Biała boemeria (Boehmeria nivea) to niezwykle zmienny gatunek, rozpowszechniony na rozległych obszarach Azji podzwrotnikowej i tropikalnej. Roślina ta, często nazywana pokrzywą chińską, była uprawiana w Azji Południowo-Wschodniej od pięciu tysiącleci.
Tkaniny dla szlachty
To właśnie z tej pokrzywy w Chinach i Japonii wytwarzano w starożytności tkaniny, które były wysoko cenione. W swojej strukturze były raczej cienkie i przezroczyste, dlatego służyły do szycia ceremonialnych strojów bardzo bogatych szlachciców, niektóre kopie takich strojów przetrwały do naszych czasów i można je zobaczyć w muzeach historycznych krajów azjatyckich.
Tkanina ramie w starożytnym Egipcie w okresie 5000-3000 pne używany do produkcji mumii. Uważa się, że po raz pierwszy w Europie ramiona zostały sprowadzone z wyspy Jawa przez holenderskich kupców. Tkanina cieszyła się dużym zainteresowaniem we Francji, gdzie nazywano ją kambrykiem. Tkanina pokrzywowa była oficjalnie eksportowana z Azji Wschodniej do Europy i na półkulę zachodnią od początku XVIII wieku, ale nie mogła konkurować na poważnie z jedwabiem i lnem. A komercyjna produkcja odzieży z tej tkaniny nie osiągnęła znaczącego rozwoju na Zachodzie aż do lat trzydziestych XX wieku.
Roślina ta przybyła do Rosji dopiero pod koniec XIX wieku, na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie iw Azji Środkowej. Zainteresowanie ramią ponownie aktywowano dopiero w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku na tle rosnącej popularności materiałów przyjaznych dla środowiska i hipoalergicznych. Jednak znaczny wysoki koszt i złożoność procesu technologicznego przetwarzania włókien roślinnych, który w krajach, gdzie jest on tradycyjnie stosowany, nadal odbywa się głównie ręcznie, nadal hamuje powszechną produkcję tkanin pokrzywowych. Ze względu na wiele pozytywnych właściwości (wysoka wytrzymałość, która wzrasta wraz z zawilgoceniem włókien; trwałość, szybkie schnięcie, odporność na gnicie, brak skurczu, przyjemny jedwabisty połysk, lekkość i trwałość koloru itp.), Naukowcy często określają ramę jako włókno tekstylne o dużym potencjale. ...
Inne nazwy tej rośliny na świecie: chińska trawa, kankura, ramia, reya, ramia biała.
W miejscach naturalnego wzrostu bemeria występuje na obrzeżach lasów, w wilgotnych zaroślach wzdłuż potoków w Chinach, Bhutanie, Kambodży, Indiach, Indonezji, Japonii, Korei, Laosie, Nepalu, Tajlandii i Wietnamie.
Obecnie główne przemysłowe plantacje bemerii zlokalizowane są w Chinach (głównie w prowincji Jiangxi, a także w prowincjach Xian Gansu, North Henan, Hubei, Hunan, North Shaanxi i Sichuan), Indonezji, Indiach, Korei Południowej i na Filipinach. Od lat trzydziestych XX wieku roślina ta jest uprawiana w Ameryce Południowej, zwłaszcza w Brazylii.
Obecnie głównymi producentami tkanin z ramii są Chiny, Filipiny, Brazylia, Indie, Korea Południowa i Tajlandia, chociaż tylko niewielki procent ich produkcji włókien trafia na rynek międzynarodowy. Głównymi importerami tkanin pokrzywowych są Japonia, Francja, Anglia, Niemcy.
Portret botaniczny
Rodzaj Boemeria lub Boehmeria należy do rodziny Urticaceae i obejmuje 96 gatunków wieloletnich roślin zielnych i krzewów.
Nazwa rodzaju została nadana na cześć George'a Rudolfa Boemera (1723-1803), profesora botaniki i anatomii w Wittenberdze (Niemcy). A specyficzny epitet - śnieżnobiały - najprawdopodobniej kojarzy się ze spektakularnym wyglądem spodniej strony liści tej rośliny.
Boehmer, czyli śnieżnobiały Bomer ( Boehmeria nivea ) jest często nazywany także ramią - wieloletnim ziołem o długim cyklu życia. Jego rodzimym siedliskiem są subtropikalne terytoria Azji.
Roślina ma wyprostowane, rozgałęzione, lekko owłosione łodygi. Liście osiągające 15–20 cm długości przypominają kształtem małe serduszka, których powierzchnia pokryta jest drobnymi białawymi włoskami. Pomiędzy nerwami blaszka liściowa ma wybrzuszenia, wyraźnie przypominające przynależność do rodziny pokrzywy. Powyżej liść jest ciemno szmaragdowy, z rozproszonym pokwitaniem, a od spodu skutecznie rzuca srebrem dzięki gęstemu pokwitaniu, przypominającemu filc. Młode liście mają wysokie właściwości dekoracyjne ze względu na obecność pomarszczonego wzoru żył z czerwonawym odcieniem. Cechą charakterystyczną dla wszystkich członków rodziny jest wydzielany przez liście aromat, a także ich przeciwstawne ułożenie na łodygach, co jest również charakterystyczne dla rodziny pokrzywowej.
Kwitnie od lipca do sierpnia. Kwiaty mają zielonkawy lub białawy odcień, zebrane w kwiatostany w postaci wiech znajdujących się w kątach liści. Wielkość zwisających do ziemi kwiatostanów waha się w granicach 40-50 cm, na początku kwitnienia kwiaty mają śnieżnobiały kolor, ale z czasem stają się brązowe i szybko wysychają, ale nie latają, ale pozostają na roślinie przez długi czas. Owoce są podłużne.
Przeczytaj także artykuły:
- Pokrzywa chińska w tkaninach, banknotach i do gotowania
- Jak rośnie ramia
