Stara Cardiospermum (Cardiospermum) z rodziny sapindaceae (Sapindaceae) - 14 gatunków, występująca w tropikalnych regionach Afryki, Indii, Ameryki Północnej i Południowej. Rodzina sapindae jest interesująca, ponieważ w ich ojczyźnie miejscowa ludność od dawna używa roślin do mycia, nazywając je orzechami mydlanymi lub jagodami mydlanymi.
Najbardziej znanym z tego stosunkowo małego afrykańsko-amerykańskiego rodzaju jest Cardiospermum halicacabum. Jego liście przypominające paproci i ozdobne nabrzmiałe kapsułki są atrakcyjne. Ta roślina jest dodawana do bukietów, aby stworzyć rodzaj przewiewności.
Jest to smukłe, zdrewniałe, zimozielone, kędzierzawe jednoroczne lub dwuletnie u podstawy. Liście długości 15-20 cm, podzielone na 7-9 podłużnych, owalnych, głęboko ząbkowanych, pierzasto naciętych, jasnozielonych listków. Kwiaty drobne, zielonkawo-białe o średnicy 0,5 cm. Podłużne strąki nasion o długości 2-3 cm. Kwitnienie jest dość długie - od połowy lata do jesieni.
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1543 roku przez Leonarda Fuchsa w The New Herbalist. Autor błędnie przypisał tę roślinę rodzinie psiankowatych. W 265 rozdziale książki napisał: „Chociaż nie wiemy zbyt wiele o tej czereśni polnej, nie możemy więc nic powiedzieć o jej działaniu. Jest to jednak roślina bardzo piękna i nie chcemy odmawiać innym autorom przyjemności refleksji nad tym, jakie działania może mieć ”.
Nazwa rośliny cardiospermum pochodzi od niestrudzonego Karola Linneusza w 1753 roku. Cardiospermum oznacza „nasienie serca” i pojawiło się ze względu na fakt, że na powierzchni czarnobrązowych nasion znajduje się biała plamka przypominająca serce. Tłumaczenie specyficznej nazwy halicacabum ze starożytnej greki brzmi „solniczka”.
 |  |
Właściwości lecznicze
Roślina zaczęła wkraczać do medycyny europejskiej w połowie ubiegłego wieku, dzięki Wilmarowi Schwabowi, który prowadził liczne wyprawy w Afryce. Badając tradycyjną medycynę różnych krajów tego kontynentu, naukowiec poznał właściwości lecznicze tej rośliny, stosowanej w leczeniu chorób reumatycznych, zaburzeń funkcji układu pokarmowego i moczowego oraz chorób układu oddechowego. Obecnie nalewka matrycowa z Cardiospermum halicacabum jest wytwarzana z nadziemnych części rośliny kwitnącej zgodnie z zaleceniami Farmakopei Homeopatycznej.
Ten rodzaj cardiospermum zawiera dużą liczbę substancji biologicznie czynnych. Są wśród nich saponiny triterpenowe, kwebrachitol, kwas chalowy, garbniki, pentacykliczne terpeny (glutynon, β-amirenon, β-amiryna), sterole (β-sitotsterol, kampesterol, stigmasterol), flawonoidy, olej tłuszczowy (do 33%), który zawiera arachidon kwas, kwas 11-eikosenowy, linolenowy, linolowy, oleinowy i inne), a także dość rzadkie cyjanolipidy.
Fitosterole zawarte w roślinie mają budowę chemiczną zbliżoną do cholesterolu i mają zdolność przenikania przez błony komórkowe. Naukowcy zwrócili uwagę na zdolność leku do stabilizacji błony lizosomalnej. Ponadto fitosterole są w stanie skutecznie tłumić stany zapalne i eliminować swędzenie w chorobach skóry. Część nadziemna zebrana podczas kwitnienia, suszone liście i olej z owoców są wykorzystywane jako surowce lecznicze.
Leki są przepisywane na przewlekłe dermatozy, w tym atopowe zapalenie skóry, kumulatywną toksyczną egzemę kontaktową, wyprysk alergiczny. W badaniach preparaty roślinne porównuje się z kortyzonem. W trakcie licznych badań klinicznych przeprowadzonych w różnych krajach świata udowodniono skuteczność i bezpieczeństwo preparatów tej rośliny, przede wszystkim w postaci maści, do miejscowego leczenia różnych postaci egzemy.
Zawarte w kosmetykach preparaty cardiospermum to skuteczna ochrona przed negatywnymi wpływami środowiska: słońcem, wiatrem, chłodem, kurzem itp. Ma wyraźne działanie przeciwalergiczne.
Ale w domu jest jeszcze bardziej interesujący jako kultura dekoracyjna.
Rozwój
Nasiona wysiewa się dwa miesiące przed planowanym sadzeniem w oddzielnych doniczkach z pożywną glebą. A lądowanie przypuszcza się, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Możesz siać później, ale nasze lato jest tak krótkie, że cardiospermum może nie mieć czasu na "samorealizację" dzięki bujnej zieleni i skrzynkom nasiennym. Na początku czerwca rośliny przenoszone są na pożywną glebę w miejscu nasłonecznionym i osłoniętym od wiatru. Stawiają podpory lub po prostu pociągają za sznurki do ściany - jej pędy nie są ciężkie. Jego zieleń jest lekka, dzięki czemu można sadzić pobliskie rośliny z ciemniejszą zielenią. A przed mrozem roślina spełni swoją zamierzoną rolę jako zielony ekran.
