Materiał do sadzenia żywopłotów to zwykle drzewa iglaste o korzeniach zamkniętych, które są dostępne w handlu przez cały sezon, oraz rośliny liściaste o otwartych korzeniach, sprzedawane wiosną w pęczkach po kilka w centrach ogrodniczych. Najlepszy wiek dla sadzonek żywopłotowych: iglaki - 3-4 lata, liściaste - 2-3 lata. Użycie dużego materiału nasadzeniowego z twardego drewna w pojemnikach jest wskazane tylko w celu szybkiego tworzenia wolno rosnących żywopłotów, lepiej od samego początku formować ścinany żywopłot. Dorosły materiał nasadzeniowy gorzej przystosowuje się do niekorzystnych warunków (wiatr, gazy, kurz) i nie jest to opłacalne ekonomicznie. Zastosowanie takiego materiału do sadzenia jest uzasadnione przy wyborze wolno rosnących drzew iglastych, szczepionych odmian bzu, róż.Niektóre szkółki oferują gotowe żywopłoty w pojemnikach, sprzedawane w metrach bieżących, ale to kosztowna przyjemność.
Łącząc różne rośliny, ważne jest, aby wziąć pod uwagę ich cechy biologiczne - charakter korony, tempo wzrostu, stosunek do światła, wilgotność, skład gleby i oczywiście zgodność z estetycznego punktu widzenia.
Najlepszą porą na sadzenie żywopłotu jest okres od końca kwietnia do połowy maja, zwłaszcza w przypadku roślin o otwartych korzeniach. W późniejszym terminie - do połowy lipca - można sadzić rośliny z pojemników lub w grudce. Jesienne sadzenie drzew iglastych możliwe jest od połowy do końca sierpnia, kiedy aktywowany jest proces korzeniowy, a liściastych - od końca sierpnia do początku października.
Lepiej jest sadzić żywopłot w rowie, a nie w osobnych otworach, aby żywopłot wyrósł w jednym szeregu. Jego szerokość dla sadzenia jednorzędowego powinna wynosić 40-50 cm, dla sadzenia dwurzędowego - 70-90 cm, dla sadzenia wielorzędowego, do każdego następnego rzędu dodaje się 30-40 cm, głębokość 50-60 cm.
Górną, żyzną warstwę, wyjętą z wykopu, miesza się z torfem, humusem lub kompostem oraz dodaje się nawozy mineralne. W razie potrzeby piasek dodaje się do ciężkich iłów, gliny do glin piaszczystych, wapno do gleb kwaśnych, torf do gleb zasadowych. Należy pamiętać, że obornika nie należy aplikować pod drzewa iglaste (zwłaszcza świerk i jodłę). Kwasowość gleby dostosowana jest do wymagań sadzonych roślin. Powstałą mieszaninę gleby wlewa się do wykopu 10-15 cm nad powierzchnią gleby, biorąc pod uwagę dalsze osiadanie podłoża.
Następnie kołki montuje się - pośrodku dla żywopłotu jednorzędowego lub w odległości równej szerokości rozstawu rzędów - dla dwurzędowego. Pomiędzy kołkami wciąga się sznurek i wzdłuż niego przygotowuje się otwory na rośliny, w przypadku sadzenia wielorzędowego otwory wykonuje się w szachownicę. Następnie kołki są usuwane, a rośliny są sadzone.
Gęstość sadzenia zależy od cech biologicznych, rodzaju i wysokości żywopłotu, liczby rzędów:
Typ żywopłotu | Odległość między roślinami w rzędzie | Odległość między rzędami |
Ściany - formowane - uprawa swobodnie | 0,8-1,2 m 1,0-2,0 m | do 1,0 m do 2,0-3,0 m |
Żywopłoty - formowane - uprawa swobodnie | 0,4-0,6 m 0,8-1,0 m | 0,6-0,8 m 1,0-1,5 m |
Krawężniki - formowane - uprawa swobodnie | 0,2-0,3 m do 0,5 m | 0,3-0,4 m 0,5-0,6 m |
W żywopłocie jednorzędowym zwykle umieszcza się 3-5 roślin na 1 m. Gęstsze sadzenie jest odpowiednie dla odmian odpornych na cień, wolno rosnących io wąskiej koronie, na żywopłoty formowane. W wolno rosnących żywopłotach sadzenie jest bardziej swobodne, biorąc pod uwagę szerokość korony krzewów lub drzew w stanie dorosłym. We wczesnych latach przerwy między poszczególnymi roślinami w takim żywopłocie można ozdobić jednorocznymi lub szybko rosnącymi bylinami zielnymi.
Podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę położenie szyjki korzeniowej (gdzie pień przechodzi do korzenia). W roślinach szczepionych powinien znajdować się na poziomie gleby, w przypadku roślin samoukorzenionych dopuszczalne jest niewielkie pogłębienie. Przed sadzeniem należy usunąć uszkodzone korzenie, zdrowe przyciąć o 1-2 cm, aby pobudzić tworzenie korzeni.
Po posadzeniu rośliny należy obficie podlać, nawet jeśli pada deszcz, aby zapewnić korzeniom wilgoć i zagęścić glebę wokół korzeni. Warto dodać do wody jeden ze stymulantów tworzenia korzeni - Kornevin, Ukorenit, Cyrcon lub Heteroauxin. Aby zmniejszyć parowanie wilgoci i powstrzymać wzrost chwastów, glebę należy ściółkować trocinami, korą, zrębkami, torfem lub przynajmniej skoszoną trawą.
Jeśli do sadzenia użyto materiału nasadzeniowego, który nie został specjalnie uformowany na żywopłoty, to w przypadku sadzenia wiosennego rośliny należy natychmiast przyciąć wzdłuż sznurka na wysokość 20-30 cm od ziemi (boczne gałęzie skrócić o ½), aby poprawić przeżywalność i pobudzić rozgałęzianie. Jeśli sadzenie zostało wykonane jesienią, lepiej wykonać to przycinanie wiosną.
Na podstawie książek:
L.I. Uleiskaya, L. D. Komar-Dark „Żywe żywopłoty”, M., 2002,
A.Yu. Sapelin „Żywe żywopłoty”, M., 2007.
