Nigella, czyli nigella sativa L. (popularnie - czarnuszka, kolendra rzymska, dziewczyna w zieleni, włosie Wenus) to jednoroczne zioło, odległy krewny jaskiera, powszechnie uprawiany jako cenna roślina przyprawowa w rejonie Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu, aw Rosji głównie jako kultura kwiatowa, zwłaszcza po pojawieniu się odmian półpełnych.
|
Istnieje ponad 20 rodzajów czarnuszki. Wśród nich najczęstsza Nigella Damascus, hiszpańska, wschodnia, żelazista, siewna, zaorana itp. Wszystkie te gatunki są doskonałymi roślinami miododajnymi, kwitną pod koniec lipca i kwitną do mrozów.
Łodyga tej rośliny jest wyprostowana, rozgałęziona, do 50 cm wysokości, liście są ażurowe, wielokrotnie cięte na nitkowate, długie, rozbieżne plasterki. Pędy kończą się stosunkowo dużymi, prawie poziomymi kwiatami.
Kwiaty są pojedyncze, stosunkowo duże, proste lub podwójne, niebieskie, niebieskie, fioletowe lub białe. Górne liście zbierane są pod kwiatem i tworzą zielony boa, za co ludzie nazywali ją „dziewczyną w zieleni”.
Nigella dobrze wabi pszczoły. Jest szeroko stosowana jako kultura ozdobna w rabatach kwiatowych. A ogrodnicy uprawiają czarnuszkę z powodu nasion, które mają ostry pieprzny smak i ostry aromat gałki muszkatołowej.
Rozwój
Nigella jest rośliną światłolubną i stosunkowo odporną na zimno, dobrze znosi krótkie wiosenne przymrozki, preferuje jasne, słoneczne tereny osłonięte od przeważających wiatrów.
Po wysianiu nasion glebę należy zwinąć, a następnie zaleca się przykryć folią, aż pojawią się pędy.
Nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze 3-5 ° C, a optymalna temperatura wzrostu to 15-18 ° C. Sadzonki pojawiają się za 10-12 dni. Na początku rośnie powoli. Jego liście są podobne do liści kopru, ale różnią się szarawo-zielonym odcieniem. Młode rośliny z łatwością tolerują niewielkie wiosenne przymrozki. Zakwit czarnuszki 60–65 dni po wykiełkowaniu.
Jest mało wymagająca dla gleb, ale aby uzyskać wysoki plon, potrzebne są tylko gleby nawożone organicznymi nawozami glebowymi pod poprzednikiem. Nie warto dodawać materii organicznej bezpośrednio pod czarnuchę, bo spowolni to dojrzewanie nasion.
Wysiew nasion przeprowadza się jak najwcześniej wiosną, gdy tylko gleba na to pozwoli, ponieważ okres wegetacji rośliny wynosi 140–150 dni. Nasiona wysiewa się w rowkach na głębokość 3-4 cm przy rozstawie rzędów do 45 cm oraz w odstępie między roślinami po przerzedzeniu 15-20 cm.
Opieka nad czarnuszką polega na odchwaszczaniu, spulchnianiu gleby, podlewaniu i dwukrotnym przerzedzaniu upraw w fazie 2-3 prawdziwych liści i po 12-15 dniach. Ta roślina nie toleruje nadmiaru nawozów, zwłaszcza azotowych. Jednocześnie intensywnie rośnie masa wegetatywna, opóźnione jest kwitnienie roślin.
Nasiona zbiera się, gdy przynajmniej połowa nasion jest dojrzała. Roślinę tnie się łodygą o wysokości 20–30 cm, suszy i młóci, oddzielając nasiona przez nawijanie lub sito.
Za pomocą
 |
Do dekoracji kwiatowej czarnuszka sadzi się na grzbietach i trawnikach w dużych rzędach i dość gęsto. Tam jest szczególnie atrakcyjna przez całe lato. W przypadku pojedynczych lądowań jest mniej atrakcyjny. Nie sadzić w pobliżu silnie rosnących roślin okrywowych (barwinek, pelargonia). Znacznie lepiej kwitnie w dobrze oświetlonych miejscach. Cięte kwiaty czarnuszki są przechowywane przez długi czas w wodzie lub pożywce.
Jądra do kompozycji zimowych zbiera się, gdy torebki osiągną maksymalny rozmiar, będą miały jaskrawe zabarwienie, ale jeszcze nie zaczęły wysychać. Ścięte rośliny są wiązane w pęczki i suszone w zacienionym miejscu, ponieważ zielone liście i łodygi żółkną po wysuszeniu na słońcu.
Nasiona czarnuszki są uważane za przyprawę i mogą zastąpić pieprz. W smaku są lekko cierpkie, oleiste, przypominające paprykę o orzechowym posmaku. Nasiona czarnuszki mają bardzo przyjemny i bardzo subtelny zapach truskawek z pieprzowo-piżmowym odcieniem. Aby przyprawa ta nie straciła swojego wyjątkowego aromatu, nasiona czarnuszki są zwykle mielone w łyżce tuż przed użyciem i dodawane do mięsa lub ryb, posypane ciastami, racuchami, preclami. Ten proszek dodaje się do galaretki, musu i galaretki, a przyprawia się nim różne napoje. Nasiona czarnuszki używane są jako przyprawa do dań głównych i sałatek, dodawane do ciasta, używane do kiszonej kapusty, a także do kiszenia ogórków, pomidorów i innych warzyw. Prawdziwi smakosze robią niezwykły dżem agrestowy z kwiatami czarnuszki, ma wspaniały zapach świeżych truskawek.
Za głównego światowego producenta tej przyprawy uznawane są Indie. I to nie przypadek, bo czarnuszka - jej indyjska nazwa kalindzhi - to jedna z pięciu najpopularniejszych przypraw w kuchni indyjskiej.
A także nasiona czarnuszki są doskonałym lekarstwem na ćmy, dobrze chroniąc przed nimi ubrania.
„Uralski Ogrodnik” nr 48 - 2014
