Amaryllis * (Amaryllis, Hippeastrum) to jedna z naszych ulubionych roślin domowych, szczególnie w dość zimnym rosyjskim klimacie, z prawie sześciomiesięcznym okresem śniegu i brakiem dostępu do takich naturalnych prac ogrodniczych w Twoim ulubionym ogrodzie! Nowoczesne odmiany amarylis są bardzo zróżnicowane kolorystycznie iz reguły zwieńczone są dużymi dzwonkowatymi kwiatami o różnych odcieniach od czystej bieli po ciemnobrązowy, fioletowy, a nawet zielony. Istnieją odmiany o podwójnych i wyraźnych kwiatach w paski. Ojczyzną tego niezwykłego kwiatu jest Ameryka Południowa.
( * Nazwa handlowa Amaryllis odnosi się do przedstawicieli dwóch gatunków - Amaryllis belladonna i ogrodu Hippeastrum. Mowa tutaj o hippeastrum, patrz opis na stronie Hippeastrum (red.)
Amarylis to bulwiaste rośliny o liniowych, raczej długich, podłużnych liściach. W kulturze bardziej powszechne są hybrydowe amarylis i hippeastrum. Amarylis należą do najlepszych roślin forsujących, ponieważ są łatwo destylowane w warunkach wewnętrznych nawet przez najbardziej nieprzygotowanych hobbystów. Zwykle każda żarówka wytwarza jedną lub dwie długie strzały kwiatowe z 4-6 ogromnymi kwiatami osiągającymi 20 cm średnicy, a czasem więcej. Zdarza się, że dobrze rozwinięte cebulki również dają trzecią strzałę, ale zwykle usuwam ją na bardzo wczesnym etapie jej rozwoju, ponieważ uważam, że trzecie kwitnienie jest znacznie gorsze pod względem piękna i obfitości kwitnienia od poprzednich dwóch i, co najważniejsze, znacznie osłabia cebulkę macierzystą. który jest obarczony brakiem kwitnienia w przyszłym roku.
Amarylis zwykle kwitną późną zimą lub wczesną wiosną. Niektóre gatunki i odmiany mogą kwitnąć latem lub jesienią. Przy pomocy siły, przy niewielkiej wiedzy i umiejętnościach, amarylis może w zasadzie kwitnąć o każdej porze roku, która ci odpowiada. Wysokość szypułek wynosi średnio 0,4-0,7 mi silnie zależy od cech danej odmiany. To samo dotyczy wielkości każdego pojedynczego kwiatu.
Jaka jest różnica między amarylis i hippeastrum?
W rzeczywistości popularnie ukochane kwiaty to przedstawiciele dwóch różnych rodzajów (hippeastrum i amarylis) lub ich hybrydy. Z natury kwitnienia, sadzenia i pielęgnacji te dwie rośliny niewiele się od siebie różnią. W pierwszym i najprostszym przybliżeniu ich różnica polega tylko na wielkości kwiatu, wysokości szypułek i wielkości cebul. Najczęściej w hippeastrum wszystko to jest większe. Inne różnice dla nas hodowców kwiatów nie mają większego znaczenia, dlatego dla uproszczenia będziemy używać potocznej nazwy tych roślin - amarylis. Nawiasem mówiąc, hippeastrum w tłumaczeniu oznacza „wielką rycerską gwiazdę”.
Jak prawidłowo sadzić amarylis?
W zależności od wielkości cebulki amarylis sadzi się w pojedynczej (dość ciężkiej) doniczce o wielkości 15-20 cm lub w małej grupie, w odległości 10 cm od siebie w nieco większym pojemniku lub pojemniku. Unikaj lekkich doniczek, które mogą przewrócić się podczas kwitnienia amarylis lub przy niewielkich podmuchach wiatru z wystarczająco dużymi liśćmi i szypułkami. Z tępym końcem (zwykle z resztkami korzeni) cebulki są zakopywane w dobrze przepuszczalnej, bogatej w próchnicę glebie. Dokładnie ubij mieszankę gleby wokół cebul, tak aby około połowa lub co najmniej jedna trzecia cebulek pozostała nad powierzchnią gleby. W dolnej części ziemnej śpiączki, prawie nad samym drenażem, można poziomo umieścić jedną lub pół pałeczki dowolnego złożonego nawozu o przedłużonym działaniu, który przetestowałeś,po podzieleniu ich na pół.
Po posadzeniu lub przesadzeniu doniczkę amarylis umieszcza się na jasnym oknie w wystarczająco ciepłym miejscu i podlewa wodą o temperaturze pokojowej. Do sadzenia używa się glinianej mieszanki, składającej się w przybliżeniu z równych części darni, liści, próchnicy i piasku. Podczas przesadzania korzenie są strząsane ze starej gleby, a korzenie, które zgniły w starej doniczce lub wyschły podczas długotrwałego przechowywania, są usuwane.
Przed sadzeniem zdecydowanie zaleca się usunięcie wszelkich wysuszonych zewnętrznych łusek cebul, które są koloru czarnego lub ciemnobrązowego z kilku powodów. Po pierwsze, łuszcząc cebulkę, aby żyła i elastyczna biała lub jasnozielona tkanka i umieszczając roślinę w świetle, stymulujesz w ten sposób produkcję chlorofilu w nich i niejako stymulujesz lub uruchamiasz wszystkie niezbędne procesy życiowe w roślinie, która często jeszcze śpi lub odpoczywa, jeśli mówimy o planowanym przeszczepie tej rośliny. Po drugie, jeśli mówimy o nowo nabytych okazach, za martwymi skorupami pokrywającymi, może być wszystko, co lubisz - małe ukryte ogniska zgnilizny i zarodników wywołujących choroby, a nawet młode dzieci, które wyrosły. Dlatego zdecydowanie radzę ostrożnie usunąć wszystkie zewnętrzne ciemne, a nawet jasne przed lądowaniem,ale zewnętrzne skorupy, które już utraciły swoją elastyczność i oddzielają wszystkie wystarczająco duże i zdolne do życia dzieci. Ponadto przyda się, aby przez pół godziny traktować cebulki prawie po samą szyję, używając środka grzybobójczego lub przynajmniej ciemnego roztworu nadmanganianu potasu. Następnie, po dokładnym wysuszeniu przez kilka godzin, a nawet dni, można przystąpić do sadzenia przygotowanych roślin. Miejsca, które wzbudzają podejrzenia, można wstępnie potraktować Maximem, Fitosporinem lub przynajmniej zwykłą jaskrawą zielenią. Ale one również muszą być dobrze wysuszone przed sadzeniem!Następnie, po dokładnym wysuszeniu przez kilka godzin, a nawet dni, można przystąpić do sadzenia przygotowanych roślin. Miejsca, które budzą podejrzenia, można wstępnie potraktować preparatem Maxim, Fitosporin lub przynajmniej zwykłą jaskrawą zielenią. Ale one również muszą być dobrze wysuszone przed sadzeniem!Następnie, po dokładnym wysuszeniu przez kilka godzin, a nawet dni, można przystąpić do sadzenia przygotowanych roślin. Miejsca, które budzą podejrzenia, można wstępnie potraktować preparatem Maxim, Fitosporin lub przynajmniej zwykłą jaskrawą zielenią. Ale one również muszą być dobrze wysuszone przed sadzeniem!
 |  |
Bardzo małe, lekko przybite dzieci są usuwane lub pozostawiane na żarówce, w zależności od twoich dalszych celów i preferencji w stosunku do tej odmiany lub konkretnie w odniesieniu do tego okazu lub konkretnej żarówki. Można je pozostawić, jeśli chcesz szybko rozmnażać tę odmianę lub usunąć, jeśli ważniejsze jest dla Ciebie obfite i długie kwitnienie. Należy pamiętać, że obecność dzieci może prowadzić w niektórych odmianach do opóźnienia lub nawet długiego braku kwitnienia. Intensywną edukację dzieci ułatwia bardzo pojemny pojemnik, w którym rosną. Roślina zdaje się rozumieć - dlaczego odcedzić i próbować rozmnażać się poprzez kwitnienie i zawiązywanie nasion, jeśli możliwe jest rozmnażanie się potomstwa w sposób bardziej naturalny i szybszy wegetatywnie.
Dlatego doniczki do sadzenia amarylis są pobierane głównie o małej średnicy, której odległość między ścianą a żarówką powinna wynosić tylko 1,5-2 cm! Mniej jest możliwe! Jak wspomniano powyżej, w przestronnym pojemniku roślina tworzy wiele dzieci i nie kwitnie przez długi czas. Jednocześnie dobrze rozwinięte korzenie amarylisu potrzebują dużo miejsca, dlatego doniczka powinna być wystarczająco głęboka i szeroka u dołu. Konieczny jest również dobry drenaż, ponieważ większość korzeni znajduje się w tej części doniczki. Jako drenaż można użyć keramzytu lub drobnego żwiru. Pożądane jest stosowanie garnków ceramicznych bez emalii. Sprzyja to lepszej wentylacji i napowietrzeniu systemu korzeniowego.
Dorosłe rośliny przesadza się co około 2 lata, młodsze rośliny przesadza się w razie potrzeby, a cebula rośnie. Wierzchnia warstwa ziemi, jeśli to możliwe, dla wszystkich roślin jest wymieniana corocznie.
 |  |
W którym oknie lepiej go umieścić?
Amarylis to rośliny kochające światło, bardzo dobrze czują się na południowo-wschodnich i południowo-zachodnich oknach. Możesz także założyć okna południowe, ale w ciągu dnia lepiej jest osłonić doniczki przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W miarę wzrostu liści i strzały kwiatowej roślinę należy okresowo lekko obracać, aby łodyga wyciągnięta w kierunku światła powróciła do pozycji pionowej.
Jak podlewać amarylis?
Świeżo posadzoną roślinę podlewaj bardzo oszczędnie, aby nie przytłoczyć cebulki i korzeni, dopóki nowe liście lub kwiat nie wyrosną i osiągną około 5-7 cm wysokości. W zależności od odmiany amarylis może być pierwszym, który pojawia się na liściach lub kwiatach - każda z tych opcji jest normalna, ale szypułki nadal pojawiają się częściej. Gdy liście lub strzała kwiatu zaczną rosnąć, gleba powinna być wystarczająco wilgotna. Należy jednak pamiętać, że przy silnym nadmiarze wilgoci grube korzenie, które jeszcze się nie zakorzeniły i prawidłowo ukorzenione, mogą gnić, a nawet sama cebula, zwłaszcza jeśli wcześniej miała obszary dotknięte próchnicą. W przypadku braku liści i zimna lub parapetu wilgoć z doniczek, zwłaszcza plastikowych, powoli wyparowuje, co może powodować gnicie korzeni i cebul.
Kiedy zakwitnie mój amarylis?
Mocna, dobrze rozwinięta cebulka zaczyna rosnąć lub wyrzuca szypułki prawie natychmiast po posadzeniu. W ciągu siedmiu do ośmiu tygodni, w zależności od odmiany i odmiany amarylis, otrzymasz jedną lub dwie potężne szypułki, z których każda będzie miała od trzech do pięciu, a czasem sześć pięknych kwiatów. Aby przedłużyć ich kwitnienie, trzymaj doniczkę w chłodnym miejscu i nie wystawiaj na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jeśli nagle pojawi się trzecia strzała kwiatowa, lepiej oderwać ją natychmiast u podstawy i nie pozwolić, aby cebula zakwitła po raz trzeci, ponieważ trzykrotne kwitnienie znacznie wyczerpuje cebulę. Szypułkę zaraz po otwarciu pierwszego kwiatka można bezpiecznie odciąć i umieścić w wodzie w wąskim, wysokim wazonie; wskazane jest codzienne odnawianie wody. Czas kwitnienia każdej szypułki w cięciu i na cebulce jest prawie taki sam,jednak znacznie zmniejszasz wyczerpywanie się cebulek i często stymulujesz pojawienie się nowej łodygi kwiatowej.
Jak utrzymać amarylis latem?
Latem rośliny są obficie (ale nie często!) Podlewane w razie potrzeby i karmione raz na dwa tygodnie. W słoneczne dni zacienione są tylko doniczki; można spryskać liście wieczorem lub rano. W ciągu dnia lepiej tego nie robić, ponieważ kropelki wody mogą stać się mikrosoczewkami i po prostu spalić liście, koncentrując na nich promienie słoneczne. Amarylis można również wynieść na zewnątrz - balkon, parapet zewnętrzny, a nawet posadzić w ogrodzie, chroniąc ujście cebulki przed ulewnymi opadami deszczu i nadmierną wilgocią w ziemnej śpiączce.
Czego amarylis potrzebuje do regularnego kwitnienia?
Możesz pomóc amarylisowi ponownie zakwitnąć w przyszłym roku. Potrzebujesz tylko trochę dodatkowej opieki nad tą rośliną, a on ci odpłaci stokrotnie. Po zakończeniu kwitnienia szypułki należy natychmiast usunąć, odcinając je na około 3-4 cm od podstawy. Kontynuuj okresowe podlewanie rośliny, gdy wysycha górna warstwa ziemskiej śpiączki. Amarylis należy również regularnie karmić, mniej więcej raz na dwa tygodnie lub dziesięć dni, najlepiej z płynnymi nawozami dla roślin cebulowych. Amarylis bardzo dobrze reaguje z płynnym złożonym nawozem „Izumrud”. Im więcej liści amarylisu wiosną i latem, tym lepiej. Pomogą roślinie dostarczyć niezbędną energię do następnego kwitnienia. Jednocześnie w sprzyjających warunkach dla rośliny za co czwartym liściem układany jest pączek kwiatu,lub zarodek dziecka. W zależności od wielkości doniczki, pielęgnacji rośliny i innych warunków zewnętrznych, mogą zacząć rosnąć i nagrodzić cię pięknym kwiatkiem lub nową rośliną.
Kiedy można wyrzucić amarylis?
Amarylis są bardzo cenione właśnie dlatego, że czas ich kwitnienia, poprzez odpowiednią regulację okresu spoczynku, można ustawić na prawie dowolną datę. Ale nadal lepiej jest to robić od grudnia do kwietnia z dwóch powodów. Te określenia są bardziej naturalne dla danej rośliny. W tym przypadku żarówki są mniej wyczerpane i lepiej tolerują to zdarzenie, które innymi słowy mija je z najmniejszą stratą. W takim przypadku Twoja kolekcja rozkwitnie pięknie i niemal nieprzerwanie każdego roku, a cebulki będą się normalnie regenerować wiosną i latem. W warunkach przemysłowych wymuszanie cięcia odbywa się prawie przez cały rok.
 |  |
Jak przygotować amarylis do spoczynku?
Pod koniec sierpnia - września zaprzestań karmienia i zacznij zmniejszać ilość podlewania, aż całkowicie ustąpią pod koniec października - listopada. W tym czasie amarylis zacznie stopniowo zrzucać liście, a składniki odżywcze z nich będą stopniowo przechodzić do żarówki. Ze względu na znaczny spadek podlewania i naturalnego światła w październiku - listopadzie wszystkie liście powinny naturalnie wymrzeć. Nie warto specjalnie odcinać liści, które jeszcze nie zwiędły, ponieważ po obumarciu wszystkie substancje organiczne z nich przechodzą do żarówki, zapewniając niezbędne składniki odżywcze do późniejszego obfitego kwitnienia. Ale czasami jeden lub dwa liście, które nie zwiędły, pozostają na żarówce przez dość długi czas. Jeśli nie przeszkadzają w dalszym przechowywaniu doniczki amarylis, możesz je zostawić.Często są one ostrożnie wyginane lub przycinane u podstawy żarówki, aby zaoszczędzić miejsce podczas przechowywania, na przykład na półkach w chłodnej szafie lub wystarczająco ciepłym garażu, w którym temperatura nie spada poniżej zera w zimie.
Jak przechowywać amarylis w okresie spoczynku?
W spoczynku cebulki zwykle zachowują żywe korzenie, przynajmniej szkieletowe i największe, dlatego należy je od czasu do czasu podlewać (raz na 15-20 dni). Żarówki nie potrzebują światła podczas spoczynku, dzięki czemu można je umieścić w ciemnym, chłodnym i zawsze suchym miejscu. Doniczki ze spoczynkowymi cebulkami przechowuje się w temperaturze około + 5- + 12 ° C. Pozostaw spoczynkowe cebulki w doniczkach lub luzem w skrzynkach na co najmniej osiem do dziewięciu tygodni. Pamiętaj: cebulki hippeastrum i amarylis nie są mrozoodporne i bardzo boją się nawet krótkotrwałego spadku temperatury do wartości ujemnych.
Czytaj więcej - w artykule Przygotowanie Amarylis * do destylacji spoczynkowej i wiosennej
Kiedy zwykle kwitnie amarylis?
W domu normalny okres kwitnienia amarylis to połowa lutego - pierwsza połowa marca. Bardzo często amarylis kwitną właśnie w Walentynki lub 8 marca, które przez wiele lat zastępowały w naszym kraju Walentynki. 7-10 tygodni przed pożądanym okresem kwitnienia przenieś wypoczęte cebulki do cieplejszego, jaśniejszego pomieszczenia, jak opisano powyżej. Ilość podlewania należy dostosować w zależności od intensywności wzrostu liści, temperatury i suchości otaczającego powietrza, a także wilgotności śpiączki ziemnej. Postępując zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, zostaniesz nagrodzony regularnym kwitnieniem amarylisu każdego roku.
 |  |
Jak i kiedy przeszczepić amarylis?
Wskazane jest przesadzanie i zmiana gleby w doniczkach co 1-2 lata. System korzeniowy nie jest odcinany podczas sadzenia i przesadzania, ale usuwa się tylko chore i wysuszone korzenie, posypując kawałki pokruszonym węglem drzewnym. Podczas przesadzania dzieci, które często pojawiają się na cebulach, są ostrożnie oddzielane i, jeśli to konieczne, sadzone w oddzielnych doniczkach, wskazując na odmianę. Niemowlęta zwykle kwitną około trzeciego roku po separacji i przeszczepie. Podczas przesadzania średnica naczyń jest zwiększana tylko nieznacznie, ponieważ w „ciasnych” naczyniach amarylis szybciej i szybciej kwitną.
Lepiej jest przesadzać rośliny wiosną, około 3-5 tygodni po kwitnieniu. Wynika to z faktu, że wyblakłe cebulki są znacznie uszczuplone i mają mniejszą średnicę, ponieważ kwitnienie następuje prawie wyłącznie z powodu rezerw samej żarówki. Wyblakłe rośliny są dokładnie oczyszczane z uschniętych i wysuszonych łusek zewnętrznych i przesadzane do mniejszych doniczek z nowym podłożem odżywczym. Doniczki amarylis są omówione powyżej. Latem trzymane są tak samo jak młode rośliny, regularnie karmione.
Wraz ze wzrostem średnicy bańki można ją przenieść do nieco większego pojemnika. Ale należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić glinianej kuli i korzeni. W tym momencie w dolną część ziemnej śpiączki można wprowadzić pałeczki mineralnych składników odżywczych (nawozy) o przedłużonym działaniu. W normalnie rozwijającej się roślinie system korzeniowy wnika gęsto i równomiernie w całą gliniastą grudkę i nie pozwala jej się rozpaść. Jeśli tak nie jest, musisz zrozumieć, co uniemożliwia normalny rozwój rośliny, i podjąć wszelkie niezbędne środki, aby wyeliminować te niekorzystne czynniki.
Jak rozmnażać amarylis?
Amaryllidaceae są rozmnażane przez nasiona i młode cebulki. Rozmnażanie nasion jest praktykowane tylko w celu selekcji i hybrydyzacji; w amatorskiej uprawie kwiatów ta metoda rozmnażania jest uważana za bardzo kosztowną i nieskuteczną. Podzielę się trochę moim smutnym doświadczeniem. W latach szkolnych chciałem zrozumieć, co się stanie, gdy skrzyżujesz czerwono-biały amarylis. W tym samym czasie otrzymałem nasiona zarówno na okazach białych, jak i czerwonych. We wszystkich strąkach było dużo nasion. Kiełkowanie było dobre i prawie wszystkie posadzone nasiona pobrane z obu amarylisów wyrosły. Sadzonek było około stu, po prostu nie sadziłem więcej, ze względu na brak miejsca. Stopniowo dorastając, zaczęły zajmować coraz więcej miejsca i musiałem je zagęszczać lub rozdawać znajomym. Kiedy osiągnęli dorosłość, wszyscy zakwitli,ale nigdy nie dostałem żadnych wybitnych ani nawet różowo-białych kolorów. Prawie wszystkie kolory były w kolorze czerwonym. Po odpytaniu wszystkich znajomych, z którymi udostępniłem sadzonki, zdałem sobie sprawę, że ich kolory są prawie całkowicie identyczne z moimi. Cały ten eksperyment zajął mi około 5 lat. Może miałem po prostu pecha, ale moje pragnienie zostania „hodowcą” Amarylis zniknęło.
 |  |
Nowoczesne odmiany
Rozwój nowoczesnej selekcji amarylis odbywa się głównie w 3 kierunkach:
- ulepszanie lub poszukiwanie nowych odmian z klasycznymi dużymi kwiatami o formach podwójnych i nie-podwójnych. Chciałbym zwrócić uwagę na takie odmiany frotte jak Celica, Double Roma, Double Dragon, Ice Queen, Pink Nymph, Merry Christmas, Macarena, Promise , itp. Wśród niebanalnych form monochromatycznych Black Pearl, Ampulo, Benfica, Exotica, Faro są bardzo interesujące dla mojego gustu , Lemon Lime, Moonlight, Matterhorn, Rosalie, White Baby itp.;
- szukaj zasadniczo nowych dwu- lub wielokolorowych kolorów lub nadając nowe odcienie już istniejącym. Chciałbym wspomnieć o takich nowoczesnych odmianach, jak Charisma, Gervesa, Temptatia, Prelude, Misty, Clown, Neon, Estella, Santa Cruz, Papillio, Pizazz itp .;
- szukaj nowych form kwiatowych, np. tzw. wąskopłatkowych odmian amarylis lub „pająków”, od angielskiego „pająka” - pająka. Do tej grupy należą odmiany Spotty, Santana, Grandeur, Night Star, Chico, Lima, Evergreen, La Paz itp. Wszystkie bardzo pięknie prezentują się w kompozycjach grupowych, ale pojedyncze kwiaty są moim zdaniem bardzo gorsze od wielkokwiatowych hybryd.
Amarylis w otwartym polu
W południowych regionach Federacji Rosyjskiej amarylis można uprawiać na otwartym polu, ale pamiętaj, że boi się mrozów. Jeśli istnieje zagrożenie mrozem, cebulki amarylis należy wcześniej wnieść do pomieszczenia o kontrolowanej temperaturze. Cebule należy sadzić w otwartym terenie głównie w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych dopiero po ustąpieniu groźby nawracających mrozów.
W większości regionów Federacji Rosyjskiej zimą amarylis hibernuje tylko jako roślina doniczkowa z wyraźnym okresem uśpienia od mniej więcej końca października do początku lutego.
