Piękno żywego kwiatu jest ulotne i delikatne, ale w królestwie Flory są przedstawiciele o wyjątkowych właściwościach: nie giną po zakończeniu sezonu wegetacyjnego, zachowując swoje żywe piękno przez dość długi czas. A nazwa tych roślin otrzymała odpowiednie - immortelle, od francuskiego słowa „immortelle”, co oznacza „nieśmiertelny”. Ta jakość znajduje odzwierciedlenie w rosyjskich nazwach niektórych dobrze nam znanych kwiatów. Na przykład Helichrisum nazywane jest w naszym kraju nieśmiertelnikiem, Xerantemum to suszony kwiat, a amarant nazywany jest kwiatem „nietrwałym”.
Zwracając uwagę na szczególne właściwości takich roślin w czasach starożytnych, w średniowieczu, rośliny takie zaczęto specjalnie uprawiać w ogrodach. Zaczęto używać ich do komponowania bukietów zimowych, tworzenia paneli dekoracyjnych i kompozycji z materiałów kwiatowych. Wraz z odkrywaniem przez Europejczyków nowych krajów i kontynentów poszerzyła się również paleta suszonych kwiatów: do kermeków z karbem dodano kserantem i anafalis, następnie amarantus i celozję, a wraz z przenikaniem roślin z Australii do Europy w XIX wieku - helipterum, przylistki helihrizum i ammob.
Dziś do dekoracji wnętrz suszonymi kwiatami używa się szerokiej gamy materiałów roślinnych: ammobu, którego żółte koszyczki, ubrane w białe opakowania, przypominają miniaturowe stokrotki; kulisty gomfren z kwiatostanami przypominającymi kwiaty koniczyny, ale o bardziej soczystej barwie i szerszej gamie kolorystycznej; bujne wiechy kermeku (limonium) w odcieniach bieli, różu, żółci, liliowego i niebieskawego; a także lony, różne rodzaje amarantusów, helipterum, helichrizum, craspedia, anaphalis i wiele, wiele innych. „Nie blaknące” kolory tych kwiatów i często ich bardzo oryginalna forma pozwalają na tworzenie „suchych” bukietów, które przez długi czas zachowują wszystkie odcienie słonecznego lata. A tak oryginalną dekoracją mogą stać się również „zwykłe” kwiaty, odpowiednio wyselekcjonowane i wysuszone.
Suszenie materiału roślinnego i tworzenie bukietów z suszonych kwiatów wymaga cierpliwości, skrupulatności i dokładności. Aby ułatwić pracę z suszonymi kwiatami, lepiej kupić specjalne urządzenia i narzędzia. Jako dodatkowe materiały będziesz potrzebować kleju, różnych farb - aniliny, gwaszu lub akwareli, cienkiego drutu, plasteliny, styropianu, różnych dekoracyjnych form i pojemników z drewna, szkła lub wikliny.
Konieczne jest odcięcie suszonych kwiatów w stanie połowicznego uwolnienia kwiatostanów, aby po wyschnięciu zachowały swój naturalny kształt. Przed wyschnięciem rośliny należy zawiązać u podstawy małymi równymi pęczkami po 10-15 sztuk. Związane z nimi rośliny wiesza się do góry nogami w zacienionym miejscu, chronionym przed silnym ruchem powietrza przez 2-3 tygodnie. W tym okresie konieczne jest regularne monitorowanie, aby suszące się łodygi roślin nie wypadły z wiązki, w tym celu są okresowo mocniej wiązane.
Suche łodygi wielu nieśmiertelników są bardzo delikatne, dlatego usuwa się je, a kwiaty ostrożnie przesadza się na cienki elastyczny drut, zginając go we właściwym kierunku, aby wysuszony kwiat miał naturalny wygląd.
Istnieje wiele różnych sposobów przechowywania kwiatów, od zwykłego suszenia w papierze lub w kuchence mikrofalowej po nałożenie nasyconego roztworu cukru lub białka jaja. Możesz opanować te metody i techniki, studiując literaturę na temat suszonych kwiatów lub na specjalnych kursach.
Wiele z nich można uprawiać we własnym zakresie i samodzielnie suszyć na bukiety.
Dipsacus fulleries lub drewno ( Dipsacus fullonum ) jest również znane pod nazwami vorsovka lub burr. Ze względu na bardzo atrakcyjne jądra (główki) z kępką na czubku głowy z kilkoma otaczającymi je "obręczykami" małych różowych kwiatów, roślina ta jest często wykorzystywana do bukietów zimowych, kompozycji z suszonych kwiatów oraz do dekoracji noworocznych.
Kwiatostany amarantusa są suszone bez liści. Wśród gatunków znanych w kulturze można zauważyć amarantusa ogoniastego ( Amaranthus caudatus ), zwanego także ogonem lisa. Ma wysoką (do 1 m) purpurowo-czerwoną łodygę z jasnozielonymi szorstkimi liśćmi i wiechami brązowo-czerwonymi, fioletowo-czerwonymi, ciemno karminowymi, szkarłatnymi, a nawet zielonymi zwisającymi prawie do ziemi.
W amarancie hybrydowym łodyga jest gładka, prosta (do 90 cm), wiecha pionowa, złożona z gęsto rozmieszczonych czerwonych kwiatostanów.
Amaranth paniculata ( Amaranthus paniculatus ). Jej piramidalne, jasnofioletowo-zielone wiechy o długości od 20 do 50 cm wznoszą się na wysokich (do 1,5 m) pędach. Chociaż są też odmiany karłowate (25–40 cm) - nawiasem mówiąc, są najbardziej popularne.
Ciemny amarantus ( Amaranthus hypochondriacus ) różni się od poprzedniego gatunku bardziej wydłużonymi kwiatostanami w kształcie kolców o barwie czerwono-fioletowej, żółtawej, zielonkawej i brązowo-kremowej. Istnieją formy z wiszącymi wiechami. Oryginalnie wyglądają fioletowe i zielono-fioletowe liście tej wysokiej rośliny, osiągające wysokość półtora metra.
Gomphrena globosa ( Gomphrena globosa ) to roślina jednoroczna o wysokości od 15 do 45 cm, z licznymi kulistymi kwiatostanami w kolorze białym, kremowym, karminowym lub różowym, przypominającymi kwiaty koniczyny. Nie tak dawno zaczęto uprawiać inny gatunek tej rośliny - Gomphrena haageana , która wyróżnia się większymi, owalnymi, czerwonymi lub pomarańczowymi kwiatostanami.
Gelikhrizum, czyli słynne „immortelles” to bardzo liczne rodzaje, przywołajmy tylko niektórych spośród rocznych przedstawicieli tej społeczności. Odmiany Helichrysum hracteatum są bardzo zróżnicowane: od niskich (25-30 cm) kulistych krzewów z licznymi średniej wielkości kwiatostanami po smukłe rośliny (do 110 cm) z dużymi, często podwójnymi kwiatostanami. „Płatki” - błoniaste liście opakowania - są żółte, czerwone, pomarańczowe, łososiowe, kremowe, białe, różowe, fioletowe.
Hełm Gelihrizum ( Helichrysum cassianum ) - wysokość rośliny 20-35 cm ze średniej wielkości (średnica 1-1,5 cm) jasnoróżowymi kwiatostanami z żółtym środkiem. Helichrysum subulifolium ( Helichrysum subulifolium ) - 30-40 cm wysokości, z jasnożółtymi, podwójnymi kwiatostanami i wąskimi liśćmi.
Nieśmiertelnik piaskowy lub cmin piaskowy ( Helichrysum arenarium ) to wieloletnia dzika roślina (10-50 cm) o szarych liściach. Na wierzchołkach pędów znajdują się drobne stożkowate kwiatostany w kolorze żółtym lub pomarańczowym o silnym specyficznym zapachu. Zewnętrznie podobny jest do niego helichrysum Tien Shan ( Helichrysum thianshanicum ), który również tworzy krzew, na którym w czerwcu-lipcu pojawiają się pędy kwiatowe o wysokości 15-40 cm z żółtymi kwiatostanami, które są większe i gęstsze niż cmin piaszczysta.
Helipterum, według starego - acroclinum pink ( Helipterum roseum ) - roślina jednoroczna o wysokości ok. 40 cm, na licznych delikatnych pędach kwiatostany bardzo podobne do przylistków Helichrizum o średnicy do 4-6 cm, z opakowaniami pomalowanymi na czystą biel, róż lub prawie czerwono, otwarte Kolor. Helipterum Mengles ( Helipterum manglesii ) lub Rodante to krótka (do 30 cm) roślina jednoroczna o średniej wielkości koszyczkach kwiatostanów (2-3 cm średnicy). Zewnętrznie, podobnie jak jego krewniacy, kwiatostan Humboldta ( Helipterum gumboldtianum ) lub Sanforda ( Helipterum sanfordii ) przypomina krwawnik. Jasny kolor tych roślin jest doskonale zachowany w postaci suchej przez ponad rok, praktycznie bez blaknięcia.
Srebrna celozja ( Celosia argentea ) to roślina jednoroczna o dużych, jasnych kwiatostanach dwóch typów: pierzastych, jak pochodnia, lub grzebieniowych, jak zarozumialec. Kolor obu odmian to żółty, pomarańczowy, czerwony, fioletowy, łososiowy.
Kermeki lub limoni naturalnie rosną w suchych regionach, ich miseczki kwiatowe zamieniły się w błoniaste suche lejki, pomalowane na jasne kolory wszystkich rodzajów odcieni. Wysuszone pozostają na roślinie przez długi czas. Korony kwiatów w ich wnętrzu są delikatne, niepozorne i bardzo szybko znikają, gdy kwitną. U niektórych gatunków, takich jak karbowany kermek ( Limonium sinuatum ) lub Bondwellian kermek ( Limonium bonduellii ), kwiaty są zbierane w dużych wydłużonych tarczach na szczycie nierozgałęzionych pędów. W liściach Kermek ( Limonium latifolium ), Kermek Gmelin ( Limonium gme elinii ), Kermek Tatar ( Goniolimon tataricum) i Kermek Caspian (Limonium caspium ) kwiatostany małych białych, różowawych lub liliowych kwiatów znajdują się na końcach szypułki, tak rozgałęzionej, że roślina przypomina puszystą chmurę w momencie kwitnienia.
W trosce o uczciwość warto zaznaczyć, że także mniej „szlachetne” rośliny mogą stać się doskonałym wypełnieniem bukietu suszonych kwiatów: różne zboża, płochliwy wrotycz pospolity z jasnożółtymi kwiatami, ceglasto-pomarańczowe sułtany szczawiu, puszyste wiechy trzcinowe, rowy babki lub nawet tylko liście klonu. w kolorach jesieni. Latarnie Physalis, oryginalne owoce lunarii, suszone kwiatostany hortensji ogrodowej staną się spektakularną rewitalizacją kompozycji i lampionów. Możesz również użyć tak znanych kolców jak rumieniowaty i kaganiec.
Dzięki takiej różnorodności suszonych kwiatów nic nie ogranicza Twojej wyobraźni przy tworzeniu z nich różnorodnych dekoracji wnętrz. Bukiet można włożyć do szklanego lub porcelanowego wazonu lub innego przezroczystego szklanego pojemnika o oryginalnym kształcie, maskując „szczegóły techniczne” mchem lub szyszkami, suchymi płatkami róż, orzechami lub igłami sosny. Możesz też utrwalić bukiet na ceramicznym naczyniu lub w oryginalnym glinianym garnku lub misce. Nieoczekiwanym „naczyniem” do Twojej kompozycji może być taca, świecznik, wiklinowy kosz, a nawet słomkowy kapelusz, ładne drewno driftowe lub zwykła dynia.
