Pelargonium: rośnie, pielęgnuje, rozmnaża się

W uprawie pelargonii widoczny jest wyraźny cykl roczny , zależny od temperatury i światła. Zwykle okres kwitnienia w naszym klimacie rozpoczyna się wiosną i może trwać u niektórych odmian do późnej jesieni, o ile jest wystarczająco dużo światła i ciepła.

Oświetlenie

Podczas uprawy pelargonii należy pamiętać, że są to rośliny kochające światło. Sadzone w otwartym terenie lub wyniesione latem na świeże powietrze doskonale tolerują bezpośrednie działanie słońca. Wyjątkiem są pelargonie królewskie, które są bardziej wybredne pod względem wpływu wiatru i deszczu, dlatego lepiej jest je uprawiać na tarasach, balkonach i parapetach, w miejscach osłoniętych. Jeśli pelargonia zostanie umieszczona w pomieszczeniu (w szklarni, na oknie), gdzie światło wpada przez szkło, roślina może się przegrzać, szczególnie w warunkach słabej wentylacji. W takim razie potrzebujesz ochrony przed palącym letnim słońcem w południe. To usunie pelargonium i trochę cieniowania, ale przy braku światła dolne liście zaczną żółknąć i obumrzeć, łodyga będzie naga, roślina nie zakwitnie.

Ważne jest, aby regularnie, raz na kilka dni, obracać roślinę pod niewielkim kątem względem źródła światła, jest to konieczne dla równomiernego wzrostu korony.

Reżim temperaturowy

Latem pelargonia preferuje umiarkowane upały, w granicach + 17 + 23оС. Lądowanie na otwartym terenie powinno odbywać się dopiero po ustąpieniu niebezpieczeństwa nawracających mrozów. W stabilnej temperaturze + 12 ° C i niższej pelargonia przestaje kwitnąć, a zbyt wysoka temperatura, szczególnie w zamkniętym pomieszczeniu, również negatywnie wpływa na kwitnienie. O tym, że roślina jest zimna, mogą świadczyć zaczerwienione liście.

Jesienią temperatura zawartości i obfitość podlewania są stopniowo zmniejszane - wzrost nie powinien być aktywny, aby pelargonia nie rozciągała się i nie wyczerpała w warunkach słabego oświetlenia.

Pielęgnacja zimowa

Optymalne warunki do zimowania można stworzyć na przeszklonej i niezamarzającej, dobrze oświetlonej loggii lub w szklarni. Konieczne jest utrzymanie minimalnej temperatury w nocy nie niższej niż + 6 ° C, w ciągu dnia - około + 12 + 15 ° C. W przypadku przegrzania w słoneczne dni należy otworzyć drzwi szklarni w celu wentylacji. Anioły, odmiany dwukolorowe i trójkolorowe najlepiej przechowywać w wyższych temperaturach, umieszczając je w cieplejszych miejscach w szklarni lub loggii.

Niezbędna jest dobra cyrkulacja powietrza wokół roślin, nie należy ich umieszczać zbyt blisko, w razie potrzeby grube korzenie nieco rozrzedzić. Pomoże to uniknąć wystąpienia chorób grzybiczych. Podlewanie tego czasu jest raczej rzadkie, doświadczeni hodowcy kwiatów spędzają go z palet, wyraźnie mierząc ilość wody i określając czas następnego podlewania na podstawie wagi doniczek, podczas gdy wierzch gleby jest zawsze suchy.

Istnieją inne metody zimowania . Jednym z nich jest utrzymanie roślin jako ukorzenionych sadzonek i odrzucenie rośliny matecznej. Metodę stosuje się do letniej uprawy pelargonii na wolnym powietrzu.

Druga metoda jest również stosowana do uprawy na zewnątrz: w przeddzień mrozów roślina jest wykopywana, nadmiar gleby jest strząsany z korzeni, roślina jest odcinana i zawijana w papier, a następnie zawieszana w chłodnej piwnicy. Pomieszczenie powinno być dobrze wentylowane i mieć wysoką wilgotność, aby roślina nie wysychała. Wiosną sadzi się go w doniczce, wraz z nadejściem ciepła sadzi się na otwartym terenie. Możesz połączyć pierwszą i drugą metodę: najpierw weź sadzonki, a następnie wyślij roślinę mateczną na zimę do piwnicy.

Zimowanie występuje w najciemniejszej porze roku i trwa około 2,5-3 miesięcy (od listopada do lutego). Już pod koniec stycznia - początek lutego, wraz ze wzrostem godzin dziennych, pelargonie stopniowo zaczynają się budzić.

Podlewanie

Podlewając pelargonium należy pamiętać, że są to rośliny raczej odporne na suszę, jednocześnie łatwo podatne na choroby grzybowe. Dlatego lepiej jest trochę niedopełnić roślinę niż zbyt mocno ją podlewać. Latem woda jako wierzchnia warstwa wysycha, pod warunkiem, że roślina jest w ciepłym i słonecznym miejscu. Zimą, w chłodnych warunkach, podlewanie należy ograniczyć, ale nie doprowadzić do całkowitego wyschnięcia gleby.

Oznaki nadmiernego podlewania to letargiczne opadające liście, często z oznakami szarej zgnilizny; w ciężkim przypadku rozpocznie się zgnilizna łodygi, która prawie zawsze prowadzi roślinę do śmierci. Innym objawem nadmiernej wilgoci jest pojawienie się „ran” na spodniej stronie liści. Po wyschnięciu ziemnej śpiączki roślina przestaje kwitnąć, liście żółkną, ich krawędzie wysychają.

Wilgotność powietrza dla pelargonii nie jest ważna, rośliny te nie wymagają opryskiwania. Nadmierna wilgoć i zastój powietrza mogą powodować choroby grzybowe.

Top dressing

Pożądane jest wprowadzenie opatrunku górnego przy każdym podlewaniu, odpowiednio zmniejszając dawkę. Tak więc, jeśli podlewanie odbywa się codziennie, to tygodniową dawkę nawozu dzielimy przez 7-10 i podajemy tę dawkę przy każdym podlewaniu. Jeśli grudka zdąży wyschnąć między podlewaniami, należy ją najpierw zwilżyć czystą wodą. Podczas spoczynku zimowego karmienie jest przerywane, jeśli temperatura jest niska, a rośliny całkowicie odpoczywają. Przy nawet niewielkim wzroście nawozu można dodawać w 1/4 dawki. Wkrótce po zakorzenieniu się sadzonek stosuje się nawóz o wysokiej zawartości azotu. Do karmienia młodych roślin, które nie mogą jeszcze kwitnąć, użyj złożonego uniwersalnego nawozu. Przed rozpoczęciem okresu kwitnienia, około 2,5-3 miesięcy (w kwietniu), zaczynają stosować nawóz o wyższej zawartości potasu.Jeśli pojawiają się oznaki chlorozy, należy ją leczyć siarczanem magnezu i chelatem żelaza (lub po prostu roztworem pierwiastków śladowych w postaci chelatu).

Lądowanie

Gleba Pelargonium preferuje żyzną i dobrze przepuszczalną. Składa się z ziemi darniowej, próchnicy, torfu i piasku w mniej więcej równych proporcjach.

Żywotność pojedynczego krzewu pelargonii wynosi zwykle 2-5 lat, po czym roślina traci swój efekt dekoracyjny i lepiej jest zadbać o odnowienie w czasie ukorzeniając sadzonki. Wyhodowanie ozdobnej rośliny kwitnącej z sadzonek zajmie około roku lub dłużej. Sadzonki ukorzenione wczesną wiosną mogą kwitnąć tego lata, ale wskazane jest, aby preferować tworzenie pięknego krzewu do obfitego kwitnienia w przyszłym roku.

Sadzonkimożna przyjmować w dowolnym momencie, od wczesnej wiosny do jesieni. Ale tutaj należy wziąć pod uwagę czas początku kwitnienia rośliny, który dla różnych odmian waha się od 16 do 20 tygodni po ostatnim szczypaniu lub przycinaniu (kwitnienie występuje na młodych pędach, które osiągnęły ten wiek). Jeśli masz jedną kopię tej odmiany, aby wyciąć sadzonki, będziesz musiał poczekać do końca kwitnienia. Jeśli jest kilka okazów, lepiej jest pobierać sadzonki wcześniej, zaczynając od lutego do marca, wtedy młoda roślina będzie miała więcej czasu na rozwój w celu bujnego kwitnienia w przyszłym roku, do tego momentu konieczne jest usunięcie wszystkich pojawiających się pąków. Nie zaleca się wykonywania sadzonek wcześniej niż pod koniec stycznia, przy krótkich godzinach dziennych. W tym czasie rośliny dopiero zaczynają się budzić z chłodnego zimowania. Jeśli weźmiesz sadzonki z uśpionych roślin,wtedy poziom hormonów wzrostu w nich jest niski i ukorzenienie zajmie więcej czasu. W przypadku pelargonii, takich jak anioły, królewskie i pachnące, wskazane jest sadzenie późną zimą lub wczesną wiosną (później, wraz ze wzrostem poziomu oświetlenia, układanie pąków kwiatowych rozpocznie się już bliżej wierzchołków pędów). W przypadku większości odmian pelargonii strefowych okres ten nie jest tak ważny, ponieważ ich pąki kwiatowe układane są na całej długości pędu, a sadzonki można pobierać w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego.ponieważ ich pąki kwiatowe układane są na całej długości pędu, a sadzonki można zbierać w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego.ponieważ ich pąki kwiatowe układane są na całej długości pędu, a sadzonki można zbierać w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego.

Sadzonki należy ścinać tylko ze zdrowych i silnych roślin - im silniejsze i grubsze cięcie, tym lepiej będzie się rozwijać w przyszłości. W przypadku sadzonek należy pobrać wierzchołkowe części pędów o długości około 5-7 cm, z odmian miniaturowych i karłowatych - około 2,5-3 cm Dolne liście i przylistki należy ostrożnie usunąć, pod dolnym węzłem, wykonać ukośne cięcie z lekkim nachyleniem. Wysusz dolną część nacięcia na powietrzu; w zależności od warunków może to zająć od kilku godzin do kilku minut. Możesz używać leków stymulujących tworzenie korzeni, ale pelargonia dobrze daje korzenie bez ich użycia.

Ukorzenienie trwa od 2 do 4 tygodni, w zależności od warunków i odmiany. Korzenie powstają na dolnym odcinku cięcia. Jako ukorzenienie gleby stosuje się mieszaninę sterylnego podłoża torfowego i perlitu w mniej więcej równych proporcjach. Ważne jest, aby w ziemi nie gromadziła się woda. Sterylizacja gleby przed użyciem zmniejsza prawdopodobieństwo gnicia sadzonek. Małe doniczki (o średnicy 6 cm) lub przezroczyste kubki (100-200 ml) napełnia się mieszanką gleby i umieszcza na tacy z wodą, aż górna część podłoża zostanie zwilżona. Następnie gleba wysycha przez około jeden dzień.

Popularny jest również inny sposób rootowania. Biorą dwie doniczki, wkładają drugą, węższą doniczkę do szerszej, wypełniają przestrzeń między nimi ziemią i sadzą przygotowane sadzonki. Zanurza się je w ziemi na około 1-3 cm (w zależności od odmiany) i lekko dociska.

Następne podlewanie odbywa się rzadko i przez paletę, gdy gleba wysycha. Wskazane jest, aby po posadzeniu sadzonek podczas drugiego podlewania wprowadzić do gleby systemowy fungicyd. Szklarnia do ukorzeniania sadzonek pelargonii nie jest wymagana. Przez pierwsze 2-3 dni liście mogą usychać (nie wystawiać sadzonek na słońce!), Później przywracają turgor.

Optymalna temperatura do ukorzeniania sadzonek pelargonii wynosi około + 20 + 22 ° C.

Po zrootowaniu pierwsza szczyptacięcie odbywa się, gdy tworzy 8-10 liści. Wierzchołkowy punkt wzrostu usuwa się ostrym sterylnym nożem. Stymuluje to wzrost pędów bocznych z kątów pozostałych liści. Jeśli pędy zaczynają rosnąć tylko z 1-2 górnych pąków, zaleca się ich natychmiastowe usunięcie lub uszczypnięcie, gdy tylko dadzą 3 liście. Kolejne szczypanie przeprowadza się, gdy pędy boczne rosną, gdy tworzą 8-10 liści. Zapewni to bujne krzewienie, a następnie obfite kwitnienie. Optymalne jest uformowanie korony w postaci 2/3 kulki. Ostatnie szczypanie rośliny przeprowadza się nie później niż 16-20 tygodni (w zależności od odmiany) przed spodziewanym kwitnieniem. Ponieważ na kwitnienie mają również wpływ czynniki zewnętrzne (światło), można spodziewać się, że rozpocznie się w maju lub czerwcu, więc ostatnie szczypanie przeprowadza się nie później niż w lutym. W miarę wzrostu usuwane są chore lub słabe pędy,zbyt szybko rosnące są skracane, starając się zachować jednolitość korzeni. Wytnij również wszystkie liście, które nie pasują do stopnia pod względem wielkości lub koloru.

W miarę wzrostu młodej rośliny przesadza się ją kilka razy w sezonie (ostrożnie przenosząc) do nieco większej doniczki, nie próbując od razu dawać dużej objętości. Przeładunek odbywa się tylko wtedy, gdy korzenie są mocno splecione z grudką. W przypadku jednorocznej rośliny maksymalny rozmiar doniczki nie powinien przekraczać: dla odmian miniaturowych - 9 cm, odmian karłowatych i aniołów - 11 cm, dla innych odmian - nie więcej niż 15 cm średnicy. Ostatni przeszczep sadzonek ukorzenionych w tym sezonie przeprowadza się bliżej spoczynku zimowego lub po jego zakończeniu na początku następnego sezonu.

Przycinanie starej rośliny po kwitnieniu, pobieranie sadzonek

Po zakończeniu kwitnienia rośliny matecznej wycina się z niej wierzchołkowe sadzonki w celu ukorzenienia. Pelargonie są bardzo podatne na choroby grzybowe, dlatego wskazane jest wykonanie cięcia rośliny matecznej powyżej węzła i koniecznie potraktowanie cięcia fungicydem, posypanie go węglem lub siarką, te środki zmniejszą prawdopodobieństwo zgnilizny łodygi. Optymalne jest wykonywanie sadzonek w ciepłym sezonie, zmniejsza to również ryzyko chorób. Lepiej nie usuwać starych liści, które pozostają na roślinie w tym czasie, ponieważ pędy boczne wkrótce zaczną rosnąć. Gdy młode pędy rosną, stare liście są usuwane. Gdy tylko młode pędy wyrosną na 8-10 liści, są uszczypnięte.

Aby korona była jednolita i stymulowała dobre kwitnienie, stare okazy bezpośrednio po spoczynku zimowym przycina się , usuwa się kruche i chore pędy, długie skraca się, pozostawiając od 2 do 5 pąków na każdym pędzie. Przycinanie jesienią jest niepożądane, ponieważ w domu, bez ścisłego przestrzegania chłodnych warunków zimowania, powstają słabe pędy boczne, które należy usunąć.

Reprodukcja

Sadzonki . Pelargonium dobrze rozmnaża się z sadzonkami - jest to główna metoda rozmnażania roślin odmianowych, tylko ona całkowicie (z wyłączeniem przypadków pojawienia się mutacji somatycznych - plam) gwarantuje zachowanie wszystkich cech odmianowych rośliny. Przeczytaj o szczepieniu pelargonii powyżej.

Rozmnażanie nasion . Wiele odmian ma charakter hybrydowy, a nawet jeśli potrafią tworzyć nasiona, rośliny z takich nasion niekoniecznie zachowują cechy odmianowe oryginalnych roślin. Gatunki pelargonie i niewielka liczba odmian są z powodzeniem uprawiane z nasion.

Głównie w sprzedaży można znaleźć nasiona mieszańców F1 (pierwsza generacja) i F2 (druga generacja), są one produkowane przez duże firmy nasienne ze skrzyżowania dwóch różnych odmian. Rośliny wyhodowane z takich nasion nie są zbyt interesujące dla kolekcjonerów, ale bardziej nadają się do masowego ogrodnictwa - nie wyróżniają się bogactwem kolorów, ale mają zwiększoną odporność.

Optymalny czas na wysiew nasion to koniec stycznia - luty. Wraz ze wzrostem godzin dziennych możliwe będzie wyhodowanie silnych sadzonek, a sadzonki najprawdopodobniej zakwitną tego lata. Możesz siać wcześniej, ale zimą na pewno będziesz potrzebować dodatkowego oświetlenia, aby sadzonki się nie rozciągały.

Do kiełkowania nasion użyj słabej sterylnej gleby. Nasiona wysiewa się na powierzchni, posypuje cienką warstwą (dosłownie 2-3 mm) mieszanki gleby, rozlewa i niczym nie przykrywa. Optymalna temperatura do kiełkowania to + 20 + 24 ° C. Możesz wysiewać nasiona pojedynczo w oddzielnych małych kubeczkach, wtedy zbieranie nie jest wymagane. Sadzonki pojawiają się za 2-3 tygodnie.

Choroby i szkodniki

• Szara zgnilizna zadaje duże obrażenia pelargoniom . Przejawia się jako szary kwiat na liściach i innych częściach rośliny. Jego wystąpienie wywołuje chłód, wilgoć, nasiąkanie wodą, słaba wentylacja powietrza. Szczególnie często choroba występuje w okresie zimowego odpoczynku, dlatego tak ważne jest, aby zapewnić roślinom dobrą wentylację, nie umieszczać ich blisko siebie, usuwać na czas chore i niepotrzebne liście.
• Na pelargoniach często występuje rdza . Przejawia się w postaci koncentrycznych żółtawych powyżej i brązowych plam na liściach poniżej.
• W wyniku podmoknięcia gleby można zaobserwować gnicie łodygi , które objawia się w postaci ciemnych zagłębionych plam u podstawy łodygi. To pewna śmierć rośliny, ale możesz spróbować wykonać cięcie wierzchołkowe.
• Więdnięcie Verticillium jest spowodowane przez grzyby, które infekują układ przewodzący rośliny. Choroba objawia się stopniowym żółknięciem i więdnięciem rośliny i nie reaguje na leczenie.
• Klęski są również możliwe w przypadku innych patogennych grzybów, które powodują różnego rodzaju plamienie na liściach, ogonkach i innych częściach roślin.

Ważne jest terminowe przeprowadzanie zabiegów profilaktycznych roślin przeciwko chorobom grzybiczym, szczególnie w przeddzień ferii zimowych. Rośliny obficie opryskuje się preparatami lub zanurza koroną w pojemniku ze środkiem grzybobójczym. Wskazane jest stosowanie ogólnoustrojowych fungicydów o szerokim spektrum działania, takich jak Skor, Topaz, Profit Gold, Topsin, itp. W przypadku wykrycia choroby grzybiczej usuwa się chore części rośliny, a zabieg przeprowadza się tymi samymi preparatami.

• Pelargonium jest często atakowane przez mączliki . Kupując roślinę, dokładnie zbadaj dolną część liścia pod kątem obecności małych białych motyli lub białych formacji kapsułek, ich larw. Jeśli znajdziesz przynajmniej kilka osób, powinieneś odmówić zakupu.
• Jeśli zostanie znaleziony wełnowca , lepiej też nie kupować rośliny. W kątach liści, na łodygach, widać skupiska, które wyglądają jak kawałki białej waty.
• Na pelargonie mogą również wpływać wciornastki, mszyce i kleszcze .

W przypadku trzymania pelargonii na wolnym powietrzu ryzyko zarażenia się różnymi szkodnikami wzrasta, zanim przyniesiesz rośliny do domu, pamiętaj o zastosowaniu środków owadobójczych.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Szkodniki roślin domowych i środki ich zwalczania.

Zaburzenia fizjologiczne niezwiązane z chorobami lub szkodnikami

• Zaczerwienienie liści . Przyczyną jest zbyt niska temperatura. Należy zmienić warunki zatrzymania.
• Roślina nie kwitnie , chociaż jej stan ogólny jest dobry. Przyczyną może być zbyt wysoka temperatura, brak światła lub nadmierne podlewanie.
• Liście żółkną i opadają, brzegi liści wysychają . Przyczyna może leżeć w niewystarczającym podlewaniu, z silną, nagą łodygą, w braku światła.