Begonie rhizomatous (rhizomatous Begonie), albo jak często są one nazywane, rhizomatous, jest jedną z największych grup begonii. Obejmuje to gatunki i odmiany, których łodygi zostały zmodyfikowane do wzrostu na powierzchni gleby lub podziemnych kłączy. Istnieją odmiany o częściowo wyprostowanych łodygach. Begonie kłączowe uprawiane są głównie na ciekawe liście w różnych odcieniach zieleni, czerni, srebra lub fioletu, często o skomplikowanych wzorach. Kształt liści jest również zróżnicowany, okrągły lub gwiaździsty, ze spiralami pośrodku liścia, z frędzlami lub owłosionymi brzegami. Liście mogą być gładkie, błyszczące lub szorstkie, pokryte włoskami.
Dzięki pięknu liści niektóre odmiany są zbliżone do królewskich begonii (grupa Rex). Ale tylko dlatego, że w ich rodowodzie nie ma królewskich begonii (Begonia rex) , klasyfikuje się je jako kłączowe.
Oprócz ozdobnych liści wiele odmian ma również jasne, imponujące kwitnienie. Większość gatunków kwitnie wiosną, potrzebują krótkiego okresu na zawiązanie pąków kwiatowych, inne kwitną przez cały rok, a wtedy duże kwiatostany mogą całkowicie pokryć liście. Kwiaty są najczęściej białe, różowe lub czerwone, niektóre odmiany są żółte.
Wśród begonii kłączowych, begonie miniaturowe nie są rzadkością, ale są też dość duże. Wiele odmian toleruje cień i jest całkiem zadowolonych z niezbyt jasnej lokalizacji. Niektóre z nich są dość bezpretensjonalne, w ciepłym klimacie można je uprawiać na zewnątrz, inne są tak kapryśne, że rosną tylko w florariach.
Różnorodność gatunków i odmian jest tak duża, że zaspokoi każdy gust. Oto kilka popularnych typów i odmian begonii kłączowych:
Begonia Masona (In egonia masoniana ) została przywieziona przez L. Maurice'a Masona do Anglii w 1952 roku z Singapuru. Jego ojczyzną są Chiny lub Indie. Roślina ma około 45 cm wysokości i liście w kształcie serca. Powierzchnia liścia jest sztywna i pomarszczona, pokryta pryszczami, z których wyrasta czerwona szczecina. Brzegi liścia są ząbkowane i owłosione. Na jasnozielonym tle liścia charakterystyczny brązowy wzór wzdłuż żyłek w kształcie krzyża, od którego wzięła się nazwa - begonia Żelazny Krzyż.
Begonia czerwonolistna lub Fista ( In egonia x erythrophylla , syn. B. feastii) nie występuje w naturze. To jedna z najwcześniejszych mieszańców, uzyskana w 1845 roku w Niemczech przez skrzyżowanie Begonia manicata X B. hydrocotylifolia . Jest to begonia kłączowa o wysokości około 30 cm, z ciemnozielonymi błyszczącymi zaokrąglonymi liśćmi tarczycy do 6-7,5 cm, pokrytymi białymi włoskami wzdłuż krawędzi, czerwonymi na spodniej stronie. Ogonki są czerwone i pokryte włoskami. Różowe kwiaty na długich szypułkach pojawiają się późną zimą - wczesną wiosną. Odmiana jest łatwa w utrzymaniu. Na bazie tej begonii wyhodowano odmiany ozdobne, takie jak:
- Begonia Bunchii ( Begonia x erythrophylla Bunchii) - z małymi zaokrąglonymi zielonymi lub bordowymi liśćmi. Brzegi liści są bardzo frędzlowe, co nadaje tej odmianie szczególny urok. Wiosną pojawiają się drobne różowe kwiaty w luźnych gronach na długich szypułkach.
- Begonia Helix ( Begonia x erythrophylla Helix) wyróżnia się gładkimi, błyszczącymi liśćmi o czekoladowo-czarnym kolorze. Podstawa jest skręcona w „ślimaka”. Odwrotna strona liścia jest czerwona.
Bauer Begonia ( Begonia bowerae) pochodzi z Meksyku. Jest to mała roślina o wysokości około 25 cm z pełzającą łodygą. Liście są średniej wielkości, sercowate, szmaragdowozielone z czarnymi, fioletowo-bordowymi lub brązowymi plamkami na krawędziach. Brzegi liści i ogonków są pokryte twardymi włoskami. Kwiaty są jasnoróżowe, zebrane w luźne opadające kwiatostany. Oryginalne gatunki rzadko występują w kolekcjach, ale posłużyły jako podstawa do wyhodowania wielu odmian:
- Tygrys Begonia ( Begonia bowerae Tygrys) - Odmiana miniaturowa, osiągająca wysokość 10 cm Łodyga pełzająca, rozgałęziona. Liczne małe, do 2,5-4 cm, aksamitne liście ukośne w kształcie serca pokryte są tygrysim wzorem: szerokie brązowe paski biegną wzdłuż żył na zielonym tle. Liście pokryte są drobnymi kosmkami wzdłuż krawędzi. Widoczne są również ogonki liściowe.
- Begonia Cleopatra ( Begonia bowerae Cleopatra) to roślina o wysokości do 20-30 cm, z pełzającymi, rosnącymi pędami. Liście do 7-10 cm, dłoniasto-klapowane, przypominające klon, faliste, o nierównej krawędzi, pokryte licznymi kosmkami. W zależności od oświetlenia górna strona liścia ma kolor ciemnooliwkowy lub jasnozielony z czekoladowymi plamkami na krawędziach, dolna strona jest jaśniejsza, z bordowymi plamkami. Kwitnie od późnej zimy do czerwca. Kwiaty białe lub różowe, zebrane w krzak.
- Black Velvet Begonia ( Begonia bowerae Black Velvet) z habitusu przypomina Begonię Kleopatrę, ale pozostawia aksamitną czerń z małą zieloną gwiazdką pośrodku.
 |  |
Begonia barszczowa ( Begonia heracleifolia ) - pochodząca z Meksyku, została po raz pierwszy opisana w 1830 roku. Często spotykany pod nazwą Star Begonia. Jest to roślina zielna o wysokości 40-50 cm z grubą łodygą pełzającą. Liście do 25 cm, pocięte palcami, owłosione, grubo ząbkowane na brzegach, ciemnozielone powyżej, z jaśniejszymi pręgami wzdłuż nerwów, czerwonawe poniżej. Ogonki liściowe o długości do 30 cm pokryte są miękkimi, gęstymi włoskami z wiązką wąskich łusek z frędzlami u góry. Ta begonia ma wiele odmian, dała początek wielu nowym odmianom i jest jednym z rodziców begonii rycynowej.
Kleschevinolistnaya Begonia (Begonia x ricinifolia ) - jedna z najstarszych mieszańców uzyskanych ze skrzyżowania z begonią borschevikolistnoy peponolistnoy begonia (Begonia heracleifolia x B. peponifolia).
Potężna roślina o wysokości 1-1,5 m z pełzającą łodygą pokrytą białym pokwitaniem. Liście są duże, do 35 cm średnicy, asymetryczne, z dużymi zębami wzdłuż krawędzi, na długich ogonkach. Kolor liści jest od brązowo-zielonego do miedziano-brązowego powyżej i czerwonawego poniżej. Liść pokryty jest brązowawymi kosmkami. Kwitnienie tej odmiany jest dość dekoracyjne: małe białe lub różowawe kwiaty są zbierane na szczycie długiej, do 1 m szypułki. Kwitnienie może trwać od wiosny do jesieni.
Griffith Begonia (Begonia griffithiana ) - pochodzi z Himalajów. Jest to niewielkie zioło o wysokości do 40-50 cm, z gęstym kłączem. Liście jajowate, spiczaste, skośne u nasady, z dużymi zębami wzdłuż krawędzi, owłosione po obu stronach z fioletowo-czerwonymi włoskami. Środek liścia i pasek wzdłuż krawędzi są oliwkowozielone, reszta jest jasno srebrna.
Goegskaya Begonia ( Begonia goegoensis) - begonia kłączowa z typowymi jajowatymi, nieząbkowanymi w łodydze liśćmi. Liście są jedwabiste, ciemnozielone, z pięknym wzorem w postaci sieci jasnych żyłek na górnej stronie. Spód liścia jest czerwonawy, z rzadkimi włoskami. Ogonki liści są fasetowane, w przekroju kwadratowe. Kwiaty są małe, różowe.
Sól Begonia-Mutati (Begonia soli-mutata) - niski widok z Brazylii c zagęszczone i mięsiste podziemne pędy pełzające kłącza. Liście ogoniaste, w zarysie reniformy, brązowawo-ciemnozielone, z jasnozielonym wzorem promieniującym ze środka wzdłuż nerwów, pokryte drobnymi pryszczami i aksamitne w dotyku, wzdłuż krawędzi z czerwoną obwódką. Kwitnie drobnymi białymi kwiatami.
Begonia cesarska ( Begonia i mperialis) pochodzi z wilgotnych lasów Meksyku. Begonia kłączowa z jajowatymi, szorstkimi, owłosionymi liśćmi, ząbkowanymi na krawędziach, długości około 12 cm. Górna strona liścia jest jasnozielona z wzorem oliwkowo-srebrzystych plam wzdłuż głównych nerwów. Opracowano wiele odmian różniących się kolorem górnej strony liści, od monochromatycznych po bardzo kontrastowe paski lub cętki.
Hatakoa Begonia (Begonia hatacoa) - syn. begonia o czerwonym sercu (B egonia rubro-venia) pochodzi z zacienionych lasów deszczowych wschodnich Indii. Rośliny o grubym pełzającym kłączu i cienkich krótkich pędach. Liście całe, owalne, podłużnie spiczaste, o długości 10-20 cm i szerokości 3-8 cm, wzdłuż krawędzi drobno ząbkowane, u góry ciemnozielone, z białymi plamkami, pokryte włoskami, poniżej różowo-fioletowe. Ogonek ma 8-20 cm długości, pokryty fioletowymi włoskami. Kwiaty są białawe; płatki na zewnątrz pokryte są czerwonawymi pociągnięciami.
Begonia królewska (Begonia rex) została odkryta w Indiach w stanie Assam i wprowadzona do kultury w połowie XIX wieku. Liście wyłaniające się z pełzającego kłącza mają wspaniały brązowo-srebrny wzór. Dziś nazwa ta obejmuje również wiele spektakularnych odmian mieszańcowych uzyskanych przez skrzyżowanie begonii królewskich z innymi gatunkami i odmianami begonii. Nie wszystkie z nich są kłączami, ale w warunkach wzrostu są podobne.
Więcej informacji o tej grupie - w artykule Begonie królewskie, czyli begonie Rex.
O rosnącej begonii kłączowej - w artykule Specyfika uprawy begonii kłączowej.
