Czasami nazywany jest Magic Nut. W zachodniej literaturze zielarskiej oczar wirginijski występuje pod nazwą leszczyna kanadyjska ze względu na liście, które są podobne do leszczyny.
Hamamelis virginiana (Hamamelis virginiana) to drzewo o wysokości 2-9 m, z rodziny oczarów wirginijskich. Kora pnia i gałęzi jest jasnoszara. Liście są naprzemienne, krótko-petiolate, długości 8-15 cm. Wydawałoby się, że to zwykły krzew, ale jesienią, kiedy opadają liście, na nagich gałęziach kwitną pachnące żółte kwiaty, zebrane w 2-5 kawałkach w kątach gałęzi. Owocem jest eliptyczna torebka z dwoma nasionami, która dojrzewa następnego lata. Dojrzały pęka u góry, a nasiona lecą w różnych kierunkach. Nasiona są podłużne, z jednej strony prawie płaskie, czarne, z gęstą błyszczącą łupinką.
Roślina kwitnie od końca września do grudnia (w Europie Południowej), w trakcie lub po opadnięciu liści.
 |  |
Ojczyzną rośliny jest atlantyckie wybrzeże Ameryki Północnej. Występuje głównie na obrzeżach lasów liściastych, brzegach rzek, zaroślach krzewów. Oczar wirginijski został wprowadzony do Europy przez angielskiego botanika Collinsona w 1736 roku. Chociaż roślina jest bardzo dekoracyjna, należy ją traktować nie tylko jako dekorację.
Surowce lecznicze i ich właściwości
Surowcem leczniczym oczaru wirginijskiego są liście, które zbiera się w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego i suszy w dobrze wentylowanym pomieszczeniu w cieniu. Kora jest używana przez homeopatów. Jest zbierany wczesną wiosną podczas przepływu soków.
Liście zawierają garbniki (3-8%), z których główne to beta-hamamelitannina i elagtanina, ponadto protocyjanidyny, flawonoidy, pochodne kwasu kawowego i olejki eteryczne (do 5%). Kora ponownie zawiera garbniki, ale już 8-12%, wolny kwas galusowy, elagitaninę, niektóre katechiny i do 0,5% olejku eterycznego, kwasy tłuszczowe, w tym glicerydy kwasu palmitynowego i oleinowego, fitosterol.
Roślina ta znajduje się w farmakopeach Francji, Belgii, Chile, Włoch, Hiszpanii itp. Indianie od dawna używają liści jako środka hemostatycznego i gojącego rany.
Preparaty z tej rośliny mają działanie przeciwbakteryjne, gojące rany, hemostatyczne, zmniejszają przepuszczalność naczyń włosowatych, a także niwelują swędzenie. Działanie przeciwzapalne przypomina działanie kortyzonu, hormonalnego związku steroidowego stosowanego w lekach przeciwzapalnych. Zawarte w surowcu flawonoidy działają ochronnie na ściany naczyń krwionośnych i zapobiegają powstawaniu obrzęków, zmniejszają reakcję alergiczną. Preparaty z oczaru wirginijskiego mają korzystny wpływ na krążenie krwi w układzie żylnym, podobnie jak kasztanowiec zwyczajny (patrz kasztanowiec zwyczajny).
Zastosowanie lecznicze
Wcześniej oczaru wirginijskiego często używano wewnętrznie przy niestrawności jako utrwalacz i krwawienia z macicy. Obecnie stosowane są głównie zewnętrznie w postaci maści, wywarów, nalewek na drobne zmiany skórne, miejscowe krwawienia, oparzenia słoneczne i termiczne, owrzodzenia troficzne, zapalenia żył, przy ostrych i przewlekłych chorobach skóry. Na przykład w przypadku neurodermitów maść z oczaru wirginijskiego nie była gorsza pod względem skuteczności od 1% maści kortyzonowej, a zatem w niektórych przypadkach może służyć jako skuteczny substytut leków hormonalnych.
Destylat z oczaru wirginijskiego, który otrzymywany jest poprzez destylację parą wodną liści i młodych gałązek, jest popularnym produktem w produkcji kosmetyków do pielęgnacji skóry suchej, starzejącej się i problematycznej, skłonnej do wszelkiego rodzaju wysypek, stanów zapalnych, podrażnień i reakcji alergicznych. W wielu krajach jest uznanym środkiem kosmetycznym na problematyczną skórę. Dotyczy to trądziku, czerwonych żył naczyń krwionośnych, różnych stanów zapalnych. Formuje się w balsamy, kremy i inne produkty do pielęgnacji skóry.
Wewnątrz weź wywar lub nalewkę na żylaki i zakrzepowe zapalenie żył. Na zewnątrz, w przypadku zakrzepowego zapalenia żył, często stosuje się go w połączeniu z kanadyjskim hydrastisem. W postaci płynnego ekstraktu, maści lub czopków służy do leczenia hemoroidów. Na zewnątrz wywar z liści lub kory jest używany do kąpieli sitz na hemoroidy i szczeliny odbytu. Niektóre firmy farmaceutyczne produkują czopki lub maści do leczenia tej nieprzyjemnej choroby, w których oprócz ekstraktu z oczaru wirginijskiego zawierają również ekstrakt z kasztanowca, będący również doskonałym środkiem nasennym.
Na siniaki zaleca się stosowanie nalewki zamiast nalewki z arniki (patrz Arnika). Krwiak lub po prostu siniak będzie znacznie mniejszy. Maść z oczaru wirginijskiego jest dobrym środkiem gojącym rany i jest z powodzeniem stosowana przy różnych chorobach skóry, w tym tak poważnych jak egzema.
Przepisy aplikacji
Rosół : 10 g suchych liści wlewa się do 0,5 litra wody i gotuje przez 5-7 minut. W ciągu dnia piją ten raczej gorzki i cierpki napój w kilku dawkach.
Do użytku zewnętrznego wymagany jest bardziej skoncentrowany bulion - 15-20 g na 0,5 l wody gotuje się przez 15 minut na małym ogniu w emaliowanej misce. Służy do przemywania ran, owrzodzeń troficznych i stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej 2-3 razy dziennie. Ten wywar jest bardzo skuteczny w przypadku płaczących i słabo gojących się ran, w tym odleżyn. W tym przypadku rana wysycha, poprawia się trofizm tkanek. Taniny tworzą na powierzchni rany film, który zapobiega przedostawaniu się mikroorganizmów.
Nalewka : 1 część suchych liści wlewa się z 5 częściami wódki i nalega w zamkniętym naczyniu przez 2 tygodnie, od czasu do czasu wstrząsając. Następnie przefiltruj nalewkę i wyciśnij pozostałą masę. Weź 20 kropli 3 razy dziennie przed posiłkami. Nalewka może być stosowana jako kompres na zakrzepowe zapalenie żył i żylaki, po rozcieńczeniu wodą w stosunku 1: 3. Nalewka rozcieńczona wodą służy jako doskonały balsam na trądzik na twarzy.
