Czereśnia i wiśnia - można powiedzieć, że te dwie różne kultury są pod wieloma względami podobne, ale też bardzo różne. Cóż, na przykład wyraźną różnicę widać, jeśli weźmiemy pod uwagę blaszki liściowe (u wiśni są one masywniejsze, bardziej wydłużone) czy owoce - czereśnie są bardziej deserowe, duże ...
Pod względem biologicznym wiśnie i czereśnie są uprawami dość bliskimi, a za granicą, na przykład w tej samej Anglii, Francji czy Niemczech, miejscowa ludność i duzi rolnicy często odwołują się do wiśni i czereśni bardziej niż banalnie - czereśnie (czereśnie) i wiśnie (czereśnie) ...
Zauważono, że te dwie kultury bardzo łatwo krzyżują się ze sobą, ale często wynikiem takich krzyżówek są rośliny, które w ogóle nie owocują, ale wśród masy okazów są też takie, które owocują całkiem dobrze. Tym właśnie są książęta - można rzec, udane hybrydy wiśni i czereśni.
Sądząc po cechach fenotypowych, czyli tym, co widzimy na własne oczy, książęta są czymś pomiędzy wiśniami i wiśniami, ale mimo to, biorąc pod uwagę cechy smakowe owoców, możemy z całą pewnością powiedzieć, że są bliżej czereśni.
Jeśli spojrzysz na blaszki liściowe, zobaczysz, że ich rozmiar jest znacznie większy niż wiśni, raczej przypominają liście czereśni, ale są gęstsze i mają wyraźnie widoczny połysk, jak u wiśni.
Powstawanie owoców w mieszańcach wiśni i czereśni występuje na krótkich pędach owoców i gałęziach bukietowych. Same owoce, choć gorsze w smaku od owoców wiśni, są nadal większe, zwykle ich minimalna waga to około 10 g, a maksymalna waga owoców często przekracza 20 g. Pomimo tego, że smak owocu jest bliższy wiśni, a konsystencja miąższu jest również sprawia, że myślisz, że to owoc wiśni przed Tobą, jednak zawartość wielu składników, w szczególności cukrów u książąt jest znacznie wyższa i jest bliższa owocom wiśni, a na smak cierpi duża ilość kwasów.
Wady książąt
Od razu chcę poruszyć wady książąt. Najważniejsze jest to, że u mieszańców po trzech sezonach najbardziej aktywnego owocowania produktywność takich formacji owocowych, jak gałązki bukietowe, spada raczej gwałtownie, a po 8-9 latach owocowania te formacje owocowe zwykle giną, a owoce powstają tylko na krótkich pętlach owocowych ...
Ponadto książęta odziedziczyli po wiśniach bardzo średnią zimotrwalosc, dzięki czemu można je bez problemu uprawiać na południu i w centrum Rosji, ale na północy mogą cierpieć z powodu przemarzania, kiedy drewno nie ma czasu dojrzeć z prowokacyjnych odwilży w środku zimy i giną pąki generatywne (kwiatowe). Kwiaty też nie mogą pochwalić się heroiczną zimotrwalością, już kilka stopni nieoczekiwanego mrozu w okresie kwitnienia może sprawić, że w jednej chwili staną się bezpłodne. Jednak pod względem zimotrwałości, choć nieznacznie, przewyższają wiśnie, więc można zaryzykować uprawę kaczek w regionie moskiewskim.
Dlaczego Duke?
Wielu czytelników z pewnością zainteresuje nazwanie tej rośliny, dlaczego w rzeczywistości jest księciem? Okazuje się, że słowo „duke” pochodzi od skróconej nazwy pierwszej odmiany uzyskanej w Anglii i nazwanej „May-duke”, w tym cała tajemnica. Odmiana ta została pozyskana na przełomie XVII i XVII wieku i uznana została wówczas za cud, nowy rodzaj rośliny, był szeroko reklamowany i szczególnie popularny wśród ówczesnych miłośników ciekawostek, choć sprzedawany był za solidne pieniądze.
Plotki o odmianie majowego księcia dotarły na Kaukaz Północny, gdzie również i ta odmiana była poszukiwana, choć nie tak wielka jak w ojczyźnie. Co ciekawe, do dziś na Kaukazie Północnym można spotkać rośliny tej odmiany, oczywiście nie sadzone w XVII wieku, ale następnie rozmnażane wegetatywnie i ponownie sadzone.
Możesz odróżnić tego rodzaju księcia od innych roślin lub odmian, jeśli będziesz ostrożny. Po pierwsze, uderzająca jest wąska piramidalna korona rośliny, jest bardzo rzadka, co jest niesamowitym zjawiskiem zarówno dla wiśni, jak i wiśni. Owoce, które mogą nie pojawiać się co roku, różnią się masą około 5 g, choć zagraniczne strony podają, że masa owoców odmiany jest co najmniej dwukrotnie większa. Mają ciemnoczerwony kolor i kremowo-różowy miąższ, dość słodkie, ale z typową wiśniową „kwaskowatością”, która jest wyraźnie wyczuwalna.
W pełni dojrzałe owoce, których na roślinie może być dużo, nie kruszą się i nie wiszą na gałęziach przez długi czas, dopóki ptaki nie zaczną na nie zwracać uwagi, dziobiąc te, które znajdują się wyżej.
Niestety, odmiana ma wadę - raczej przeciętną zimotrwalosc, co uniemożliwia jej uprawę nawet w centrum Rosji. W ostre zimy roślina zamarza do poziomu pokrywy śnieżnej.
Hodowla książąt w Rosji
Nie należy myśleć, że selekcja książąt w naszym kraju nie została przeprowadzona i chociaż odmian tej kultury nadal nie ma w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych, nadal była selekcja. Ivan Vladimirovich Michurin zainteresował się kaczkami. On, krzyżując popularną wówczas odmianę wiśni Bel i Winkler Belaya, otrzymał odmianę Duke Kras Severa.
Ta odmiana jest uważana za zagubioną, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, możesz ją znaleźć u kolekcjonerów i, jak zapewniają, ta odmiana jest prawie jedyną odporną na zimę spośród wszystkich odmian Duke na planecie.
Kiedyś odmiana Krasa Severa była bardzo rozpowszechniona w Michurinsk, gdzie mieszkał i pracował wielki hodowca. Dzięki pstrokatym kupcom sadzonki zostały również wywiezione ze skromnego miasta - dotarły do Moskwy, Leningradu, a nawet regionu środkowej Wołgi, chociaż sam Iwan Władimirowicz Michurin był przeciwny takim ruchom tej odmiany i zawsze podkreślał, że nadal trzeba go „przypomnieć”, zanim zdąży za nowość. Oczywiście w regionach północnych odmiana zmarła, ale w regionie moskiewskim w normalnym, nie charakteryzującym się surowością zim, przetrwała korzystnie i dała doskonałe owoce. Nawiasem mówiąc, były dość duże i prawie podwoiły masę księcia pierwszej klasy. Co ciekawe, owoc był jasnoczerwony, wydawało się, że skórka jest przezroczysta, a przez nią widać najdelikatniejszy miąższ, który wyróżniał się kremowo-żółtym kolorem. Smak odmiany był normalny,z wyraźnym znakiem wiśni, ale jeszcze przyjemniejszym.
Oczywiste jest, że Ivan Vladimirovich Michurin nie zatrzymał się w swoich próbach stworzenia odmiany wiśni na północ, kontynuował przekraczanie i zaledwie kilka lat później pokazał światu inną odmianę, nazywając ją Czarnymi Towarami Konsumenckimi. Ta odmiana, niestety, jest obecnie niemożliwa lub niezwykle trudna do znalezienia, nie ma informacji o sprzedaży sadzonek. Odmiana okazała się nieco bardziej zimotrwała, ale „pozostawiona” w kierunku wiśni - owoce miały nie więcej niż 5 g, w pełni dojrzałe miały ciemną, prawie czarną barwę i wyróżniały się zwiększoną zawartością cukru, choć z domieszką kwasu nieodłączną dla wiśni. Wielu lubiło smak, wielu ogrodników oddało część swoich działek tej odmianie, ale później byli rozczarowani, ponieważ odmiana miała wyraźną częstotliwość owocowania i niską produktywność.
Więcej o odmianach książąt stworzonych przez Michurina nie wiadomo, ale są wiarygodne informacje, że to Rossosh przejął pałeczkę w ich selekcji - tam właśnie na przełomie lat 30. XX wieku zaczęło się aktywnie krzyżowanie obu kultur. XX wiek. Ponadto w Melitopolu prowadzono prace hodowlane na nieco skromniejszą skalę.
Rezultatem prac hodowlanych w Rosji były klasyczne odmiany książąt, które z jakiegoś powodu nie zostały wpisane do rejestru państwowego, ale „rozproszone” wśród ogrodników i nie, nie, i znajdują się w sprzedaży szkółek w południowej części Rosji.
Taką jest na przykład odmiana „Miracle Cherry”, której autorem jest A.I. Taranenko. Otrzymano go ze skrzyżowania słynnej odmiany Griot Ostheimsky i nie mniej znanej odmiany wiśni - Valery Chkalov. Ta odmiana z krajowych odmian odziedziczyła większość pozytywnych cech po czereśni. Na przykład ma bardzo silne i gęste roczne przyrosty charakterystyczne dla wiśni, a blaszki liści są duże, jak wiśnie, ale gęstsze i bardziej błyszczące, jak wiśnie. Ze względu na rodzaj owocowania wiśnia Miracle jest również zbliżona do czereśni, owoce powstają na gałęziach bukietu, bardzo gęsto pokrywających dwuletnie pędy. W okresie owocowania drzewo po prostu zachwyca, stoi jakby posypane owocami, a owoce, przypominające wielkość winogron, dosłownie zwisają z pędów na długich łodygach.Przekraczają wagę 10 g, mają płasko-okrągły kształt, ciemnoczerwoną barwę i przyjemną w smaku wiśniową miąższ. Jeśli chodzi o zimotrwałość, uważa się ją za zadowalającą, w centrum Rosji odmiana jest świetna, tylko w szczególnie trudnych latach może umrzeć nawet połowa pąków kwiatowych, ale lepiej nie sadzić odmiany dalej na północ. Cóż, jeśli chodzi o odporność na moniliozę i kokomikozę, różnorodność tego wskaźnika daje dużą przewagę w obu uprawach. Odmiana różni się we wczesnym okresie dojrzałości - około połowy czerwca można już zbierać świeże owoce.ale lepiej nie sadzić odmiany na północy. Cóż, jeśli chodzi o odporność na moniliozę i kokomikozę, różnorodność tego wskaźnika daje dużą przewagę w obu uprawach. Odmiana różni się we wczesnym okresie dojrzałości - około połowy czerwca można już zbierać świeże owoce.ale lepiej nie sadzić odmiany na północy. Cóż, jeśli chodzi o odporność na moniliozę i kokomikozę, różnorodność tego wskaźnika daje dużą przewagę w obu uprawach. Odmiana różni się we wczesnym okresie dojrzałości - około połowy czerwca można już zbierać świeże owoce.
Podział odmian na grupy dojrzewające
Najnowsze odmiany Duke można podzielić na pięć odrębnych kategorii, charakteryzujących się różnymi okresami dojrzałości.
- Pierwsza grupa obejmuje odmiany wcześnie dojrzewające. To Pren Koray, nasza cudowna wiśnia, a także nasza odmiana Strong, która już w połowie czerwca daje zbiory gotowe do zbioru.
- Druga grupa (owoce dojrzewają za około tydzień) obejmuje odmiany: Saratov Malyshka, Daughter of Yaroslavna i Melitopol Joy.
- Trzecia kategoria obejmuje te, które dojrzewają pod koniec czerwca, są to Theesan, Nurse, Spartanka i Khodos.
- Grupa czwarta (owoce tych odmian dojrzewają na początku lipca) to Iwanowna, Dorodna, Pivoni i Donieck Giant.
- Owoce piątej grupy grobli dojrzewają później niż inne, mniej więcej w połowie lub nawet w trzeciej dekadzie lipca. To Nochka, Excellent Venyaminova i Shpanka Donetskaya (nie mylić ze Shpanka Bryanskaya - to zwykła wiśnia).
Ciąg dalszy w artykule Jak uprawiać kaczki?
Zdjęcie autora
