Szparagi lecznicze lub oczy Zająca

Szparagi lecznicze lub apteczne (Asparagus officinalis)

800x600 Normal 0 false false false RU X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 Oczy zająca to tylko jedna z popularnych nazw szparagów leczniczych. Prawdopodobnie czerwone owoce kojarzyły się z oczami tego zwierzęcia. Często była też porównywana do brody (broda Adama, broda dziadka, broda kozła). Ponadto na niektórych obszarach występuje pod tak egzotycznymi nazwami, jak muchomor i czas kobiety

Obecnie bardziej znana jest jako roślina ozdobna. Jako warzywo nie jest szeroko rozpowszechnione w naszym kraju iz pewnością nie jest w ogóle stosowane jako roślina lecznicza. Ale na próżno.

Szparagi lecznicze, czyli apteczne ( Asparagus officinalis L.) z rodziny szparagów (w starych wydaniach można stwierdzić, że należały one wcześniej do rodziny Liliaceae) występują na wolności w całej europejskiej części Rosji, na Kaukazie i południowo-zachodniej Syberii. Preferuje łąki zalewowe, obrzeża lasów, polany jasnych lasów, ugory. Jest to wieloletnie zioło dwupienne. Dlatego jagody nie pojawiają się na wszystkich roślinach, ale tylko na kobietach. I tak rośliny niewiele się różnią na zewnątrz.

Jego historia sięga około 4 tysiącleci, prawie tyle samo co piramidy. Starożytni Grecy i Rzymianie używali go szeroko jako roślinę warzywną. WI wieku naszej ery Dioscorides zalecił wywar z korzeni jako środek moczopędny. Potem jakoś o tym zapomnieli, aw średniowieczu uprawiali go głównie Arabowie, aw XV wieku szparagi docenili wreszcie francuscy smakosze, a potem wszedł do kuchni innych krajów europejskich.

Pędy szparagów bielonych są wykorzystywane do celów spożywczych (naukowo - etiolowane). Aby nie miały czasu na zazielenienie, wylewa się i zbiera dodatkową warstwę luźnej gleby, zanim pojawią się na powierzchni.

Biorąc pod uwagę wielowiekowe zainteresowanie ludzkości tą kulturą, znanych jest ponad sto odmian różniących się kolorem pędów podziemnych: zielonogłowy - z zielonkawym kolorem wierzchołków pędów (Snow Head, Dutch Green, Vienna, Burgundy Early, Spanish etc.), rudy - z czerwonawymi wierzchołkami ( Argenteuil, Urozhainaya, Giant itp.) I Białogłowy - (Słoń, Olbrzym, Mamontowskaja biała itp.).

Nie będziemy rozmawiać o tym, z jakim sosem go zjeść, chociaż jest to również bardzo interesujące, ale z jakich chorób użyć.

Przydatne właściwości szparagów

Zacznijmy od tego, że część podziemna objęta jest Farmakopeą Bułgarii, Francji, Meksyku, Portugalii.

Szparagi zawierają wiele pożytecznych substancji: kłącza - asparagina, saponiny steroidowe (asparagozydy A, B, D i G, diosgenina itp.), Kumarynę, węglowodany (fruktany inulinopodobne), białka, śladowe ilości olejku eterycznego, witaminy C, PP, B2 , B1, prowitamina A, flawonoidy (rutyna i hiperozyd) oraz dużo soli potasowych.

Zioło zawiera kwas chelidonowy i saponiny, dojrzałe owoce - olej tłuszczowy, cukry, karotenoidy, śladowe ilości alkaloidów.

Asparagina ma właściwości hipotensyjne, rozszerzając naczynia obwodowe, nasila skurcz mięśnia sercowego i spowalnia rytm serca, zwiększa diurezę. Dlatego kłącze szparagów jest uważane za łagodny środek przeciwnadciśnieniowy. W doświadczeniu sok roślinny wykazywał działanie antymutagenne pod wpływem benzopirenów i glikofosfamidów.

Szparagi mają właściwości poprawiające trawienie, zapobiegające zaparciom, korzystnie wpływają na wątrobę. Korzenie zbierane są jesienią lub bardzo wczesną wiosną, czynność tę można połączyć z dzieleniem i przesadzaniem krzewów. Surowiec ma świeży i aromatyczny zapach oraz słodkawy smak.

Jak już wspomniano, kłącza są stosowane w początkowych stadiach nadciśnienia tętniczego, a także w stadium 1-2 niewydolności żylnej, jako środek moczopędny w chorobach zapalnych dróg moczowych. W medycynie ludowej wywar z korzeni i kłączy stosuje się przy chorobach sercowo-naczyniowych, chorobach nerek i pęcherza, trudnościach z oddawaniem moczu, reumatyzmie i padaczce, stosowany jest jako oczyszczacz krwi, na dnę i reumatyzm, na trądzik, skrofulę, trądzik. Na zewnątrz wywary są używane do płukania wypadania włosów, a także do leczenia krostkowych chorób skóry.

Czasami zamiast korzeni używa się trawy - uważa się, że ma podobny efekt. A badania naukowe ujawniły działanie wyciągu z ziela szparagów przeciwko niektórym szczepom grypy A.

Pędy zbierane są wiosną, kiedy zaczynają rosnąć. Zioło jest zbierane w okresie kwitnienia, ale pamiętaj, że po wyschnięciu powoduje u niektórych osób kontaktowe zapalenie skóry. Dlatego dla alergików lepiej jest układać i pakować surowce rękawiczkami.

Wywar z ziół przygotowywany jest z 2 łyżek suszonych ziół i 0,5 litra wrzącej wody. Gotować przez 5 minut, nalegać, aż ostygnie, przefiltrować i wziąć 1/2 szklanki 4 razy dziennie przed posiłkami.

Napar z młodych pędów i wywar z korzeni są stosowane jako środek moczopędny w chorobach nerek, kamicy moczowej, zapaleniu pęcherza, obrzęku, cukrzycy. 1 łyżkę surowca zaparzyć w szklance wrzącej wody i pić w 3 podzielonych dawkach w ciągu dnia. W przypadku dny przebieg leczenia powinien wynosić co najmniej 3-4 tygodnie.

Czasami lepiej jest przygotować syrop na dnę (smakuje znacznie ładniej): świeżo wyciskany sok z młodych pędów 1 część i 2 części cukru gotuje się do uzyskania gęstej masy na małym ogniu. Weź 1-2 łyżki stołowe 3-4 razy dziennie.

Niektórzy zielarze zalecają szparagi w leczeniu tachykardii. W takim przypadku łyżkę suchych korzeni szparagów zalać półtorej szklanki wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu jeszcze przez 1 minutę. Zdjąć z ognia i włożyć do bulionu 1-2 łyżeczki jej własnych suszonych ziół. Nalegaj w zamkniętym rondlu przez 2 godziny. Przyjmować 2 łyżki stołowe 3 razy dziennie przed posiłkami.

Przeciwwskazaniami do stosowania preparatów szparagowych są niewydolność serca i zapalna choroba nerek.

Ponadto tradycyjna medycyna uważa szparagi za łagodny środek uspokajający. To prawda, że Chińczycy używają w tym przypadku głównie owoców, a nie korzeni. Nasiona zawierają kwasy tłuszczowe i ... wanilinę, co nadaje im przyjemny zapach. Ponadto owoce stosowane są jako ogólny tonik na impotencję, odtruwający w przypadku zatrucia oraz środek laktogenny (laktogenny). Napar z owoców przygotowuje się w następujący sposób: 5 jagód wlewa się 1 szklanką wrzącej wody, nalega w termosie przez 6-8 godzin, filtruje i pobiera 1 łyżkę stołową 3-4 razy dziennie.

Pędy szparagów są niskokalorycznym produktem dietetycznym, dlatego polecane są w diecie diabetyków i osób otyłych (tylko 17 kcal na 100 g). Wszelkie odmiany warzyw nadają się do stosowania jako roślina lecznicza, na przykład tak znane odmiany jak Snow Head, Argenteuil i Holland.

Uprawa szparagów

Aby uzyskać dobre plony, musisz najpierw nawozić, a następnie ponownie nawozić materią organiczną. Każdy dołek musi być wypełniony co najmniej 3-4 wiadrami kompostu i 20-30 g superfosfatu. Ponadto warstwa płodna powinna być grubsza. Na ubogiej, suchej glebie pędy okazują się twarde i suche, więc nie można z nich wycisnąć soku na syrop i nie będą zbyt smaczne do jedzenia. Propagowane przez nasiona szparagów lub wegetatywnie. Druga metoda jest lepsza, ponieważ możesz szybko dostać pożądany przysmak na stół.

Podczas siewu nasion lepiej wiosną siać sadzonki w doniczce na parapecie, wiosną sadzić w szkole, a wiosną przyszłego roku - na stałe.

Podczas rozmnażania wegetatywnego duży krzew dzieli się na kilka części i sadzi w odległości co najmniej 1 m od siebie w dołach obficie wypełnionych nawozami organicznymi.

Pielęgnacja obejmuje pielenie, rozluźnienie, obowiązkowe podlewanie przy braku wilgoci, nawożenie nawozami mineralnymi i organicznymi - wszak po wiosennych zbiorach krzew powinien nabrać siły na przyszły rok.

Przepisy na szparagi

Ale człowiek żyje nie tylko działaniem leczniczym. Jeśli nie musisz leczyć wielu dolegliwości, które leczy szparagi, nadal zalecamy uprawę tej rośliny. Sprawi wielką przyjemność swoim smakiem.

Najprostszy przepis na szparagi to gotować je w osolonej wodzie przez 25-30 minut i polać sosem jajeczno-maślanym (70 g masła zmiel z 2 żółtkami i 1 łyżką mąki, zagotuj i polej szparagi).

Szparagi można polać sosem sucharskim - przyrumienić 2 łyżki masła z 1 łyżką bułki tartej i posolić do smaku.

Dziewiętnastowiecznym panom młodym na weselach zawsze podawano trzy potrawy ze szparagów, znanych ze swoich afrodyzjakalnych właściwości. Szparagi z imbirem podwajają siłę miłości mężczyzny, bo łączy w sobie także imbir - jedną z najbardziej „zmysłowych” przypraw.

Przepisy kulinarne ze szparagami: