Pachnąca podpórka w ogrodzie

Rośliny naszej naturalnej flory często nie znajdują swojego miejsca w naszych ogrodach przydomowych. Oto pachnąca łodyga (Galium odoratum) , to pachnąca marzanka wonna (Asperula odorata) - bywalec ogrodów angielskich i holenderskich - znajdujemy ją tylko w zbiorach botanicznych. Roślina oczywiście wygląda skromnie, ale jeśli chcesz posadzić coś w dużym szeregu w cieniu, nie możesz znaleźć lepszej okrywowej. Jej kwiaty, choć małe, ze względu na białą barwę, są dobrze widoczne na tle zielonego dywanu, nawet w głębokim odcieniu. Kwitnie bardzo długo - od maja do czerwca. Dodajmy do tego przyjemny aromat zieleni i kwiatów, od którego wywodzi się jego specyficzna nazwa - pachnący.

Źródło inspiracji dla wielkiego Straussa

W starożytnej Rosji marzanka była nazywana „ziołem szesnastu imion” (najsłynniejsze z nich to czereśnia, łęgi, serduszko, trawka wątrobowa, majowy, majowy, herbaciany, leśny, marzanny zapasznej (ukraińska)). Ponadto pachnąca marzanka jest uważana za jej siedemnaste imię.

Pierwszy pisemny opis botaniczny pachnącej marzanki w Rosji stał się znany równolegle z pierwszą wzmianką o Nowogrodzie w kronikach, w okresie około 854-859 r., Czyli z początków rosyjskiej dynastii książęcej i pojawienia się Rosji. Opisu dokonali rosyjscy Mędrcy, którzy w tamtych odległych czasach znali już tę roślinę i wysoko cenili jej właściwości lecznicze, nazywając ją „ziołem gwiazdorskim”. Botanicy docenią pachnącą marzankę dopiero po ośmiu wiekach

Być może ta roślina jest bardziej znana muzykom niż ogrodnikom. Jest wspaniały taniec na placu w wykonaniu syna Johanna Straussa, zwany „pachnącą marzanką”. Na jej podstawie została wystawiona operetka, która odniosła wielki sukces za życia kompozytora. Pachnący taniec Yasmennik został zaaranżowany we wszystkich trzech aktach operetki o tej samej nazwie. Sam autor poprowadził pierwsze koncertowe wykonanie uwertury Pachnący Woodruff w Złotej Sali Wiedeńskiego Towarzystwa Muzycznego w grudniu 1895 roku. Wiedeń był zachwycony, gazety donosiły, że genialna uwertura została przyjęta przez środowisko muzyczne i publiczność „huraganową owacją”, a krytycy nazwali kwadratowy taniec „nie tylko chwalebnym, ale wręcz wspaniałym”.

Można się tylko domyślać, dlaczego wielki kompozytor tak nazwał swoje muzyczne dzieło. Wiadomo jednak na pewno, że Strauss bardzo lubił aromatyczne napoje na bazie pachnącej marzanki drzewnej, którymi wolał leczyć swoje serce. W Alzacji w tamtych latach pachnące „majowe wino” wytwarzano z marzanki drzewnej, która była oczywiście dobrze znana w Austrii.

Od muzyki do botaniki

Pachnąca łodyga (Galium odoratum) jest najbardziej dekoracyjnym przedstawicielem rodzaju z rodziny marzanowatych (Rubiaceae) .

Łacińska nazwa Galium pochodzi od greckiego gala - mleka i jest nadawana roślinie ze względu na jej zdolność do szybkiego krzepnięcia mleka, gdy roślina jest spożywana przez krowy. I rosyjska podpórka - ze względu na jej wielkie podobieństwo do jej dalekiego krewnego w rodzinie, marzycielskiej (Rubia) , patrz Marena.

Jest to dzika roślina, występująca głównie w strefie umiarkowanej na półkuli północnej (Europa, Morze Śródziemne, Kaukaz, Zachodnia i Wschodnia Syberia, Wschodni Kazachstan, Azja Mniejsza, Iran, Daleki Wschód, Chiny, Japonia). Z powodzeniem naturalizowany w Ameryce Północnej.

Pachnąca łodyga jest wieloletnim ziołem o cienkich i długich kłączy, z których 2-3 czworościenne nagie łodygi sięgają 10-40 cm. Liście są małe, ciemnozielone, podłużne lub szerokolancetowate, spiczaste, zebrane w okółki po 6-10, z jedną wystającą żyłą pośrodkową, na całej powierzchni lub tylko wzdłuż krawędzi i żyły, osadzonymi prostymi, przyczepionymi włosami skierowanymi w stronę wierzchołka. Liście są pachnące, zimozielone. Zeszłoroczne łodygi i liście obumierają i są wymieniane na wiosnę. Kwiaty są białe, małe, lejkowate, o średnicy około 6 mm, z konarami z 4 spiczastymi płatkami, również pachnące.

Rozwój

Przy uprawie łodygi należy przestrzegać naturalnych warunków wzrostu. Jak każda inna roślina rosnąca pod okapem lasu, pachnąca łodyga preferuje cień lub półcień. Na słońcu szata roślinna jest przerzedzona - słodka łodyga ma zimozielone liście, które „palą się” w słońcu przy braku wilgoci, a roślina w końcu obumiera.

Bedstraw uwielbia dość wilgotną, luźną glebę, której korzenie są rozrzucone w najwyższej powierzchniowej warstwie gleby. Jednak konkurując o wilgoć z roślinami drzewiastymi, pod którymi zwykle rośnie, może wytrzymać krótkie okresy suszy.

Najbardziej odpowiednie dla rośliny są luźne gliny od słabo kwaśnych do lekko zasadowych (pH 5,6-7,5). Na roślinę nie stosuje się nawożenia, tylko ściółkę z kompostem. Chwast bardzo ostrożnie, starając się nie uszkodzić powierzchniowych kłączy.

Reprodukcja

Roślinę rozmnaża się głównie wegetatywnie - kłącza dzieląc wiosną lub pod koniec sierpnia. Dobrze rośnie samoistnie, rozwijając nowe zacienione obszary.

Rozmnażanie przez nasiona w regionie moskiewskim jest skomplikowane z powodu bardzo niewielu nasion. Dojrzewają pod koniec sierpnia i wymagają jesiennego siewu, ponieważ podczas przechowywania po roku znacznie tracą zdolność kiełkowania. Jesienią uprawy należy przykryć ściółką z liści. Młode rośliny, które pojawiły się wiosną, nie kwitną w pierwszym roku. Jesienią ponownie pokrywają się suchym liściem, gdyż w przyrodzie w runie zielnej najczęściej hibernuje łodygę. Kwitnienie następuje w ciągu roku, a dorosłe rośliny stają się całkowicie odporne na zimę.

W przypadku siewu wiosennego nasiona wymagają zimnej stratyfikacji w temperaturze 0 + 2oC. W sprzedaży czasami można znaleźć importowane nasiona, natomiast roślina występuje pod przestarzałą nazwą asperula fragrant lub pachnąca marzanka wonna (Asperula odorata) .

Za pomocą

Jak każda roślina z naturalnej flory, łóżeczko najlepiej nadaje się do ogrodów w stylu Naturgarden. Świetnie prezentuje się na terenach leśnych, sadzonych w dużych kępach. Dobrze prezentuje się w zacienionych ogrodach w połączeniu z miodunką, jagnięciną, brunnerem, corydalis, ukwiałami, wątrobowcem, kwitnącymi wiosną roślinami drobnokwiatowymi - drzewami leśnymi, chionodoxem.

Można go sadzić w mixborders w półcieniu - wczesne i długie kwitnienie pozwala wybić żywicieli, które później rozwiną liście, już w środku kwitnienia łodygi.

Wybierając wilgotne miejsca w przyrodzie, pachnące drzewostany nie są rzadkością wzdłuż leśnych rzek i strumieni. W ogrodzie mogą podobnie ozdobić brzegi zacienionych zbiorników.

Roślina od dawna jest używana jako roślina lecznicza. Pierwsza pisemna wzmianka o pachnącej marzance pochodzi z 854 roku. W medycynie ludowej zaczął być szeroko stosowany od połowy XVI wieku. Suszone zioło ma przyjemny zapach kumaryny, która zawiera 0,83%. Oprócz kumaryny posiada wysoką zawartość innych substancji biologicznie czynnych, które decydują o hipotensyjnym, przeciwbakteryjnym, uspokajającym działaniu rośliny.

Za granicą nasiona słodkiej łodygi są sprzedawane w dziale upraw warzywnych, gdzie roślina jest uważana za pikantną i aromatyczną. Służy do nadania przyjemnego smaku i aromatu serom, sałatkom warzywnym i owocowym, wszelkim potrawom warzywnym, kompotom. Są aromatyzowane herbatą, tytoniem, napojami alkoholowymi i bezalkoholowymi. Świeże kwiaty rośliny są dobrą dekoracją potraw i popularnym składnikiem kuchni kwiatowej. Konieczne jest tylko przestrzeganie umiaru, ponieważ roślina jest lekko trująca.