Jak wiadomo, róże w parku można rozmnażać, ukorzeniając zielone sadzonki. Nie zawsze i nie każdy robi to dobrze. Oferujemy technikę rozmnażania róż przez zielone sadzonki, jest ona dość skuteczna, nieskomplikowana i tania.
Ta metoda rozmnażania jest odpowiednia przede wszystkim dla róż drobnolistnych - poliantu, miniaturowego, tarasowego, róży, pnączy drobnokwiatowych, okrywowych i róż parkowych, które są odmianami róży.
Przede wszystkim potrzebujesz czystości, więc zanim zaczniesz wycinać sadzonki róż, sekator powinien być dobrze naostrzony, oczyszczony z brudu i przetarty szmatką nasączoną alkoholem.
Sadzonki najlepiej ścinać w czerwcu i na początku lipca z tych pędów, które mają kwiaty lub z tych, na których kwiaty właśnie zwiędły, to znaczy wyblakły. Sadzonki z górnej części korzenia pędu najlepiej ze wszystkich - im niższa, tym mniej plastyczne substancje w pędach, dlatego zapuszczą się gorzej lub w ogóle nie utworzą pełnoprawnych korzeni, ale utworzą tylko kalus.
Sadzonki powinny mieć długość 12-15 cm, nie więcej, i wybierz te, które są równe grubości prostego ołówka, ani grubsze, ani cieńsze, pożądane jest, aby nie ciąć, ukorzenienie będzie gorsze, a korzenie będą mniejsze. Pamiętaj, aby zostawić kilka liści na wierzchu każdego cięcia, resztę usunąć, nie przydadzą się, doprowadzą jedynie do nadmiernej transpiracji i szybkiego wysychania cięcia w przypadku braku wilgoci w glebie i powietrzu. Po wycięciu sadzonek umieszczamy je na jeden dzień w wodzie z rozpuszczonym w niej dowolnym stymulatorem wzrostu - cyrkonem, heteroauxinem, BCI lub innymi. Po tym czasie nacięcia u podstawy cięcia, przed sadzeniem, należy zaktualizować, na co sekator odciął około 1 cm cięcia. Świetnie, jeśli dolne cięcie jest ukośne i wykonane tuż nad nerką, a także górne.Dolne ukośne nacięcie sadzonek pozwoli mu jak najskuteczniej zatopić się w ziemi, a ukośne cięcie na górze sadzonek nie pozwoli na gromadzenie się wody, w przeciwnym razie może pojawić się gnicie.
Najlepiej sadzić sadzonki w szklarni jak najwcześniej rano. W tym okresie w szklarni jest wystarczająco chłodno, wtedy temperatura będzie stopniowo rosła, a sadzonki będą miały czas, aby się do tego dostosować. Jeśli sadzisz sadzonki w szklarni w ciągu dnia, kiedy jest w niej wystarczająco gorąco, liście mogą zacząć więdnąć od udaru cieplnego, a nawet jeśli turgor z czasem wyzdrowieje, ukorzenienie będzie nadal gorsze lub sadzonki w ogóle się nie zakorzenią. Wręcz przeciwnie, sadzenie wieczorne może wywołać wstrząs - w szklarni w nocy może być zimno, sadzonki nie będą w stanie wchłonąć wilgoci z gleby, a negatywny efekt będzie taki sam, jak podczas sadzenia w ciągu dnia, to znaczy liście mogą blaknąć.
Nawiasem mówiąc, o szklarni. W przypadku sadzonek róż należy ją przygotować w specjalny sposób i bardzo ostrożnie. Aby to zrobić, w miejscu, w którym będzie zlokalizowana szklarnia, konieczne jest wykopanie otworu o głębokości równej bagnetowi łopaty i powierzchni równej powierzchni szklarni. U podstawy otworu drenaż należy ułożyć w warstwie 1 cm, może to być cegła łamana, keramzyt, kamyki itp. Druga warstwa musi być wykonana z próchnicy z dodatkiem nitroammofoski (łyżka na 5 kg próchnicy), trzecia to mieszanina piasku rzecznego i próchnicy w równych proporcjach, a czwarta warstwa to piasek rzeczny, powinien być 2- 3 cm W warstwie piasku rzecznego zakopywane są sadzonki.
Po posadzeniu ważne jest, aby szklarnia była szczelnie zamknięta, przeciągi są niedopuszczalne. Aby sadzonki dobrze się ukorzeniły, podlewanie należy wykonywać często - w upalne dni, co godzinę, zaczynając o ósmej rano i kończąc o szóstej wieczorem, w pochmurne dni - po 2 godzinach, zaczynając o 9 rano i kończąc o 17. Do nawadniania należy używać wody o temperaturze pokojowej, nie można używać zimnej wody.
Świetnie, jeśli możesz ustawić automatyczne nawadnianie. Nie jest to trudne. Najłatwiej jest zainstalować beczkę o minimalnej pojemności 200 litrów, pomalować ją na czarno, włożyć pompę wodną do beczki i poprowadzić wodociąg do szklarni, zaopatrując ją w zraszacze (najczęściej fokery). Na przerwie pomiędzy szklarnią a beczką wskazane jest ustawienie timera, który włączy pompę i po określonym czasie reguluje ciśnienie wody. Więc uwolnisz się całkowicie, będziesz musiał tylko monitorować wzrost chwastów, usuwając je od czasu do czasu.
Zwykle bliżej września, kiedy sadzi się sadzonki wczesnym latem, powstają na nich korzenie. Aby nie zranić roślin, jesienią nie można ich przesadzić ze szklarni, ale pozostawić tam na zimę do wiosny, konieczne jest tylko usunięcie schronienia ze szklarni, w przeciwnym razie sadzonki nie pokryte śniegiem mogą zamarznąć w zimie. Jeśli zimy w twoim regionie są zimne, zaleca się przykrywanie sadzonek suchymi liśćmi, a aby liście nie rozpraszały się po miejscu, połóż świerkowe łapy na wierzchu.
Wiosną sadzonki można wykopać ze szklarni i posadzić na stałe lub można je uprawiać przez kolejny sezon w łóżku z pożywną i luźną glebą.
Ukorzenienie sadzonek róż w ten sposób często sięga 100%, należy jednak pamiętać, że uzyskane w ten sposób samoukorzenione rośliny są zwykle słabsze w okresie zimotrwałości i koniecznie wymagają schronienia na zimę.
Zobacz także artykuł Zielone sadzonki roślin drzewiastych.
Schemat cięcia i ukorzeniania sadzonek róż - z książki: S.A. Iżewskiego. Róże. - M., 1958
