Którego ogrodnika nie zirytował łopian w ogrodzie? Spróbuj go wyciągnąć - nie każdemu się uda, tak mocno siedzi w ziemi. A może warto zostawić na miejscu 1-2 rośliny, co jeśli się przydadzą? W końcu nie ma dla niego żadnej troski, będzie rosnąć samoczynnie, wystarczy z czasem oderwać główki nasion.
Tymczasem łopian warzywny jako cenna roślina jest szeroko uprawiany w USA, Francji, Chinach, Japonii. W kulturze uprawia się go na wilgotnych glebach przez sadzonki lub przez siew nasion do ziemi. Jednocześnie rośliny okopowe, młode liście i ogonki liściowe są również wykorzystywane jako pokarm dla łopianu warzywnego. Miąższ korzeni łopianu jest szaro-biały, soczysty, słodkawy i ma przyjemny smak. Mogą zastąpić pasternak, pietruszkę, a nawet ... marchewkę.
W ostatnich latach rosyjscy hodowcy stworzyli również dobre odmiany łopianu warzywnego. Najbardziej znaną z nich jest rosyjska odmiana o japońskiej nazwie - Samurai.
W pierwszym roku roślina ta tworzy potężną rozetę liści i soczysty plon korzeniowy o prawie cylindrycznym kształcie, rozgałęziony w dolnej części. Wygląda jak duża marchewka o długości 30-35 cm, średnicy do 5 cm i wadze do 500-600 g, pokryta ciemnoszarą korą, o białym i gęstym miąższu.
Agrotechnologia uprawy łopianu warzywnego jest prosta. Nasiona wysiewa się bezpośrednio do gruntu na głębokość 1-2 cm Wysiew nasion to kwiecień-maj lub przed zimą. Wcześniej łóżko jest głęboko wykopywane i wprowadzane jest zgniły obornik i popiół drzewny. Na glebach ciężkich należy dodać dodatkowy piasek rzeczny i dobrze wentylowany torf.
Gleba musi być wilgotna przed wzejściem. Dopóki liście nie osiągną wysokości 20 cm, łóżko ogrodowe jest kilkakrotnie odchwaszczane, a następnie sama roślina tłumi wszystkie chwasty.
Łopian warzywny, w tym nasz dziki, jest niezwykle przydatny w domowej kuchni. Jest uprawiany ze względu na delikatne liście sałaty, łodygi i słodkie warzywa korzeniowe. Najsmaczniejsze będą w pierwszym roku, jeśli zostaną usunięte pod koniec września wraz z późną marchewką.
Jeśli zostawiłeś część roślin na wiosnę, należy je usunąć, zanim wystają łodygi kwiatowe, nie później niż do końca maja. Jeśli w pobliżu nie ma dzikich krewnych, można zostawić kilka warzyw korzeniowych na nasiona.
Sałatki przygotowywane są z młodych liści łopianu. Do sałatek lub winegret używać gotowanych słodkich korzeni i obranych, gotowanych ogonków liściowych. Do zupy z zielonej kapusty dodaje się świeże liście i ogonki liściowe. Szczególnie smaczne są pieczone lub pieczone korzenie łopianu.
Aby zrobić kawę, korzenie łopianu należy posiekać, wysuszyć, upiec w piekarniku do uzyskania brązowego koloru, zmielić na młynku do kawy. Aby przygotować napój, należy wsypać 2 łyżeczki proszku i cukru do smaku do 1 szklanki wrzącej wody.
Możesz zrobić dżem z korzeni łopianu bez ... cukru. Aby go przygotować, wlej esencję octu do wody, zagotuj. Następnie włóż korzenie łopianu posiekane w maszynce do mięsa do wrzącej wody i gotuj przez 2 godziny. Zarówno z liści, jak i korzeni łopianu możesz zrobić doskonałe przygotowania na zimę.
Najbogatszy skład chemiczny mają zarówno korzenie, jak i liście łopianu. Młode liście łopianu zawierają aż 300 mg% witaminy C, czyli 6 razy więcej niż czczona cytryna i tyle samo, co mistrz warzywny - słodka papryka i wiele, wiele razy więcej niż buraki, ziemniaki, marchew, cukinia i inne warzywa.
A korzenie łopianu zawierają dużą ilość inuliny polisacharydowej (ponad 35%), która decyduje o słodkawym smaku korzenia. Inulina w ludzkim jelicie rozkłada się na cząsteczki fruktozy, które są całkowicie bezpieczne dla pacjentów z cukrzycą.
Do celów leczniczych wykorzystuje się korzenie roślin w pierwszym roku życia, gdy są soczyste i mięsiste. Zarówno liście świeże, jak i suche namoczone w ciepłej wodzie mają silne właściwości antybakteryjne. Stosowane są jako środek gojący rany, stosowane na oparzenia, rany, skaleczenia, otarcia, stany zapalne i obrzęki skóry.
Cały ten sam łopian jest jedną z najczęściej używanych roślin w kosmetykach. Wynika to przede wszystkim z wysokich właściwości leczniczych olejku łopianowego.
Oczywiście łopian warzywny nadal jest ciekawostką w rosyjskim ogrodzie. Ale z drugiej strony, z ilu ciekawostek korzystamy ostatnio.
