Jej jasnozłote kwiaty pojawiają się, gdy w marcu topnieje śnieg. Pojedynczy kwiat (2,5-3 cm średnicy) znajduje się na szczycie pędu powietrznego o wysokości 10-12 cm. Bezpośrednio pod kwiatem znajdują się dwa zrośnięte liście z wąskimi płatkami. Rośliny nie boją się mrozu, a po rozmrożeniu nadal kwitną, jakby nic się nie stało. Kwitnienie trwa 2-3 tygodnie. W okresie kwitnienia pędy dorastają do 20 cm i do czasu dojrzewania nasion - w drugiej połowie maja - osadza się i wysycha. Bulwa jest mniej więcej zaokrąglona, do 2,5 cm średnicy, ciemnobrązowa z kilkoma (2-5) bocznymi wyrostkami, w tkance której znajdują się pąki odnawiające. Analizując pąki bulwiaste w sierpniu, widoczne są w nich początki liści i kwiatów przyszłej roślinności.
Dobrze rozmnaża się zarówno wegetatywnie (dzieląc bulwę), jak i przez nasiona. Sadzonki kwitną 4-6 lat po wysiewie.
Miejsce narodzin wiosny to Europa Południowa: południowe regiony Francji, Hiszpanii, Włoch, Grecji, Bułgarii. Występuje w lasach pod drzewami liściastymi, na zboczach gór, na dobrze przepuszczalnych glebach alkalicznych.
W 1979 roku w Holandii uzyskano odmianę „ Guinea Gold” o dużych, cytrynowożółtych, sterylnych kwiatach.
Marina Baranova ,
kandydat nauk biologicznych
(Na podstawie materiałów z czasopisma „W świecie roślin”, nr 9, 2004)
