W naturze goździki występują w jasnych, suchych miejscach - łąkach, zboczach gór i wąwozów, kości skokowej. Dlatego sadząc je na klombach, musisz stworzyć takie same warunki. Goździki są najczęściej używane w jasnych mixbordach, wzdłuż krawędzi klombów i na zjeżdżalniach alpejskich. Rośliny te absolutnie nie tolerują stojącej wody i braku światła, ale dobrze znoszą suszę. Tworząc gęste darni, cierpią tylko z powodu chwastów kłączowych, takich jak trawa pszeniczna, ost, mlecze, które są trudne do usunięcia z krzewów goździka. Dlatego przed sadzeniem należy bardzo dokładnie oczyścić glebę z obcych korzeni i kłączy. Pamiętaj też, że goździki są wrażliwe na dym i gazy, więc nie ma dla nich miejsca w pobliżu jezdni i garaży. Piasek jest niezbędny, ponieważ przy niedoborze krzemu w goździkach łodygi pękają podczas kwitnienia.
 |  |
Goździki rozmnażają się zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie. W tym drugim przypadku możliwe są 2 metody - sadzonki i nakładanie warstw. Naprawianie goździków szklarniowych rozmnożyło się ostatnio prawie wyłącznie przez hodowlę tkankową, co daje materiał nasadzeniowy wolny od wirusów.
Reprodukcja
Goździk należy rozmnażać regularnie i dość często, ponieważ wiele gatunków jest młodych, tj. żyją 3-4 lata, ale tak naprawdę byliny z wiekiem tracą swój efekt dekoracyjny, ponieważ ich krzewy rozrastają się, przerzedzają i „łysieją” u nasady. Co dziwne, na pierwszy rzut oka bardzo niewiele goździków rozmnaża się, dzieląc krzew. Większość gatunków ma pojedynczy korzeń palowy, od którego rozchodzą się pędy. Takich krzewów, bez względu na to, jak bujne, nie można podzielić. Czasami niektóre pędy same się zakorzeniają, dając nowe rośliny, ale większość goździków, zwłaszcza odmianowych, wymaga specjalnego rozmnażania wegetatywnego.
Przez sadzonkiwszystkie bez wyjątku goździki rozmnażają się, ale nie ma to sensu w przypadku gatunków jednorocznych. Do szczepienia stosuje się kalcynowany piasek lub perlit. Jest to ważne, ponieważ goździki łatwo rozwijają infekcje grzybicze. Lepiej rozmnażać przez sadzonki pod koniec maja - początek czerwca, kiedy pędy wegetatywne są już dobrze odróżnialne od szypułek. Do ukorzeniania stosuje się pędy wegetatywne o długości 3-9 cm, w zależności od rodzaju goździka, ale nie mniej niż 3-4 pary liści. Można również pobierać dłuższe sadzonki, zwłaszcza z wysokich gatunków. Cięcie jest wykonane tuż pod węzłem. Liście z dwóch dolnych węzłów należy usunąć. Na całej długości dolnego międzywęźla bardzo ostrym nożem lub skalpelem wykonuje się podłużne nacięcia do 1/3 grubości łodygi. Ścięte sadzonki umieszcza się w podłożu i zapewnia im odpowiednią wilgotność powietrza, przykrywając folią lub słoikiem.Cięcie dużych ilości materiału można przeprowadzić w zimnej szklarni. Przydatne jest również użycie instalacji zamgławiającej, ale bez podgrzewania gleby. Korzenie powstają w ciągu 2-3 tygodni.
Rozmnażanie przez nakładanie warstw jest możliwe w przypadku goździków z długimi pędami wegetatywnymi. Aby to zrobić, wykonuje się podłużne nacięcie na międzywęźle na spodniej stronie na głębokość grubości łodygi, a następnie tę część pędu przypina się do ziemi ścięciem, przykrywa ziemią i regularnie zwilża glebę. Po uformowaniu się korzeni z międzywęźli znajdujących się nad miejscem zapylenia powstają nowe pędy. Nową roślinę można oddzielić od ługu macierzystego i przesadzić. Warstwy można również uzyskać, przykrywając podstawę krzewu wilgotną ziemią, korzenie mają takie same oznaki, jak warstwy pędów.
 |  |
Dzieląc krzew, rozmnaża się bardzo niewiele gatunków, tworząc darń z łatwo ukorzeniających się pędów, np. Goździk brodaty, jest też turecki i traw. Podział najlepiej wykonać wczesną wiosną, wtedy młode rośliny zakwitają w pierwszym sezonie.
Nasiona są częściej rozmnażane przez gatunki uprawiane jako jednoroczne i dwuletnie. Goździki są często sprzedawane jako odmiany, co oznacza, że rośliny wyhodowane z nasion mają różne kolory.
Goździki wysiewa się w doniczkach z piaszczystą glebą w okresie kwiecień-maj. Optymalna temperatura gleby do kiełkowania wynosi + 16 + 20 ° C. Sadzonki są słabe, dlatego potrzebne są doniczki, aby nie zgubić sadzonek. Gdy sadzonki mają 3-4 pary liści, ostrożnie przesadza się je do nowych doniczek lub do szkoły. Następnej wiosny są przeszczepiane na stałe miejsce.
Siew goździków w stałym miejscu jest niewygodny. Rosną powoli i albo gubią się, albo zapychają chwastami podczas rzadkiego siewu, albo większość z nich umiera z powodu stłoczenia podczas gęstego siewu. W otwartym terenie goździki można wysiewać wczesną wiosną lub przed zimą. W przypadku siewu wiosennego większość gatunków pojawia się dłużej niż dwa tygodnie, przy siewie zimowym 1-2 tygodnie po stopieniu śniegu. W pierwszym roku byliny tworzą rozety, zimują w tej formie i kwitną w drugim roku.
Roczne goździki z grupy Shabo oraz goździki chińskie uprawiane jako jednoroczne wysiewa się w okresie styczeń-luty w skrzynkach w temperaturze + 12 + 15 ° C w mieszaninie liściastej, gliniasto-gliniastej gleby i piasku w stosunku 1: 2: 1. Nurkują, gdy w tej samej mieszaninie z dodatkiem próchnicy pojawiają się prawdziwe liście. Rośliny przetrzymujemy w temperaturze + 8 + 12 ° C, aby się nie rozciągały, umieszczając je w najjaśniejszych miejscach lub dodatkowo doświetlając. Są sadzone w ziemi w maju.
Choroby i szkodniki
Choroby są rzadkie u goździków rosnących na zewnątrz w dobrych warunkach. Goździki szklarniowe są podatne na ogromną liczbę chorób. Na ulicy rozwojowi chorób sprzyja wilgoć, zagęszczanie nasadzeń i nadmiar azotu przy braku potasu, dlatego goździków nie można karmić czystymi nawozami azotowymi i obornikiem, zwłaszcza świeżym. Lepiej jest używać złożonych mieszanin, które zawsze zawierają potas. Choroby bakteryjne są przenoszone przez szkodniki lub dostają się do rośliny, jeśli jest uszkodzona. Zwykle są to mokra zgnilizna, która wpływa również na mieczyki, hiacynty, irysy. W goździkach i tulipanach występują również powszechne choroby grzybowe. Ze względu na powszechne choroby i niektóre szkodniki lepiej nie sadzić obok nich goździków. Chorób wirusowych goździków nie da się wyleczyć, a ich patogeny utrzymują się w glebie bardzo długo,dlatego miejsce sadzenia goździków powinno być zmieniane przynajmniej raz na 5 lat.
Plamy z aksamitnym nalotem na liściach i łodygach są wynikiem chorób grzybiczych. Są wszechobecne i często powodują śmierć roślin. Są szczególnie szkodliwe w wilgotną, ciepłą pogodę. Infekcje grzybicze leczy się preparatami miedzi i innymi fungicydami. Fusarium jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ w tym przypadku grzyb rozwija się wewnątrz rośliny i nie ginie podczas przetwarzania. System korzeniowy i podstawa łodygi gniją, liście i łodygi żółkną i zwijają się. Chore rośliny należy usunąć i zniszczyć, glebę należy odpowiednio podlać fungicydami dwukrotnie, w odstępie miesiąca.
 |  |
