Uvulyaria nadal jest rzadkim gościem na naszych stronach, pojawiła się na terytorium Rosji dopiero pod koniec XX wieku. Pochodzący z lasów liściastych we wschodniej Ameryce Północnej, ten nieznajomy preferuje miejsca zacienione lub półcieniste, co sprawia, że jego perspektywy w naszych ogrodach są bardzo jasne, ponieważ jest wystarczająco dużo zacienionych miejsc zarówno w parkach, jak i na obszarach lokalnych, a rośliny ozdobne znajdują się przez długi czas takie miejsca nie są łatwe.
Uvularia (Uvularia) to rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny Colchicaceae . W sumie rodzaj uvularia obejmuje 5 gatunków. W naszych ogrodach do tej pory „zarejestrowano” tylko 2 z nich - uvularia wielkokwiatowe i kolczaste.
Uvularia osiąga wysokość 30-60 cm, kwitnie wiosną i cieszy się kwitnieniem przez około miesiąc. W zależności od gatunku kwiaty w kształcie opadających dzwoneczków o sześciu płatkach są bezwonne lub mają subtelny przyjemny aromat, kolor kwiatu może być żółty lub żółto-zielony.
Rodzaj ten zawdzięcza swoją nazwę łacińskiemu języczkowi - „miękkie podniebienie”, z powodu obecności różowawej plamki na szyjce kwiatu.
Roślina jest dekoracyjna i ma właściwości lecznicze.
Uvularia wielkokwiatowa (Uvularia g randiflora) jest najbardziej atrakcyjnym gatunkiem tego rodzaju, z licznymi łodygami o wysokości 40-50 cm, z gładkimi jasnozielonymi liśćmi, w okresie kwitnienia ozdobiona jest jasnożółtymi kwiatami do 4 cm długości, w warunkach środkowej Rosji uvularia wielkokwiatowa kwitnie w pierwszej połowie maja. Kwitnienie trwa 3 tygodnie. Nieoczekiwaną pikantność tej roślinie w okresie kwitnienia daje fakt, że liście uvularii w tym czasie nie są jeszcze w pełni rozwinięte, nadając krzewom bardzo egzotyczny wygląd.
Uvularia perfoliate (Uvularia perfoliata) ma tendencję do szybkiego tworzenia się zarośniętych w sprzyjających warunkach. Jego łodygi są cieńsze niż te uvularii wielkokwiatowej, łodygi tworzą bujny krzew, kwiaty są mniejsze i jaśniej żółte, kwitnienie zwykle rozpoczyna się w połowie maja.
Uvularia sessilifolia (Uvularia sessilifolia) , podobnie jak dwoje jej najbliższych krewnych, ma naturalny wdzięk, może pochwalić się wzrostem, jego wysokość wynosi około 30 cm, ale jej kwiaty są bladej kości słoniowej mają przyjemny delikatny aromat. Kwitnienie trwa również 20-25 dni.
Rosnąca uvularia
Jako rośliny leśne wszystkie uvularia preferują cień lub półcień. Gleby najlepiej żyzne, żyzne, bez nadmiernej wilgoci, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.
Wymagają regularnego podlewania, gleba pod krzakiem musi być stale wilgotna, ale uvularia nie może znieść zastoju wilgoci. Ściółkowanie gleby jest bardzo korzystne. W drugiej połowie lata roślina lepiej znosi suchą glebę.
Wiosną i podczas sadzenia należy stosować nawozy organiczne w postaci ściółki. Następnie gleba pod krzakami musi być dobrze poluzowana. Na początku aktywnego wzrostu i do końca kwitnienia stosuj złożone nawozy mineralne 2 razy w miesiącu.
Podczas sadzenia roślin należy zachować odległość między okazami co najmniej 30 cm, a Vularia może rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, zamieniając się z biegiem lat w potężny i bujny krzew. I chociaż roślina ta normalnie toleruje przeszczep, nie należy jej zranić bez specjalnej potrzeby.
Uvularia są odporne na zimę bez schronienia, ale w przypadku bezśnieżnej zimy zaleca się posypać je suchymi liśćmi.
Ze względu na życie w wilgotnym środowisku uvularia może zostać uszkodzona przez ślimaki nagie.
Reprodukcja uvularia
Uvularia daje niewiele nasion, więc rozmnaża się zwykle przez podzielenie krzewu. Najlepiej jest dzielić wczesną wiosną, choć można też pod koniec sierpnia.
Kompost dodaje się do gleby przed sadzeniem. Część kłącza z co najmniej jednym pączkiem odnowienia sadzi się natychmiast w stałym miejscu, w odległości około 30 cm od siebie. Podczas sadzenia delenka jest pogłębiana o nie więcej niż 3 cm.Delenki są obficie podlewane przed ukorzenieniem.
Użyj w krajobrazie
Uvularia ma wysokie walory dekoracyjne. Jego bujne krzewy o delikatnych, owłosionych liściach są niezbędne do ozdabiania zacienionych miejsc w ogrodach i parkach. Podczas kwitnienia, jej żółtawe opadające dzwony wyjątkowo „podkreślają” zacienione rogi. A po kwitnieniu do późnej jesieni krzewy uvularia zdobią ogród.
Uvularia to wspaniałe rośliny krawężnikowe, a także spektakularny element mieszanych, zacienionych klombów. Ich miejsce jest zdecydowanie na pierwszym planie, w którym widać cały ich niezwykły urok i naturalny wdzięk.
Dobrze radzą sobie w sąsiedztwie żywicieli, paproci, berberysu purpurowego, orlików i innych roślin tolerujących cień. Wiecznie zieloni sąsiedzi również pomogą zaprezentować uvularię w całej okazałości.
Również ta roślina będzie wyglądać harmonijnie wśród kamieni w skalniakach, obok średniej wielkości form drzew iglastych, na przykład jałowca lub cyprysu.
A za ozdobny projekt brzegów małego zbiornika w ogrodzie uvularii - bardzo udane znalezisko.
