Chubushnik jest z natury odporny na cień, mało wymagający dla żyzności gleby, odporny na suszę. Jednocześnie w cieniu rozciąga się i słabo kwitnie, a na jałowych suchych glebach jego krzewy i kwiaty stają się mniejsze. Optymalne są gleby średnio i lekko gliniaste, próchniczne i wilgotne. Lokalizacja - otwarty lub lekko boczny półcień. W przypadku odmian ciepłolubnych wskazane jest wybieranie stanowisk chronionych o lekkiej glebie i dobrym drenażu.
Chubushniki nadają się do nasadzeń pojedynczych i grupowych, kompozycji. Wysokie odmiany są używane do wolno rosnących żywopłotów.
Lądowanie
Roślinę z otwartym systemem korzeniowym sadzi się tylko przed otwarciem liści. Sadzonka sadzona wiosną z rozłożonymi liśćmi może umrzeć. Jesienią rośliny z otwartym systemem korzeniowym sadzi się od 10 września do 10 października, rośliny dobrze zakorzeniają się podczas sadzenia jesiennego.
Mieszanka gleby powinna składać się z liściastej ziemi, próchnicy, piasku (3: 2: 1). Drenaż - tłuczeń i piasek o warstwie 15 cm Odległość między roślinami w grupach 0,5-1,5 m, w jednorzędowym żywopłocie sadzonki sadzi się co 0,6-0,8 m, w miejscach dobrze oświetlonych. Głębokość sadzenia wynosi 50-60 cm, kołnierz korzeniowy powinien znajdować się na poziomie gruntu, ponieważ może gnić w głębszej pozycji.
Przycinanie
Na krótkich, bocznych pędach zeszłorocznych przyrostów powstają kwiaty mock-pomarańczy. Krzew należy przycinać, aby zachować optymalną wysokość i zapewnić coroczne formowanie się młodych pędów na dnie korony. Nieobrzezane krzewy bardzo szybko mają wiele małych, rozgałęzionych narośli z kilkoma złymi kwiatami.
Sadząc sztuczną pomarańczę jesienią lub wczesną wiosną, konieczne jest odcięcie słabych wzrostów i skrócenie głównych gałęzi do mocnego pąka (lub pary pąków). W okresie wegetacji na krzaku w dolnej części korony tworzy się kilka silnych narośli i wiele bocznych gałęzi na głównych pędach. Wszystkie słabe lub zagubione pędy należy przyciąć tak, aby korona była symetryczna.
W drugim roku, w czerwcu, krzew kwitnie na zeszłorocznych przyrostach. Pod koniec kwitnienia w dolnej części korony u podstawy rośliny tworzą się silne pędy. W lipcu, bezpośrednio po kwitnieniu, należy odciąć pędy generatywne do silnych narośli znajdujących się poniżej i usunąć wszystkie słabe łodygi. W październiku silne młode przyrosty dorastają do 1 m, tworzą się na nich boczne gałęzie, które zakwitną w przyszłym roku. W trzecim i kolejnych latach lipca, bezpośrednio po kwitnieniu, wyblakłe łodygi przycina się do silnych młodych narośli znajdujących się poniżej. Jeśli krzew zgęstniał, konieczne jest przycięcie 20-25% starych łodyg do podstawy.
Najlepszy sos i podlewanie
Zaleca się co roku wlewać jedno wiadro gnojowicy na jeden duży krzew (1:10). W drugim roku po posadzeniu wiosną stosuje się nawozy mineralne: 15 g mocznika, 30 g superfosfatu, 15 g siarczanu potasu, które rozcieńcza się w 10 litrach wody i zużywa na 1-2 rośliny. Po kwitnieniu 1 mkw. m podać 20-30 g superfosfatu i 15 g siarczanu potasu lub 100-150 g popiołu drzewnego.
Chubushniki wymagają wilgoci. Podczas długotrwałej suszy liście tracą turgor, który jest przywracany po deszczu lub podlewaniu. W czerwcu - lipcu w kręgu pnia na 1 mkw. m należy wlać 20-30 litrów wody. Podczas sadzenia na krzak wylewa się 1-2 wiadra.
