Pierwszy żółty
Na wystawie Flowers 2009 miłośnicy pelargonii byli zachwyceni pojawieniem się pierwszego pelargonii żółtej „First Yellow” firmy Wolfschmidt Samen & Jungpflanzen, która kupiła ją od producenta - Elsner PAC Jungpflanzen. Wiadomo, że prace nad tą odmianą trwają od 20 lat, a inne żółte odmiany są w drodze.
Pelargonium " First Yellow" to zwarta kremowożółta półpełna odmiana pelargonii strefowej o bogatych, zielonych liściach bez strefy charakterystycznej dla tego gatunku. Nasiona rozmnażane przez sadzonki nie są rozmnażane. W uprawie przemysłowej potrzebuje niewielkich regulatorów wzrostu.
Pochodzenie odmiany jest ukryte w tajemnicy - niezależnie od tego, czy jest ona genetycznie zmodyfikowana, czy uzyskana przez konwencjonalną hybrydyzację z żółtymi pelargoniami południowoafrykańskimi. Jeśli drugie stwierdzenie jest prawdziwe, musi być rodzic z żółtymi kwiatami. Czy jest taki rywal?
Wszystkie pelargonie strefowe są mieszańcami uzyskanymi ze skrzyżowania dwóch gatunków - Pelargonium zonale i Pelargonium incinans . Swoją nazwę zawdzięczają obecności charakterystycznych pasków na liściach, chociaż dziś jest wiele odmian bez nich.
Pelargonium articulatum - kwiatostan
W Afryce Południowej rośnie gatunek Pelargonium articulatum (Pelargonium articulatum), niska roślina o bladożółtych kwiatach i kłączu składającym się z grubych i cienkich odcinków, dla których prawdopodobnie ma swoją specyficzną nazwę. Charakteryzuje się wczesnym starzeniem się liści, które w okresie kwitnienia stają się mało atrakcyjne. Kwitnienia nie można nazwać obfitym - na kilku łodygach tworzy się od 2 do 5 kwiatów, a okres kwitnienia jest krótki. Do uprawy w doniczkach roślina nie jest zbyt atrakcyjna - długie ogonki i zwisające blaszki liściowe są kiepską ozdobą. Ale w przypadku hybrydyzacji oprócz niezwykłego koloru kwiatów istnieją inne przydatne znaki - krótkie międzywęźle obiecujące zwartość i lekką aromatyczność liści.
Pelargonium articulatum - liście
Gatunek ten był używany w Australii do krzyżowania międzygatunkowego poprzez kontrolowane zapylanie krzyżowe. Pierwsze skrzyżowanie pelargonii strefowej z pelargonią przegubową miało miejsce w 1985 roku. Po stronie ojcowskiej zastosowano pyłki roślin afrykańskich. Główna intryga, która interesowała wszystkich - czy hybrydy będą miały żółte kwiaty?
Pierwsza hybryda Zonarctic
Pierworodne urodziło się w 1986 r. Z prostymi białymi kwiatami z czerwonawymi znaczeniami na górnych płatkach. Pokrój roślin był skrzyżowaniem rodziców. Ale sam fakt, że krzyżowanie było możliwe, był znaczącym rezultatem. W przyszłości uzyskano wiele sadzonek hybrydowych, wszystkie różniły się od siebie.
Rok później uzyskano kilka mieszańców, które miały bladożółte kwiaty, ale kolor ten pozostawał stabilny tylko przez kilka dni. Dopiero od 1993 roku są pozytywne trendy. W 1994 roku uzyskano hybrydę, która miała 80% genomu przegubowego pelargonii, która miała półpełne, bladożółte kwiaty o 9-11 płatkach, ale okazała się zbyt wysoka i nieregularna. To jednak pokazało, że żółty kolor kwiatów można odziedziczyć. Jako pierwsze wzięliśmy 3 odmiany - „Lara Purnal”, „Princess Fiat” i „Millfield Gem”. W rezultacie otrzymano od tych rodziców dwie obiecujące sadzonki - "Lara Classic" i "Lara Polka", a później "Lara Signal", które następnie zapylono przegubowym pyłkiem pelargonii. W 1985 r. Ukuto „hybrydową” nazwę „Zonarctic”, która mówi sama za siebie:do którego w imieniu hodowcy dodano przedrostek „Lara”. Należy zauważyć, że w celu uzyskania linii Lara Zonarctic Hybrid zastosowano 6-krotnie pelargonię przegubową zarówno jako roślinę rodzicielską, jak i mateczną.
1993 Pół-żółte Zonarctic Pelargonium
Następnie wyselekcjonowano sadzonki posiadające co najmniej 65% genomu Pelargonium articulatum, który okazał się niezbędny do zachowania żółtego koloru, a jednocześnie najbardziej zwartego i symetrycznego kształtu. Jest więc materiał do hybrydyzacji międzygatunkowej.
Jedna z ostatnich sadzonek Zonarctic
Możliwy jest również inny sposób pozyskiwania pelargonii żółtej - inżynieria genetyczna. Wiadomo, że kolor kwiatów dowolnych roślin określają pigmenty związane ze związkami fenolowymi: antocyjany dają kolory od pomarańczowego i czerwonego do niebieskiego i fioletowego; flawony zabarwiają tkanki roślinne na żółto i kremowo. Połączona obecność antocyjanów i flawonów daje różnorodne odcienie kolorów. Nazwa Pelargonium pochodzi od czerwonego pigmentu - pelargonidyny, która dominuje w kolorze pelargonii strefowej. Ustalono, że żółte pigmenty pelargonii to flawony i karotenoidy.
Już w XIX wieku interesowała ich możliwość pozyskania pelargonii żółtej, ale nie było to możliwe metodami konwencjonalnymi, ponieważ w pelargonii o strefowym zabarwieniu kwiatów decydują antocyjany, nie ma ścieżek syntezy flawonów i nie ma genu dla żółtego koloru. Techniki inżynierii genetycznej pozwalają na wprowadzenie tego genu z innej rośliny.
Ponieważ nie wiadomo, czy zostało to zrobione w celu uzyskania żółtej pelargonii „First Yellow”, podamy przykład. Na podstawie badań biochemicznych ustalono, że u lwiej paszczy kolor kwiatów zawdzięczamy pigmentom zwanym auronami. Geny odpowiedzialne za syntezę żółtego auronu, glikozyd aureozydyny, zostały zidentyfikowane i wprowadzone do genomu odmiany torenia „Summerwave Blue” w celu uzyskania żółtych kwiatów. Jednak endogenne antocyjany odpowiedzialne za niebieski kolor torenii pozostały dominujące i nie pozwalały na pojawienie się żółtych pigmentów. Aby rozwiązać ten problem, konieczne było wprowadzenie kolejnego genu odpowiedzialnego za hamowanie syntezy antocyjanów. W efekcie udało się uzyskać w torenii żółty kolor kwiatów. Podobną strategię można zastosować w przypadku pelargonii.
Guernsey Flair (Thompson & Morgan)
Maślanka (Van Meuwen)
W każdym razie uzyskuje się żółte pelargonie. Ale czy ona jest pierwsza? Angielska firma "Thompson & Morgan" ogłosiła również przełom w uprawie kwiatów - pierwsze na świecie pelargonie o żółtej strefie " Guernsey Flair" z rozgałęzionymi łodygami i średniej wielkości kwiatami o cytrynowym odcieniu. Kolejnym pretendentem do mistrzostw jest maślanka pelargonia, kremowożółta z aksamitnie zielonymi liśćmi, od innej angielskiej firmy Van Meuwen. Z pelargonią „Guernsey Flair” - jedna twarz i, jak mówią, wcale nie żółta, ale raczej kremowa.
Ponieważ pochodzenie wszystkich trzech nowych produktów nie jest znane, jedno jest pewne: jeśli nie są to cuda inżynierii genetycznej, to najprawdopodobniej „kurczaki” z tego samego inkubatora - australijskiego.
Artykuł wykorzystuje materiały z serwisu
www.geraniaceae-group.org/developing_ zonartic .html
