Haczykowate uncje są często opisywane jako płatki zbożowe. I chociaż jest to tak naprawdę roślina zbożowa, należy do rodziny turzyc i do niedawna należała do rodzaju turzyc. Ma nawet potoczną nazwę - turzyca hawajska, pochodzi z Nowej Zelandii i Hawajów, gdzie rośnie na wybrzeżach, wśród roślinności leśnej lub krzewiastej na wysokości do 1000 m n.p.m. Występuje na obrzeżach mokradeł, jak chwast miejski w parkach.
Roślina jest niezwykle atrakcyjna dzięki połączeniu zielonych, miedzianych i czerwonych liści. Jasny akcent wśród zbóż iw każdym zakątku ogrodu.
Uncinia uncinata (Uncinia uncinata) to gęsta, wieloletnia roślina zimozielona o wysokości 30-60 cm, tworząca wiązkę płaskich, liniowych liści o szerokości 5-10 mm (u odmian już 2-5 mm), ciemnozielonych lub czerwonawozielonych, pokrytych małymi łuskami w górnej części szorstka na krawędzi. Pędy są małe, mocne, proste. Kwiatostan jest wierzchołkowym kolcem, w górnej części którego znajdują się kwiaty męskie, aw dolnej znajdują się liczne woreczki otaczające kwiaty żeńskie, z których wystaje wygięta u góry oś kłoska w kształcie haczyka, będąca zmodyfikowaną łuską pokrywającą. Funkcją haczyków jest mocowanie do skór zwierzęcych i ptasich piór w celu rozsiewania nasion. Znajduje to odzwierciedlenie w nazwie rodzaju, od łacińskiego słowa uncinus , które oznacza hak lub cierń.
Kłoski są wąskie, długości 5,5-20 cm i szerokości 2-3,5 mm, brązowe lub żółtawe z zielonym nerwem nerwowym, często całkowicie ciemnobrązowe, czasem zielonkawo-różowe.
Całkowita rasa untsiniya ( Uncinia ) obejmuje 70 gatunków roślin. A uncja haczykowata jest najbardziej zmiennym z gatunków nowozelandzkich, a jest ich ponad 30! Reszta pochodzi z Australii i Ameryki Południowej.
Liście tej rośliny mają przeważnie kolor od ciemnozielonego do żółto-zielonego, ale zdarzają się również formy ciemnoczerwone, jedna z tych form - "Czerwona" - winno-czerwona, często pojawia się na rynku pod złą nazwą Uncinia rubra ... Młode liście są szczególnie jaskrawe.
Rosnące uncje
Ouncinia haczykowata jest rośliną ciepłolubną, odporną na zimę tylko do -12 stopni. Sadzona latem w ogrodach ziołowych, w krawężnikach i mieszankach zbożowych, w skalniakach i pojemnikach.
Warunki wzrostu . Miejsce dla uncinia jest wybierane jako otwarte, słoneczne, możliwy jest tylko lekki półcień w środku dnia.
Roślina potrzebuje osuszonej, wilgotnej, bogatej w materię organiczną gleby . Kompostowanie to najlepsza opcja.
Podlewanie . Gleba jest stale wilgotna, unikając jednocześnie nadmiernej wilgoci.
Top dressing . Jeśli dół do sadzenia lub pojemnik został wypełniony kompostem, dalsze karmienie nie jest wymagane. Jeśli roślina bardzo urosła, a liście zaczęły tracić jasne odcienie, można ją karmić monofosforanem potasu. Chociaż jest to sygnał do potrzeby podziału.
Zimowanie . Na otwartym terenie centralnej Rosji roślina ta nie jest w stanie zimować. Na zimę umieszcza się go w pojemniku w chłodnym pomieszczeniu. Ponieważ roślina jest zimozielona, miejsce zimowania powinno być jasne, na przykład ogród zimowy, przeszklona loggia itp. Temperatura nie powinna spaść poniżej + 5 ° C.
Reprodukcja uncji
Najłatwiejszym sposobem wyhodowania uncinii jest podzielenie kurtyny, które przeprowadza się wiosną.
Roślinę można również rozmnażać przez nasiona, ale często są one słabo rozwinięte. Ponadto potomstwo nasion nie zawsze dziedziczy najcenniejsze cechy dekoracyjne - zwłaszcza kolor liści. Ponieważ najczęściej sprzedawana jest czerwona uncinia, cenna ze względu na ozdobne liście, lepiej jest rozmnażać ją przez podział.
