypadku dłuższego okresu suszy, w celu zatrzymania wilgoci, vallot zacznie zrzucać liście.
Przeczytaj więcej w artykule Zasady podlewania roślin domowych.
Wilgotność powietrza . Vallota nie jest bardzo wymagająca pod względem wilgotności w pomieszczeniu, ale latem przyda się lekko spryskać ciepłą wodą, nie wchodząc na kwiaty i zainstalować paletę z mokrymi kamyczkami.
Regularne wycieranie kurzu z liści rośliny miękką, chłonną ściereczką również przyczyni się do dobrego samopoczucia vallotty.
Top dressing . Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego karmienie odbywa się z częstotliwością 2 razy w miesiącu specjalnymi złożonymi nawozami mineralnymi dla roślin bulwiastych. Zimą karmienie zostaje przerwane i wznowione pod koniec lutego - na początku marca.
Przeczytaj więcej w artykule Karmienie roślin domowych.
Przycinanie. Przycinanie odbywa się w celu uwolnienia rośliny od całkowicie wysuszonych liści. Dopóki liść nie zmieni całkowicie koloru, nie jest odcinany. Po kwitnieniu usuwa się również całkowicie zwiędłe szypułki.
Hodowla Vallotta
Najłatwiej rozmnażać vallota za pomocą cebulek dziecięcych , które są ostrożnie oddzielane od cebulki matki lub po prostu zbierane z powierzchni gleby w doniczce. Młode cebule sadzi się w oddzielnych małych kubeczkach z ziemią doniczkową i otworami w dnie oraz warstwą drenażową. Żarówki są zagłębione w ziemię nie więcej niż w połowie lub 2/3. Kwitnienie młodej rośliny następuje za 2-3 lata.
Niektóre hybrydy odmianowe cirtantus nie dają dobrze dzieciom. W tym przypadku rozmnażanie odbywa się metodą podziału : macierzystą cebulkę tnie się na 2–4 części, tak aby każda miała korzenie. Miejsca nacięć sproszkowano popiołem i trochę wysuszono. Następnie delenki sadzi się w osobistych kubkach z mieszanką gleby do korzenia. Ukorzenione rośliny zakwitną za 3 lata.
Rozmnażanie nasion jest rzadko stosowane. Odbywa się zwykle w październiku lub listopadzie. Nasiona są wstępnie namaczane w nasyconym roztworze nadmanganianu potasu i kiełkowane między warstwami zwilżonej gazy lub bibuły filtracyjnej. Następnie wysiewa się w podłoże na głębokość około 5 mm. Przykryj szkłem lub folią i wykiełkuj za pomocą ogrzewania dolnego. Okresowo schronienie jest usuwane do wody i karmi sadzonki. Pędy pojawiają się po 20 dniach. Po 3,5 miesiącach przesadza się małe cebulki, całkowicie zanurzone w ziemi. Rośliny podlewane są umiarkowanie. Rok później, wiosną, wyhodowane cebulki przesadza się tak, aby kołnierz korzeniowy był lekko widoczny nad powierzchnią gleby. Wraz z rozmnażaniem nasion vallot zakwitnie za 3 lata.
Choroby i szkodniki. Trujący sok cytrynowy nie odstrasza przędziorków. Aby z nimi walczyć, konieczne jest dokładne spłukanie długich liści rośliny pod bieżącą ciepłą (około + 40 ° C) wodą. Ta procedura może wymagać kilkukrotnego powtórzenia.
Choroby są najczęściej spowodowane naruszeniem reżimu nawadniania. W takim przypadku cytantus może zachorować na infekcje grzybicze: szara, czarna lub czerwona zgnilizna. Grzyb zwykle osadza się u podstawy łodygi i szybko zjada liście. Aby zwalczyć różne zgnilizny, są traktowane specjalnymi preparatami grzybobójczymi.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Szkodniki roślin domowych i środki ich zwalczania.
Zjadliwość. Należy pamiętać, że roślina ta jest trująca - liście, korzenie i kwiaty rośliny zawierają toksyny. Szczególnie niebezpieczne są cebulki zawierające najwyższe stężenie trującego soku, którego aktywnym składnikiem jest alkaloid likoryna. Duże dawki toksyny powodują wymioty i niestrawność.
Kiedy sok z rośliny dostanie się na skórę, zmienia kolor na czerwony, pojawia się swędzenie, dlatego wszelkie manipulacje z cytryną należy wykonywać za pomocą gumowych rękawiczek. A po pracy z rośliną należy dokładnie umyć ręce i używane narzędzia mydłem.
W przypadku rośliny lepiej wybrać miejsce poza zasięgiem dzieci i zwierząt domowych.
Zdjęcie z forum GreenInfo.ru
