Krokusy to wieloletnie rośliny zielne należące do rodziny tęczówek. Są chyba najbardziej popularne wśród roślin drobnokwiatowych.
Przy słowie „krokus” większość ogrodników wyobraża sobie wiosenny ogród kwiatowy, ale mało kto wie, że jesienią kwitnie dużo krokusów, które z jakiegoś powodu znacznie rzadziej spotyka się w ogrodach amatorskich niż wiosennych.
Wiosenne krokusy wyróżniają się bardzo jasnym, eleganckim kwitnieniem wśród na wpół roztopionego śniegu, zaraz po przebiśniegu, przez 8-15 dni. Dlatego planując sadzenie, należy wcześniej pomyśleć, jak zachować dekoracyjny efekt ogrodu po zakończeniu kwitnienia krokusów.
Kwiaty krokusów są kielichami o średnicy do 5 cm, na krótkiej łodydze o długości do 10 cm, więc całkowicie nie nadają się do cięcia. Liście krokusa są wąskie, liniowe, sztywne, ze srebrzystobiałym paskiem pośrodku; pojawiają się w tym samym czasie co kwiaty, ale najczęściej rozwijają się po zakończeniu kwitnienia.
Każda bulwa tworzy od jednej do czterech szypułek. Dlatego obfite kwitnienie krokusów obserwuje się w drugim i trzecim roku po sadzeniu jesiennym, kiedy zamiast jednej cebuli powstaje całe gniazdo 6-8 sztuk lub więcej.
W tym czasie krokusy tworzą wspaniały, ciągły dywan z białych, żółtych, jasnoniebieskich i fioletowych kwiatów z jasnopomarańczowymi słupkami. Szczególnie dobrze prezentują się w małych kępach na pierwszym planie trawnika i pod koronami drzew owocowych, które jeszcze nie zakwitły. Nadają się również na krawężniki.
Ale jeśli na trawniku posadzimy krokusy, to trzeba wybrać miejsce, w którym trawa nie jest zbyt gruba i nie zapominać, że trawę w tym miejscu można skosić dopiero po całkowitym wymarciu liści, tj. w drugiej połowie czerwca.
Dobrze pasują do muscari, scillas, pierwiosnków i innych wczesnych roślin kwitnących, dobrze sprawdzają się w mieszankach i skalniakach wśród kamieni, a także nadają się do zimowania.
A krokusy kwitnące jesienią będą świetnie wyglądać w połączeniu z wiecznie zielonymi roślinami okrywowymi. W takim przypadku kwietnik będzie wyglądał tak, jakby lato trwało, a nadchodząca jesień go nie dotknęła.
Najbardziej znane są krokusy wiosenne wielkokwiatowe, jest ich wiele odmian. Ale chociaż są bardzo piękne, nie są najlepsze do kształtowania krajobrazu. kwitną przez około 12-15 dni. Większość tak zwanych gatunków krokusów kwitnie do 20, a nawet do 25 dni. Odmiany krokusów o złotych kwiatach (krokusy obrączkowane) słyną z obfitego kwitnienia i najbogatszej palety kolorów.
Krokusy najbardziej lubią słoneczne, osłonięte od wiatru, rosną na większości gleb poza terenami podmokłymi i bardzo kwaśnymi. Nie należy ich sadzić tam, gdzie gromadzi się dużo śniegu.
Najlepszy rozwój osiągają na przepuszczalnych, lekkich glebach wypełnionych nawozami organicznymi. Jednocześnie w żadnym wypadku nie należy wprowadzać świeżego obornika do wykopywania gleby dla krokusów.
Dobry drenaż jest niezbędny do pomyślnej uprawy krokusów. Aby to zrobić, należy dodać do wierzchniej warstwy gleby znaczną ilość drobnego żwiru i gruboziarnistego piasku rzecznego.
Krokusy są rozmnażane przez bulwy, niemowlęta i nasiona. Są sadzone we wrześniu, aby cebulki zapuściły korzenie, ale nie kiełkowały, ale są wykopywane w czerwcu, kiedy liście żółkną. Są suszone, sortowane i przechowywane w dobrze wentylowanym miejscu do czasu sadzenia.
Krokusy mogą rosnąć w jednym miejscu przez 5–6 lat lub dłużej. Ale lepiej sadzić je po 3-4 latach, ponieważ gdy nasadzenia gęstnieją, kwiaty stają się znacznie mniejsze.
Nasiona krokusa wysiewa się jesienią. Wyrosłe z nich rośliny kwitną w 3-4 roku.
Przy przyspieszonej reprodukcji żarówki są wykopywane co roku. Każda duża cebula kwitnąca na następny rok daje 2, rzadziej 3-4 cebulki zdolne do kwitnienia i 5-10 dzieci.
Jak w przypadku wszystkich cebulek, głębokość sadzenia bulw zależy od ich wielkości: dla dużych - 8-10 cm, dla średnich - 4-5 cm, dla małych i dzieci - 2-3 cm. Odległość między cebulkami wynosi 6-10 cm od każdej przyjaciel.
Bardzo głębokie sadzenie hamuje wegetatywne rozmnażanie krokusów, ale sprzyja tworzeniu się większych bulw. Dlatego jeśli potrzebujesz materiału do wymuszania, musisz sadzić głębiej, a jeśli chcesz szybciej rozmnożyć swoją ulubioną odmianę, musisz sadzić mniej głęboko.
Krokusy są bardzo wrażliwe na żerowanie minerałami. Pierwszy opatrunek górny przeprowadza się wczesną wiosną na śniegu, a drugi - podczas kwitnienia, dodając 1 łyżkę. łyżka nitrofoski na 1 mkw. metr ogrodu kwiatowego lub specjalne płynne nawozy organiczno-mineralne do roślin cebulowych.
Krokusy należy ściółkować opadłymi liśćmi lub wiórkami torfowymi. w mroźne zimy wiele odmian może przemarznąć. Ale nie spiesz się, aby zniszczyć martwe lądowiska, ponieważ pąki w pobliżu martwej żarówki mogą odnawiać się i dawać nowe rośliny.
Krokusy czasami zaczynają więdnąć, gdy rosną na trawniku. Oczywiście dzieje się tak, ponieważ delikatne korzenie krokusa trudno konkurować z korzeniami zbóż. Dlatego kiełki krokusa po prostu nie mogą przebić się przez gęstą darń.
Aby tego uniknąć, możesz to zrobić. Ostrożnie odłam dno glinianego garnka o średnicy 7–8 cm i zakop go w trawniku. Następnie napełnij garnek ziemią i posadź w nim cebulki krokusa. Ponieważ korzenie traw gazonowych znajdują się w górnej warstwie gleby, a korzenie krokusów będą skierowane w dół, rośliny nie będą już konkurentami.
