Ze względu na biologiczną aktywność zawartych w nich substancji, stosowanie bakłażanów wpływa pozytywnie na stan wielu narządów oraz funkcjonowanie wielu układów naszego organizmu.
„Niebieskie” - tak ludzie nazywali te wspaniałe owoce. Jednak różnorodność kolorów bakłażanów jest znacznie bogatsza. Rzadsza nazwa - „Indian Berry” - wskazuje na jego pochodzenie. W Indiach bakłażan był znany w kulturze już w I tysiącleciu pne.
Starożytni Grecy i Rzymianie znali bakłażany z krajów europejskich. Ale nazwali je „jabłkami wściekłości” i myśleli, że jedzenie ich prowadzi do szaleństwa. Uprzedzenie to okazało się bardzo trwałe i długo opóźniało rozprzestrzenianie się bakłażana w Europie. I dopiero po odkryciu Ameryki, gdzie Indianie szeroko uprawiali bakłażany, Europejczycy zwrócili na nie uwagę. W Rosji bakłażany znane są od XVII wieku.
Bakłażan nie jest rekordzistą wśród warzyw pod względem zawartości witamin czy jakichkolwiek szczególnie ważnych związków biochemicznych. Ale zawierają wiele różnych składników odżywczych. Są cukry, garbniki, pektyny, błonnik i białko.
Bakłażan pachnie surowymi grzybami i smażoną cielęciną. Taki specyficzny smak, który wzmaga wydzielanie soków trawiennych i zwiększa apetyt, nadaje bakłażanowi dużą zawartość soli potasowych, garbników i ekstraktów.
Wysoka zawartość soli potasowych w bakłażanie (aż 265 mg%) pomaga w normalizacji metabolizmu wody w organizmie oraz poprawie pracy mięśnia sercowego. Są bogate w bakłażany i sole miedzi.
Bakłażan zawiera dużo substancji pektynowych, niewielką ilość witamin C - 5 mg%, B1 - 0,04 mg%, B2 - 0,05 mg%, PP - 0,6 mg%. Spośród składników mineralnych w bakłażanach oprócz potasu zawiera dość znaczne ilości sodu - 6 mg%, magnezu - 10 mg%, wapnia - 13 mg%, fosforu - 21 mg%, żelaza - 0,4 mg%, cynku, kobaltu.
Leczniczy wpływ bakłażana na organizm jest zróżnicowany. Są szczególnie cenne w żywieniu pacjentów z miażdżycą, dną moczanową oraz ogólnie osób starszych i starszych.
W tym celu pobiera się gotowany, cały lub puree z bakłażana, zaczynając od 30-40 g, raz dziennie, stopniowo zwiększając dawkę do 100 g 1-2 razy dziennie 20-30 minut przed posiłkami.
A zimą biorą wywar z suszonego bakłażana. Aby to zrobić, zalej 1 łyżkę suchych bakłażanów 1 szklanką wrzącej wody, nalegaj na łaźnię wodną przez 30 minut, przecedź. Weź napar z 0,3 filiżanki 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem.
Przy długotrwałym i stałym stosowaniu tych warzyw w pożywieniu można obniżyć poziom cholesterolu we krwi i ścianach naczyń krwionośnych prawie o połowę.
Bakłażany wyróżniają się delikatnym błonnikiem, co korzystnie wpływa na procesy trawienne, znacznie poprawia wydzielanie żółci. Dlatego na Wschodzie bakłażany nazywane są „warzywami długowieczności”.
Stosowanie bakłażanów, akceptowanych w wielu kuchniach narodowych, jest bardzo przydatne jako dodatek do tłustych potraw mięsnych. Dlatego zaleca się włączenie dań z bakłażana do jadłospisu osób cierpiących na choroby wątroby i nerek, przewodu pokarmowego. Bakłażan jest również przydatny przy zaparciach.
Bakłażany normalizują metabolizm wody i zapobiegają rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych, są przydatne w obrzękach z nimi związanych. Miedź, która jest bogata w bakłażany, ma korzystny wpływ na tworzenie krwi.
Bakłażany mają działanie lecznicze w kamicy moczowej, sprzyjają wydalaniu z organizmu soli kwasu moczowego, sok z surowych bakłażanów ma silne właściwości fitoncidowe. Ale bakłażany są szczególnie przydatne dla dzieci z niedokrwistością i kobiet w ciąży. Są również przydatne przy cukrzycy, ponieważ zawierają niewiele węglowodanów i przy obrzękach dowolnego pochodzenia.
Bakłażany pomagają obniżyć poziom cukru we krwi, dlatego są zalecane dla pacjentów z cukrzycą; przy ich pomocy łagodzą również dnę - nie pozwalają na gromadzenie się kwasu moczowego we krwi i organizmie, którego nadmiar jest jedną z przyczyn rozwoju tej choroby.
Ogólnie rzecz biorąc, bakłażany są od dawna stosowane w leczeniu dny moczanowej, a oficjalna medycyna zaleca, aby pacjenci stosowali je jako skuteczny produkt dietetyczny.
Bakłażany zawierają dużo błonnika, który pomaga zwiększyć perystaltykę jelit. Ponadto włókna błonnika poprawiają wydzielanie żółci i usuwają toksyczne produkty przemiany materii z organizmu.
Aby zachować zęby, warto je stale czyścić sproszkowanym, zwęglonym bakłażanem. To narzędzie sprawia, że zęby są bielsze i zdrowe do późnej starości.
Owoce bakłażana zawierają trujący alkaloid solaninę, który nadaje im gorzki smak. W miarę dojrzewania owocu zwiększa się jego zawartość w owocach. Bakłażany powinny być używane do celów spożywczych tylko na etapie dojrzałości technicznej, nie dopuszczając do ich przejrzałości. Dlatego przejrzałe bakłażany, które zaczęły zmieniać kolor z niebieskiego (fioletowego) na brązowy, nie są zalecane do jedzenia.
W przypadku zatrucia solaniną mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka, kolka jelitowa, drgawki i duszność. Pierwsza pomoc przed przybyciem lekarza - mleko, zupy śluzowe, białko jaja.
Nie wszyscy wiedzą, że ciągłe stosowanie bakłażana pomaga tym, którzy chcą rzucić palenie, zrobić to szybciej i łatwiej. Faktem jest, że bakłażan zawiera kwas nikotynowy, co ułatwia zniesienie dyskomfortu związanego z rzuceniem palenia.
Należy zauważyć, że wiele gospodyń domowych nieprawidłowo gotuje bakłażany, negując ich użyteczność. W końcu smażone i marynowane bakłażany nie przynoszą żadnych korzyści i utrudniają trawienie.
Przed gotowaniem pokrojone bakłażany należy lekko osolić i pozostawić na 30 minut, a następnie odcedzić sok i spłukać - to pozostawi gorycz.
Najlepsze danie z bakłażana to zimny kawior. Bakłażan pieczony w piekarniku jest obrany, posiekany, zmieszany z ziołami - dodaje się pietruszkę, koper, seler, cebulę, czosnek i pomidory. Taki kawior zachowuje wszystkie przydatne właściwości produktów, a jego stosowanie ma działanie terapeutyczne w wielu chorobach.
Zobacz także kawior z bakłażana Odesskaya.
„Ural ogrodnik” nr 23, 2017
