Bambus to symbol kontynentu azjatyckiego. Jest szeroko rozpowszechniony od północno-wschodnich Indii po Birmę, południowe Chiny, Sumatrę i Borneo, gdzie rośnie ponad 1000 odmian drzewiastego bambusa, tworząc lasy bambusowe. Są to wdzięczne byliny z rodziny zbóż Poaceae (Gramineae), podrodziny bambusów (Bambusoideae).
Ponadto bambus jest jednym z najbardziej lubianych przedmiotów poetyckiego i artystycznego ucieleśnienia sztuki orientalnej, który zainspirował wielu poetów, artystów i filozofów.
Wędruję po ogrodzie cały dzień - rozkosz.
Bambus szepcze mi o pustkach bytu ...
Tao Yuan-Ming (365-427)
Na Wschodzie roślina ta jest symbolem doskonałego ludzkiego charakteru, w niej celebrowana jest stałość, wieloletnia przyjaźń, prawdomówność i wdzięk.
W Chinach na bambusie zapisano hieroglif „zhu”, bardzo podobny do samej rośliny:
 |
Bambus zajmuje ważne miejsce w filozofii Wschodu. Bambus, dzika wiśnia i sosna - „trójka przyjaciół mroźnej zimy” - razem z orchideą tworzą „cztery doskonałe”. To symbol czystych i szlachetnych ludzi, których przyjaźń i wzajemne wsparcie przeszły wszystkie testy.
Idee starożytnych Chińczyków dotyczące natury i filozofii życia różnią się nieco od naszego rozumienia. Początek konfucjański, reprezentujący temat stałości i równowagi świata, pojmuje pustkę nie jako przeciwieństwo pełni, ale jako jej potencjał. „Pustka jest wszechmocna, ponieważ zawiera wszystko” - powiedział chiński filozof Lao Tzu. „Bambus pęka - jego wnętrze jest puste. On jest moim wzorem ”- napisał słynny chiński poeta Bo Tszyu-i. Dlatego pusty bambus w środku jest symbolem szlachetnej i zagorzałej osoby. Elastyczność bambusa symbolizuje również osobę, która może pokłonić się burzy, ale zawsze się podnosi.
Roślina ma mocne łodygi i może osiągnąć 15-32 metry wysokości. Łodyga jest zdrewniała, wydrążona, zaokrąglona, prosta, w górnej części często rozgałęziona, z licznymi węzłami, ale zachowująca strukturę typową dla zbóż. Kwiaty wyrastają w dużych wiechach z międzywęźli łodygi.
Bambus to jedna z najszybciej rosnących roślin na świecie. Niektóre odmiany rosną w tempie do 5 cm na godzinę, ale zwykle tempo wzrostu wynosi około 10 cm dziennie. To wiecznie zielona roślina, która co roku zrzuca część swoich liści, dzięki czemu uosabia ją także długowieczność, kwitnąca starość i troska o rodziców.
Od dni powszednich po festiwale i od fletu po kanały
Bambus jest jedną z ważnych i wielofunkcyjnych roślin, na których opiera się i wspiera życie ludzi w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Wykorzystywane są prawie wszystkie części bambusa - liść, łodyga, sok bambusowy i korzeń. Roślina ta jest zaangażowana we wszystkie sfery życia Indochin, od świąt religijnych po życie codzienne.
Dojrzałe dolne części łodygi - od 10 do 16 cm średnicy, twarde i wytrzymałe, wykorzystywane są do budownictwa, mebli, kanalizacji i rur wodociągowych, tyczek do palankinów itp. Cieńsze i młodsze łodygi służą do wyrobu lasek, fletów, instrumentów muzycznych , tkamy maty, robimy pałeczki. Produkty bambusowe służą do ozdabiania pomieszczeń i używania ich jako naczyń. W Laosie zamiast choinki zdobi się nawet bambus.
Bambus - uzdrowiciel
Zastosowanie bambusa jest znacznie szersze i bardziej efektywne niż masaż bambusowymi miotłami w salonach SPA.
Przede wszystkim koncentruje szereg związków, których praktycznie nie ma w innych roślinach. Łodyga bambusa składa się prawie w całości z celulozy, hemicelulozy (ksylany, arabany, poliuronidy itp.) I lignanów, a także niewielkiej ilości substancji żywicznych i triterpenoidów, 1,8% krzemionki, 6,0% substancji ekstrakcyjnych, 19,6% pentozany, 30,1% ligniny i 57,6% celulozy. Sok i łodyga bambusa są bogate w krzem.
Krzemionka jest jednym z ważnych składników tkanek łącznych: chrząstki, ścięgien, niektórych elementów ścian tętnic, skóry, włosów i paznokci. Bogaty w krzemionkę sok bambusowy ma zbawienny wpływ na stawy, stymuluje syntezę kolagenu w tkankach łącznych, ułatwiając w ten sposób odbudowę tkanki chrzęstnej, która może być rozrzedzona w chorobach stawów. Dzięki właściwościom remineralizującym pomaga chronić tkankę kostną przed zniszczeniem. Jest bardzo przydatny przy zapaleniach stawów i osteoporozie, poprawia stan włosów i paznokci, zapobiega skutkom miażdżycy. Związki te stymulują naturalne mechanizmy obronne organizmu w krytycznych dla organizmu okresach: w okresie wzrostu młodego organizmu, w czasie ciąży, do odbudowy tkanki kostnej w złamaniach, przy starzeniu się organizmu, a także w chorobach kręgosłupa.Oprócz kwasu krzemowego bambus zawiera żelazo, wapń, cholinę i betainę.
Podczas badania składu chemicznego rośliny w liściach stwierdzono wysoką zawartość związków flawonoidowych, a także obecność kwasów fenolowych, pochodnych antronu, peptydów i aminokwasów, polisacharydów i pierwiastków śladowych - manganu, cynku i selenu. Ostatnio liście bambusa są używane jako źródło flawonoidów (witeksyna, orientina itp.), Które są stosowane jako przeciwutleniacze.
Historia wykorzystania bambusa w medycynie sięga ponad wieku. Leki bambusowe i ich opisy zostały po raz pierwszy wprowadzone w tekstach dynastii Chen Wuci. Książki te opisywały nie tylko przeznaczenie preparatów bambusa, ale także to, z jakimi roślinami najlepiej go stosować. W tradycyjnej medycynie chińskiej bambus najczęściej łączy się z imbirem, pomarańczą i lukrecją.
 |  |
W książce „Klinika Tradycyjnej Medycyny Chińskiej” preparaty bambusowe zaliczane są do grupy leków niezbędnych do leczenia tak złożonej choroby, jaką jest padaczka. Co ciekawe, współczesne badania potwierdziły, że zawierające saponiny frakcje bambusa mają działanie przeciwdrgawkowe. Bambus, zgodnie z tradycyjnymi poglądami, „usuwa gromadzenie się flegmy” i jest używany „przy braku kobiecego„ yin ”w wątrobie i nerkach”.
W Chinach bambus jest klasyfikowany jako roślina wpływająca na pracę woreczka żółciowego, płuc i żołądka, i przypisuje się mu główne właściwości - „słodki i zimny”. Tradycyjnie jest stosowana jako roślina lecznicza przy chorobach płuc, przy krwawieniach wewnętrznych, jako środek wspomagający laktację u matek karmiących.
Liście bambusa to starożytny środek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny w Chinach i Indiach. Roślina ta jest stosowana w leczeniu krwiomoczu, w leczeniu zapalenia stawów, przeziębień, gorączki, kaszlu i krwawień z nosa. Wyciągi z niej tradycyjnie są skutecznym remedium na problemy z czynnością nerek i pęcherza. W pewnym stopniu swoim działaniem i zastosowaniem przypomina skrzyp polny.
Sok z łodygi - przeciwgorączkowy, przeciwkaszlowy, przeciwwymiotny i uspokajający. Jest wyciskany z młodych łodyg latem, a następnie suszony do późniejszego wykorzystania.
Korzeń bambusa ma działanie ściągające, przeciwgorączkowe, moczopędne i ściągające. Maść z korzenia bambusa została uznana za dobry tradycyjny lek na marskość wątroby i nowotwory. Korzenie są zwykle wykopywane zimą i suszone do późniejszego wykorzystania.
Badania naukowe nad właściwościami leczniczymi preparatów bambusa rozpoczęły się stosunkowo niedawno, intensywne prace nad badaniem ekstraktów z liści bambusa prowadzone są od 1992 roku na Zhejiang Agricultural University (Chiny). Naukowcy odkryli, że ekstrakty z liści bambusa mają wysoką aktywność przeciwutleniającą, skutecznie wiążą wolne rodniki i normalizują stan wolnorodnikowej homeostazy oksydacyjnej. Ujawniono zdolność neutralizowania negatywnego wpływu pochodnych nitropochodnych i nadtlenków lipidów w celu ochrony przed szeregiem związków rakotwórczych.
Ekstrakty z bambusa o wysokiej zawartości bioflawonoidów skutecznie normalizują ciśnienie krwi, obniżają poziom lipidów i cholesterolu we krwi oraz chronią organizm przed przedwczesnym zmęczeniem. Przyczyniają się do normalizacji aktywności mózgu podczas niedotlenienia (braku tlenu). Preparaty bambusowe poprawiają krążenie krwi i hamują reakcje alergiczne.
Substancje z miłorzębu japońskiego, obecnie dobrze znane prawie każdemu, również mają podobny pozytywny wpływ na naczynia krwionośne. Jeśli jednak ekstrakty z miłorzębu trzeba dokładnie oczyścić z toksycznych zanieczyszczeń balastowych występujących w nim określonych kwasów, to w liściach bambusa nie znaleziono żadnych powiązanych związków szkodliwych dla człowieka.
Bambus zawiera acetylocholinę (jej rola w biochemii roślin jest wciąż nieznana). Występuje szczególnie obficie w niektórych częściach rośliny, np. W górnych partiach młodych pędów bambusa (ok. 2,9 μm / g). Związek ten jest neuroprzekaźnikiem, chemicznym przekaźnikiem pobudzenia nerwów i odgrywa ważną rolę w procesach życiowych. Acetylocholina bierze udział w przenoszeniu pobudzenia nerwowego w ośrodkowym układzie nerwowym, węzłach wegetatywnych, zakończeniach nerwów przywspółczulnych i ruchowych. Być może obecność tego związku w bambusie może wyjaśniać jego pozytywny wpływ na funkcjonowanie mózgu.
W celach leczniczych i odżywczych, w celu uzyskania ekstraktów i ekstraktów z bambusa , wykorzystuje się głównie liście z takich gatunków jak bambus trzcinowy ( Bambusa arundinacea ), czarnuszka fyllostachis czy bambus czarny ( Phyllostachys nigra ), który rośnie i jest uprawiany wzdłuż rzeki Jangcy (południowe Chiny), a także bambus Hainan ( Bambusa tuldoides ) i bambus tkacki ( Bambusa textilis ) . Surowce zbierane są przez cały rok, ale najlepszy okres na zbieranie liści przypada na jesień i zimę.
Badania farmakologiczne na tkance wątroby myszy, oparte na chemiluminescencji, potwierdziły, że ekstrakty z liści bambusa mają wysoką zdolność wiązania rodników nadtlenkowych i znacznie zmniejszają peroksydację lipidów w eksperymencie. Okazało się, że za aktywność przeciwutleniającą odpowiadają frakcje zawierające bioflawonoidy i rozpuszczalne w wodzie polisacharydy bambusa.
Okazało się między innymi, że proszek i ekstrakty z bambusa działają przeciwbakteryjnie: hamują wzrost Staphylococcus aureus , Echerichia coli i Salmonella typhi . Zalecany przy infekcjach płuc przebiegających z kaszlem, nudnościami, przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka.
Bambusowe kremy i toniki do skóry ułatwiają i przyspieszają gojenie się ran, zmniejszają stany zapalne, działają odmładzająco.
Bambus wzbudził duże zainteresowanie wśród producentów produktów funkcjonalnych i naturalnych. Obecnie produkowane są ekstrakty z bambusa - w postaci gęstych i suchych ekstraktów o różnej zawartości bioflawonoidów - 5%, 8%, 15% i 24%.
Suplementy diety w postaci ekstraktów z liści bambusa przekazują wszystkie dobroczynne właściwości naturalnego kompleksu bioflawonoidów bambusa, to jest witamina P, wzmacniająca naczynia włosowate, działa antyoksydacyjnie. Przede wszystkim korzystnie wpływa na pracę serca, żołądka i wątroby, w tym na regulację pracy gruczołów dokrewnych, a także na poprawę funkcji mózgu. Jest cennym produktem niezbędnym w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych i onkologicznych. Ekstrakt jest dodawany do suplementów diety, napojów, leków i żywności.
Piwo bambusowe
Obecnie młyny Wschodu zaczęły produkować nowy rodzaj produktu - piwo bambusowe, które od razu znalazło swoich klientów.
Piwo bambusowe wytwarzane jest z ekstraktów z liści bambusa. W tym celu liście bambusa, bambusa trzcinowego lub roślin z rodzaju Phyllostachys zbiera się późną jesienią, suszy i ekstrahuje. Powstały ekstrakt jest sam i dodawany do kompozycji z sokiem w celu wzbogacenia piwa. Do przygotowania piwa bambusowego dodaje się ekstrakt w taki sposób, aby suma flawonoidów zawierała ok. 10-50 mg / l piwa.
Czym ten produkt różni się od zwykłego piwa? Po pierwsze charakterystyczny zapach liści bambusa, a samo piwo ma przyjemny orzeźwiający smak. Ze względu na wysoką zawartość bioflawonoidów o dużej aktywności biologicznej i właściwościach przeciwutleniających jest w pewnym stopniu produktem funkcjonalnym, czyli wzbogaconym o substancje biologicznie czynne, sprzyjające eliminacji cholesterolu i lipidów krwi, zmniejszając ryzyko chorób serca. Nieoczekiwanie wydłuża się okres przydatności do spożycia produktu.
Uwaga dla smakoszy
Oprócz potrzeb domowych strzały bambusowe są dobrze znanym produktem spożywczym w kuchni chińskiej, tajskiej i japońskiej. Są szeroko stosowane w żywności w Azji Południowo-Wschodniej, a ostatnio kulinarne zalety tej rośliny zostały docenione w innych krajach. Potrawy bambusowe można znaleźć w chińskich i nie-chińskich restauracjach na całym świecie. Świeże pędy bambusa mają raczej gorzki smak, ale podczas gotowania, po ugotowaniu i ugotowaniu z przyprawami na oleju, nabierają przyjemnego warzywnego smaku. Młodzi strzelcy są marynowani, gotowani z sosem curry, używani do robienia zup, sosów, przygotowywania tradycyjnych potraw i przypraw. Na przykład w Australii używa się ich do produkcji sosów Mesu i Tama.
